Morgunblaðið - 11.07.1985, Blaðsíða 23

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 11. JÚLl 1985
23
HKStiréttur íslands.
Skafta, svo sem áverkarnir á and-
liti hans, húðmar á hnakka og
hárlos á þeim stað. Þessi skýrsla
hans fær og stoð í vætti eiginkonu
hans, sem ber mjög á sama veg og
hann, en hins vegar hvorki í
skýrslum með ákærðu né vætti
Ástu Svavarsdóttur, sem hvorki
varð vör við að höfði Skafta væri
slegið í gólfið né gerði sér yfirleitt
grein fyrir því, fyrr en á lögreglu-
stöðina var komið, að Skafti hefði
slasast. Að þessu athuguðu þykir
viðurhlutamikið að telja sönnur
færðar á, að A hafi valdið áverk-
um Skafta á þann hátt, sem Skafti
heldur fram. Samkvæmt því sem
nú hefir verið rakið, ber að sýkna
ákærðu A og B af ákæru um brot
gegn 218. gr. eða til vara 217. gr.,
sbr. 138. gr. almennra hegningar-
laga.
Hins vegar telst samkvæmt
framansögðu sannað, að Skafti
hlaut áverka, sem hér skipta máli,
inni í lögreglubifreiðinni meðan
ákærði A gætti hans einn.
Á þessum tíma hélt ákærði A
höfði Skafta niður við gólf með
taki á jakkakraga hans aftanverð-
um. Skafti reyndi að reisa upp
höfuðið en ákærði A hélt honum
niðri. Við þetta svo og hreyfingar
bifreiðarinnar er sennilegast að
Skafti hafi hlotið andlitsáverkana.
Áverkar þessir verða því raktir til
gáleysis ákærða A við flutning á
Skafta Jónssyni í umrætt sinn.
Áverkarnir eru slíkir að þeir
mundu varða refsingu skv. 218. gr.
alm. hegningarlaga ef um ásetn-
ingsverk væri að ræða. Verður því
að gera ákærða A refsingu sam-
kvæmt 219. gr. almennra hegn-
ingarlaga, sbr. 138. gr. sömu laga,
enda var málið einnig reifað á
þeim grundvelli fyrir Hæstarétti,
sbr. 3. mgr. 118. gr. laga nr.
74/1974. Við ákvörðun þeirrar
refsingar ber á það að líta að
Skafti Jónsson veitti verulega
mótspyrnu við handtökuna.
IV
Samkvæmt því sem nú hefur
verið rakið verða ákærðu B og C
sýknaðir af öllum kröfum ákæru-
valdsins í máli þessu.
Refsing ákærða A er hæfilega
ákveðin 15.000 króna sekt til ríkis-
sjóðs, og vararefsing sektar 15
daga varðhald.
Þá ber að dæma ákærða A til
greiðslu skaðabóta til Skafta
Jónssonar. Skaðabótakrafa þessi
nemur alls 48.850 krónum og
sundurliðast þannig:
Lidur 1. Töpuð vinnulaun kr. 5.500
Liður 2. Fatnaður sem
eyðilagðist, þ.e. jakkaföt,
skyrta og klútur 10.150
Liður 3. læknisvottorð
Högna Óskarssonar kr. 3.200
Liður 4. Miskabætur
vegna þjáninga, hneisu,
óþæginda, lýta, óprýði svo
og fyrir röskun á stöðu og
högum kr. 30.000
Samtals kr. 48.850
Þá er krafist 27% ársvaxta af
téðri fjárhæð frá 27. nóvember
1983 til 21. desember 1983, en
21,5% ársvaxta frá þ.d. til 21.
janúar 1984, en 15% ársvaxta frá
þ.d. til 27. mars 1984 en með
dómvöxtum skv. lögum 56/1979
frá þ.d. til greiðsludags. Með
hliðsjón af því að Skafti átti sjálf-
ur nokkra sök á átökunum og því
tjóni er af þeim leiddi, þykja bæt-
ur til hans hæfilega ákveðnar
samtals 25.000 krónur, og ber að
dæma ákærða A einan til greiðslu
þeirrar fjárhæðar með vöxtum svo
sem greint er í dómsorði.
Staðfesta ber ákvæði héraðs-
dóms um málskostnað að því er
ákærðu B og C varðar, en dæma
ákærða A til greiðslu málsvarnar-
launa verjanda síns i héraði, svo
sem þau eru ákveðin í héraðsdómi,
svo og 1/3 hluta annars sakar-
kostnaðar, og ennfremur 6.000
krónur upp í saksóknarlaun í hér-
aði.
Um áfrýjunarkostnað sakarinn-
ar fari svo að ákærði A greiði
málsvarnarlaun verjanda síns, en
málsvarnarlaun verjenda ákærðu
B og C greiðist úr ríkissjóði, svo
sem nánar er greint í dómsorði. Þá
greiði ákærður A upp í saksókn-
arlaun fyrir Hæstarétti, 20.000
krónur og loks ‘A af öðrum áfrýj-
unarkostnaði sakarinnar.
