Morgunblaðið - 02.07.1986, Blaðsíða 40

40
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 2. JÚLÍ1986
Rangfærslur Maríu
Þorsteinsdóttur
eftirÞorleif Kr.
Guðlaugsson
Ég undirritaður leyfi mér að biðja
Morgunblaðið að birta eftirfarandi
gagnrýni á greinar Maríu Þor-
steinsdóttur sem birst hafa í DV
að undanfömu.
Greinar þessar eru meira og
minna rangfærslur fyrir kommún-
ista og þágu þeirra. Því birtir hún
ekki þetta í Þjóðviljanum, eða er
* það til að spara honum pappírinn
af því hann hjarir á almannafé? Það
er mjög þægileg hjá vinstrimönnum
að geta breitt út áróður sinn í öðrum
stöðum og geta svo seit blöð sín á
okurverði miðað við DV og Morgun-
blaðið. Hver myndi annars fá birtan
áróður gegn Alþýðubandalaginu í
þjóðviljanum?
Ég get ómögulega skilið hvers
vegna Morgunblaðið og DV eiga
að birta augljós ósannindi, eins og
koma fram í grein Maríu Þorsteins-
dóttur, það er nóg að Þjóðviljinn
geri það. Eftir því að dæma sem ég
hef frétt af áróðursritum Rússa hér
á landi, sem María Þorsteinsdóttir
s á þátt í að dreifa, þá er augljóst
að hún vinnur að málefnum Rússa
enda vinnur hún hjá rússneska
sendiráðinu. Greinar hennar bera
þvi vitni. Það nær ekki nokkurri
átt að Rússar hafi hér nær heila
herdeild manna ef þeir væru vopn-
um búnir og enginn veit hvort þeir
hafa hér vopn.
Eitt er víst að þeir gætu tekið
hér völd með aðstoð kommúnista
ef ekki væri hér staddur frá Banda-
ríkjunum herflokkur til vamar.
Hvorki meira né minna en 15
hús eru hér víðsvegar um bæinn á
vegum rússneska sendiráðsins, er
ég síðast vissi. Ég á mynd af þeim
öllum. Ég vil beina því til utanríkis-
ráðherra okkar, hvort forsvaranlegt
sé að leyfa slíkan sendiráðsstarfs-
mannafjölda í svo litlu landi sem
ísland er, þeir ættu því að búa á
takmarkaðra svæði engu síður en
vamarliðið. Ég álít að þeir komi
búsetu sinni þannig fyrir til að ekki
sé eins auðvelt að fylgjast með
ferðum þeirra og áróðursstarfsemi.
Þetta er formáli að því sem síðar
verður sagt.
„Sameinuðu þjóðimar hafa
ákveðið að árið 1986 skuli vera ár
friðarins.“ Með þessum orðum hefst
ein greina Maríu Þorsteinsdóttur.
Þá vil ég spyija Maríu, hver brýtur
nú helst þann frið? Auðvitað eru
það Rússar, þeir hafa stöðugt brotið
lögmál friðarins frá því kommún-
isminn ruddi sér til rúms í Rúss-
landi. María minnist ekki á hvemig
Rússar hafa farið með Afgani, þeir
hafa drepið konur og böm Afgana
á hinn hrylliiegasta hátt og taka
böm þeirra nauðug til þjálfunar í
Rússlandi til hryðjuverka, senda
þau svo aftur til heimalandsins
gerbreytt í djöfullegustu villi-
mennsku sem þekkst hefur í mann-
drápum og svikum, eins og dæmið
um leikföngin, sem eru í raun
sprengjur sem limlesta böm and-
stæðinganna, en til þeirra er þessu
einkum beint til að gera þau óvirk
til hemaðar.
Er hægt að hugsa sér andstyggi-
legra hugarfar?
