Morgunblaðið - 17.12.1983, Blaðsíða 44
92
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 17. DESEMBER 1983
n |?e.r\nc\r\ náunga parna. Ir\\r\um meg'm víé
Qöiuna. Langar til cub vita hvdb þú ertaÁ elda'!
Afsakaðu ég tafðist, því ég fór og
lét klippa mig!
HÖGNI HREKKVlSI
Fólki var gerð grein fyrir
því frá upphafi að Furugerði
1 væri aðeins fyrir þá sem
gætu hugsað um sig sjálfir
Er ekki hægt að jafna að-
stöðuna dálítið á Dal-
braut 27 og Furugerði 1?
H.B. skrifar:
.Velvakandi.
Oldruð kona mér tengd býr I
svokallaðri verndaðri Ibúö fyrir
aldraöa á vegum Reykjavikur-
borgar í Furugeröi 1. öll vorum
viö glöð þegar hún fékk þarna
inni eftir langan vinnudag.
Þarna bua 80—90 gamalnfenni,
mörg komin yfir áttrætt. Það,
sem mér þykir að, er að verndun-
in er í lágmarki, vægast sagt, aö
Oöru leyti en því, að þarna er þak
yfir hofuöiö.
Okkur var sagt, aö bjöllur yröu
I hverri íbúð til þes9 að hægt
væri aö hringja á aöstoö í nauö-
um, en þessar bjOllur hafa aldrei
veriö tengdar, enda enginn til að
svara þeim. 1 húsinu býr hús-
vOrður og kona hans, sem þrlfur
sameign. Annaö starfsfólk
Sigrún Björnsdóttir skrifar:
„Velvakandi.
H.B. skrifar grein í dálka þína
15. þ.m. og gætir þar óánægju
vegna aðbúnaðar íbúa í Furugerði
1. Greinarhöfundur ætti að kynna
sér þessi mál betur. Hann gerir
samanburð á Dalbraut 27 og
Furugerði 1 og nefnir m.a. að vist-
fólk á Dalbraut geti fengið heitan
mat daglega. Hann getur þess
hins vegar ekki, að alla virka daga
geta íbúar í Furugerði 1 fengið
heitan mat og nú nýlega var gerð
könnun á því, hvort einhverjir
íbúanna vildu mat um helgar.
Einnig hefur mér verið sagt að
húsvarðarhjónin færi fólki, kom-
ist það ekki (t.d. vegna veikinda)
til að ná í matinn.
Þá vel ég benda á mikið og gott
tómstundastarf, sem fram fer í
húsinu, m.a. margs konar handa-
vinna, svo sem leður- og leirvinna,
bókband o.fl. Hárgreiðslustofa er
á staðnum, svo og fótsnyrting og
leikfimi.
Móðir mín hefur búið í Furu-
gerði 1 frá því að húsið var tekið í
notkun, og hefur ætíð verið ánægð
með fyrirgreiðsluna á staðnum.
H.B. talar um að gangar í Furu-
gerði 1 séu auðir og snauðir. Mér
er hins vegar kunnugt um, að
blómaker eru á öllum göngum,
einnig borð og stólar, svo að fólk
getur sest niður og rabbað saman,
ef það vill. Og á þeirri hæð, sem
móðir mín býr á, eru myndir á
gangveggjum, en ég veit ekki
hvort svo er á hinum hæðunum.
Það er aðeins lyftan, sem ég get
verið sammála H.B. um að ekki sé
alltaf í lagi, en upplýst hefur verið
á húsfundi í Furugerði 1 og einnig
hér í dálkunum, að það stendur til
bóta.
1 upphafi var fólki gerð grein
fyrir, að þessi bygging yrði aðeins
fyrir þá, sem gætu hugsað um sig
sjálfir, en auðvitað væri mjög gott
fyrir alla, að vakt yrði höfð til ör-
yggis ef eitthvað kemur fyrir hjá
fólki. En það vissu sem sagt allir
um það, hvernig búa átti um hnút-
ana þarna, m.a. að ekki stóð til að
tengja bjöllunar sem H.B. nefnir.
Ég hef ekki komið á Dalbraut
27, en ég get vel ímyndað mér, að
það sé hægt að gera byggingu, sem
er aðeins tvær eða þrjár hæðir,
vistlegri en átta hæða háhýsi."
í hverra þjónustu
starfar lögreglan?
Skúli Helgason prentari skrifar:
„{ allri þeirri umræðu sem átt
hefur sér stað í fjölmiðlum undan-
farna daga um störf og starfsað-
ferðir lögreglunnar finnst mér al-
gjörlega hafa fallið úr ein spurn-
ing, sem nauðsynlegt er að fá svar
við frá æðstu mönnum lögregl-
unnar. Spurningin er eftirfarandi:
í hverra þjónustu telur lögreglan
sig starfa?
Það er ekki alveg að ástæðu-
lausu að ég spyr þessarar spurn-
ingar og raunar er ég undandi á
því að þessari spurningu skyldi
ekki hafa verið beint til forsvars
manna lögreglunnar í sjónvarps-
þætti þeim sem við sáum á þriðju-
dagskvöldið síðasta. Astæða
spurningarinnar er sú, að per-
sónulega reyndi ég af einum æðsta
manni lögreglunnar í Reykjavík
svo furðulegan hroka, að mér virt-
ist, að hann áliti sig hátt hafinn
yfir alþýðu manna. Mér varð það
nelmlega á í viðtali, sem ég átti
við hann, að segja að starfssvið
lögreglunnar væri í þjónustu al-
mennings. Maðurinn brást ókvæða
við og tjáði mér að svona þvætting
liði hann ekki í sínum húsum.
Hótaði hann að slíta talinu, ef ég
héldi áfram svona bulli. Þá var ég
einna „hissastur" á ævinni, en sá,
að manninum var slík alvara, að
eigi þýddi að rökræða þetta frekar
við hann og felldi því talið.
Ég er persónulega ekki skýrasta
kýrin í hjörðinni, en hingað til
hefði ég haldið, að lögreglan væri
undir dómsmálaráðherra gefin,
dómsmálaráðherra væri ábyrgur
gagnvart þinginu og þingið gagn-
vart almenningi. í hverra þjón-
ustu er lögreglan svo? Eða er hún
kannski einkastofnun, sem til er
orðin aðeins fyrir eigið ágæti? Ef
viðhorf þorra lögreglumanna í
landinu eru svipuð því sem fram
kom hjá þessum yfirmanni í við-
talinu við mig, þarf engan að
undra framkoma sú, sem lögregl-
an er sökuð um í Skafta-málinu
fræga.“
Þessir hringdu . . .
• •
Omurlegt hvað við
getum lagst lágt
K.Á. hringdi og hafði eftirfar-
andi að segja: — Er þetta ekki
alger skrípaleikur að vera að
þrátta um bjór eða ekki bjór í
þinginu, en leyfa á hinn bóginn
óheftan innflutning ölgerðarefna,
svo og sölu þeirra og meðferð?
Mér finnst það hiægilegt og þætti
mannlegra að banna hvort
tveggja. Það er hálfömurlegt, hvað
við fslendingar getum lagst lágt í
þessum málum, enda eru afleið-
ingar þess augljÓ3ar hvarvetna í
þjóðfélaginu.
GÆTUM TUNGUNNAR
Sagt var: Mestur hluti sjúklinganna hafði fótavist.
Betra væri: Flestir sjúklinganna höfðu fótavist.
(„Mestur hluti sjúklinganna ..." kynni að merkja, að búk-
ur sjúklinganna hafi verið á flakki höfuðlaus.)
I