Morgunblaðið - 05.09.1982, Blaðsíða 40

40
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 5. SEPTEMBER 1982
Sigurjón Árni Sig-
Minning
urðsson —
Fæddur 1. ágúst 1916
Dáinn 28. ágúst 1982
Mínir vinir fara fjöld,
feigðin þessji heimUr köld,
eg kem á eftir, kannske í kvöld,
meö klofinn hjálm og rifinn Hkjöld,
hrynjn sliln*, sundraö wverð og Hyndagjöld.
Þetta erindi Bólu-Hjálmars
kom mér í hug er ég í annað sinn á
tæpri viku sting niður penna til að
minnast góðs vinar og samferða-
manns.
Á morgun verður kvaddur
hinztu kveðju Sigurjón Á. Sig-
urðsson fulltrúi, sem lézt á 67. ald-
ursári hinn 28. ágúst sl. Á föstu-
degi gekk hann til vinnu sinnar að
venju án þess að kenna sér meins,
en áður en laugardagsnóttin var
liðin var hann allur. Hér sannast
því orð skáldsins, sem kvað
„Fótmál dauðans fljótt er stigið".
Sigurjón var borinn og barn-
fæddur Reykvíkingur og af góðu
bergi brotinn. Foreldrar hans voru
sæmdarhjónin Eyríður Árnadótt-
ir, er nú sér á bak elzta syni sín-
um, og Sigurður Guðbrandsson
skipstjóri, sem í meira en aldar-
fjórðung stjórnaði skipum hjá
Kveldúlfi, og var lengst með afla-
skipið Snorra goða. Sigurður féll
frá fyrir aldur fram árið 1943, öll-
um harmdauði er honum kynnt-
ust.
Sigurjón stundaði nám við
Verzlunarskóla íslands og lauk
þaðan prófi árið 1934. Þá fór hann
til framhaldsnáms í Englandi og
nam verzlunarfræði við Wood’s
College í Hull. Á skólaárunum
sótti hann jafnan sjóinn á sumrin
með föður sínum, og einnig fýrst
eftir að námi lauk, og hugðist
raunar gera sjómennskuna að
ævistarfi sínu. Þess vegna tók
hann að stunda nám við Sjó-
mannaskólann. Þetta var á árun-
um fyrir stríð, þegar erfitt var að
fá vinnu. Því varð það úr, er hon-
um bauðst góð staða í skrifstofu
Isafoldarprentsmiðju hf., að hann
hvarf frá námi, þótt skammt væri
til lokaprófs. Verzlunar- og kaup-
sýslustörf urðu því ævistarf hans.
Hann var um árabil fram-
kvæmdastjóri togaraútgerðarfé-
laga og einnig gerði hann út eigin
skip. Síðastliðna tvo áratugi starf-
aði hann hjá Olíufélaginu Skelj-
ungi hf., og þar var hann fulltrúi
er hann lézt.
Árið 1939 kvæntist Sigurjón
Bryndísi Bogadóttur, en hún féll
frá eftir nærri 40 ára hjónaband
þeirra, árið 1978. Bryndís var góð
kona, sem helgaði heimilinu, eig-
inmanni og börnum alla krafta
sína óskipta. Fráfall hennar var
því mikið áfall fyrir eiginmanninn
og röskun á högum hans. Seinna
eignaðist Sigurjón vináttu ann-
arrar góðrar konu, Þórunnar Ingi-
marsdóttur, sem hann að verðleik-
um mat mikils.
Þeim hjónum varð fjögurra
barna auðið og áttu þau miklu
barnaláni að fagna. Börn þeirra
eru þessi: Kjartan, gagnfræða-
skólastjóri og kirkjuorganisti á
ísafirði, kvæntur Bergljótu
Sveinsdóttur; Sigurður og Sigur-
jón Bolli, sem báðir eru húsgagna-
smíðameistarar og reka fyrirtæki
í félagi í iðn sinni í Kópavogi.
Kona Sigurðar er Áslaug Jóns-
dóttir, en Sigurjón Bolli er kvænt-
ur Jóhönnu Vilhelmsdóttur; yngst
er Bryndís, kennari, gift dr. med.
Guðmundi Þorgeirssyni. Barna-
börnin eru ellefu og eitt
barnabarnabarn. Þetta er fríður
hópur og föngulegur.
