Morgunblaðið - 16.06.1984, Blaðsíða 34

34
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 16. JÚNÍ 1984
Minning:
Sigrún Jónsdóttir
frá Tungufelli
Fædd 6. mars 1910.
Dáin 7. júní 1984.
í dag er kvödd hinstu kveðju
móðursystir okkar, Sigrún Jóns-
dóttir, er andaðist 7. júní sl. í
Sjúkrahúsinu á Selfossi.
Sigrún fæddist 6. mars 1910 í
Tungufelli í Hrunamannahreppi.
Foreldrar hennar voru hjónin Sig-
ríður Árnadóttir og Jón Árnason
bóndi í Tungufelli, en þau voru
bæði ættuð úr Rangárþingi.
Sigrún var næstyngst 11 systk-
ina. Af þeim eru nú 4 enn á lífi,
bróðirin Ólafur og systurnar
Helga, Guðbjörg og Jónína. Látnir
voru á undan Sigrúnu bræður
hennar þeir ólafur Helgi, sem dó í
frumbernsku, Helgi Filippus,
Árni, Marel og Guðni.
Sigrún ólst upp í Tungufelli í
sínum stóra systkinahópi og vand-
ist snemma þeirri vinnu, sem tii
fellur á mannmörgu sveitaheimili.
Tungufellssystkinin voru ekki alin
upp í veraldlegum auði þó að aldr-
ei liðu þau skort, en guðsótti og
góðir siðir voru í heiðri hafðir á
heimili þeirra og varð það þeim
gott veganesti á lífsleiðinni.
Sigrún hóf sambúð með Magn-
úsi Einarssyni og bjuggu þau um
nokkurra ára skeið að Reykjabóli í
Hrunamannahreppi. Þau slitu
samvistir. Sigrún og Magnús eign-
uðust tvo mannvænlega syni, tví-
burana Hlöðver og Sverri. Hlöðver
er lögregluþjónn á Selfossi,
kvæntur Ásgerði Halldórsdóttur
og eiga þau þrjú börn, en Sverrir
er bóndi að Efra-Ási í Skagafirði,
kvæntur Ásdísi Pétursdóttur og
eiga þau 4 börn. Mjög gott og náið
samband var alla tíð milli Sigrún-
ar og sona hennar og fjölskyldna
þeirra. Sigrúnu auðnaðist einnig
að eignast 2 langömmubörn. Þau
eru börn nöfnu hennar Hlöðvers-
dóttur, en með þeim nöfnum var
jafnan mjög kært.
Eftir að Sigrún flutti frá
Reykjabóli bjó hún í Reykjavík og
á Selfossi oftast í nábýli við Hlöð-
ver og fjölskyldu hans. Eins dvaldi
hún í Efra-Ási hjá Sverri og hans
t
Sonur minn og bróðir okkar,
JÓN HEIÐAR MAGNÚSSON,
bifreiöarstjóri
frá Lœkjarskógi, Oalasýslu,
Flúöaseli 95,
andaöist í Landakotsspítala 14. júní.
Lilja Kristinsdóttir,
Georg Magnússon,
Gunnar Magnússon.
t
KJARTAN REYNIR PÉTUR KJARTANSSON,
vélstjóri,
Bragagötu 25,
andaöist 9. júní sl.
Jarðarförin hefur fariö fram í kyrrþey.
Þeim sem vildu minnast hans er bent á Skálatúnsheimiliö t Mos-
fellssveit.
Valgeröur Sigurgeirsdóttir,
Karen Kjartansdóttir, Valborg Kjartansdóttir,
Kjartan Kjartansson, Hildur Kjartansdóttir,
Brynhildur Kjartansdóttir, Elva Steinsdóttir.
Öllum þeim er sýndu okkur samúö og vináttu viö andlát og útför
eiginkonu minnar og ástkærrar móður okkar,
ÁSDÍSAR JÓNATANSDÓTTUR,
sendum viö hjartans þakkir. Lifið í guðs friöi.
Fyrir hönd tengdabarna og barnabarna,
Haukur Runólfsson og börn.
Maöurinn minn og faöir okkar,
MAGNÚS SÆVAR GUNNLAUGSSON,
húsasmíóameistari,
K víholti 4, Hafnarfirði,
lést í Borgarspítalanum fimmtudaginn 14. júní.
Sigríóur Jónsdóttir,
Anna Elísabet Sævarsdóttir,
Gunnhildur Harpa Sssvarsdóttir.
