Morgunblaðið - 04.03.1984, Side 40

40
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 4. MARS 1984
t
Móöir okkar,
SESILÍA JÓSAFATSDÓTTIR,
Austurbrún 6,
Reykjavík,
andaðist í Borgarspitalanum 2. mars.
Dætur hinnar létnu.
t
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
THEODÓRA STEFÁNSDÓTTIR,
Álftamýri 14,
sem lést þann 25. febrúar, verður jarösungin frá Bústaöakirkju
mánudaginn 5. mars kl. 13.30.
Sveiney Þormóðsdóttir,
Stefén Þormóðsson,
Sveinn Þormóösson,
Höröur Þormóðsson,
Benedikt Þormóðsson,
Hilmar Ludvigsson,
Kristbjörg Jónsdóttir,
Dagfríöur Pétursdóttir,
Inger Þormóðsson,
Kristveig Sveinsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Systir okkar,
SIGURBJÖRG ANNA EINARSDÓTTIR,
Laugavegi 86,
sem lést 27. febrúar, verður jarðsungin frá Fossvogskapellu
þriöjudaginn 6. mars kl. 13.30.
Fyrir hönd vandamanna,
Léra Einarsdóttir,
Kristinn Einarsson.
t
Jarðarför eiginkonu minnar, móður og dóttur,
INGIBJARGAR GUNNARSDÓTTUR,
Sandholti 28,
Ólafsvík,
fer fram frá Fossvogskapellu þriöjudaginn 6. mars kl. 10.30.
Sigurður Haraldsson,
Margrét Gylfadóttir, Jóna Sigurgeirsdóttir,
Rannveig Gylfadóttir, Gunnar Klængsson,
Jón Gunnar Gylfason
t
Systir okkar og frænka,
ANNA MATTHÍASDÓTTIR
fré Grímsey,
Kaplaskjólsvegi 65,
veröur jarðsungin frá Dómkirkjunni þriðjudaginn 6. mars kl. 13.30.
Fyrir okkar hönd og annarra vandamanna,
Rannveig Matthíasdóttir,
Agnes Matthíasdóttir,
Hjördís Hreiöarsdóttir,
Rannveig Ása Guömundsdóttir.
Sigurjón Ingi Sigur-
jónsson — Minning
Fæddur 24. mars 1939
Dáinn 8. nóvember 1983
Sigurjón fæddist á Hvamms-
tanga 24. mars 1939, sonur hjón-
anna Sigurjóns Sveinssonar,
bónda á Efri-Svertingsstöðum í
Miðfirði, og konu hans, Ingveldar
Pétursdóttur. Hún var þá raunar
orðin ekkja, því að faðir Sigurjóns
lést úr lungnabólgu áður en dreng-
urinn fæddist. Móðirin flutti heim
með barnið nýfætt, en heimilið
leystist upp um vorið.
Fluttu þau mæðgin þá til Borg-
arness um eins árs skeið og síðan
aftur að Efri-Stvertingsstöðum til
föðursystur Sigurjóns, Guðbjarg-
ar Sveinsdóttur, og Einars Ey-
steinssonar bónda hennar, sem þá
höfðu hafið búskap þar, og bjuggu
hjá þeim þau sex ár sem búskapur
þeirra í Húnavatnssýslu stóð.
Eins og gefur að skilja var barn-
ið sólargeisli á heimilinu og þá
ekki síst í augum föðursystur
sinnar, og síðar fóstru. Þar var
einnig um skeið Andrés Gilsson
hálfbróðir Sigurjóns, sem nú er
stýrimaður á Hvassafellinu. Með
þeim bræðrum var alla tíð mjög
kært og var Sigurjón tíður gestur
á heimili hans.
Að kvöldi 9. nóvember sl. stóð til
að fjölskyldan samfagnaði Ing-
veldi móður þeirra á áttugasta og
sjöunda afmælisdegi hennar á
heimili Andrésar og konu hans,
Valgerðar Hrefnu Gísladóttur, en
örlögin gátu vart umsnúið þeirri
stundu dapurlegar.
Árið 1946 brugðu Guðbjörg og
Einar búi og fluttust alfarin til
Reykjavíkur en Sigurjón og móðir
hans í Borgarnes og á Akranes um
tíma og þaðan til Hafnarfjarðar.
Þar fór fyrst fyrir alvöru að bera á
námshæfileikum hans og þaðan
lauk hann fullnaðarprófi (sem þá
hét svo) með hæstu einkunn í
þeim skóla það árið.
Á þrettánda ári fluttist hann til
fóstru sinnar í Vogahverfið í
Reykjavík og bjó hjá henni upp
frá því uns hann kvæntist og
stofnaði eigið heimili.
í Vogunum lágu leiðir okkar
Sigurjóns saman og urðum við
t
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur vináttu og samúö við
fráfall móður okkar, tengdamóöur og ömmu,
STEINUNNAR STEFÁNSDÓTTUR,
Stigahlíö 26.
Sigurjóna Jónsdóttir,
Guöjón Jónsson, Kristjana Einarsdóttir,
Stefén Jónsson, Sigrún Ólafsdóttir
og barnabörn.
t
Þökkum innilega samúö og vináttu viö andlát og útför
ÓLAFS ÓLAFSSONAR,
lyfaala,
Húsavfk.
Erna Hermannsdóttir,
Ólafur Vigfús Ólafsson, Ragnar Pétur Ólafsson,
Siguröur Sigfússon, Ágústa Forberg,
Magnús Ólafsson, örn Forberg,
Ásbjörg Forberg, Jenny Forberg
og aörir vandamenn.
t
Þökkum innilega auösýnda samúð viö fráfall
SIGURJÓNU ÖNNU SÓFUSDÓTTUR.
