Morgunblaðið - 02.10.1985, Blaðsíða 40

40
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 2. OKTÓBER1985
Minning:
Halldór Jens
Óskarsson
Fæddur 27. marz 1949
Dáinn 22. september 1985
Elskulegur frændi minn og vin-
ur, Halldór Jens Óskarsson, and-
aðist aðfaranótt sunnudagsins 22.
september sl. og fer jarðarför
hans fram i dag, miðvikudaginn 2.
október, frá Fossvogskapellu kl.
13.30.
Það er alltaf erfitt að þurfa að
sjá á bak ungum og glæsilegum
mönnum á bezta aldri.
Halldór Jens var næstelstur 6
systkina. Foreldrar hans eru hjón-
in Helga Jensdóttir og óskar
Halldórsson húsgagnabólstrari og
síðar forstjóri húsgagnaverzlun-
arinnar Dúna haf. Systkini hans
eru Hrafnhildur viðskiptafræð-
ingur, gift Jens Þórissyni lækni;
Hafdís starfsmaður hjá sölu-
skrifstofu Flugleiða í
Kaupmannahöfn, gift Khalil
Semlali hjúkrunarmanni, Helena
sjúkraliði, Helga sem er við hag-
fræðinám í Arhus og Valdimar
sem enn er í foreldrahúsum. Hall-
dór Jens heitir eftir báðum öfum
sínum, en þeir eru nú látnir. Föð-
urafa sinum kynntist hann aldrei
en hann lést löngu áður en Hall-
dór Jens fæddist.
Fyrstu árin bjuggu foreldrar
hans hjá afa hans og ömmu í
Köldukinn 7 Hafnarfirði, þeim
Björgu Einarsdóttur og Jens Run-
ólfssyni, og myndaðist þá mjög
náið og innilegt samband milli
fjölskyldanna sem hefur haldist æ
síðan. Halldór átti líka því láni að
fagna að samband þeirra systkin-
anna var ávallt mjög innilegt.
Á þessari sorglegu stundu
sækja á hugann margar minn-
ingar um Halldór sem lítinn
dreng. Hann var að mörgu leyti
sérstakt barn, alltaf mjög kátur
og fjörmikill en ávallt reiðubúinn
að standa með þeim, sem urðu
fyrir stríðni og áreitni annarra og
er mér sá eiginleiki hans einna
minnisstæðastur.
Einu sinni fékk hann að gjöf
mjög fallegt kúrekabelti með
stórri og glæsilegri sylgju. Dag
einn er hann kom heim úr sund-
lauginni, var hann beltislaus en
buxurnar voru bundnar að honum
með snæri. Beltið hafði hann þá
gefið strák sem aðrir strákar
höfðu verið að stríða. Þetta atvik
frá bernskuárunum lýsir Halldóri
mjög vel. Afi Halldórs, Jens, hafði
mikið dálæti á honum og ekki sak-
aði að þeir voru nafnar. Tók afi
hann oft með í veiðitúra að Hlíð-
arvatni og Kleifarvatni, í göngu-
túra eða út í hesthús að gefa hest-
unum.
Halldór átti mjög auðvelt með
að læra og i barnaskóla var hann
alltaf meðal þeirra efstu. Síðan
fór hann í Flensborgarskóla og
lauk þaðan gagnfræðaprófi með
ágætum árangri. I Flensborg var
mikið félagslíf og tók Halldór þátt
í því og hefur það sennilega komið
niður á náminu. 3 ár var Halldór í
námi í fiðluleik hjá Einari G.
Sveinbjörnssyni fiðluleikara og þó
að fyrstu æfingatónarnir hafi ekki
alltaf verið fallegir eða þægilegir,
þá fór honum vel fram og lék
a.m.k. einu sinni á nemendahljóm-
leikum. En Halldór var dugmikill
og fjörugur strákur og var ekki
alltaf með hugann við það sem
hann átti að gera. Nokkrum sinn-
um þurfti Hrafnhildur systir hans
að finna fyrir hann fiðluna, þegar
hann gleymdi henni í strætó og
einu sinni kom hann í fiðlutíma
með fiðlukassann en fiðlan hafði
gleymst heima.
Þessum æskuárum Halldórs
frænda míns eru flestar þær
minningar tengdar sem nú sækja
á hugann, enda voru tengslin þá
nánust.
Halldór lærði síðan húsgagna-
smíði og tók sveinspróf 1972.
Hann kvæntist eftirlifandi konu
sinni, Emmu Holm, 20. júní 1970.