Það athugaðist að skýrslur vitn-
anna Sigurbjarnar Einarssonar,
Ingibjargar Oldu Guðmundsdótt-
ur, Malinar Örlygsdóttur, Jó-
hönnu Jónasdóttur, Bjarna Bald-
urssonar og Jóns Rósants Þórar-
inssonar, sem reifaðir eru í hér-
aðsdómi, eru skýrslur gefnar fyrir
rannsóknarlögreglu, en ekkert
vitna þessara hafði verið yfirheyrt
fyrir dómi. Við framhaldspróf
komu fjögur fyrsttöldu vitnin
fyrir dóm og gáfu skýrslu, en þeir
Bjarni og Jón Rósant hafa eigi
borið vitni fyrir dómi.
Það er aðfinnsluvert að meðal
gagna málsins er lögð voru fyrir
héraðsdóm, eru ýmis óþörf og þýð-
ingarlaus gögn, svo sem ljósrit
blaðafrétta og blaðagreina um
málið. Sama á við um mikinn
fjölda af skjölum þeim sem verj-
andi ákærða, A, lagði fyrir Hæst-
arétt í samheftum skjalabunka og
engu skipta við úrlausn málsins.
Dómsorð:
Ákærðu B og C skulu vera sýkn-
ir af kröfum ákæruvalds í máli
þessu.
Ákærði A greiði 15.000 króna
sekt til ríkissjóðs, og komi 15 daga
varðhald í stað sektar, ef hún
verður ekki greidd innan 4 vikna
frá birtingu dóms þessa.
Ákærði A greiði Skafta Jóns-
syni 25.000 krónur ásamt 27% árs-
vöxtum frá 27. nóvember 1983 til
21. desember 1983, 21,5% ársvöxt-
um frá þeim degi til 21. janúar
1984, 15% ársvöxtum frá þeim
degi til 27. mars 1984 en dómvöxt-
ur frá þeim degi til greiðsludags.
Ákvæði héraðsdóms um sakar-
kostnað eru staðfest að því er
varðar ákærðu B og C.
Ákærði A greiði ríkissjóði 6.000
krónur upp í saksóknarlaun í hér-
aði, málsvarnarlaun Jóns
Oddssonar hæstaréttarlögmanns,
verjanda síns í héraði, 18.000
krónur og 1/7. af öðrum sakar-
kostnaði í héraði.
Málsvarnarlaun skipaðra verj-
enda ákærðu B og C fyrir Hæsta-
rétti, hæstaréttarlögmannanna
Sveins Snorrasonar og Svölu
Thorlacius, 50.000 krónur til
hvors, greiðist úr ríkissjóði.
Ákærði A greiði ríkissjóði 20.000
krónur upp í saksóknarlaun fyrir
Hæstarétti, málsvarnarlaun verj-
anda síns, Jóns Oddssonar
hæstaréttarlögmanns 50.000 krón-
ur og 'A hluta af öðrum áfrýjun-
arkostnaði.
Sératkvæði
Sératkvæði hæstaréttardóm-
aranna Björns Sveinbjörnssonar
og llalldórs Þorbjörnssonar í
hæstaréttarmálinu nr. 157/1984:
Ákæruvaldið gegn A, B og C.
Við erum sammála atkvæði
meirihluta dómara aftur að III
kafla. Þá erum við sammála því
sem þar segir, að sýnt þyki að
Skafti Jónsson hafi hlotið áverka
sína, a.m.k. andlits- og höfuð-
áverkana, eftir að hann var færð-
ur úr Þjóðleikhúsinu, en áður en
komið var með hann á lögreglu-
stöðina. Hljóti svo stórfelldir
áverkar að vekja grunsemdir um
að Skafti hafi sætt ofbeldi eða
harðræði af hálfu ákærðu A eða B.
Viðurhlutamikið þykir að telja
sannað að ákærði A hafi valdið
áverkum Skafta í lögreglubílnum
á þann hátt, sem Skafti heldur
fram. Hugsanlegt er að Skafti hafi
hlotið áverkana í sviptingum
þeim, sem urðu milli hans og Á og
B, er þeir færðu hann í lögreglu-
bílinn en þá veitti Skafti mikla
mótspyrnu. Fram er komið að
þeim átökum lyktaði með því að
Skafti skall á gólf bílsins og B
kveðst hafa séð, áður en haldið var
af stað, að Skafti var kominn með
blóðnasir. Ekki verður þó talið
nægilega sannað að ákærðu hafi
valdið áverkunum með refsiverð-
um hætti í þessum átökum. Telj-
um við því að sýkna eigi ákærðu A
og B af ákæru fyrir líkamsmeið-
ingar.
