Morgunblaðið - 29.05.1983, Blaðsíða 28
76
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 29. MAÍ 1983
,, þvi m\bur,herra m'inn, pettö. e.r~
ekki hQndferan^ur. "
Ast er
o W
... að hlusta á
sjávarniðinn
saman.
Einn og aðeins einn
Hlídarbúi skrifar.
„Velvakandi.
Fer það ekki að verða augljóst
öllum fslendingum að við eigum
aðeins einn mann sem getur tek-
ið á vandanum, aðeins einn
mann sem hefur náð einhverjum
verulegum marktækum tökum á
verðbólgunni. Er rétti tíminn
núna til þess að velta honum úr
sessi?
Geir Hallgrímsson hefur ekki
alla kosti góðs stjórnmála-
manns. Hann er feiminn, þarf
oft nokkurn tíma til að koma frá
sér skoðunum sínum. En hann
hefur það sem mestu máli skipt-
ir og það er heiðarleiki og víð-
sýni og það sem varðar enn
meiru: hann hefur hagsmuni
þjóðarinnar að leiðarljósi í einu.
og öllu.
Enginn íslenskur stjórnmála-
maður sem ég þekki til hefur
verið rægður meira og á ómerki-
legri hátt en Geir Hallgrímsson.
En það er eins og fyrri daginn:
Geir Hallgrímsson
þeir bestu fá stærstan skammt-
inn af rógnum og öfundinni sem
tröllríður þessu þjóðfélagi. Auk
þess fæddist hann „með silfur-
skeið í munninum" og ekki bætir
það úr skák.
En sannleikurinn er sá að ís-
lendingar eru nú svo illa staddir
að þeir hafa ekki efni á að ganga
frá sínum besta manni. Þeir
hafa ekki efni á að drukkna í
smáatriðunum og horfa fram
hjá því sem mestu máli skiptir:
að við lifum af sem þjóð en verð-
um ekki seld á uppboði.
Því við skulum ekki gleyma
því að íslenska lýðveldið er ekki
nema tilraun, tilraun sem enn er
ekki séð fyrir endann á. Það sem
verra er: þessi tilraun virðist
ekki ætla að ganga sérlega vel og
það kann vel að verða svo að nú
fari verr en skyldi.
Nú eiga allir sjálfstæðismenn
með Geir Hallgrímsson í broddi
fylkingar og með hjálp Alberts
og Friðriks og fleiri góðra
manna að sameinast undir einu
merki, vinna að því eina mark-
miði sem gerir öll önnur að
aukaatriði: að bjarga íslensku
þjóðinni frá glötun."
Gamli N6i
HÖGNI HREKKVÍSI
✓ -Mt €> 1983
„leGcóiv AryxKOR. ! he/?eei3c5i hcxóua."
— Opið bréf til Páls Bergþórssonar
Árni L Jónsson, Þórshöfn í Fær-
eyjum, skrifar 15. maí:
„Kæri Páll.
Það hafa fáein veðurfræðileg
atriði verið að bögglast fyrir
brjóstinu á mér undanfarið, og
þar sem ég er algjör fúskari í
efna-, eðlis- og veðurfræði, þá sé
ég þann kostinn vænstan að snúa
mér til þess manns, sem ég tel
færastan á þessu sviði.
Svoleiðis er mál með vexti, að ég
hef verið að vilmundast úti í Fær-
eyjum undanfarin misseri. Það
þarf ekki að því að spyrja, að með
hverjum deginum sem líður, þá
stend ég mig að því, að ég er að
verða meiri og meiri Færeyingur.
Til dæmis fer ég ailtaf að hátta
núna klukkan tíu og les í Biblíunni
minni í korter. Og það var af þess-
um biblíulestri, sem allri minni
veðurfræðilegu ró var raskað.
Þetta byrjaði allt saman fyrir
nokkrum dögum. Það var rigning
klukkan tíu þetta kvöld, og svona
rétt eins og til að vera í takt við
stemmninguna, fór ég að lesa um
syndaflóðið og Nóa gamla, þegar
ég hætti að lesa, fóru að sækja á
mig alls konar veðurfræðilegar
spurningar: Hvaðan kom allt
þetta vatn eiginlega? Af hverju
hafði regnboginn aldrei sést áður?
O.s.frv. „My blood was up,“ eins og
Bretinn segir.
Ég fór að grúska í þessu og fann
ýmislegt furðulegt. Taktu nú eftir:
{ fyrstu Mósebók segir: Eitt hvel
skal verða mitt í votnunum til at
skilja vatn frá vatni. (Let there be
a firmament in the mist of the
waters and let it divide the wat-
ers.)
7. vers: Gud gjörd tá hvolið og
skilti vatnið undir hvolvinum frá
vatninum yvir hvolvinum. (And
God made the firmament, and di-
vided the waters which were und-
er the firmament from the waters
which were above the firmament.)
Hér er sagt mjög skýrt og skor-
inort frá vatninu sem er undir
himninum og vatninu sem er yfir
himninum. Nú. Látum þetta bíða.
Förum nú yfir í annan kafla
sköpunarsögunnar og lesum 5. og
6. vers. Þar segir, að Guð hafi ekki
látið rigna á jörðina. „Tí Gud
harrin hevði ikki látið regna á
jörðini. (And God had not caused
it to rain of the earth.)
6. vers: „Tá steig toka upp úr
jörðini og vatnaði alla markina.
(But there went up a mist from
the earth and wathered the whole
face of the ground.)
Það þarf ekki veðurfræðing til
að sjá, að hér er ýmislegt á annan
hátt en við eigum að venjast. Öll
jörðin er vökvuð með meinlausum
úða og það rignir ekki. Frost hefur
ekki verið til, enginn hafís eða
páskahret. Og nú kem ég að
kjarna málsins: Er möguleiki á
því, að þetta vatn sem var „yfir
festingunni" hafi verið hjúpur af
vatni, sem hefur umlukið alla
jörðina? Sjór á sporbraut úti í
geimnum, sem olli því, að öll jörð-
in var eins og gróðurhús? Engar
lægðir, engar hæðir, engir veður-
fræðingar?
Var það þetta vatn, sem Nói
gamli fékk yfir sig? Er það út af
þessu, sem regnboginn kom, þ.e.
þegar nýja kerfið komst á?
Góði Páll. Kíktu nú á málið og
segðu mér, hvort þetta getur kom-
ið heim og saman. Þetta er farið
að halda fyrir mér vöku.
Megi svo allar spár þínar ræt-
ast, ef þær eru góðar.
Kveðja."