Foreldrar Emmu eru hjónin Þór-
dís J. Holm og Hans Holm en
hann er látinn. Halldór og Emma
eignuðust 3 myndarleg börn. Þór-
unn Hanna er 14 ára, Óskar 11 ára
og Emil Holm 4 ára.
Eftir að Halldór lauk sveins-
prófi vann hann fyrst við hús-
gagna- og húsasmíði þar til hann
hóf störf hjá varnarliðinu á Kefla-
víkurflugvelli, en þar starfaði
hann um 4 ár, og stjórnaði við-
haldi og endurnýjun á húsum og
húsbúnaði. Síðan rak hann ásamt
eiginkonu sinni Emmu Gullfiska-
búðina í Fischersundi eða frá 1982
til 1985. Síðastliðinn vetur hóf
hann störf hjá Cosmos, dótturfyr-
irtæki Hafskips hf., og vann hann
þar til dauðadags. Halldór hafði
ýmis áhugamál. Hann hafði t.d.
mjög gaman af að matreiða og
gerði það ekki ósjaldan.
Síðustu árin stundaði hann
einnig mikið siglingar og átti þá
ágætis bát sem hann notaði mikið
til siglinga og veiða. Hann var þá
óspar á að gefa ættingjum og vin-
um fisk í soðið.
Það er mikil eftirsjá í þessum
góða dreng sem farinn er yfir
móðuna miklu, langt fyrir aldur
fram.
Innilegustu samúðarkveðjur
sendi ég konu hans og börnum,
foreldrum, systkinum og aldraðri
ömmu.
Rafn Jensson
Það er með ólíkindum, hve lífið
getur oft komið manni undarlega
á óvart. Maður stendur þá högg-
dofa og veit ekki, hvaðan á mann
stendur veðrið. Þetta voru við-
brögð okkar starfsmanna
Cosmos-flutningamiðlunarinnar
og Hafskips hf., jafnt heima sem
erlendis, er okkur barst andláts-
frétt Halldórs Óskarssonar, fram-
kvæmdastjóra Cosmos-skrifstof-
unnar í Reykjavík, 22. september
sl.
Halldór hvarf úr þessu lífi án
fyrirvara, langt um aldur fram,
og er andlát hans okkur samherj-
um hans mikill harmdauði. Það
er ekki langt liðið frá því Halldór
kom til starfa hjá Cosmos í
Reykjavík, þar sem hann tók við
markaðsfulltrúastörfum og enn
styttra síðan hann tók við rekstri
skrifstofunnar hér af Sigtryggi
Jónssyni, sem fluttur var til
ábyrgðastarfa hjá félaginu í New
York. Halldór sýndi strax þann
hæfileika að geta auðveldlega
sirtnt þörfum mikils fjölda flytj-
enda hér og erlendis með lipurð
og festu. Flutningsmiðlun er oftast
flókin og erfið, en Halldóri tókst
að leysa flestan vanda fljótt og
vel. Starfsmenn Cosmos og Haf-
skips á skrifstofum erlendis, sem
eru nú tólf, voru einnig ánægðir
með hversu gott samband þeir áttu
við Halldór eftir tiltölulega stutt-
an starfstíma á þessu sviði.
Ég held að hér sé óhætt að full-
yrða, að Halldór var þannig af
guði gerður, að það var honum
kappsmál að leysa vandamál ann-
arra, hversu mikið sem það kostaði
hann sjálfan í vinnu eða óþægind-
um. Hann var þægilegur vinnufé-
lagi, auðveldur í allri umgengni
og hvers manns hugljúfi í sam-
skiptum. Þegar litið er um öxl
kemur í ljós, að hann bar eigin
vandamál í hljóði og vildi ekki
íþyngja mönnum með þeim. Eng-
inn er skapaður fullkominn og víst
er að Halldór hefði liðið betur, ef
hann hefði leyft vinum og félögum
að taka þátt í vandamálum dags-
ins.
Okkur er öllum ætlað að ganga
um dimman dal í leit að ljósi og
sannleika. Það er því von okkar
allra, að Halldór sé nú kominn í
Fæddur 11. nóvember 1982
Dáinn 26. september 1985
í dag kveðjum við litla frænda
okkar, Agnar Mar Jónsson. Hann
fæddist í Vestmannaeyjum 1982.
Hann var sonur hjónanna Þórdís-
ar Erlendsdóttur og Jons Valgeirs-
sonar.
Strax eftir fæðingu kom í ljós
að Agnar litli var með alvarlegan
hjartagalla. Það var mikið áfall
fyrir hina ungu foreldra.
