Morgunblaðið - 18.05.1986, Blaðsíða 14

14
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR18. MAÍ1986
sína, því fyrir henni liggur að syngja
í óperunni Samson og Dalilu á
nokkrum stöðum í Suður-Frakk-
landi og í Les Nuits des Etés eftir
Belioz. Og svo er hún að læra nýtt
hlutverk, Didons, í óperu sem heitir
Les Troyen eftir Belioz, sem henni
hefur verið sett fyrir að læra. Nær
engin söngkona syngur þetta hlut-
verk og fyrir dyrum stendur Belioz-
arhátíð í Bretlandi.
„Já, loksins kemur frönskunámið
frá menntaskólaárunum mér til
góða,“ segir Sigríður. „Ég hefi verið
að æfa frönskuna mína með Sig-
rúnu Harðardóttur, sem syngur ög
ólst upp í Frakklandi og er aldeilis
frábær kennari. Er að æfa Samson
og Dalilu, sem við Paul Wynne
Griffíths vorum raunar búin að æfa
saman, og svo Carmen á frönskui
sem ég á von á að þurfa að syngjá
í Frakklandi. Það er mjög mikilvægl
að hafa helstu tungumálin á valdi
sínu. Hvaða? Ég syng á þýsku, ít-
ölsku, frönsku, ensku og svo ljóð á
skandinavísku málunum. Ég læt
mér að kenningu verða og er bara
kokhraust eftir að ég lenti í því að
syngja fyrir forstjóra óperunnar í
Covent Garden og forstjóra óper-
unnar í Genf með undirleik Pauls
Griffíths. Carmen hafði ég aðeins
sungið á íslensku og afsakaði mig
þegar ég bauðst til að syngja á
öðrum málum. Hélt að þeir vildu
heyra hve góð franskan mín væri.
Svisslendingurinn hrósaði mér fyrir
frönskuna, en sá breski setti út á
hana, af því ég hafði vakið athygli
á því. íslensk hæverska á ekkert
við þarna og ég afsaka mig aldrei
aftur. Satt að segja hefur það glatt
mig mikið að fá sérstakt hrós fyrir
frönskuna mína í þremur blöðum
eftir að ég söng í Albert Hall og
líka þegar ég söng í Bandaríkjun-
um, svo ég haldi áfram að vera
kokhraust."
í Bandaríkjunum söng Sigríður
Ella í Samson og Dalilu í konsert-
uppfærslu og var gerð upptaka af
tónleikunum. „Það var mjög gott
að fá upptöku á því, þar sem þettá
er ein af fáum óperum þar sem
messosópraninn er í aðalhlutverki.
Og ég ætla einmitt að syngja þrjár
af aríunum úr Samson og Dalilu á
tónleikunum hér,“ segir Sigríður.
En í ferðinni söng hún í Boston og
einnig í Washington, þar sem þeir
segjast hafa hana bak við eyrað,
einkum í hlutverk í II Trovatore og
Grímudansleiknum, en maður tekur
stjóramir taka svo iðulega ekki við
fyrr en á síðustu stundu fyrir sýn-
ingu. Slíkt er ekki til hér og raunar
ekki sérþjálfaðir undirleikarar fyrir
óperusöng, þótt hér séu margir
góðir undirleikarar, eins og Sigríður
Ella segir. Því þykir henni svo vænt
um að hann skyldi gefa sér tíma
til að koma, þar sem hún ætlar að
syngja á tónleikunum 7 óperuaríur,
ásamt íslenskum lögum og þjóðlög-
um frá ýmsum löndum í búningi
þekktra tónskálda. í aríu úr Títusi
eftir Mozart ætlar Einar Jóhannes-
son líka að leika undir á klarinett.
Paul Wynne Griffíths er mjög eftir-
sóttur af söngvurum, er m.a. jafn-
vígur á öll helstu tungumálin sem
sungið er á, og hefur unnið með
frægum söngvumm hjá helstu
plötuútgefendum og breska sjón-
varpinu. Mánudagskvöldið 26. maí
er áformað að nýta komu svo góðs
gests og mun hann í Söngskólanum
tala um starfs sitt fyrir píanóleikara
og söngnema og aðra sem áhuga
hafaá.
„Ég hefí verið að vinna með
Paul Wynne Griffíths í eitt ár,
byijaði þegar ég söng í Covent
Garden. Þá lék hann undir og bauð
mér að vinna með mér. Hann lék
undir og þjálfaði mig fyrir hlutverk-
ið í Samson og Dalilu, sem ég söng
í Royal Albert Hall í desember sl.
og æfði með mér hlutverkið í II
Trovatore á íslandi, en hingað kom
ég ekki fyrr en hálfum mánuði fyrir
frumsýninguna," útskýrir Sigríður
Ella. Þegar við fömm að ræða
ástæðuna fyrir því, kemur í ljós að
það er æði flókið að skreppa svona
milli landa til að syngja ópemhlut-
verk í stuttan tíma, ekki síst þegar
um ísland er að ræða. „Minn tími
var einkum svo dýrmætur,“ segir
Sigríður Ell „af því að hér hafa
þeir af eðlilegum ástæðum ekki
efni á að borga nema svo lítið fyrir
æfíngar, en málið var flóknara en
það.“
Það er varla að maður geti skilið
þessa flóknu atburðarás, þegar
spurt er nánar út í hana. Sigríður
Ella hafði verið búin að lofa að
koma og syngja í óperusýningum í
Þjóðleikhúsinu seinni hluta maí-
mánaðar, en uppfærslan á II Tro-
vatore hjá íslensku ópemnni átti
upphaflega að vera í marsmánuði.