Sigurjón var prýðilega vel gef-
inn maður. Hann var víðlesinn og
stálminnugur. Á seinni árum
vaknaði áhugi hans á ættfræði og
stundaði hann þau fræði talsvert í
tómstundum sínum, enda ættfróð-
ur vel. Hann var maður ritfær og
á árum áður birtust oft eftir hann
greinar í dagblöðum og tímaritum
um áhugamál hans, sjávarútveg
og landhelgismálið. Sigurjón var
myndarlegur maður, ljós yfirlitum
og fríður sýnum, þéttur á velli og
þéttur í lund. Hann var drengur
góður.
Nú, þegar komið er að leiðarlok-
um, minnist ég þakklátum huga
fjölmargra ánægjustunda með
Sigurjóni mági mínum og hans
góðu fjölskyldu. Ég votta aldraðri
móður hans, börnunum og öðrum
ástvinum hans innilega samúð.
Blessuð sé minning Sigurjóns Á.
Sigurðssonar.
Magnús Helgason
Tengdafaðir minn, Sigurjón
Árni Sigurðsson, lést í Landspítal-
anum að morgni 28. ágúst eftir ör-
stutt, forboðalaus veikindi. Hann
fæddist í Reykjavík 1. ágúst, 1916,
sonur hjónanna Sigurðar Guð-
brandssonar, skipstjóra, og Eyríð-
ar Árnadóttur. Hann rakti ættir
sínar í Árnesþing en ólst upp og
bjó allt sitt líf í Reykjavík. Tíu ára
gamall fór hann fyrst á síldveiðar
með föður sínum og síðan hvert
sumar eftir það öll sín skólaár. í
óbirtum endurminningabrotum
frá þessum árum kemst hann svo
að orði: „Allur minn áhugi beind-
ist að sjónum, ég fylgdist með öllu,
sem þar fór fram, vissi allt um
veiðarnar, hvernig þær gengu,
þekkti öll íslensk skip og vissi
ótrúlega mikið um allt, sem að því
laut.“ Hann lýsir því, hvernig
hann snemma á skólaferli sínum
varð að taka sig taki til að setjast
á skólabekk og veita skólabókun-
um einhvern sóma við hlið sjó-
mannsáhugans. Þeirri innri glímu
lauk þó með farsælum námsferli í
Verslunarskóla íslands, sem hann
lauk 1934, og fylgdi eftir með eins
árs framhaldsnámi í viðskipta-
fræðum við Woods College í Hull.
Þá fannst honum, sem hann hefði
goldið keisaranum það, sem keis-
arans var og um skeið hugðist
hann alfarið Ieggja fyrir sig sjó-
mennsku. Næstu ár var hann há-
seti hjá föður sínum á Snorra
goða, en síðar tók við sá kafli
starfsferils hans, sem hann taldi
sig hafa mesta köllun til og bestan
undirbúning til að leysa vel af
hendi. Á árunum 1940—1951
fékkst hann við útgerð, fyrst í
samvinnu við aðra, en síðar á eigin
spýtur. Hann gerði út Skálafellið
og Gullborgina og átti hluta í tog-
urunum Hafsteini og íslendingi.
Árið 1947, þegr Þýskaland var enn
að mestu lokað land fór hann
þangað í sérstaka könnunarferð á
vegum Félags íslenskra
botnvörpuskipaeigenda til að
kanna, hvernig ástatt væri um
móttöku og löndun á fiski í þýsk-
um hafnarbæjum eftir stríð, og al-
mennt, hverjar markaðshorfur
væru fyrir íslenskan fisk.
I íslenskum sjávarútvegi hafa
alltaf skipst á skin og skúrir og
Sigurjón upplifði hvort tveggja.
Hann hætti útgerð einmitt vegna
rekstrarörðugleika, sem þá voru
almennir í útgerð fiskiskipa. Þær
lyktir voru honum mikil von-
brigði, en þegar ég kynntist hon-
um fyrst mörgum árum síðar sá
hann útgerðarferil sinn í stærra
samhengi: sögu íslensks sjávar-
útvegs, sem í eðli sínu er happ-
drætti og enginn vinningur er vís.
Utgerðin skipaði samt alltaf veg-
legan sess í huga hans og löngu
eftir að hann hóf önnur störf
fylgdist hann af brennandi áhuga
með öllu, sem að sjávarútvegi laut.