16. september sl. fóru Dísa og
Jonni með Agnar til London þar
sem hann gekkst undir miklar
hjartaaðgerðir, en litli drengurinn
átti ekki afturkvæmt úr þeirri
ferð. Hann andaðist 26. september
sl.
Það var erfitt að sætta sig við
þetta, þar sem svo miklar vonir
voru bundnar við þessar aðgerðir.
Einnig er erfitt að svara spurning-
um litlu frændsystkinanna, þegar
þau spyrja: af hverju kemur Ágnar
ekki? Hvar er hann? En við erum
alveg viss um að honum er ætlað
annað og stærra hlutverk á æðri
stöðum.
birtuna, sem bíður allra góðra
manna að leiðarlokum.
Við samherjar og samstarfs-
menn sendum ungum börnum hins
látna, Þórunni Hönnu, óskari og
Emil Hólm, eiginkonunni, Emmu
Hólm, móðurinni, Helgu I. Jens-
dóttur, og föður, Óskari Halldórs-
syni, og systkinum, okkar innileg-
ustu samúðar- og vinarkveðjur á
sorgarstundu.
Fyrir hönd samstarfsmanna hjá
Cosmos og Hafskip á íslandi og
erlendis.
Jón Hákon Magnússon.
f dag er kvaddur hinstu kveðju
frá Fossvogskapellu, vinur minn
og félagi, Halldór Jens óskarsson,
Nesbala 104, Seltjarnarnesi.
Þegar hið fagra sumar er að
kveðja og rökkur haustsins að
færast yfir verður fátt til svara
við þeim örlagavef er þessum vini
mínum var ætlaður. Við skyndilegt
fráfall ungs athafnamanns setur
mann hljóðan. Harmi sleginn vit-
um við engin svör en vonum að
tíminn græði þau sár sem nánustu
ættingjar búa nú við. Halldór var
fæddur í Hafnarfirði 27. mars
1949. Sonur hjónanna óskars
Halldórssonar og Helgu Jensdótt-
ur. Hann var næstelstur systkina
sinna, en þau eru Hrafnhildur,
búsett í Reykjavík, Hafdís, búsett
í Danmörku, Helena býr í foreldra-
húsum, Helga við nám í Danmörku
og Valdimar einnig í foreldrahús-
um. Halldór ólst upp í Hafnarfirði
en fluttist í Garðabæ á unglingsár-
um. 20. júní 1970 gekk Halldór að
eiga eftirlifandi konu sína, Emmu
Holm, og eignuðust þau þrjú börn,
Þórunni Hönnu, fædd 1971, Óskar,
fæddur 1974, og Emil Holm, fædd-
ur 1981. Halldór og Emma stofn-
uðu sitt fyrsta heimili í Hafnar-
firði en það voru alltaf sterk bönd
er tengdu hann við bernskuslóðir
og oft minntist hann þeirra tíma
með hlýhug og virðingu. Ég varð
þeirrar gæfu aðnjótandi að kynn-
ast þessum vini mínum árið 1975.
En þá unnum við saman við virkj-
unarframkvæmdir á hálendi
landsins og aftur lágu leiðir saman
er báðir hófum störf á Keflavíkur-
flugvelli 1977, en þar starfaði
Halldór um nokkurra ára skeið.
Það var meira en starfið sem batt
okkur þessum vináttuböndum.
Halldór átti sér mörg áhugamál
og eitt var þó öðru framar og það
voru siglingar. Ég mun minnast
þeirra stunda er við fórum í góðu
veðri til fiskjar, spegilsléttan haf-
flötinn og sól að setjast. Hve djúpt
snortinn hann var og naut þeirrar
fegurðar og kyrrðar sem þar var
að finna.
Halldór var athafnamaður í
verki, áhugasamur og áræðinn við
Elsku Dísa og Jonni, við biðjum
Guð að styrkja ykkur í ykkar miklu
sorg. Einnig biðjum við hann að
styrkja aðra ástvini.
Nú legg ég augun aftur
ó, Guð, þinn náðarkraftur
mín veri vörn í nótt.
Æ, virst mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(S. Egilsson.)
Föðursystkini og fjölskyldur þeirra.
í dag kveðjum við litla sonarson
okkar, hann Agnar Mar, sem varð
ekki margra lífdaga auðið.
Frá fæðingu átti Agnar við
vanheilsu að stríða en var þó ávallt
sterkur og glaður drengur, sem
veitti foreldrum sínum og okkur
öllum margar ánægjustundir.