Hún ætlaði þá að koma fyrst 4.
mars, syngja á fmmsýningunni,
skreppa utan og syngja pmfusöng
erlendis á tveimur stöðum, m.a.
fyrir Brighton Festival þar sem átti
að setja upp Aidu, æfa í apríl og
syngja þar á fjórum sýningum í
maí. Það gat því ekki gengið upp
hjá henni og hún sleppti því. Én
þegar hún var búin að fá frí fyrir
börnin í skólanum, ráða sér aðstoð-
arstútku á íslandi og var að undir-
búa ferðina hingað, þá kom bréf
um að hætt væri við sýningar Þjóð-
leikhússins í maí. Sýningamar á II
Trovatore urðu fleiri vegna þess að
Þjóðleikhúsið féll út með sínar sýn-
ingar og fmmsýningin færðist aftur
til aprílmánaðar. Hrönn Hafliða-
dóttir hafði ætlað að taka við hlut-
verki Asuzenu eftir fmmsýninguna
og Sigríður svo að koma aftur, en
nú tók því ekki fyrir hana að fara.
„Þetta hefur orðið til þess að Hrönn
hefur ekki sungið eins mikið og hún
var búin að búa sig undir og það
þykir mér leiðast, en hún er svo
indæl og hefur tekið því öllu vel,“
segir Sigríður sem líka virðist taka
öllu vel. Viðurkennir þó að þetta
hafí verið æði erfítt.
Að búa sig- undir
frönsku óperurnar
En Sigríður Ella er að nota tím-
ann m.a. til að þjálfa frönskuna
Eftir Pavarotti-tónleikana í Barbican Center í mars: Paul Wynne
Griffiths, undirleikarinn sem kemur til íslands til að leika undir,
Sigríður EUa Magnúsdóttir, stórsöngvarinn Pavarotti, sópransöng-
konan Judith Howarth, baritónsöngvarinn Michael Moore og bassa-
söngvarinn Kim Begley.
Svona gerist
þaðí „
þessu starii
segir Sigríður Ella, sem ætlar að syngja 7 óperuaríur
með meiru á íslandi áður en hún er þotin í verkefnin
úti í heimi.
Eins og hinir farfuglamir
syngur Sigríður Ella
Magnúsdóttir hjá okkur
á þessu vori. Er komin frá London
með bömin sín þijú til að syngja í
ópemnni II Trovatore og er að auki
að búa sig undir margvísleg verk-
efni, m.a. að þjálfa frönskuna sína
þar sem hún á í vændum að syngja
ópemhlutverk í Frakklandi á næst-
unni og læra nýja ópera. Það er
nóg að gera á þeim bæ, í litla hús-
inu hennar á Grímsstaðaholtinu þar
sem hún á sér athvarf á íslandi.
Áður en hún fer ætlar hún í þetta
sinn að efna til einsöngstónleika í
húsi Ópemnnar 26. maí. Og af því
tilefni kemur til landsins píanóleik-
arinn Paul Wynne Griffíths, sem
þjálfar ópemsöngvarana í Covent
Garden og lék m.a. undir fyrir hana
og hina söngvarana þijá sem Pavar-
otti valdi á tónleika sína í Barbican
Center í London nú í mars. Það er
sýnilega nokkuð snúið að vera
söngkona, sem syngur í ópemm og
á tónleikum víða um lönd, búa í
London og vera með annan fótinn
á íslandi, vera að auki móðir þriggja
ungra bama.
„Já, ég er farin að skilja afhveiju
þessar prímadonnur áttu ekki
böm,“ svarar Sigríður Ella og hlær
við. „Það getur verið erfitt að koma
því saman, en það gengur að hafa
þau með sér meðan þau em svona
ung, strákamir sex ára og stelpan
7 ára, og af því að ég nýt velvildar
á báðum stöðum.“
Um leið og forvitnast er um
hvemig standi á því að þessi þekkti
og önnum kafni undirleikari, Paul
Wynne Griffíths, kemur til íslands
fyrir eina hljómleika, óskum við
Sigríði Ellu til hamingju með
frammistöðuna og góða dóma á
þessum umtöluðu Pavarotti-tónleik-
um í vor, sem hafði geysimikið
auglýsingagildi fyrir hana, eins og
hún segir. En það var í fyrsta skipti
sem stórsöngvarinn Pavarotti efndi
til slíkra tónleika, valdi §óra söngv-
ara úr miklum §ölda sem komust
í forval og hlustaði og gagnrýndi
fyrir fullum sal áhorfenda, sem
greiddu fyrir miðana stómpphæðir.
Paul Wynne Griffíths lék þar undir,
en hann hefur undanfarin 8 ár verið
fastráðinn undirleikari við Konung-
legu ópemna í Covent Garden eða
réttara sagt það sem á ensku nefn-
ist „opera coach", sá sem undirbýr
hlutverkin með ópemsöngvumnum
fyrir ópemmar, en hljómsveitar-