Morgunblaðið - 01.08.1984, Blaðsíða 34

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 1. ÁGÚST 1984
34
Afmæliskveðja:
Oddur Sigurðsson
forstjóri sjötugur
Einn þrumufleygurinn á ís-
lenska viðskiptahimninum er sjö-
tugur í dag. Ef hann hefði núna
verið táningur hefði hann eflaust
þeyst um götur borgarinnar á tví-
hjóla tryllitæki, klæddur leður-
jakka, með hjálm á höfði, fremst-
ur meðal jafninga, með lögregluna
á hælunum, ýlfrandi sírenuvæl,
allt í botni, hjartveikum til hrell-
ingar, mikið líf og fjör. Hann hefir
alla tíð verið maður athafna,
krafts og kjarks, sem lætur aldrei
bugast, þótt móti blási, herðist við
hverja raun. Hann er gæddur
þessu „gá — pá mod“, svo sem
frændur vorir Danir komast að
orði, sem ryður öllum hindrunum
úr vegi, fullur bjartsýni um að
hlutirnir muni takast, enda sýnir
lífshlaup hans að bjartsýni hans
hefir átt rétt á sér. Hann stendur
af sér öllu hret og norðanáhlaup,
sem hafa verið ófá í lífi hans, læt-
ur aldrei slá sig niður, sprettur
upp eins og fjöður til nýrra átaka.
Lífið verður að hafa sinn gang og
lífsstíllinn breytist ekkert, hvað
svo sem á dynur. Þannig kemur
þessi verðugi fulltrúi einkafram-
taksins mér fyrir sjónir, er ég leiði
hugann að honum á þessum tíma-
mótum í lífi hans.
Oddur fæddist 1. ágúst 1914 í
Reykjavík. Móðir hans var Herdís
Jónsdóttir, ættuð úr Árnesþingi,
systir Sveinbjarnar heitins Jóns-
sonar, hæstaréttarlögmanns, sem
ég vissi einn vænstan og vandað-
astan mann í lögmannastétt. Fað-
ir Odds var Sigurður Oddsson,
skipstjóri í Reykjavík, þekktur
maður hér í borg á sinni tíð. Hann
var lóðs á dönsku varðskipunum
hér við land á árunum milli
heimsstyrjaldanna og eftir að
Bretar hernámu landið 1940 var
hann lóðs hjá þeim. Hann fórst
með norsku skipi út af Vestfjörð-
um árið 1941. Þau hjón Sigurður
og Hjördís eignuðust átta börn, en
þau eru Steinunn, er átti fyrir
mann Gunnar heitinn Hall, for-
stjóra og kunnan bókamann hér í
borg, Jón skipstjóri og síðar for-
stjóri Vélbátaábyrgðarfélagsins
Gróttu hf., Elín, sem er látin og
var búsett í Danmörku, gift þar-
lendum manni, Oddur, sem við
hyllum í dag, Þórleif, eiginkona
Hjartar kaupmanns Jónssonar í
Reykjavík, Sveinbjörn, umsvifa-
mikill byggingameistari hér í
borg, Málfríður, gift Herði Þor-
gilssyni, múrarameistara hér í
borg og yngst Sigríður Herdís,
kona Sveins Finnssonar, lögfræð-
ings, forstöðumanns Fiskimála-
sjóðs. Öll eru þau systkini harð-
duglegt atgervisfólk.
Oddur er kvæntur hinni ágætis
konu, Guðfinnu Björnsdóttur, ætt-
aðri úr Vestmannaeyjum, og eiga
þau tvo sonu, Sigurð verkfræðing
og Björn jarðverkfræðing, sem
hefir lokið doktorsprófi. Báðir eru
þeir menntaðir í Sviss, kvæntir og
búsettir í Reykjavík.
Oddur brautskráðist úr Versl-
unarskóla íslands 1932. í fyrstu
stundaði hann ýmis verslunar-
störf. Hann réðst til Elding Trad-
ing Company og var þar skrif-
stofustjóri í 17 ár. Telur hann veru
sína hjá þessu fyrirtæki besta
skólann sem hann hefir sótt. Árið
1958 réðst hann í það að setja á
stofn fyrirtækið Plastprent hf. í
bílskúrnum heima hjá sér. Var
þetta algert brautryðjandastarf,
ný framleiðsla sem ekki þekktist
hérlendis. Framleiddi hann poka
af ýmsum gerðum úr plasti. Þetta
framtak hans sýndi að hann var
opinn fyrir nýjungum og tækifær-
um og hann hafði kjarkinn til að
fórna öruggu, vellaunuðu starfi til
að takast á við nýtt viðfangsefni,
hætta öllu til, enda gæddur eig-
indum brautryðjandans, land-
könnuðarins. Með þessu skapaði
hann er tímar liðu mörg atvinnu-
færi og fyrirtækið óx smásaman,
eftir að sigrast hafði verið á öllum
byrjunarerfiðleikum. Var þetta þó
enginn dans á rósum. Eftir sex ár
kom til starfa í fyrirtækinu Hauk-
ur Eggertsson. Upp úr samstarfi
þeirra Odds og Hauks slitnaði
1973 og eftir að gengið hafði verið
frá skiptum þeirra á milli, sem
fólu það í sér að Haukur hélt
fyrirtækinu, hófst Oddur handa
um að stofnsetja nýtt fyrirtæki í
FLUORIDE: Álit
sérfræðinganna
liggurfyrir.
