Morgunblaðið - 09.05.1984, Blaðsíða 25

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 9. MAÍ 1984
25
Tónleikar
Sinfóníuhljóm-
sveitar íslands
og Pólýfónkórs
SINFÓNÍUHLJÓMSVEIT íslands heldur á morgun, fimmtu-
dag, tónleika í Háskólabíói, þar sem flutt verða kórverkin
Ave verum eftir Mozart, Te deum eftir Verdi og Stabat Mater
eftir Rossini. Flytjendur auk hljómsveitarinnar eru Pólý-
fónkórinn og fjórir ítalskir einsöngvarar, sem hingað eru
komnir til að taka þátt í flutningi Stabat Mater. Stjórnandi
tónleikanna verður Ingólfur Guðbrandsson, stjórnandi Pólý-
fónkórsins, og er það í fyrsta sinn sem hann stjórnar Sinfón-
íuhljómsveitinni.
Einsöngvararnir fjórir eru Denia Mazzola, sópran, Claudia
Clarich, mezzosópran, Paolo Barbacini, tenór, og Carlo de
Bortoli, bassi, en þau þrjú síðastnefndu eru hingað komin
fyrir tilstilli Kristjáns Jóhannssonar, söngvara. Blm. Mbl.
ræddi við söngvarana að lokinni æfingu með kór og hljóm-
sveit í gær og fara viðtölin hér á eftir.
Ijósm. Mbl./RAX.
Frá æfingu einsöngvaranna með kór og hljómsveit í gærmorgun. Alls taka um 200 manns þátt í uppfærslunni
/ I w ■
* JSé ^ : V f ÆrMi , ■ Ká ■ 'v.
„Einbeittir
og samstilltir
tónlistarmenn“
- segir Carlo de
Bortoli um kórinn og
hljómsveitina
ALMÓÐLEGUR ferill bassa-
söngvarans Carlo de Bortoli hófst
er hann sigraði í G.B. Viotti, al-
þjóðlegri söngvakeppni í Vercelli á
Italíu 1972, og kom það sama ir í
fyrsta sinn fram á fjölunum í
Regio-leikhúsinu í Torino. Hann á
nú að baki söng í um 50 óperuhlut-
verkum, en auk ópera og tónleika
hefur hann margsinnis tekið þátt í
útsendingum ítalska ríkisútvarps-
ins og annarra útvarpsstöðva í Evr-
ópu og komið fram á alþjóðahátíð-
um.
„Það sem mest hefur komið
mér á óvart við að syngja með
Sinfóníuhljómsveit íslands og
Pólýfónkórnum er þessi gífur-
lega samviskusemi og samstill-
ing sem ríkir. Fólk er einbeitt á
æfingum og ég verð ekki var við
þann óróa sem oft er á svona
mannmörgum æfingum. Þetta er
mjög ólíkt því sem viðgengst á
Ítalíu og jafnvel víðar. Slík
vinnubrögð sem hér viðgangast
gera ferðina hingað að sjálf-
sögðu mjög ánægjulega og ég
gæti vel hugsað mér að koma
hingað aftur, a.m.k. til að kynn-
ast betur landi og þjóð,“ sagði
Bortoli, sem áður hefur sungið í
Stabat Mater, bæði á tónlistar-
hátíðum, í ítalska ríkisútvarpinu
og víðar.
Að loknum tónleikunum hér á
morgun heldur Carlo Bortoli til
Sassari á eyjunni Sardiníu, þar
sem hann syngur einsöng í
messu eftir Haydn.
„Gæti hugsað
mér að setjast
hér að“
- segir Denia
Mazzola, sópran-
söngkona, sem nú
syngur í annað sinn á
Islandi
Sópransöngkonan Denia Mazz-
ola er íslendingum ekki með öllu
ókunn, eftir að hún kom hingað
fyrir tæpum tveimur mánuðum og
söng titilhlutverkið í Lucia di
Lammermoor. Mazzola er sú eina
af ítölsku einsöngvurunum fjórum
sem ekki hefur áður sungið í Stab-
at Mater. „Mig hefur lengi langað
Carlo de Bortoli,
bassasöngvari
til þess,“ sagði hún, „og tækifærið
á að syngja á þessum tónleikum
var því kærkomið, ekki síður en að
eiga kost á að vinna á ný með
tónlistarmönnum á íslandi.
