Morgunblaðið - 01.03.1985, Qupperneq 50

50
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 1. MARS 1985
fólk í
fréttum
JOHN JAMES EKKI FISJAÐ SAMAN
Greindi frá giftingar-
áformum fyrst í sjónvarpi
John James heitir leikari sem
áhorfendur Dynasty munu
fljótlega kannast við er þeir sjá
hann. Hann leikur eiginmann
hinnar útsmognu Fallon Carr-
ington. Hann fór sínar eigin leiðir
til að vinna hug og hjarta heit-
konu sinnar, hinnar 25 ára gömlu
Marciu Wolf. Hann opinberaði
trúlofun þeirra í beinni útsend-
ingu sjónvarpsþáttar sem heitir
„The Merv Griffith Show“ og
Marcia var heima að horfa á pilt-
inn sinn og vissi ekki hvað í vænd-
um var. „Hún hágrét af gleði,"
segir John hróðugur, en útskýrir
svo nánar hvernig honum datt
þvílíkt og annað eins uppátæki í
hug: „Einhver óþokki hringdi í
ýmsar leikkonur í Hollywood,
kynnti sig sem John James og fór
á fjörur við þær á miður siðlegan
hátt og dónalegu orðalagi. Þetta
spurðist út og ég vissi að ég myndi
missa Marciu ef ég gerði ekki
eitthvað afgerandi. Eg hreinlega
varð, það er engin kona eins og
Marcia. Nú, hún tók þetta uppá-
tæki ekki óstinnt upp og nú er
ekkert annað að gera en að gifta
sig. Ætli við skreppum ekki til Ba-
hamaeyja í brúðkaupsferð, það
mætti segja mér,“ segir John.
Morgunblaðið/Ólafur
EGILSSTAÐIR
ÓRABELGIR
Á ÖSKUDEGI
Það var mikið um að vera hjá yngstu kynslóðinni á Egilsstöð-
um á öskudaginn, kötturinn var sleginn úr tunnunni, síðan
var gengið um bæinn með söng og h'ærs konar glensi og að lokum
var diskótek i Valaskjálf. Tómstundaráð Egilsstaðahrepps gekkst
fyrir öskudagsuppákomum eins og venjulega, og var vandað vel til
búninga. Auk foreldranna hafa kennarar og fóstrur að líkindum
lagt þar hönd að verki. Það ætlaði ekki að ganga þrautalaust að
slá köttinn úr tunninni, því að bæði var tunnan rammgerð og
bareflið létt í hendi, auk þess sem þátttakendur urðu fljótt krók-
loppnir í kuldanepjunni. En það tókst að lokum með hraðfylgi og
þá var haldið um bæinn með söng og glensi. Á dansleiknum milli
kl. 17 og 19 voru verðlaun veitt fyrir grimubúninga og fyrstu
verðlaun hreppti Andri nokkur Sigurjónsson í 3. bekk Egilsstaða-
skóla, enda var hann klæddur eins og ofurhugum er tamast nú á
dögum. Það hlýtur að vera að órabelgir hér á Egilsstöðum hafi
fengið dágóða útrás í ærslum þessa öskudags.
Ýmsum mun hafa þótt nokkur reisn að venju yfir
útskrift úr HÍ, sem fram fór fyrir skömmu, enda stór
stund í lífi þeirra sem hafa lokið löngu og ströngu
námi. Þó mun flestum er á horfóu hafa þótt sem einn
hinna stoltu skírteiníshafa stœli senunni þennan dag.
Hún var þeirra elst aö árum, nýi sagnfrmöingurinn
Friöný G. Pétursdóttir, sem skartaói íslenskum bún-
ingi þennan merkisdag. Blm. heimsótti hana og innti
hana svolítið eftir náminu fyrr í vikunni.
„Samtfdarsaga
og hagsaga
hagnýtustu föginu
Friðný G.
Pétursdóttir
Hvernig var þínu skólanámi
fyrr á árum háttað?
— 15 ára gömul hóf ég nám í
eldri deildinni, Alþýðuskólanum
að Laugum en þá hófu nemendur
nám 18 ára, þannig að ég var
nemandi á ábyrgð skólastjórans.
Þaðan tók ég próf upp í 3. bekk
menntaskólans. Þetta var á
kreppuárunum og ekki allir sem
áttu tækifæri á því að fá að læra.
Mér fannst afskaplega gaman í
Menntó og við vorum 3 „brylur"
eins og strákarnir kölluðu okkur
Margréti Indriðadóttur frétta-
stjóra og Evu Ragnarsdóttur
fyrrv. blm. auk mín, strákarnir
voru 35.
Ég var síðan viðloðandi Há-
skólann í tvö ár og tók „fíluna"
1944. Mest heillaði nú samt
bókmenntasagan hjá Sigurði
Nordal. Síðan giftist ég lækna-
nema eins og gerist og gengur og
börnin fara að koma í heiminn og
þá voru engin námslán, þannig að
námið var lagt á hilluna í bili.
Við fórum erlendis því maður-
inn minn fór i framhaldsnám og
enn voru börn að koma í heiminn
hjá okkur, urðu alls fimm, og auk
þess hugsaði ég um tvö gamal-
menni, þannig að ég hafði nóg að
gera sem húsmóðir. Það var svo
eiginlega fyrir orð dóttur minnar
að þetta hófst að nýju, en hún
sagði við mig fyrir nokkrum ár-
um: „Elsku mamma farðu nú að
gera eitthvað fyrir sjálfa þig, t.d.
að fara í skóla." Svo að ég ákvað
að taka upp þráðinn að nýju og
drifa mig í Háskólann.
Morgunblaöið/Július
Hvernig hagaðir þú svo nám-
inu?
— Ég byrjaði á þvi að vera að
hálfu í guðfræði og hálfu i
sagnfræði. Ef maður lærir
sagnfræði verður maður líka að
læra listasögu, kirkjusögu, þjóð-
háttafræði og strauma og stefnur
auk venjulegrar mannkynssögu
og íslandssögu. Kirkjusaga er
undirstaða menntunar og sögu
íslands, en hitt er allt nauðsyn-
legt að kunna skil á einnig.
Hvað fannst þér hagnýtast af
þessu námi?
— Fyrir utan það sem ég var
að telja upp þá voru samtíðarsag-
an og hagsagan hagnýtustu fögin.
Hvernig var að setjast á skóla-
bekk eftir 37 ára hlé?
— Ég fann engan mun. Þetta
er alveg eins og þegar ég settist á
skólabekk á Laugum, þó ég hafi
e.t.v. verið elsti nemandi Háskól-
ans. Ég fann ekki fyrir neinu
kynslóðabili og mér fannst sér-
staklega gaman að fá að vera fé-
lagi unga fólksins.
Um hvað fjallaði BA-ritgerðin
þín?
— Hún var um komu karak-
ulfjárins til íslands. Það var ekki
erfitt fannst mér að vinna að
henni. Fólk var sérstaklega
hjálpsamt bæði þeir sem ég
ræddi við munnlega og þeir er
lánuðu mér heimildir.
Hvað tekur við núna?
— Það er allt óákveðið. Ég
byrja eflaust á því að dunda mér
og leika við barnabörnin og njóta
þeirra áður en skólinn fer að
spilla þeim.
FRIÐNÝ G. PÉTURSDÓTTIR
VAR AÐ LJÚKA BA-PRÓFI