XP SIG55
Fluoride Plus Signal 2 er
framleitt í samræmi við eina
blönduna sem sérfræðinga-
hópurinn, sem minnst er
á hér við hliðina, rannsakaði.
j henni er þó 40% meira af
flúorupplausn.
SérfræÓingar í tannvernd og
tannsjúkdómum hafa fengið verk-
efni fyrir Alþjóðlegu heilbrigðismála-
stofnunina (WHO). Þeir hafa stað-
fest að vissar tannkremsblöndur
draga úr tannskemmdum. (Sjá:
Bulletin of World Health Organis-
ation, 60 (4): 633-6381982).
sömu grein. Vantaði ekki að illa
væri spáð fyrir þessu tiltæki Odds
og töldu margir, að markaðurinn
íslenski mundi ekki þola tvö fyrir-
tæki, sem bæði væru í plastpoka-
framleiðslu. Oddur blés á allar
slíkar hrakspár og hélt sínu striki.
Fyrirtæki hans, Plastos hf., hefir
eflst mjög með árunum. Hefir það
þrisvar sinnum síðan það var
stofnað þurft að flytja vegna þess
að það hafði sprengt af sér hús-
næðið. Senn líður að því, að hús-
næðið verði enn stækkað. Slíkur er
vöxturinn. Nú vinna um 60 manns
hjá Plastos hf. á 1800 m2 gólffleti.
Er það langur vegur frá 1958, er
Oddur vann einn að framleiðsl-
unni í bílskúrnum heima hjá sér.
Oddur rekur og annað fyrirtæki,
Etnu hf., sem framleiðir flösku-
tappa.
Ég kynntist Oddi á viðkvæmu,
örlagaríku tímabili lífs hans. Púki
sundurlyndisins reið húsum í
fyrirtæki þeirra Odds og Hauks og
hafði erindi sem erfiði: Við blasti
algert hrun alls þess sem Oddur
hafði byggt upp og barist við að
halda lífi í og efla. Var þetta eðli-
lega sársaukafullt, hvernig svo
sem á þetta var litið, enda brustu
fleiri bönd en samvinnan um
rekstur fyrirtækisins. Tengsl gró-
innar vináttu slitnuðu. Er allt var
um garð gengið og Oddur leit yfir
vígvöllinn reyndi hann strax að
finna eitthvað jákvætt í þessu.
Hann hefir gengist undir stór-
læknisaðgerðir nokkrum sinnum.
Hann hefir sagt mér að hann telji
að slíkar sjúkdómslegur hafi
stuðlað að andlegum þroska sín-
um. Sýnir þetta hvort tveggja
hversu jákvæður hann er. Hann
reynir að sjá það jákvæða í hverj-
um hlut, hversu svo sem hluturinn
er neikvæður í eðli sínu.
Af því sem rakið er um lífshlaup
Odds hér að framan má sjá hvílík-
ur umsvifamaður hann er og
hvaða eigindir gera menn að slík-
um viðskiptajöfrum. Slíkir menn
eru prýði og máttarstólpar hvers
samfélags, vaxtarbroddarnir, sem
stuðla að framförum og fjöl-
breytni í atvinnulífinu og því
skulu þeir virðir vel.
Oddi er óskað langlífis og heilla
á tyllidegi.
Guðm. Ingvi Sigurðsson
Að lýsa því hvernig umhorfs var
hér í Reykjavík þegar nemendur
Verslunarskólans útskrifuðust
vorið 1932 væri mjög erfitt, þar
sem það var svo frábrugðið því
sem nú er að því myndi varla vera
trúað. Þá voru hvorki námsstyrkir
né námslán og það tók suma nem-
endur mörg ár að vinna sér fyrir
skólavist og uppihaldi og var því
aldursmunur bekkjarsystkina
mikill, Þá var hér atvinnuleysi og
sama hve háar einkunnir nemend-
ur fengu við burtfararpróf, enga
eða litla vinnu var að fá. Einn af
yngri nemendum bekkjarins,
Oddur Sigurðsson, er sjötugur í
dag. Þegar skólinn var til húsa á
Vesturgötunni, háttaði því þannig
til að fjórir nemendur sátu við
sama borð og þar sem stúlkur
voru í minnihluta, kom það í minn
hlut að sitja við hliðina á Oddi og
minnist ég ekki annars en að vel
hafi farið á með okkur. Félagslíf
var heldur lítið þarna á Vestur-
götunni. Málfundafélag var og
gefið var út blaðið Viljinn. Dans-
æfingar voru öðru hvoru í skólan-
um og árlegur dansleikur var
haldinn í byrjun janúar, venjulega
í Iðnó. Að Ioknu skólahaldi fóru
þau okkar sem höfðu ráð á því í
ferðaleg upp að Kolviðarhóli eða
austur fyrir fjall og skemmtum
við okkur prýðilega. Á þessu varð
mikil breyting þegar skólinn flutti
á Grundarstíg og eigum við það
Vilhjálmi Þ. Gíslasyni, sem þá var
nýtekinn við skólastjórn, aðallega
að þakka. Þá var fyrsta nemenda-
mótið haldið með leikfimisýning-
um pilta og stúlkna, leiksýningu,
fiðlu- og píanóleik og við áttum
því láni að fagna að Skúli Hall-
dórsson tónskáld og bekkjarbróðir
okkar spilaði einleik á píanó.
Skoðuð voru ýmis fyrirtæki hér í
bænum, Korpúlfsstaðir, sem þá
var kúabú, og Álafoss. Stungið var
upp á að fara i skíða- og göngu-