Af því að ég er hingað komin í
annað sinn undrar mig ekki á
sama hátt og kollega mfna það,
að hitta fyrir jafn þaulæfða og
hæfa tónlistarmenn. Þvi kynnt-
ist ég við vinnuna í Lucia di
Lammermoor," sagði Mazzola.
„Sömu sögu er að segja um Pólý-
fónkórinn, hann skipa góðir og
samstilltir söngvarar og stjórn-
andinn, Ingólfur Guðbrandsson,
hefur einstakt lag á að ná fram
því besta í hverjum og einum. Og
hann sýndi það á æfingunni í
morgun, sem var með kór og
hljómsveit, að hann er mjög
hæfur stjórnandi.
— Er munur á að syngja hér
eða á Italíu.
„í sjálfu sér er ekki svo mikill
munur á, hvað varðar sönginn
sem slikan. En undirbúningur,
æfingar og einbeitingin sem ég
finn hér hjá hljóðfæraleikurun-
um og sérstaklega kórsöngvur-
unum er mun meiri en á Ítalíu.
Hér leggja allir sig fram við það
sem þeir eru að gera og ég fann á
æfingunni í morgun, sem og þeg-
ar ég kom hingað fyrst, hversu
mikil alvara liggur að baki vinn-
unni hjá hverjum og einum. Slík
samheldni og einbeiting er oft á
tíðum ekki svo auðfundin. En
mér líkar mjög vel hér og satt
best að segja hefði ég ekkert á
móti því að setjast að á íslandi,“
sagði Mazzola.
Ferill Deniu Mazzola hófst í
söngskólanum í Veróna á Ítalíu,
en þaðan hélt hún til náms hjá
Dante Mazzola í Scala-óperunni
í Mílanó. Frumraun sína þreytti
hún í Lucia di Lammermoor,
Rigoletto, Grímudansleiknum,
Leðurblökunni, Messíasi, Carm-
ina Burana og fleiri verkum, en
Denia Mezzola,
sópransöngkona
hefur þar að auki sungið í I Pur-
itani, Don Pasquale, Töfra-
drykknum, Töfraflautunni, Rak-
aranum í Sevilla, Boheme og
fleiri verkum. Hún hefur sungið
inn á plötu, Grímuballið, eftir
Verdi og undir stjórn Rinaldi og
á annarri plötu flytur hún lög
eftir Donizetti. Þá hefur hún
sungið í flestum óperuhúsum á
Ítalíu og í ftalska og belgfska
ríkissjónvarpinu og sigrað í fjór-
um alþjóðlegum söngvakeppn-
um. Næsta verkefni hennar er að
syngja í Rigoletto á tónlistarhá-
tíðinni i Salzburg f Austurríki.
„Mín fyrstu
kynni af ís-
landi eru
mjög jákvæð“
Claudia Clarich,
mezzosópran
„ÞÓ AÐ TÍMI minn hér leyfi mér
ekki að skoða mig um á Islandi,
eins og ég hefði viljað, þá er ein-
stakt að fá þetta tækifæri til að
kynnast íslenskri tónlistarmenn-
ingu og starfa með stjórnandan-
um, hljómsveitinni og Pólýfón-
kórnum. Þar er á ferðinni fólk sem
kemur til dyranna eins og það er
klætt og er sannkallaðir fagmenn.
Nægir þar að nefna aðferð þeirra
við upphitun radda fyrir æfingu,
sem er samstillt í stað þess að hver
hiti upp í sínu horni, eins og oft
gerist. Þcssi fyrstu kynni mfn af
Islandi eru því mjög jákvæð og ég
hlakka til tónleikanna," sagði
Claudia Clarich, mezzosópransöng-
kona.
