Morgunblaðið - 12.05.1985, Blaðsíða 32

Morgunblaðið - 12.05.1985, Blaðsíða 32
32 MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 12. MAÍ 1985 FRÆÐSLUÞÆTTIR HINS ÍSLENSKA NÁTTÚRUFRÆÐIFÉLAGS: Sauðburður — Sígildur yorboði — eftirÓlaf Dýrmundsson HIÐ íslenska náttúrufræðifélag og áhugahópur um náttúrufrsóisafn báðu ýnisa menn að skrifa stutta og aðgengilega fræðsluþstti um náttúru landsins. Þeir munu birt- ast í sunnudagsblöðum Morgun- blaðsins. í sumum greinum er get- ið um nýjungar en í öðrum er fjall- að um árstímabundna atburði í ríki náttúrunnar. Tilgangurinn er að auka þekkingu og áhuga fólks á náttúrufræðum. Nú er vor i lofti og náttúran að vakna til lífsins á ný eftir vetur- inn sem að þessu sinni var óvenju mildur um land allt. Allt frá landsnámstíð hefur sauðfjárrækt verið veigamikill þáttur í þjóðlífinu og mætti til dæmis benda á margvíslegan fróðleik um það efni í bókinni „Sauðkindin, landið og þjóðin", eftir Stefán Aðalsteinsson (Bjallan 1981). Víst er, að sauð- burður telst til hinna sígildu vorboða, enda tengdur gróand- anum. Venjulegur sauðburður stendur yfir í 3—4 vikur, byrjar víðast hvar í fyrri hluta maí, og er annasamasti tími ársins á öll- um fjárbúum. Stöku ær bera að vísu fyrr, svokallaðar fyrirmáls- ær, og er stundum sagt frá slíku í dagblöðum. Þess ber að geta að íslenskar ær ganga með fang í 143 daga að meðaltali, en oft er meðgöngu- tíminn 2—3 dögum lengri eða skemmri. Ærin ber því um miðj- an maí þegar hrút hefur verið hleypt til hennar um jólin sem er algengast. Þótt fengitíminn sé árstíðabundinn hafa rannsóknir og reynsla sýnt að hægt væri að láta ær bera hvenær sem er á tímabilinu frá apríl til septem- ber, ef ástæður þættu til þess og einnig á öðrum tímum árs með notkun hormóna sem framkalla beiðsli og egglos. Reyndar er vit- að um burði i öllum mánuðum ársins. Þó eru þeir fátíðir á tímabilinu október til mars, og sjaldgæfast er að ær beri í nóv- ember. Það eru fremur mislitar ær en hvítar sem bera á óvenju- legum árstíma, stundum ár eftir ár. Hvað sem þessu líður er vorið eðlilegasti og besti burðar- tíminn. Þannig eru ærnar látnar bera í lok húsvistar- og gjafa- tímans þegar grös eru að gróa, og skammt er þess að bíða að hagi sé nægilegur til að sleppa fénu á. Með breyttum búskaparhátt- um hefur fóðrun og aðbúnaður fjárins batnað stórlega, enda meiri kröfur gerðar til arðsemi en áður var unnt. Vetrarbeit sauðfjár er að mestu úr sögunni. Fyrr á tímum var oftast búið að sleppa fé af húsi fyrir sauðburð, jafnvel löngu áður, eftir árferði og aðstæðum. Þá báru ærnar úti um hagann. Nú er algengast að láta bera í húsi og sauðburður hefst nokkru fyrr en áður. Lambféð er gjarnan haft í stíum fyrstu dagana, eða í hólfum við húsin, þangað til sleppt er á tún eða í úthaga. Oft þarf að gefa lambfé lengi inni eða úti með beit í köldum vorum, og eykst þá vinnan við sauðburðinn til muna. Margir bændur hafa kom- ið sér upp góðri aðstöðu til að auðvelda vinnu við lambfé, svo sem sérstökum grindum í burð- arstíur, sjálfbrynningu í húsun- um og færanlegum útigörðum. Engu að síður þarf stöðugt að fylgjast með, ef vel á að vera, og næturvökur eru miklar um burð- inn. Tvílemburnar þurfa meiri umönnun en einlemburnar og stöku ær fæða þrjú eða fleiri lömb. Að jafnaði fæðir um helm- ingur ánna í landinu tvö lömb, en frjósemin er mjög misjöfn eftir búum. Þar eð ærin hefurað- eins tvo spena, reyna bændur oft að venja marglembinga, eða lömb undan ám sem hafa farist, undir aðrar ær, oft með góðum árangri ef það er gert strax. Mest er vitað til að ær hafi fætt sex lömb hér á landi. Þess má geta að mislitar ær eru heldur frjósamari en þær hvítu. Tiltölu- lega fáar ær eru geldar en öðru máli gegnir um gemlingana, frjósemi þeirra er mun minni, enda hafa þeir ekki náð fullum þroska. Fyrir kemur að ær láti fóstri og getur smitandi lamba- lát valdið miklu tjóni. Þegar ærin ætlar að fara að bera verður hún gjarnan svolítið órlóleg, krafsar með framfótum og leggst niður öðru hvoru. Sé ærin úti í haga rásar hún