Morgunblaðið - 20.09.1985, Side 2

2
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 20. SEPTEMBER1985
Flugslysið á Keflayíkurflugvelli:
Vélin lenti í „kjöi-
sogi“ Hercules-
flutningavélar
ORSÖK flugslyssins á Keflavíkurflugvelli í fyrrakvöld var
ókyrrð af völdum bandarískrar Hercules-herflutningavélar,
sem fór í loftið skömmu áður en litla vélin, sem hrapaði
skyndilega til jarðar, aö sögn Péturs Einarssonar flugmála-
stjóra. Flugvélin er talin ónýt.
„Þetta er vel þekkt flugeðlis-
fræðilegt fyrirbæri," sagði Pétur í
samtali við blm. Morgunblaðsins í
gær. „Ókyrrðin hefur líklega staf-
að frá vængendum flutningavélar-
innar og litla vélin lent í þeirri
ókyrrð með þeim afleiðingum, að
hún lét ekki að stjórn og skall til
jarðar. Cessnan fór í loftið á móti
ferli stóru vélarinnar og hefur lent
í því, sem líkja má við kjölsog eftir
bát. Þetta eru tveir láréttir hvirfil-
vindar, sem snúast hvor á móti
öðrum og eru þeim mun verri eftir
því sem vélin er stærri og hæg-
fleygari."
Flugmaður Cessna-vélarinnar,
Einar Guðmundsson, sagði í sam-
tali við blaðamann Morgunblaðs-
ins að flugtakið hafi verið fullkom-
lega eðlilegt og hann ekkert vitað
fyrr en vélin fór allt í einu að snú-
ast. „Það breytti engu þótt ég sneri
stýrinu á móti, vélin fór eiginlega
alveg á hvolf og fór svo með end-
ann niður. Á leiðinni byrjuðu
stjórntækin að virka aftur þannig
að hún kom rétt niður á jörðina.
Ef við hefðum verið um 100 fetum
ofar hefðum við sloppið enda var
ég farinn að sjá í sjóndeildar-
hringinn," sagði Einar.
Enginn meiddist þegar vélin
skall í jörðina og sjálfur sagðist
Einar ekki hafa fundið skellinn.
„Ég hafði engan tíma til að verða
hræddur - maður hafði um nóg
annað að hugsa," sagði hann, „og
ég efast um að þeir þrír, sem voru
með mér í vélinni, hafi vitað hvað
var að gerast fyrr en við vorum
komnir niður. Þá var bara að drífa
sig út úr brakinu. Slökkviliðið var
komið á staðinn eftir örskamma
stund enda munu þeir hafa fylgst
með öllu saman hinum megin við
brautina."
Einar hafði ætlað að fljúga með
mág sinn til Reykjavíkur og hafði
boðið tveimur kunningjum sínum
aðsitjaí.
Malbikað í Garðinum:
Fjárveiting ríkisins
býður upp á slitlag
á þrjátíu ára fresti
GarAi 19. september.
ÞESSA dagana er veriö að malbika
aöalgötu bæjarins, Garðbraut, en það
eru fyrirtækin Loftorka og Vörubfla-
stöð Keflavíkur sem vinna verkið.
Gamla slitlagiö var orðið mjög lúið
svo ekki sé dýpra tekið í árinni og
alveg óhjákvæmilegt að laga veginn
eitthvað fyrir veturinn.
Að malbikun lokinni stendur til
að leggja olíumöl á Skagabraut en
Skagabrautin tekur við af Garð-
braut þar sem vegurinn skiptist til
Sandgerðis og í út-Garðinn. Þessar
tvær götur, Garðbraut og Skaga-
braut, ásamt Gerðavegi eru svokall-
aðir þjóðvegir í þéttbýli og tekur
því ríkið þátt í kostnaðinum og á
þessu ári fær Gerðahreppur 360
þúsund krónur frá ríkinu í þessu
augnamiði, sem þýðir að sögn sveit-
arstjórans Ellerts Eiríkssonar að
Garðbúar geta búist við því að fá
slitlag á þessa þjóðvegi á 30 ára
fresti. Áætlað er að þessar fram-
kvæmdir muni kosta sveitarfélagið
7-8 milljónir. Til gamans og saman-
burðar má geta þess að Njarðvík-
ingar þurfa ekki að hafa áhyggjur
af sínum þjóðvegum. Um þá sér
ríkið algjörlega og mun vera á áætl-
un að fegra í kringum þá fyrir einar
5 milljónir á þessu ári með gang-
stéttarlagningu o.fl.