+
Innilegar þakkir til þeirra sem sýndu okkur samúö og hlýhug viö
fráfall fööur okkar, tengdafööur og afa,
GUDMUNDAR ÞORKELSSONAR,
Nýlendugötu 13.
Inga Guömundsdóttir, Bragi Hólm Kristjánsson,
Hörður Hagelund Guómundsson, Maja Lára Atladóttir,
Edda Petrína Guómundadóttir,
Þorkell Guömundsson,
Sigrún Benedikta Guómundsd.
og barnabörn.
fjölskyldu þegar hún gat því við
komið.
Sigrún átti við vanheilsu að
stríða seinni hluta ævi sinnar, sem
ágerðist þegar á leið og þurfti hún
því oft að dvelja á sjúkrahúsum
um lengri eða skemmri tíma. Hún
lærði að lifa með sjúkdómi sínum
og oft undruðumst við hversu vel
hún virtist ná sér eftir erfið veik-
indatímabil. Sigrún var jafnan
glöð og viðmótsgóð, hún var vel
hagmælt og kastaði fram vísum
þegar svo bar undir. En það sem
verður okkur minnisstæðast við
frænku okkar er hin mikla bjart-
sýni hennar og óbilandi kjarkur,
sem veitti henni að því er virtist,
ofurmannlegan styrk í veikindum
og gerði henni jafnframt mögulegt
að uppörva samferðamenn sína og
fá þá til að líta bjartari augum á
tilveruna.
Sigrún verður lögð til hinstu
hvíldar í kirkjugarðinum í Tungu-
felli, þar sem hún átti sín
bernskuspor.
En mæti þér stund sem er myrk eöa köld,
þá manstu, hvar bíÖur þín höli,
og Tungufells morgnar og Tungufells kvöld
og Tungufells blómin þín öll.
(Þorsteinn Erlingsson.)
Hlöðver og Sverri og fjölskyld-
um þeirra svo og eftirlifandi
systkinum Sigrúnar sendum við
einlægar samúðarkveðjur.
„Far þú í friöi
friöur Guös þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt
(Vald. Briem.)
Blessuð sé minning Sigrúnar
Jónsdóttur frá Tungufelli.
Svandís og Sigga.
Friðný Steingríms-
dóttir — Minning
í dag kveðjum við vinkonu
okkar Friðnýju Steingrímsdóttur,
sem andaðist í Landspítalanum á
hvítasunnudag, en útförin fer
fram frá Húsavíkurkirkju. s
Friðný fæddist á Hóli á Mel-
rakkasléttu 30. ágúst 1917 og ólst
þar upp hjá foreldrum sínum í
systkinahópi. Hún fór snemma að
heiman og byrjaði að vinna fyrir
sér eins og þá var títt. Hún giftist
9. október 1943, Jónasi G. Jónssyni
kennara, og bjuggu þau á Húsavík
allan sinn búskap. Þau eignuðust
tvær dætur, Olgu og Gunni, sem
báðar eru giftar og búsettar í
Reykjavík. Einnig ólu þau upp
sem sitt eigið barn systurson Frið-
nýjar, Bergstein, sem er kvæntur
og búsettur á Húsavík.
Það er ekki hægt að segja að
andlát Friðnýjar kæmi okkur á
óvart. Hún hafði um nokkurt skeið
barist hetjulegri baráttu við erfið-
an sjúkdóm og vissi að hverju
stefndi. Hún mætti dauða sínum
með æðruleysi og reisn og kveið
ekki vistaskiptunum.
Það sem einkenndi Friðnýju
mest var áreiðanleiki og hreinleiki
í' hvívetna. Henni var tamt að
gaumgæfa hlutina og fór sér að
engu óðslega. Hvers konar flaust-
ur var henni móti skapi. Allt sem
hún gerði vann hún af siíkri vand-
virkni og nákvæmni að lengra
Leiðréttingar
í minningargrein hér í blaðinu í
gær um Soffíu Jakobsdóttur frá
Patreksfirði urðu þau leiðu mistök
að nöfn féllu niður er sagt var frá
börnum hennar og eiginmanns
hennar Helga Einarssonar. Þar
átti að standa: Þau eignuðust 5
börn, Einar, kvæntur Helgu
Bergmundsdóttir frá Vestmanna-
eyjum, en þau létust með 2 ára
millibili. þau áttu 3 börn, Lilja lést
4 ára, Asdís, gift Gústaf Ofeigs-
syni, þau eiga 5 börn. Jakob giftur
undirritaðri, þau eiga 3 börn og
Steinunn Lilja dvelst á Sólborg á
Akureyri, ógift. Ennfremur dvaldi
Una systir Soffíu á heimili þeirra
frá 11 ára aldri.
