Morgunblaðið - 15.09.1985, Blaðsíða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGLIR15. gEPTEMBER 1985
ÞRJÁR SÝNINGAR
Ingvar
Þorvaldsson
Myndlist
Bragi Ásgeirsson
Um þessar myndir sýnir Ingvar
Uorvaldsson 26 vatnslitamyndir í
Ásmundarsal.
Ingvar virðist hafa tekið ást-
fóstri við þennan sal og sýnir þar
jafnan og sömuleiðis hefur hann
miklar mætur á vatnslitum, sem
hann meðhöndlar af mikilli virð-
ingu. Vatnslitamyndir fara og
ágætlega í Ásmundarsal og eink-
um eftir að húsameistararnir
flikkuðu upp á hann og birtan er
hin ákjósanlegasta.
Ingvar Þorvaldsson telst af
þeim skóla í íslenskri myndlist
er telja má til raunsæisstefnunn-
ar og nokkrir listamenn hafa
tekið upp,og vinna undir sterkum
áhrifum frá Andrew Wyeth. Þeir
gera það hver á sinn máta en
skyldleikinn er þó auðsær.
Ingvar er tómstundamálari en
aðalstarf hans er húsamálun og
í ljósi þess að hann hefur ekki
mikið lært þá er árangur hans
hinn eftirtektarverðasti. Þeir
teljast ekki margir, er leggja jafn
mikla alúð við handverkið og
Ingvar og lifa sig jafn fölskva-
laust inn í myndefnið. Hér er
ekki um neina tilgerð að ræða svo
að ætla má að Ingvar sé gott
listamannsefni.
Þessi sýning er um margt svip-
uð síðustu sýningu Ingvars á
sama stað svo að óþarft er að
fara mörgum orðum um hana en
ég kenni framför í myndum svo
sem: „Langir skuggar" (5), „Skelj-
ar“ (6), „Frá Húsavík" (9), „Beygl-
uð“ (13) og „Það er lokað“ (21).
„Rýmií
húsagerð“
Húsameistararnir eru með
litla en athyglisverða sýningu er
kemur frá Osló og nefnist „Det
arkitektoniske Rom“.
Þetta er syning sem kemur
okkur mikið við því að hér erum
við líkast til að fylla upp í öll auð
svæði undir slagorðinu „þétting
byggðar". Slíkt verður að gerast
með mikilli gát því að rýmið í
kringum byggð hefur mikla þýð-
ingu svo sem fram kemur á þess-
ari sýningu. Vísað er til þess að
miðaldaborgirnar í Suður—
Evrópu eru gott dæmi um spenn-
andi og vinalegt rými. Hinsvegar
hafi margar nýrri borgir verið
skipulagðar til hags fyrir hinar
einstöku byggingar án þess að
nægilegt tillit sé tekið til stærð-
arhlutfalla byggðarrýmisins og
almenningsheilla.
Það eru og margir möguleikar
til að þétta byggð án þess að fylla
upp í auð svæði og mættu menn
hér athuga sinn gang. Öll um-
ræða hér væri af hinu góða.
Stóllinn
Sóley
Mér þykir rétt að vekja athygli
á því að hinn nú frægi stóll „Sól-
ey“ er til sýnis í Gallerí Langbrók
þessa dagana ásamt annarri
hugmynd Valdimars Harðarson-
ar, — felliborði.
Svo sem segir þá er hugmynd
Valdimars Harðarsonar í senn
einföld og snjöll. Hönnun þessa
stóls er slík að hann hentar alls
staðar jafn vel enda er um fjölda
gerða að ræða. Sóleyjarborðið er
ótrúlega einfalt felliborð sem
jafnframt er tæknilega fullkom-
ið.
Það má víst taka undir þetta
og bæta við, að jafnframt eru
stóll og borð í myndrænasta lagi
— minna á litla og lauflétta
skúlptúra. Þannig var þetta einn-
ig á tímum Bella Epoche“ Art
Nouveu og Jugendstil — uús-
gögnin gátu verið líkast undurfal-
legum skúlptúrum og auganu
hátíð. Nöfn stílbrigðanna segja
mikið og eru sannarlega rétt, því
að á þessum tímum var víst
gaman að vera til og eiga dálitla
aura. Aurinn var harður málmur
er mikið fékkst fyrir og hand-
verkið ekta. Ekkert fjöldafram-
leitt Hong Kong- og Taiwan—
drasl. Stóllinn Sóley er traust,
einföld og falleg hönnun og höf-
undinum til sóma. Færir okkur
nær heimsmenningunni og sýnir
hvað í okkur er spunnið á landi
hér.
OPIÐ 12.00-23.30
Síðasta
Whelgin g
m. ísumaiH
íJTORKOSTLEG
LUGELDASÝNING