Af öðrum fjárfrekum fram-
kvæmdum hreppsins á þessu ári
má nefna heilbrigðismál en á Garð-
vangi hefir verið tekin upp lang-
legudeild. Þá hefir einnig verið
unnið í samvinnu við önnur sveitar-
félög á Suðurnesjum að stækkun
sjúkrahússins í Keflavík. Þá má
einnig nefna knattspyrnuvöllinn og
sundhöllina sem reyndar hefir lítið
verið unnið við á þessu ári. Þó hefir
verið unnin nokkur pappírsvinna
og má geta þess að nýlega var
samþykkt í hreppsnefndinni að
steypa 16% x8 metra laug en
þrennskonar iaugar komu til
greina, dúkur, plast eða stein-
steypa.
Arnór.
Starfsfólk Fógetans {Aðalstræti blandar bjórlíkið „á staðnum'
MorgunbladiA/Júlíus
Nokkuð hefur dreg-
ið úr sölu bjórlíkis
— eftir að „blöndun á staðnum“ var tekin upp
SALA Á bjórlíki virðist hafa dregist nokkuð saman eftir að bann dóms-
málaráðherra, Jóns Helgasonar, á framreiðslu fyrirframblandaðs öls tók
gildi um síðustu helgi. Nú er bjórinn blandaður fyrir framan viðskiptavin-
inn, svo ekkert á lengur að fara á milli mála hvað menn eru að leggja
sér til munns.
viðskiptavini, sem áður komu
fyrst og fremst bjórsins vegna.
„Nú velja bjórunnendur alveg
eins að fara á skemmtistaðina,"
sagði Vignir og bætti við að með
hverjum bjórunnanda sem þeir
misstu fylgdu nokkrir kunningj-
ar og vinir, sem ekki drykkju
bjórlíki.
Pétur Matthíasson þjónn á
Gauki á Stöng sagði bjórlíkissöl-
una á Gauknum hafa minnkað
nokkuð. Nu veldi fólk frekar að
drekka pilsner með matnum í
hádeginu, en sterkt vín á kvöldin.
„Hins vegar er ekki alveg að
marka þetta, því áður en Jón
Helgason kastaði stóru bomb-
unni var salan á bjórlíkinu komin
niður í nánast ekki neitt. Eftir
að Jón kynnti hina nýju reglu-
gerð sína stórjókst salan aftur,
og síðustu helgina áður en bannið
tók gildi var allt vitlaust að gera
í bjórlíkinu," sagði Pétur.
Morgunblaðið hafði samband
við fimm ölstofur í gær, og hafði
bjórlíkissalan minnkað hjá fjór-
um þeirra, en staðið í stað hjá
einni, að sögn framkvæmdastjór-
anna. Töldu þeir þó að ekki væri
komin nægilega mikil reynsla á
nýja framreiðslumátann til að
hægt væri með góðu móti að
segja til um hvernig viðskipta-
vinurinn aðlagaði sig hinni nýju
„blöndun á staðnum". Helgin
framundan myndi hins vegar
gefa sterka vísbendingu um það.
Vignir Jónasson framkvæmda-
stjóri Hellisins sagði söluna hjá
sér hafa dregist saman eftir að
bannið tók gildi, og taldi ástæð-
una þá að fólki fyndist „mesti
sjarminn farinn af bjórdrykkj-
unni, þegar mjöðurinn væri
blandaöur fyrir framan nefið á
kúnnanum". Hann sagði að bann
ráðherrans hefði óneitanlega
áhrif, því staðirnir misstu nú
Svipað hljóð var í mönnum á
Duus og Hrafninum, salan þar
hefur dregist saman, en menn
vildu þó ekki kveða upp dauða-
dóm yfir miðinum strax, a.m.k.
ekki fyrr en reynslan af þeirri
helgi sem nú fer í hönd lægi
fyrir.
Jón Erlendsson framkvæmda-
stjóri á Fógetanum taldi að sala
bjórlíkisins væri svipuð og verið
hefði, fólk setti það alls ekki fyrir
sig að bjórinn væri blandaður
eftir hendinni, og auk þess væri
hann nú mun betri.
Tiltölulega einfalt og fljótlegt
er að blanda bjórlíkið á staðnum,
að sögn þjóna. Aðeins tvö hand-
tök. Fyrst er vínið mælt í könnu
og pilsner síðan sprautað í úr
krana. Misjafnt er hvaða áfeng-
istegundir ölstofurnar nota í
bjórlíkið, sumar nota eingöngu
vodka eða kláravín, en aðrar
blanda saman tveimur til þremur
tegundum „að hætti hússins",
enda skilja veitingahúsaeigendur
nýju reglugerðina svo að leyfilegt
sé að blanda víntegundum saman
fyrirfram og hella síðan óáfengu
öli út í þá blöndu.