Samkvæmt þessu teljum við að
staðfesta beri niðurstöðu héraðs-
dóms og leggja allan áfrýjunar-
kostnað á ríkissjóð.
Við erum sammála athuga-
semdum meirihluta dómara um
málsmeðferð og framlagningu
gagna.
Halldór Jónsson
flugstöðina í Keflavík þarf að gera
35.000 fermetra stæði undir flug-
vélar, auk þess sem þarf að gera
50.000 fermetra veg að henni.
Sömuleiðis er fyrirsjáanlegt að
leggja slitlag á Reykjanesbraut-
ina, kannski 100.000 fermetra, sem
tengir mestu þéttbýlissvæði
landsins. Er þá verjandi að standa
hjá og geta ekki svarað því hvort
þessar framkvæmdi skuli gerðar
úr innlendu hráefni eða innfluttri
tjöru sem fá verður að láni í út-
löndum.
Þarf ekki utanríkisráðherra
okkar að sjá til þess að Schultz
verði „sannfærður" um að í Kefla-
vík skuli steypt af hagkvæmnis-
ástæðum. Þá getur Sementsverk-
smiðjan (eða þá einhver annar)
keypt þessa vél til landsins og
leigt hana til þess verktaka, sem
verkið vinnur. Þar með eru steypt
slitlög aftur orðin valkostur í
gatnagerð í landinu. Mér sýnist
endilega að hér sé tækifæri til
þess að höggva á þann hnút sem
slitlagsgerðarmál eru nú í.
Ég hefði að sjálfsögðu kosið að
utanríkisráðherra hefði „sann-
fært“ Schultz um það líka, að Eg-
ilsstaðaflugvöllur sé nauðsynlegur
varavöllur ef ekki aðsetursvöllur
fyrir F15-þoturnar, þar sem Rúss-
inn kemur yfirleitt austan að
landinu. Þess vegna þurfi NATO
að borga steypu á honum og fleira
í því sambandi. Þarna fengju
Austfirðingar eitthvað að gera
meðan þeir bíða eftir að Sverrir og
Hjörleifur skaffi þeim Kísil-
málmverksmiðju sem eitthvað
stendur í þeim. En til þess mun
mig víst skorta sannfæringar-
kraft.
Kostnaðarsamanburður
Einhver kann að spyrja hvort
steypa sé ekki dýrari en malbik.
Það er hægt að reikna arðsemi á
marga vegu. Það er hægt að bera
saman fermetraverð á 20 árum
o.s.frv. Og svo er hægt að reikna á
mismunandi hátt rétt eins og þeg-
ar Þjóðhagsstofnun reiknaði er-
lendar skuldir þjóðarinnar niður
úr 63% af þjóðartekjum niður í
60% á einni nóttu. Hefði Sölvi
Helgason verið fullsæmdur af
svoleiðis verki. í stuttu máli má þó
segja að steypt slitlfcg sé yfirleitt
eitthvað dýrara í byrjun, en sé
ódýrara þegar til lengri tíma er
litið. Þegar Vesturlandsvegurinn
var steyptur voru þessar spurn-
ingar uppi. Þá var að bestu manna
yfirsýn og fyrir atbeina Ingólfs
Jónssonar talið hagkvæmt að
steypa. Það hlýtur að vera hægt að
finna aftur þau rök sem þá giltu.
Sérdeilis þegar lítið sést á vegin-
um nú eftir 14 ára notkun. Áreið-
anlega eru til reiknipunktar sem
ákvarða hvenær er hagkvæmast
að leggja klæðningu, hvenær
malbika og hvenær á að steypa.
En þá verðum við að geta borið
saman raunhæfa möguleika.
I dag kemur steypa ekki til
greina vegna vélaleysis lands-
manna. Til þess að breyta þeirri
stöðu verðum við að skapa eitt-
hvert verkefni hér innanlands,
sem gerir Sementsverksmiðjunni
(eða einhverjum öðrum) tækifæri
til þess að kaupa fullkomna út-
lagningarvél til landsins. Þessa
vél yrði síðan hægt að leigja út til
þeirra sem vildu. Þannig mætti
stuðla að auknum sementskaupum
bæjarfélaga til dæmis og hugsan-
lega aukinni notkun innlends
lánsfjár í stað erlends. Allt sem til
þessa virðist þurfa er ofurlítill
sannfæringarkraftur.
Höfundur er rerkfræóingur.
mr v
BQENPARKET
a sumartilboOi,
fermetrinn f ra
Boen parket er framleitt úr náttúrulegum við og kemur full lakkað
og tilbúið til ásetningar frá verksmiðjunni í Noregi.
Við höfum á boðstólum 15 útlitsgerðir.
Greiðslukjör: allt að 12 mánaða lánskjör.
A
innréttfngahúsið
Háteigsvegi 3 - s. 27344 Reykjavík