Kristín Ingólfsdóttir,
Mér Ingólfsson,
Magnús Nordgulen
og tengdabörn.
t
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
EMILÍA JÓNASDÓTTIR,
leikkona,
verður jarösungin frá Dómkirkjunni mánudaginn 5. mars kl. 13.30.
Svava Berg Þorsteínsdóttir, Ágúst V. Guömundsson,
Ágústina Berg Þorsteinsd., Sigursteinn Jónsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Maðurinn minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi,
EINAR PÁLSSON,
verkstjóri,
Baldursgötu 1,
verður jarösunginn frá Fossvogskirkju miövikudaginn 7. mars kl.
15.00.
Sigríóur Guðmundsdóttir,
Mjöll Einarsdóttir, Ásmundur Daníelsson,
Guðmundur H. Einarsson, Vilborg Runólfsdóttír,
María, Sígríöur og Heiörún.
t
Innilegar þakkir fyrir auösýnda samúð og vináttu við fráfall eigin-
manns míns, föður, sonar og bróöur,
EMILS FENGER,
Ásta Böóvarsdóttir,
Finnur Emilsson Fenger,
Kristín og Garöar Fenger,
Kristjana Fenger,
Jakob Fenger,
Hjördís Fenger.
t
Innilegar þakkir fyrir auösýnda samúð viö andlát og útför
RANNVEIGAR STEINUNNAR BJARNADÓTTUR.
Sérstakar þakkir til starfsfólks á Elli- og hjúkrunarheimilinu Grund
fyrir alla vinsemd henni sýnda á liðnum árum.
Börn, fósturdóttir, tengdabörn,
barnabörn, barnabarnabörn
og barnabarnabarnabörn.
samstundis perluvinir sem héfst
upp frá því. Skólabræður vorum
við gagnfræðaárin, fyrst í Laug-
arnesskóla og svo í Gagnfræða-
skóla Austurbæjar. Bekkjarbræð-
ur urðum við ekki fyrr en í „Gaggó
Aust“ því að í þá daga var nem-
endum skipt í bekkjardeildir eftir
greind og var Sigurjón að sjálf-
sögðu í A-bekk.
Þegar heilbrigðir og hraustir
strákar, sem eiga góð heimili, eru
13—16 ára er lífið eins og fjörugur
og tær fjallalækur, upptekinn við
það eitt að njóta tilverunnar og
eigin þróttar. Leiðinlegum hindr-
unum sneiddi maður hjá en braust
stoltur gegnum þær skemmtilegu
af eigin snilli og krafti.
Andagiftin leiftrandi og um-
ræðuefnin voru óþrjótandi. Ef
stemmningin fór að lækka vegna
svengdar var hún umsvifalaust
endurreist með mjólk og kökum
hjá fóstru hans eða móður minni
eftir því í ríki hvors við vorum í
það skiptið. Oft teygðist úr sam-
ræðum fram eftir kvöldi eða
nóttu, og eftir að hann flutti af
Karfavoginum yfir í Mosgerðið
fylgdum við iðulega hvor öðrum
heim á leið yfir Sogamýrina,
gjarnan fram og aftur, uns málið
var útrætt eða syfjan bar andgift-
ina ofurliði.
Alvöru lífsins var einfaldlega
úthýst. Hún beið þolinmóð síns
vitiunartíma.
I þá daga var það varla nema
tvennt sem setti mann út af lag-
inu. Annars vegar ef maður varð
skotinn í stelpu og hins vegar þeg-
ar prófin nálguðust, en það síðara
a.m.k. beit ekki einu sinni á hann.
Vorið sem við lukum gagn-
fræðaprófi hygg ég flesta okkar
skólabræðranna hafa verið óráðna
um framtíðina, nema Sigurjón. Ég
held að í hans huga hafi aldrei
verið til annað starf en sjó-
mennska.
Ingveldur móðir hans vildi
senda hann í Samvinnuskólann og
inntökuprófið tók hann. En þá brá
svo kynlega við að hann féll á
stærðfræði, sem hvorki fyrr né
síðar vafðist fyrir honum, enda
fór hann við svo búið beint á sjó-
inn.
Þegar við fórum að stálpast
voru það öðru fremur tvö áhuga-
mál sameiginleg sem heilluðu
okkur. Annað þeirra var skotfimi
og byssur, og átti hann um tíma
a.m.k. nokkurn vísi að byssusafni.
Meðal efnis á gagnfræðaprófinu
var danska, en hún var hvorgum
okkar hjartfólgin í þá daga. Að
prófinu loknu reif ég mína
dönskubók niður í öskutunnuna
bak við skólann og spurði Sigurjón
hvort hann ætlaði ekki að gera
slíkt hið sama. Með allt annað en
vingjarnlegu augnaráði kvaðst
hann hafa ætlað henni önnur ör-
lög. Þegar ég innti hann eftir ör-
lögum dönskubókarinnar svaraði
hann: „Ég skaut hana.“
Þrem árum síðar, þegar Sigur-
jón fór í Stýrimannaskólann, kom
hann til mín þeirra erinda að fá
lánaða, ef ég ætti, dönskubókina
sem við lærðum í Gagnfræðaskól-
anum. Hann kvaðst hvergi finna
sína. Á milli hafði margt á daga
hans drifið, hann haföi bæði verið
á togurum og í siglingum út um
heim og hafði steingleymt þessum