Morgunblaðið - 27.02.1983, Side 26

26
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 27. FEBRÚAR 1983
„Skarðið
besta skíðasvæði
landsins“
— segir Kristján Möller, íþróttafulltrúi á Siglufirði
Skíöalyfta þeirra Siglfiröinga er mikið notuð, enda mikill skíðaáhugi jafnan
verið á staðnum. Skíðalyftan er við Hól.
Þegar vorar hverfa Siglfirðingar f Siglufjarðarskarð með gönguskíðin sín og baðfotin. Þessi mynd er tekin á
góðviörisdegi í skarðinu.
„Það liggur við að nær væri að opna golfvöllinn en skíðasvæðið núna. Hér
er alls staðar svo marautt að við þekkjum þetta varla. Það hefur snjóað úr
„vitlausum“ áttum hér í vetur, þannig að sáralítill snjór hefur verið í
skíðalandinu sem við höfum verið að útbúa undanfarin ár. í bænum hefur
aftur á móti verið dálítill snjór í vetur, en nú er hann allur farinn líka,“
sagði Kristján Möller, íþróttafulltrúi í Siglufirði, í samtali á dögunum.
Árið 1968 gaf Siglufjarðarkaup-
staður íþróttabandalaginu öll
mannvirki á Hóli ásamt afnotum
af öllu því landi sem þurfti. Þar í
kring er nú skíðaland bæjarins og
golfvöllurinn, og sagði Kristján, að
vegna húsnæðisins væru þeir nokk-
uð bundnir af því að hafa skíða-
svæðið þeim megin í dalnum. Ann-
ars væru uppi hugmyndir um að
koma upp lyftu í „Skarðinu" — það
væri draumasvæði Siglfirðinga.
„Það gæti jafnvel orðið í sumar
sem færanlegum lyftum yrði komið
fyrir í Skarðinu. Hér í bænum eru
nokkrir aðilar sem hafa áhuga á að
taka sig saman um að koma þessu
upp — frekar að setja upp færan-
legar lyftur heldur en langa lyftu
sem næði alveg niður á jafnsléttu.
Ef við settum upp eina lyftu í
Skarðið yrði hún sú lengsta hér á
landi — hún þyrfti að vera um 300
metrum lengri en sú sem nýlega
var sett upp í Skálafelli," sagði
Kristján.
Hann benti á að ef til vill væri
ekki grundvöllur fyrir því að setja
upp svo stóra lyftu í 2.000 manna
bæ, en yrði hún sett upp yrði hún
„ekki ónýtt“. Aðstaðan biði þá eftir
fólkinu. „En menn eru hræddir við
framkvæmdir í Skarðinu vegna
svartsýnistals í landinu — tals um
að allt sé á hausnum. Rétt er að
ástandið er ekki allt of gott og þá
kemur það alltaf fyrst niður á
íþróttastarfinu og annarri félags-
starfsemi.
Hér á landi eru það oftast bæj-
arfélögin sem fjármagna uppbygg-
ingu skíðasvæða, en það þyrfti að
vera eins og erlendis — að flugfé-
lög, ferðaskrifstofur og hótel rækju
þessa starfsemi. Þá væri hægt að
koma þessu upp hér.“
Kristján sagði, að mjög mikið
væri um það að fólk færi í Skarðið
á sumrin enda væri ætíð nægur
snjór þar. „Eldra fólk labbar mikið
þarna á gönguskíðum á sumrin —
og einnig er mikið um að fólk sé
þar á svigskíðum. Nú, í Skarðinu
eru viss svæði þar sem óskrifuð lög
segja að enginn megi koma inn á
nema konur. Og þegar gott er veður
á sumrin eiga þær það til að fækka
fötum þarna upp frá til að njóta
veðurblíðunnar enn frekar, og til
eru sögur um þær sem ekki hafa
fundið flíkurnar aftur. Þær hafa þá
dvalið þarna upp frá, þar til farið
hefur verið að skyggja og laumast
þá heldur léttklæddar út fjallið og
heim til sín.“
Eins og önnur byggðarlög festi
Siglufjörður eigi alls fyrir löngu
kaup á snjótroðara, og sagði
Kristján að með tilkomu hans hefði
orðið gjörbylting á aðstöðu fyrir
skíðafólk. „Slysahætta er nú mun
minni og göngustökk- og
greinamenn búa allir við mun betri
aðstöðu. Brautirnar verða allar
mun jafnari og betri þegar þær eru
unnar með troðaranum. Svo er það
líka miklu fljótlegra — nú tekur
t.d. ekki nema tiltölulega skamma
stund að útbúa stökkpall með troð-
aranum — verk sem tók fjölda
manns langan tíma hér áður.“
En troðarinn góði kom þó ekki að
miklum notum nú. Hann hvíldi í
geymslu sinni og fyrir utan að það
var ekki snjókorn á jörð, þannig að
hann komst ekki út. En þó hægt
hefði verið að ná honum út með
einhverjum ráðum er ekki víst að
hann hefði nýst, þar sem lítill sem
enginn snjór var til að moka og
útbúa brautir.