Síðasti og lengsti kaflinn í
starfssögu Sigurjóns var á sviði
verslunar og viðskipta. Hann
starfaði í tæp 7 ár sem skrifstofu-
stjóri hjá Fálkanum hf. og yfir 20
ár var hann starfsmaður hjá Olíu-
félaginu Skeljungi hf., þar af 10 ár
sem skrifstofustjóri í Skerja-
fjarðardeild en síðustu árin starf-
aði hann á aðalskrifstofu félagsins
í Reykjavík.
I einkalífi sínu var Sigurjón
hamingjumaður. Árið 1939 kvænt-
ist hann Bryndísi Bogadóttur, sem
var óvenjuleg mannkostakona, og
í bókstaflegum skilningi var stoð
hans og stytta, bæði í velgengni en
ekki síður á tímum vonbrigða. Þau
eignuðust fjögur börn: Kjartan,
skólastjóra á ísafirði, Sigurð og
Sigurjón Bolla, sem saman reka
trésmíðafyrirtæki í Reykjavík, og
Bryndísi, kennara í Reykjavík.
Bryndís kona Sigurjóns lést árið
1978. Það voru þungbærir tímar,
en samt urðu siðustu árin einnig
hamingjuár, mest vegna kynna
hans og vináttu við Þórunni Ingi-
marsdóttur, sem þessa nöturlegu
síðsumardaga slæst í hóp annarra
syrgjenda úr fjölskyldunni.
Ef til vili nutu mannkostir Sig-
urjóns sín best í hlutverki afans.
Ég var sjálfur þeirrar gæfu að-
njótandi að eiga afa, sem var allt í
senn uppalandi, vinur og félagi.
Langt er síðan ég gerði mér grein
fyrir gildi þess félagsskapar fyrir
sjálfan mig. Og þrátt fyrir lágan
aldur held ég að synir mínir ungir
hafi öðlast sama skilning á vin-
áttu sinni við Sigurjón afa. Hann
hjálpaði þeim við smíðar loftkast-
ala og draumaborga og gerði þá að
fullgildum þátttakendum í áhuga-
málum sínum. Eftir að hafa farið
með afa í rannsóknarleiðangra
niður að höfn um helgar litu þeir
greinilega á sig sem sérfræðinga
um skipastól og útgerðarmál.
Þessara ferða var alltaf beðið með
mikilli eftirvæntingu, og þeir
fundu og skildu að ánægjan var
gagnkvæm. I Bókinni um veginn
segir:
„l>»4, sem nrMuraett er á réttan hátt,
verAur ekki rifiA upp; þ»A verAur
aldrei á braut boriA, sem vel er varAveitt.
I»»A vekur virAingu niAjann*."
Blessuð sé minning Sigurjóns
Árna Sigurðssonar.
Guðmundur Þorgeirsson
Námskeið
í tímastjórn
Dagana 23. og 24. sept. nk. heldur norð-
maðurinn Arild Dyre Moe námskeið í tíma-
stjórn (Time management) að Hótel Esju,
II. hæð.
Nokkur af
markmidum
námskeiðsins
eru:
• Auka hæfni hvers og eins til að stjórna
tíma sínum og auka þekkingu sína.
• Finna út á hvern hátt þú getur fengið
meira út úr lífinu án aukins „stress".
• Setja sjálfum sér markmið og njóta
þess aö ná þeim.
Meö því aö skipuleggja tíma sinn betur er einstakl-
ingurinn hæfari til aö takast á viö vandamál daglegs
lífs.
Námskeiöiö stendur í tvo daga. Þátttökugjald er kr.
2.500.-, innifaliö er m.a. hádegisveröur og kaffi báöa
dagana.
Athugið:
Þátttaka er takmörkuð — aöeins þetta
eina námskeið. Þátttökutilkynningar
sendist inn til F.Í.S. eða K.í. í síma 10650
eða 28811 ffyrir 10. sept. nk.
Kaupmannasamtök íslands.
Verzlunarmannafélag Reykjavíkur.
Félag ísl. stórkaupmanna.
Músikleikfimin
hefst mánudaginn 23. september,
Styrkjandi og liökandi æfingar fyrir
konur á öllum aldri. Byrjenda- og
framhaldstímar. Tímar í húsi Jóns
Þorsteinssonar, Lindargötu 7.
Kennari Gígja Hermannsdóttir.
Upplýsingar og innritun í síma
13022.
Loðfóðraðir
„Joggers"
á gamla verðinu
Stærðir 34—39
Verð kr. 295.-
Stærðir 40—46
Verö kr. 300.-
Htýlr og góðir
í skólann
1 7 -r
UTtUF
Glæsibæ, sími 82922.