Morgunblaðið - 05.07.1985, Blaðsíða 51

Morgunblaðið - 05.07.1985, Blaðsíða 51
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 5. JULI1985 * -■ 7 —1 , >: 1 , .-—?------- VELVAKANDI SVARAR f SÍMA 10100 KL. 14—15 FRÁ MÁNUDEGI 'TIL FÖSTUDAGS Túrhestahald undir jökii Á.R.H. skrifar: Ég og konan höfum nú í tví- gang á þessu vori átt þvi láni að fagna að gista Snæfellsnes sunn- anvert. Bjuggum við bæði skiptin á sveitaheimilum þar sem tekin hefur verið upp sú nýbreytni í landbúnaði að ala önn fyrir kvikfénaði þeim er túrhestar kallast. Dvöldum við fyrst næt- urlangt á bænum Ytri-Tungu og nutum eindæma gestrisni hjón- anna þar. Þaðan héldum við áfram förinni uns kom þar að er Garðar nefnast, en þar hafði okkur verið sagt að húsráðendur veittu efnalitlum túrhrossum ódýra svefnpokaaðstöðu ásamt því að bjóða hinum stöndugri í uppbúin rúm með mat og öllu til- heyrandi eins og verið hafði í Ytri-Tungu. Ekki var okkur ræflunum þó vísað til hvílu í hlöðunni eða uppá fjósloftinu eins og áður þótti full- gott fyrir slíkt öreiga flökku- hyski. Þegar til kom beið okkar flenni-stórt herbergi með rúm- um, vask, skápum og teppalögðu gólfi. Þetta glæsilega herbergi var aðeins eitt af fjórum í nýju húsi sem þarbýlingar hafa reist til að hýsa þessar nýjustu nytja- skeppnur íslenskra bænda. f hús- inu er og fullkomin eldunarað- staða, tveir sturtuklefar og setu- stofa. Trúlegt er þó að um anna- tímann verði stærri herbergin með vöskunum látin eftir þeim sem búa vilja í uppbúnum rúmum og borga betur fyrir greiðann, enda er það ekki nema sann- gjarnt. Ef nýja húsið er fullskip- að eða ef menn vilja það frekar er boðið uppá gistingu í gamla íbúð- arhúsinu að Görðum. Fengum við að liggja þar tvær nætur okkur til skemmtunar og líkaði prýði- lega. Ekki skemmir að náttúrufeg- urð er um margt einstæð á sunn- anverðu Snæfellsnesi. Má þar fyrst nefna marga kílómetra af gullinni sandfjöru þar sem ógrynni af sel leikur sér í flæðar- málinu og skrautsteinar liggja i haugum í fjöruborðinu. Búða- hraun er eitt hið fegursta á land- inu, þar verða burknarnir mannhæðar háir og dulafullir hellar leynast víða. Eftirminnileg er sérkennileg höfnin við Arnarstapa og strandlengjan þaðan út að Helln- um. Lómadrangar hjá Malarrifi og hrikalegt Þúfubjargið þar austanvið með sínu fjölskrúðuga fuglalífi eru ógleymanlegir stað- ir. Ekki má gleyma Djúpalóns- sandi og Dritvík sem enginn ætti að láta framhjá sér fara. Vatna- svæði Lýsu er löngu orðið lands- frægt veiðisvæði og heiti ölkeldu- potturinn hjá Lýsuhóli er heilsu- lind á heimsmælikvarða. Kalda ölkelduvatnið hjá bænum öl- keldu telst meinhollt til drykkjar og hið ágætasta bland. Ótal önnur náttúruundur eru á nesinu sunnanverðu en ógerning- ur er að gera nema fáu skil í stuttri blaðagrein, þó er skylt að minnast á frábæran matseðilinn á Hótel Búðum. Yfir öllu trónar svo jökullinn sveipaður dulúð ótal sagna. Eitt er víst að ekki mun væsa um þá er leggja leið sína vestur á Snæfellsnes og á hjá höfðingjunum á Görðum og í Ytri-Tungu. Þökk sé þeim. Hækka bankavextirnir til jafns við launakjör? Sparifjáreigandi skrifar: Eins og allir vita hefur inneign manna í bönkum ávallt rýrnað og eru dæmin um „innlegg litla barnsins og úttekt þess við ferm- ingu“ fræg að