María Þorsteinsdóttir hefur unn-
ið um skeið hjá rússneska sendiráð-
inu. Getur það verið að hugur
hennar fyliist aldrei ótta og lítils-
virðingu í garð valdhafanna í
Kreml? Greinar Maríu eru hreinar
andstæður við staðreyndir. Ein-
kennilegt er með svokallaða friðar-
sinna, að þeir deila hart á Banda-
ríkjamenn fyrir hverskonar víg-
búnað en minnast ekki orði á árásir
Rússa á smáþjóðir og hemað fylgis-
manna þeirra viða unr heim, þar
sem þessi hegðan þeirra ber þeim
vitni um yfirgang hvar sem litið er.
Að því mun koma að segja verður,
hingað og ekki lengra, og það verði
að semja um friðsamleg viðskipti
milli manna hér á jörð, að öðrum
kosti er lífi mannlegrar veru á jörð-
inni lokið.
Ef alheims kjarnorkustyijöld
verður, verður ekki um mannlegt
líf á jörðinni að ræða þó einhver
lifði af, heldur afskræmda van-
skapninga að nokkrum árum liðn-
um, ef þá í raun þeir sem eftir lifðu
gætu aukið kyn sitt. Allir vita hvað
háskalegt hugarfar það er sem
Rússar útbreiða og innræta uppal-
endum sínum.
Gorbachev, valdamesti maður í
Rússlandi nú, gerir sig góðan, það
hefur oft reynst merki til að breiða
yfir vond ætiunarverk. Lítil bót er
að því þó t.d. hætt væri tilraunum
með kjamorkuvopn neðanjarðar ef
það mengar ekki andrúmsloftið,
þegar Rússar og fleiri þjóðir eiga
hvor um sig vetnissprengjur til að
eyða öllu lífi á jörðinni.
Þetta er aðalatriðið og ekki um
annað að velja en eyða öllum kjam-
orkuvopnum. Vandamálið er bara
það, að ekki er hægt að ábyrgjast
að öllum lqamorkuvopnum verði
eytt hvort heldur er vestanhafs eða
austan og ennfremur er auðvelt að
framleiða þau á skömmum tíma.
Undarlegt er hvað Rússar eru
nærgöngulir við Svía, þótt vitað sé
að í tíð Olafs Palme var vinátta þar
á milli og Palme veitti meira að
segja Víetnömum mikla aðstoð sem
em þó sama sinnis í stjómmálum
og Rússar og skólaðir hjá þeim.
Samt geta Rússar brotið alþjóðalög
á Svíum, þetta sýnir lítilsvirðingu
Rússa á alþjóðasamþykktum. Rúss-
ar senda líka gallaða eldflaug inn
yfir Noreg og Svíþjóð alla leið til
Finnlands, þar sem hún hafnaði í
einu af vötnum þess. Spuming er
hvort þetta var viljaverk Rússa.
Eftir þessar undarlegu kafbátaferð-
ir Rússa í landhelgi annarra þjóða,
er ástæða til að óttast meiri aðgerð-
Kór Fjölbrautaskóla
Suðurlands kominn heim
KÓR Fjölbrautaskola Suður-
lands er nýkominn til landsins
úr vel heppnaðri tónleikaför til
Danmerkur og Svíþjóðar.
Kórinn hélt þrenna tónleika á
Jótlandi: fyrst í nýreistu ráðhúsi
í Horsens, í Legolandi og í Marie-
hojkirkju í Silkiborg, vinabæ Sel-
foss. í Kaupmannahöfn hélt kór-
inn tónleika í Pálskirkju og í Jóns-
húsi. Tvennir tónleikar voru
haldnir i Svíþjóð: í dómkirkjunni
í Lundi og í Pildamsparken í
Málmey. Auk þess hélt kórinn
stutta tónleika í Tónleikahöllinni
í Árósum og söng fáein lög við
ýmis tækifæri svo sem í Krón-
borgarkastala, í Frúarkirkju, í
Bjerre Herreds ungdomsskole á
Jótiandi, í húsi H.C. Andersen í
Óðinsvéum, í flughöfnum, feijum
og á fleiri stöðum.