oft um i leit að skjólgóðu bæli þar sem hún verður ekki fyrir truflun. Þetta undirbúningsstig getur tekið alt frá hálftma upp í nokkrar klukkustundir áður en hríðir hefjast. Við hríðirnar þrýstist lambið eða lömbin út í fæðingarveginn og líknarbelgur- inn kemur á undan. Frá því að hríðir, hefjast og þangað til lambið sér dagsins ljós líður mislangur tími, venjulega á bil- inu hálf til tvær stundir. Síðan kemur fylgjan fljótlega, en það dregst þó stundum nokkuð. Um leið og lambið fæðist fer ærin að kara það, sleikja af því slim og himnur, og stendur oftast strax upp. Móðurástin er ákaflega sterk, lambið er fljótt komið á legg, óstyrkt í fyrstu, og er að leita eftir spenunum. Sé allt með felldu fer lambið fljótt að sjúga og er þá sagt að þá sé komið á spena. Stundum gengur burður- inn ekki svona vel. Lambið getur borið rangt að þannig að fram- fætur og höfuð komi ekki fyrst, hjá tvílembum kemur fyrir að bæði lömbin beri að i einu og stundum strandar á sverum hornagarði hrútlamba. Oftast getur bóndinn eða annað heima- fólk hjálpað ánni og bjargað lífi móður og lambs, en stundum þarf að kalla til dýralækni. Keis- araskurðir eru meira að segja gerðir öðru hvoru á ám. Mikil vanhöld á lömbum draga mjög úr arðsemi fjárbúsins og því er til mikils unnið að sinna fénu vel um burðinn. Þótt sauðburður kosti bændur og búalið margar vökunætur og mikla vinnu, eru ánægjustund- irnar nokkurs virði, einkum þeg- ar vel gengur. Það er þroskandi fyrir börn og unglinga að fylgj- ast með, gaman að fá að taka upp eitt og eitt lamb, og láta vel að þeim, ekki síst ef þau eru sérkennilega lit. Æ færri þétt- býlisbörn njóta slíkrar ánægju, því miður, enda hefur sauðfjár- eigendum og sauðfé í kaupstöð- um og kauptúnum fækkað mjög á seinni árum. Þess má geta að lokum að fóstrur í leikskólum og á barnaheimilum á höfuðborg- arsvæðinu fara iðulega með hópa barna á vorin til að skoða lömbin hjá þeim fáu fjárbænd- um sem þar er að finna, og í réttir á haustin láta börnin sig ekki vanta. Höfundur er ráðunautur hjá liún aðarfélagi íslands. EITUR Myndbönd Sæbjörn Valdimarsson Leikstjóri: Michael Mann. Aðal- hlutverk: Scott Glenn, Ian McKell- en. Bandari.sk frá 1983. Framleidd af ParamounL Þetta er mynd sem ber að var- ast. The Keep er einfaldlega ein- hver sú furðulegasta og leiðinleg- asta mynd sem borið hefur fyrir augu undirr. í háa herrans tíð. Hér ægir af samskiptum þýskra hermanna í Rúmeniu, eftir að sókn þeirra hefur verið stöðvuð í seinna stríði, við íbúa smábæjar við veigamikið skarð í Karpata- fjöllunum. Hafa hermennirnir Ágætum hæfileikum skapgerðar leikarans Scott Glenn (Urban Cowboy The Right Stuff) er sóað einsog í flestu í The Keep. hreiðrað um sig i fornum kastala sem um hafa skapast dularfullar sagnir. Fljótlega fara að gerast ískyggi- legir atburðir innan veggja kastal- ans og í ljós kemur að í iðrum hans býr illur andi. Þá kemur og til sögunnar menntamaður af gyð- ingaættum sem nasistarnir fá til að ráða gátu hinnar ævafornu byggingar. En þá fyrst tekur að hitna i kolunum þegar fram á sögusviðið kemur yfirnáttúrlega persóna (Scott Glenn), sem komin er til að ráða bug á meinvættin- um. Inní söguþráðinn fléttast hjá- rænuleg ástarsaga. Leikstjóranum tekst oft allvel upp að skapa stemmningsmyndir, en heildin er hroðalega brokkgeng og vægast sagt hrútleiðinleg, mað- ur hefur þó á tilfinningunni að Mann geti gert betur. Það er engu líkara en hann hafi haft það eitt að markmiði, að forðast spennu, sem honum tekst prýðilega þrátt fyrir að efnið bjóði uppá ýmsa möguleika. The Keep er í rauninni lítið annað en eigingjarn samsetn- ingur sem virðist eingöngu gerður til að fullnægja sjálfselsku leik- stjórans. Nokkrum ágætum leikhæfileik- um er sóað, (Glenn, McKellen), og tónlist Tangerine Dream er líkt og myndin, illþolandi. JLJ \ TJ\ I baðskápar M M M f l//jf Nýkomnar margar nýjar m. m æ m m m m w mmm. gerðir og Iitir VALD. POULSEN! Suðurlandsbraut 10. Sími 686499. Innréttingadeild 2. hæö.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.