Kristján sagði að snjótroðarinn
nýttist meira en bara við skíða-
starfið, t.d. hefðu hitaveitan,
vatnsveitan og rafveitan getað nýtt
sér hann við ýmis störf. „Bæjarfyr-
irtækin lögðu í púkk við kaup troð-
arans, og nota hann því einnig."
Rekstur skíðalandsins hefur
undanfarin ár verið í höndum
íþróttabandalagsins og skíðafé-
lagsins, en í vetur rekur skíðafélag-
ið starfsemina eitt. Bærinn gerir
það sem sagt ekki beint, eins og
víða annars staðar. Lyfturnar eru
opnar alla daga nema mánudaga og
um helgar er opið kl. 10.00—17.00.
Þá eru lyftur í gangi og íþrótta-
miðstöðin opin, þar sem rekin er
veitingasala.
Kristján sagði að um hverja
helgi væru skíðamenn frá Siglu-
firði á mótum. Annað hvort heima
við eða þá einhvers staðar í burtu.
„Það er harðduglegt fólk í forsvari
fyrir skíðafélagið. Heimamenn
þjálfa allar greinar, og næsta vetur
fáum við sennilega norskan þjálf-
ara fyrir stökk og göngu," sagði
Kristján.
Hann sagði að bjart væri fram-
undan í göngunni fyrir Siglfirð-
inga: þeir ættu mikið og gott lið
barna og unglinga sem þeir binda
miklar vonir við. Siglfirðingar hafa
íþrótta- og útivistar-
svæði Siglfirðinga
Eins og fram kemur í viðtalinu við Kristján Möller gaf Siglufjarðarkaupstað-
ur íþróttabandalaginu öll mannvirki að Hóli árið 1968 — á afmæli kaupstað-
arins. Á Hóli var áður rekið kúabú bæjarins, nýbúið var að byggja upp
íbúðarhúsið, en útihúsinu voru léleg.
Strax eftir þessa góðu gjöf hófst
vinna við lagfæringar og breytingar
og hefur íbúðarhúsinu verið breytt
mikiö. Þar er nú m.a. veitingasalur
fyrir 60 manns í sæti, eldhús, for-
stofa og salerni og sjö gistiherbergi
með rúmum fyrir 40 manns. Þá er
lokið við setustofu og golfskála, sem
notaður er fyrir mótstjórnir skíða-
móta á vetrum, eða sem svefnpoka-
pláss. Nú er verið að ganga frá því
að innrétta búnings- og baðher-
bergi á neðri hæð hússins og þar
verður einnig gufubað.
Utihúsin, fjósið og hlaðan, voru
rifin og er nú bílastæði þar sem þau
stóðu. Áhaldageymsla er notuð sem
íþróttatækjageymsla.
f janúar til maí er þarna mikill
rekstur, veitingasala og gisting og
m.a. kemur skólafólk víða af land-
inu þangað til skíðaiðkana. Veit-
ingasala og lyftur eru opnar alla
daga nema mánudaga fyrir al-
menning og eru tveir til fjórir menn
þá við fulla vinnu á svæðinu.
Siglfirðingar nota þessa aðstöðu
allmikið og eykst aðsóknin stöðugt.
Börn og unglingar eru mest í brekk-
unum og lyftunum en fullorðnir á
gönguskíðum í firðinum.
Frá íþróttamiðstöðinni eru lagð-
ar göngubrautir jafnt fyrir keppn-
ismenn sem almenning, og þá er um
3—4 km. langur upplýstur hringur
umhverfis Hól.
Á þessu svæði verður framtíðar-
íþrótta- og útivistarsvæði Siglfirð-
inga og er nú níu holu golfvöllur á
svæðinu kringum Hól. Verið er að
hanna og staðsetja grasvöll, mal-
arvöll og malbikaðan völl fyrir
knattleiki. Þá verður einnig gert
ráð fyrir skautasvelli og skokk-
brautum svo eitthvað sé nefnt.
Skíðastökk
Árið 1973 kom til Siglufjarðar
norskur sérfræðingur til að kanna
Siglfirðingar hafa átt góða skíðamenn í norrænum greinum. Á þessari mynd
má sjá þrjá vaska göngumenn af yngri kynslóðinni, sem hafa staðið sig vel á
skíðamótum og eiga vafalaust eftir að láta mikið að sér kveða í framtíðinni.