Clarich, sem er fædd í Lima f
Perú af ítölskum foreldrum,
stundaði söngnám í Giuseppe
Claudia Clarich,
mezzósópransöngkona
Verdi-tónlistarskólanum i Míl-
anó og útskrifaðist þaðan með
afbragðsvitnisburði árið 1982.
Hún hélt námi sfnu áfram í tón-
listarháskólanum í Osimo, og
gerir enn, en þar kom hún fyrst
fram í hlutverki Hánsel f óper-
unni Hánsel og Gretel eftir E.
Humperdinck. Á vegum söng-
skólans í Mflanó hefur Clarich
sungið víða, m.a. f óperum eftir
Massanet, Cimarosa, Stravinsky,
Prokofiev og Scarlatti, auk þess
sem hún söng á Litla sviðinu í
Scala-óperunni í Madame Butt-
erfly, eftir Puccini. Á síðastliðnu
ári sigraði Claudia Clarich í al-
þjóðlegu söngvakeppninni Isam-
ele Voltolini í Mantova. Frá ís-
landi heldur hún heim til Ítalíu,
þar sem hún mun fara í tón-
leikaferðalag og syngja m.a. í
Stabat Mater, en hún hefur áður
sungið i verkinu í Mflanó.
„Söngvarar
og hljóðfæra-
leikarar á háum
mælikvarða“
- segir Paolo Barb-
acini að lokinni fyrstu
æfingu með Sinfóníu-
hljómsveitinni og
Pólýfónkórnum
„FYRIR mitt leyti er það mjög
spennandi reynsla að koma hingað
til íslands, landslagið minnir helst
á tunglið. Tónleikarnir eru ekki
síður áhugavert viðfangsefni og ég
verð að segja eftir mín fyrstu
kynni af hljómsveitinni og
hljómsveitarstjóranum að ég er
mjög hrifinn," sagði tenórsöngvar-
inn Paolo Barbacini í samtali við
Mbl.
!
Paolo Barbacini,
tenórsöngvari
*Barbacini hóf söngnám f
heimaborg sinni, Reggio Emilia
á Ítalíu, auk þess sem hann lauk
þar námi f fiðluleik. Hann kom
fyrst fram á sviði í óperunni
Werther, eftir Massenet, þar
sem hann söng aðalhlutverkið.
Upp frá þvf jókst hróður hans
mjög og hann hefur sungið i öll-
um helstu óperuhúsum á Ítalíu,
þ.m.t. La Scala, og víðar um
heim. Hlutverkaskrá hans
spannar allt frá klassiskum it-
ölskum höfundum til nútfma-
tónlistar og hefur hann m.a.
sungið undir stjórn hljómsveit-
arstjóranna von Matacic, Abb-
ado, Muti, Osawa og Casadeusar.
„Ingólfur Guðbrandsson er af-
skaplega hæfur stjórnandi, já-
kvæður og fullur af lífskrafti,"
sagði Barbacini. „Sama er að
segja um Sinfóníuhljómsveitina
og Pólýfónkórinn, þar er að
finna söngvara og hljóðfæraleik-
ara sem eru mjög fagmannlegir
og á háum mælikvarða. I Pólý-
fónkórnum eru mjög fallegar og
vel æfðar raddir og varðandi
kórinn verður það að segjast að
jafn öguð vinnubrögð og þar við-
gangast hef ég ekki fundið hjá
kórum á Ítalíu. Reyndar ekki í
Mið-Evrópu allri, þvi að söng-
fólki þar hættir til að líta á kór-
söngvara sem annars flokks
söngvara, jafn fáránlegt sem það
nú er, því að kór í flutningi verka
eins og verða flutt á tónleikun-
um er eitt nauðsynlegasta
„hljóðfærið" á sviðinu," sagði
Barbacini.
Hann hefur áður sungið Stab-
at Mater í Pesaro. Þegar Is-
landsferðinni sleppir heldur
Barbacini aftur til ítalfu, en
hann fer bráðlega í söngferðalag
með Scala-óperunni til ísrael,
þar sem hann mun koma fram á
alþjóðlegu tónlistarhátiðinni i
Jerúsalem.