Beðið var eftir að hann yrði nógu
sterkur líkamlega svo hægt yrði
að fara með hann utan til lækn-
inga. Sá tími kom og Dísa og Jonni
fóru til London með litla drenginn
sinn. Bjartsýn og trúuð á að allt
færi vel og að heim kæmu þau
með Agnar heilan heilsu. Svo fór
Kópavogskaupstaður
Deiliskipulag
Auglýst er deiliskipulag í suöurhlíö Digraness í sam-
ræmi viö grein 4.4. í skipulagsreglugerð frá 1. ágúst
1985. Teikningar ásamt greinargerð, skilmálum og
leiösöguteikningum fyrir Reit merktan A, liggja
frammi á skrifstofu bæjarverkfræöings Kópavogs,
Fannborg 2, 3ju hæö, frá og meö 2. október til 2.
nóvember 1985.
Athugasemdir, ef einhverjar eru, skulu vera skrifleg-
ar og berast bæjarverkfræðingi fyrir 5. nóvember nk.
Bæjarverkfræðingur
Agnar Mar Jóns-
son — Minning
þau störf er honum voru falinn.
Árið 1982 keyptu þau hjón Gull-
fiskabúðina í Reykjavík en síðasta
ár starfaði hann sem deildarstjóri
flutningsmiðlunar Cosmos í
Reykjavík og var vel liðinn af
samstarfsfólki og viðskiptavinum.
Með þessum fátæklegu orðum
vil ég kveðja vin minn. Minningin
um góðan dreng lifir og dregur úr
sársauka. Ég votta eiginkonu og
börnum, foreldrum og systkinum
mína dýpstu samúð og bið algóðan
Guð að styrkja þau í þeirra miklu
sorg.
Aldrei er svo bjart
yfiröðlingsmanni,
aðeigigetisyrt
einssviplegaognú;
og aldrei er svo svart
yfir sorgarranni,
að eigi geti birt
fyrir eilífa trú.
(Matth. Jochumsson.)
Sigurður Ben. Jóhannsson
í dag, miðvikudaginn 2. október,
er til moldar borinn Halldór Jens
óskarsson. Halldór fæddist í
Hafnarfirði 27. mars 1949 og var
því aðeins 36 ára að aldri, er and-
lát hans bar að 22. september sl.
Við tókum upp á því fyrir tæpum
tveimur áratugum, nokkrir félag-
ar, að eyða fé okkar sem þá var
oft af skornum skammti í ferðalög
á kaffihús borgarinnar, þar sem
við skemmtum okkur oft ótæpilega
við rjómatertuát, sögur hver um
annan og kappdrykkju á ýmiss
konar veigum, sem teljast ekki
kjarnmiklar hjá nokkrum hluta
þjóðarinnar. Þessar kaffiferðir
strjáluðust að vísu með árunum
en alltaf hélt þessi kunningjahóp-
ur saman og af kaffihúsunum
fylgdumst við hver með högum
hins og sáum okkur gildna og fjöl-
skyldurnar vaxa.
Nú er komið að þáttaskilum á
meðal þessa hóps, einn okkar,
Halldór Jens Óskarsson, er ekki
lengur á meðal okkar. En þó er
hann samt í hópnum, því að minn-
ingarnar og sögurnar um góðan
félaga lifa áfram og hann verður
áfram eitt af umræðuefnunum á
kaffikvöldunum á sama hátt og
þeir, sem eru fjarstaddir hverju
sinni. Með þessum fáu línum viíj-
um við votta þessum félaga okkar
þakkir fyrir skemmtilega sam-
fylgd um leið og við vottum eigin-
konu hans, Emmu Holm, börnum
þeirra þremur og ættingjum okkar
innilegustu samúð. Megi minning-
in um góðan og glaðværan dreng,
sem rétti hverjum samferðamanni
hjálparhönd, veita þeim styrk í
raunum þeirra.
Kaffifélagar
þó ekki og Agnar Mar dó þ. 26.
september eftir 3 erfiðar skurðað-
gerðir.
Elsku Jonni og Dísa, við biðjum
Guð að veita ykkur sinn styrk og
trú á að hjá honum sé hann vel
geymdur og bíði ykkar þar.
Megi minning um lítinn og ljúf-
an dreng veita ykkur birtu og yl í
ykkar miklu sorg.
Nú syng ég glaður sönginn minn
því senn ég grænni haga finn.
Ogennþá betri blómagrund
í björtum Paradísarlund.
(HÓ-SS)
Afi og amma í Vestmannaeyjum.