endemum. Enda oft sögð sem lýsandi dæmi um þá ófyrirleitni, sem sparifjáreigend- um hefur verið sýnd gegnum árin. Að undanförnu hefur ástandið heldur skánað með tilkomu hinna svokölluðu raunvaxta, og síðan samkeppni bankanna um spari- fjárinnlegg. Þetta dugar þó hvergi nærri til, því í raun er sífellt verðfall á gjaldmiðli okkar og oft á ári er samið um launahækkanir við all- an þorra almennings eða þær koma til framkvæmda, samkvæmt gerðum samningum. Spurningar til Tótu Ein, sem býður eftir svari, skrif- ar: Mig langar að spyrja hana Tótu, sem skrifaði í Velvakanda þann 22. júní sl., tveggja spurninga. 1. Hvernig getur maður orðið áskrifandi að breska poppblaðinu „Smash hits“. Hvert á maður að skrifa? 2. Hvað kostar að vera áskrif- andi? „Útsær“ betra Sigurður Georgsson, Vestmanna- eyjum skrifar: í mínum huga er ljóst að „Út- sær“, Einars Benediktssonar, er betra kvæði en „Stóri sandur". Það kann að vera að Harald Blöndal greini á við mig í þessu efni, enda svari hann þá þessu skeyti á sama vettvangi. Þegar svo er ástatt í þjóðfélag- inu, að laun hækka, segjum á þriggja mánaða fresti, gengið síg- ur eða breytist í takt við hreyf- ingar á erlendum gjaldeyrismðrk- uðum, er það óþolandi, að bankar skuli ekki einnig breyta vöxtum. Þetta er þó mest áberandi er launahækkanir verða, t.d. eins og nú eru nýafstaðnar. Ekki hefur enn heyrst, að bankar ætli að hækka innlánsvexti hjá sparifjár- eigendum! Það er einmitt þetta, sem rýrir sparifé landsmanna. Það er ekki fylgst með sparifjáreigendum og þeirra hlutur er freklega fyrir borð borinn, enda ekkert félag eða samtök, sem gætir þeirra hags- muna. Enn eru til dæmis tuttugu og tvö prósent vextir af almennum sparifjárbókum, og hefur svo verið um langt skeið, þótt launataxtar hafi hækkað mörgum sinnum, sið- an þessir vextir voru síðast skráð- ir. Þetta getur auðvitað ekki gengið til eilífðarnóns, þott enginn hafi enn risið upp og krafist hækkunar vaxta til jafns við launahækkanir f landinu. Að lokum taka sig einhverjir saman, sem ofbýður óréttlætið, og stofna hagsmunasamtök (enn ein) sparifjáreigenda og krefjast rétt- lætis. — Hyggilegra væri fyrir bankayfirvöld, sem auðvitað er sjálft ríkið, að sjá að sér og láta jafnt yfir alla ganga, og hækka vexti í samræmi við aðrar fjármálahreyfingar í þjóðfélaginu. Það kemur að því, að ekki er endalaust hægt að ganga á rétt fólks, í þessu tilviki sparifjáreig- endur. — Sama skeður á öðrum sviðum í þjóðlífinu. — Dæmi um það eru sífelldar hækkanir á ben- síni, þar til mælirinn er fullur, eins og nú er komið, og almenn- ingur rís upp og mótmælir svo kröftuglega, að ekki verður lengur gengið á rétt þeirra, sem greiða fyrir þessa vörutegund. — En hvað varðar hækkun bankavaxta er það auðvitað fólksins að svara því sinnuleysi, sem viðgengist hef- ur. Fólkið á þó sitt sparifé og getur ráðstafað því öðruvísi en með geymslu, þar sem lítið eftirlit er með ávöxtun þess. Barböru Taylor Bradford, ,A Woman of Substance‘ loksins komin á myndband f Leikarar: ' Jenny Seagrove Deborah Kerr John Mills valdamestu ,ar af fátseku taendatoun, e hlotið frábæra skipulagsb íelkS°gerðu fallega stú ^Sasigurvegar^ sasa Emmu Heildverslun símar: 611202 og 611040. uideo
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.