Fjarvera DV í upplagseftirliti Verzlunarráðs íslands:
Enginn kannast við skýring-
ar Frjálsrar fjölmiðlunar
— segja talsmenn Verzlunarráösins og SÍA
„Ég hef aldrei fengið neinar skýr-
ingar, hvorki þessar né aðrar fri
Frjálsri fjölmiðlun, um það hvers
vegna DV er ekki með í upplagseft-
irliti okkar, þar til ég las þessar
skýringar Harðar í Morgunblaðinu í
dag,“ sagði Árni Árnason, fram-
kvæmdastjóri Verzlunarráðs ís-
lands, er blaðamaður Morgunblaðs-
ins spurði hann álits á skýringum
Harðar Einarssonar, framkvæmda-
stjóra Frjálsrar fjölmiðlunar, um
hvers vegna DV tekur ekki þátt í
upplagseftirliti ráðsins. Hörður segir
í samtali við Morgunblaðið í gær að
DV hafi sett tvö skilyrði fyrir þátt-
töku sinni, sem ekki hafi verið geng-
ið að. Sagði Hörður að DV hefði vilj-
að að auglýsingastofurnar sam-
þykktu að greiða fyrir auglýsingar í
samræmi við dreifingu blaða, og að
auglýsingastofurnar greiði allan
Eyjafjörður:
Fékk 30 tunnur af síld
— sfldveiði að öðru leyti dræm
STEFÁN Stefansson sjómaður á Búa
EA-100 frá Dalvík fékk fyrir nokkr-
um dögum 30 tunnur af úrvalssfld í
lagnet undan Látrum á utanverðum
Eyjafirði.
Að sögn Júlíusar Kristjánssonar
fréttaritara Morgunblaðsins á
Dalvík er þetta einsdæmi þar í
sumar, því síldveiði hefur verið
mjög treg á Eyjafirði og menn
ekki fengið nema fáeinar tunnur í
róðri að meðaltali. Sagði Júlíus að
sumir sem stundað hefðu þessar
veiðar að undanförnu væru nú
hættir því af þessum sökum. Júlíus
hafði eftir Stefáni að nóg virtist
vera af síld á þessum slóðum en
hún stæði djúpt og væri erfitt að
ná henni í grunn lagnet.
Stefán rær einn á báti sínum,
Búa EA-100, sem er 10 tonn að
stærð.
kostnað við upplagseftirlitið.
Árni sagði að þessar ábendingar
og athugasemdir DV hefðu aldrei
komið fram við undirbúninginn að
framkvæmd eftirlitsins. Árni
sagði að greiðslufyrirkomulagið
fyrir upplagseftirlitið væri það að
dagblöð greiddu Viooo af greiddum
eintökum, auglýsingastofurnar
greiddu ákveðna krónutölu, og
tímaritin greiddu einnig eitt
prómill. Sagði Árni að vissulega
væri það möguleiki að endurskoða
gjaldskrána fyrir þátttöku, með
lækkun í huga, ef aðilum að eftir-
litinu fjölgaði.
„Það kannast enginn við að
þessi skilyrði sem Hörður nefnir í
Morgunblaðinu hafi nokkurn tíma
verið sett,“ sgði Sólveig Ólafsdótt-
ir, framkvæmdastjóri Sambands
íslenskra auglýsingastofa, í sam-
tali við Morgunblaðið í gær. Sól-
veig var spurð álits á þessum skil-
yrðum Harðar og sagði hún þá^
„Hörður óskar í fyrsta lagi eftir
því að auglýsingastofurnar
skuldbindi sig til þess að greiða
fyrir auglýsingar, samkvæmt út-
breiðslu blaðanna. Það er einmitt
þetta sem auglýsingastofurnar
gjarnan vilja, að blöðin verðleggi
auglýsingar sínar í samræmi við
útbreiðslu þeirra. Til þess að hægt
sé að sanna útbreiðslu þeirra var
stofnað til upplagseftirlitsins."
Sólveig sagði varðandi síðar-
nefnda skilyrðið að auglýsinga-
stofurnar greiddu kostnaðinn við
framkvæmd upplagseftirlitsins,
að SÍA tæki þátt í kostnaði við
framkvæmd eftirlitsins, en hún
sagðist ekki telja að það væri að
öllu leyti eðlilegt, enda tíðkaðist
slíkt ekki almennt. Hún benti á að
ekki væri hægt að ímynda sér að
almennur neytandi þyrfti að kosta
til kannana sjálfur á því hvort
hagstæðara væri að verzla við
kaupmanninn á horninu eða ein-
hvern annan. Kaupmaðurinn
sjálfur yrði að geta fært sönnur á
hagstætt verð vara sinna, og þá
fengi hann viðskiptavini. Hið
sama sagðist Sólveig telja að ætti
að gilda um dagblöð og tímarit.
Þau yrðu að færa sönnur á út-
breiðslu sína, til þess að sýna að
þau væru viðskiptanna virði.