Þá átti þetta að standa undir
lok greinarinnar, en brenglaðist:
„Soffía var skapmikil kona, en
fór vel með það. Hún var ákveðin,
föst fyrir og hreinlynd, sagði hlut-
ina umbúðalaust og hélt sínu
striki.
Soffía var fríð kona, með sitt
suðræna útlit, dökk brún augu og
dökkt hár. Hún hafði fallega
söngrödd, unni mjög ljóðum, sem
hún kunni ógrynni af. Gaman var
að heyra hana fara með þau og
gamla bragi um lífið, tilveruna og
fólkið á Patreksfirði og víðar, á
hennar ungdómsárum."
Blaðið biður velvirðingar á þess-
um mistökum.
★
í minningargrein um Aðalstein
Hallsson kennara misritaðist nafn
föður hans, en hann hét Hallur
Björnsson, en ekki Einarsson, eins
og stóð í greininni.
varð ekki komist. Hún fór vel með
alla hluti. Um þetta ber heimili
hennar vitni, falleg handavinna og
garðurinn, sem lengi hefur verið
augnayndi Húsvíkinga. Við upp-
byggingu hans og umhirðu áttu
þau Jónas margar ánægjustundir.
Friðný var glöð á góðri stund og
margs er að minnast frá samstarfi
í kvenfélaginu, þar nutu hinir
góðu eiginleikar hennar sín og
hverju því verki sem henni var
falið var vel borgið. Henni mátti
alltaf treysta. Flestar eigum við
þó minningarnar úr saumakl-
úbbnum, sem við héldum áratug-
um saman. Þar var oft glatt á
hjalla er við brugðum á leik og
einhvern veginn komum við okkur
ekki að því að hafa klúbb eftir að
hún var farin suður í vetur.
{ einkalífi sínu var Friðný gæfu-
manneskja. Henni auðnaðist að
lifa með Jónasi í fjörtíu ára far-
sælu hjónabandi og sjá góðan
framgang barna sinna á allan
máta. Hún elskaði og virti tengda-
börnin og fagnaði barnabörnunum
hverju og einu. Allt þetta mat hún
og þakkaði af heilum hug, þeim
sem öllu stjórnar.
Andlát Friðnýjar var í sam-
ræmi við lífshlaupið. Yfir því
hvíldi friður og hreinleiki. Allt var
tilbúið og hennar nánustu við-
staddir. þegar hún nú er borin til
hinstu hvílu, á einu besta vori sem
menn muna, stendur garðurinn
hennar í blþma og framundan eru
sólstöður. Fegurra getur það ekki
verið.
Við þökkum Friðnýju samfylgd-
ina, mikið munum við sakna henn-
ar. Ástvinum hennar sendum við
okkar innilegustu samúðarkveðj-
ur. Megi umhyggja hennar og
fyrirbænir verða þeim styrkur og
leiðarljós. Blessuð sé minning
hennar.
Vinkonur.
SVAR
MITT
eftir Billy Graham
Mannfjölgun
Er fjölgun mannfólksins eitthvert meiri háttar vandamál?
Hvers vegna núna fremur en áður í sögunni?
Það var ekki fyrr en árið 1830, sem mannkynið náði
því að verða einn milljarður. En næsti milljarður
bættist við á einni öld. Þriðji milljarðurinn kom sér
upp á aðeins 30 árum, og þegar þessi öld er liðin,
verða mennirnir orðnir hátt í helmingi fleiri en þeir
eru núna.
Hugsanlegar tölur næstu hundrað ár eru himinhá-
ar. Að minnsta kosti helmingur mannkyns býr við
næringarskort, og um það bil milljarður manna dreg-
ur fram lífið. En fátækt og hungur eru ekki einu
vandamálin. Jafnvel færustu mönnum hrýs hugur við
því verkefni, hvernig á að mennta allt þetta fólk, sjá
því fyrir vinnu og leiða það á heillabraut.
En alvarlegri er sú mynd, sem blasir við kristinni
kirkju. Hún á að kunngjöra þessum milljónum fram-
tíðarinnar fagnaðarerindið. Jafnvel núna heldur
kirkjan ekki í við mannfjölgunina í heiminum.
Sérhver kristinn maður þarf að taka þátt í að boða
Krist, þó að við ætluðum okkur ekki annað en ávinna
lítinn hluta mannkynsins. Ef við höldum áfram að
aðhyllast „þægindakristindóm", verður heimur morg-
undagsins (ef heimurinn stendur) orðinn heiðinn.