Morgunblaðið - 13.03.1983, Blaðsíða 44

Morgunblaðið - 13.03.1983, Blaðsíða 44
44 MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 13. MARZ 1983 Frá hinum fræga Monaco-kappakstri. Það er fyrrum heimsmeistari, Alan Jones, sem ekur á fullri ferð í eina af hinum mörgu beygjum á hinni mjög svo erfiðu braut. Kaldhæðnisleg og heillandi keppni og jafiiframt leikur við dauðann Reutemann, eru síðan þar fyrir aftan. Ljósin taka að flökta, græna ljósið birtist og bílvélarnar öskra um leið og bílarnir æða af stað. Það eru 68 hringir á Silverstone, og strax á þeim þriðja hafa skap- ast vandræði. Gilles Villeneuve á Ferrari-bíl númer tvö hefur kom- ist við illan leik upp í fimmta sæt- ið. Á eldingarhraða lætur hann bílinn skríða skáhallt inn í beygj- urnar, og keppinautar hans fyrir aftan virðast ekki eiga möguleika á því að komast fram úr hinum þunglamalega Ferrari-bíl, og end- irinn verður sá að þeir sem það reyna lenda í einum hnapp. Við fjórða hring renna fremstu öku- mennirnir bílnum í beygjurnar á yfir 160 km hraða á klukkustund en Villeneuve, í örvæntingu við að draga þá uppi, kemur i sömu beygjur á allt of miklum hraða, eða um 195 km. Bíll hans fer utan í varnargirðinguna, hendist yfir á hinn helming brautarinnar og snýst eins og þyrluspaði eftir henni. Skammt á hæla Villeneuve kemur Alan Jones, heimsmeistari frá árinu 1980, misreiknar aðstæð- ur og fær Ferrari-bílinn í hliðina á sínum — svonefnt „T-bone“. Báðir bílarnir rekast á girðinguna ásamt McLaren-bíl Andrea de Cesaris. John Watson er næstur í röðinni, nær með óskiljanlegum hætti að smjúga í gegn um reyk- inn án þess að rekast á og heldur keppninni áfram. Til allrar hamingju er enginn meiddur, en þeir hringir sem eftir eru halda áfram að taka sína tolla. Alfa Romeo-bíll fellur úr keppni við hring númer sex, hjá Piquet springur dekk við hinn tólfta og bíllinn skellur á varnargirðing- una. Vélin í bíl F’ironis springur og þar með eru báðir Ferrari-bílarnir úr leik. Við hring númer 52 er Arnoux ennþá með forystuna á Renaultinum en hljóðin í vélinni minna helst á gamla skólabjöllu. Watson er aðeins 27 sekúndum að baki honum, og Reutemann þriðji. Tvær sekúndur skilja Watson og Arnoux að við hring númer 59, níu hringir eftir, Renault-vélin á „banasænginni", og þulurinn styn- ur: „Hann hefur Frakkann í skot- máli.“ Watson gerir tilraun til að komast framfyrir, en mistekst, Það er sumar í sveitahéruðum Englands, birtan gægist á milli rigningarskýjanna og varpar ljósi sínu á blómlegu akrana norður af Oxford. Hvert sem litið er er iðandi mannlíf, fólk skilur bíla sína eftir á vegunum í órafjarlægð allt í kring, röltir af stað, og lætur ekki slíka smámuni sem bleytu hafa áhrif á sig. Þegar það nálgast „Royal Air Force“ í Silverstone gengur það í gegnum tjaldstæðin og síðan bílastæðin sem eru yfirfull. Skyndibitastöðum hefur verið komið upp á sölupöllum sem nokkurs konar bráðabirgðahjálp, og þar er afgreiddur morgunverður. Það er Grand Prix-dagur á Silverstone og áhorfendur láta sig svo sannarlega ekki vanta og eru mættir í stærri eða smærri hópum til að fylgjast með. Þeir eru komnir í þeirri von að sjá breskan ökumann á breskum bíl vinna keppnina á breskum vígstöðvum. Silverstone, sem er annar stærsti „Grand Prix-keppnisstaðurinn“, aðeins Monaco er stærri, er troðfullur og reglulega fagur yfir að líta. Allt í kring eru alla vega lit tjöld þeirra sem eru í sambandi við keppendur eða á vegum auglýsingafyrirtækjanna og ábyrgðarmanna. Fyrirmenn vilja gjarnan fylgjast með keppninni meðal sinna líka eða sem næst rásmarkinu, þar sem þeim er veitt kampavín af örlæti, ásamt hádegisverði með dýrum vínum. Venjulegt fólk, sem hefur borgað um 800 krónur fyrir hvern miða í eitthvert af hinum 21.000 sætum, gýtur augunum til þeirra sem meira mega sín og lætur sig dreyma. Afgangurinn af fólkinu, eða 85.000 manns, stendur síðan í stympingum til að ná sem bestum stæðum í kringum hina 2,93 mílna löngu braut. Aðeins átta bílar komu í mark Grand Prix-keppnin á Silver- stone hefst að venju á því að bíl- arnir eru ræstir úr kyrrstöðu. Flöktandi grænt ljós gefur hinum 24 keppnisbílum merki um að hér með sé keppnin hafin, og klukkan sé farin að ganga. Hinn hvass- eygði René Arnoux virðist í hefnd- arhug þegar hann stillir gul-hvíta Renault turbo-bílnum sínum upp fremstum við ráslínuna. Keppnis- félagi hans, Alain Prost, kemur næstur honum. Nelson Piquet frá Brasilíu er þriðji á bláum og hvít- um Brabham-bíl sem smíðaður er í Bretlandi, en næstur honum Kin nýjasta gerðin af formúlu eitt kappakstursbíl í dag. Tegundin er Alfa Romeo. Það er tæknimaður sem situr við bílinn og ræðir við ökumanninn rctt áður en lagt er af stað til rásmarksins. Þeir ræðast við í gegnum sérstakan hljóðnema sem tengdur er hjálmi ökumannsins. kemur á blóðrauðum Ferrari-bíl Didier Pironi. Hinir keppendurn- ir, þar með taldir tveir úr Willi- ams-liðinu, Alan Jones og Carlos Komið í mark, og hinum kunnuglega fána veifað til merkis um að kappakstr- inum sé lokið. Ginn frægasti ökuþór allra tíma, Niki Lauda, frá Austurríki, ásamt eiginkonu sinni, Lindu. Lauda er nú einn af 10 tekjuhæstu íþróttamönnum í heiminum.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.