Morgunblaðið - 24.06.1984, Blaðsíða 2
50
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 24. JÚNÍ 1984
„Sé þig
eftir ár ...
því áhyggjur taka af manni
kraftinn til að berjast.
Við hjónin höfum bæði þurft
að fara til London árlega frá því
þetta hófst og hefur það yfirleitt
tekið stuttan tíma nema 1976 og
nú vorum við í London frá byrj-
un desember til 13. apríl. Þetta
hefur kostað okkur og fjölskyld-
una mikið hugarvíl og valdið
fjárhagslegum þrengingum.
Þegar líf og heilsa eru annars
vegar skipta fjármunir engu
máli.
Höfum verið
umvafin kærleika
Jón Baldvinsson, sendiráðs-
prestur í London, hefur reynzt
fólki þar frábærlega, þegar það
kemur í vandræðum sínum til
lækninga á ókunnugan stað.
Móttökur séra Jóns á flugvellin-
um veita geysilega öryggistil-
finningu og svo sleppir hann
ekki af fólki hendinni fyrr en
það heldur heim á leið að nýju.
Það virðist alveg sama hvað
hann er beðinn um, hann er boð-
inn og búinn til alls. Það er því
langur vinnudagurinn hjá hon-
um og hann hefur stytt okkur
margar stundirnar og veitt
okkur ómetanlegan stuðning.
Starfsemi hans verður því ekki
metin til fjár. Aðstandendur
okkar og kunningjar hafa veitt
okkur sérstakan stuðning, við
höfum verið umvafin kærleika
og það hefur mikið að segja. Það
var geysilegt áfall, þegar sjúk-
dómsins varð vart, en meðal
annarra hefur Guðmundur M.
Jóhannesson, læknirinn minn,
reynzt mér sérstaklega vel.
Hann fór á námskeið til Dr.
Við geislameðferðina eftir mergtæmingu missti Kristjana hárið i skömm-
um tíma, handfylli á dag.
Hárið að mestu horfið og sár komin við munninn.
(ristjana komin í þar til gerðan kassa og geislameðferðin að hefjast.
að bjóða 10 til 20 þjóðarrétti
sama daginn. En það var hvorki
þeim né öðru mataræði að
kenna, að ég er nú aðeins 48 kíló
að þyngd eða 20 kílóum léttari
en ég hef verið.
Ég lifi enn og
ætla aö lifa
í svona tilfellum finnur maður
hverjir eru vinir manns og hve
gott er að eiga góða vini. Þetta
hefur reynzt börnunum mjög
erfitt, en þau hafa staðið sig með
ólíkindum vel og veitt okkur
mikinn stuðning. „Sé þig eftir ár,
ef þú lifir,“ sagði doktor Gold-
mann alltaf við mig þegar ég
kom til hans. Ég lifi enn og ætla
að lifa og öðlist maður ekki trú í
gegnum erfiðleika sem þessa,
Finnbogi Kjeld, bróðir Kristjönu, sem gaf henni merginn og kona hans, Anna Jóna Þórðar- Jólamaturinn kominn á borðið. Jón eOaði sér hangikjöt, en matur Kristjönu er aðeins til
dóttir. skrauts. Hún gat ekkert borðað.
Goldmann á Hammersmith-
sjúkrahúsinu í London til að
kynnast mergskiptunum af eigin
raun. Það hefur því verið mér
mikil hjálp að geta leitað til
hans, þegar mig hefur vantað
upplýsingar um það, sem hefur
verið að gerast. Þáttur hans í
baráttu minni við hvítblæðið og
aukaverkanirnar verður seint
fullþakkaður. Á sjúkrahúsinu í
London var hugsað vel um mig;
úrvals læknar og hjúkrunarfólk
og strangur agi. Þar voru sjúkl-
ingar af ýmsu þjóðerni og minn-
ist ég sérstaklega tveggja með
sama sjúkdóm og ég. Það voru
portúgölsk kona, læknir, og
Júgóslavi, sem höfðu fengið
sömu meðferð og ég. Ennþá eru
framfarir í baráttunni gegn
þessum sjúkdómi, sem byggjast
upp á því að hreinsa svokallaða
lymphocyta (tegund hvítra blóð-
korna) úr merg gefandans og þá
þá mergþyggjendurnir minni
aukaverkanir, en það eru þær,
sem reynast erfiðastar. Matur-
inn í London var ekki við mitt
hæfi enda kannski erfitt um vik
(lukkan 6 á aðfangadagskvöld kom sendiráðspresturinn í London, séra Jón A. Baldvinsson, með fjölskyldu
sína í heimsókn, konu sína Margréti Sigtryggsdóttur og dæturnar Sigrúnu og Róshildi.
gerir maður það aldrei. 1 gegn-
um trúna hef ég öðlast ótrúlegan
styrk og innri frið, en hann er
það eina, sem dugir í baráttu
sem þessari. Láta aldrei bugast
og loka sársaukann af. Mér
finnst stundum eins og ég sé um-
vafin einhvers konar kærleiks-
hjúp. Fólk hefur verið okkur svo
uppörvandi og veitt svo mikinn
stuðning og ég hef verið undir
handleiðslu frábærra lækna.
Þetta er allt á réttri leið, nú er
gulan horfin og hvítblæðið hefur
lotið í lægra haldi svo ekki er
hægt annað en að vera bjartsýn.
Ég hef heldur ekki rétt á öðru.
Þessi reynsla mín hefur verið
erfið og breytt mér mikið og því
má ef til vill segja ég sé að
endurfæðast andlega, en líkam-
inn hefur að minnsta kosti skipt
um merg, hár og húð. Mér þætti
dásamlegt að geta veitt fólki,
sem þó vonandi þarf ekki að
ganga í gegnum þetta, alla þá
aðstoð og styrk, sem mér er
unnt. Það eru allir velkomnir til
okkar."
- HG