í Horsens var kómum boðið til
kvöldverðar af borgarstjóra. Nor-
ræna félagið í Silkiborg tók á móti
kórnum og bauð honum í siglingu
um vötn Silkiborgar og veitti
kvöldverð.
Sendiráðsprestur íslendinga í
Kaupmannahöfn, sr. Ágúst Sig-
urðsson, bauð kórfélögum upp á
veitingar og leiddi kórinn um Is-
lendingaslóðir.
Síðast en ekki síst má nefna
rausnarlegar móttökur ísiend-
ingafélaganna í Svíþjóð sem sáu
um undirbúning tónleika þar,
veittu hádegismat og kvöldmat,
létu hljóðrita tónleikana fyrir út-
varp og tóku stutt fréttaviðtöl.
ir Sovétmanna til að mynda að
koma fyrir vítisvélum af ýmsu tagi
sem hægt væri að sprengja með
fjarstýringu.
Rússar hafa nú hægt um sig að
öðm leyti, en því er varðar Afgan-
istanstríðið, en afkvæmin þeirra í
Líbýu og Líbanon halda uppi áætl-
unum þeirra í ofbeldis- og grimmd-
arverkum kommúnismanns. Banda-
ríkjamenn hafa æma ástæðu til að
ógna Líbýumönnum eftir að Gadd-
afi sagði bandarískum þegnum stríð
á hendur óformlega.
Ögmn er auðvitað alltaf hættu-
leg þegar um hemað er að ræða
en tökum eftir hvort hlé verður á
ofbeldisaðgerðum útsendara Gadd-
afi. Ég tel það uppspuna, að böm
Gaddafí hafi orðið fyrir sprengju
og særst, en ekkert er vitað meira
um hvemig þeim hefur reitt af, þó
það geti verið satt að böm hafi
særst eða farist. María Þorsteins-
dóttir segir meðal annars að friðar-
hreyfingar á Vesturlöndum telji að
Bandaríkin og Sovétríkin beri
ábyrgð á vígbúnaðarkapphlaupinu
og bæði stefni að yfírráðum. Skoð-
um þetta nánar. Ekki þarf að
spyija, ég veit það, að ef Rússar
hefðu haft hér her á fimmta tug
ára, þá væmm við ekki fijáls þjóð
í dag og þá væri hér stærsta víg-
hreiður veraldar með kjamorkueld-
flaugum beint til allra átta. Banda-
ríkjamenn gætu verið búnir að
koma hér sömuleiðis upp öflugum
herstöðvum, munurinn er bara sá
að ráðamenn Bandaríkjanna virða
frelsi smáþjóða. Bandaríkjamenn
hafa neyðst til að taka þátt í hem-
aðarátökum til að bjarga frelsinu,
t.d. í heimsstyijöldinni. Þeir gengu
bara of skammt, og hefðu átt að
reka Rússa til síns heimalands. Öll
þau lönd sem bandamenn hertóku
em nú fijáls en A-Evrópulönd öll í
ánauð Rússa.
Þurfum við frekar að athuga,
íhuga hver stefnir að heimsyfírráð-
um, ég held að það sé augljóst að
það em Rússar. Ég vil minna
Maríu Þorsteinsdóttur á, að það var
ekki Rússum að þakka, að stríðið
við Þjóðveija vannst, en hún heldur
því fram í grein sem hún skrifaði
Þorleifur Kr. Guðlaugsson
„Bandaríkjamenn
hafa neyðst til að taka
þátt í hernaðarátökum
til að bjarga frelsinu,
t.d. í heimsstyijöldinni.
Þeir gengu bara of
skammt og hefðu átt
að reka Rússa til síns
heimalands. Öll þau
lönd sem bandamenn
hertóku eru nú fijáls
en A-Evrópulönd öll í
ánauð Rússa.“
í DV fyrir meira en ári. Það vita
allir að Bandaríkin sendu Rússum
ógrynni vopna og matvæla og héldu
raunar lífinu í þegnum Rússaveldis
um skeið og án vopnanna sem Rúss-
um vom send, hefði Hitler reynst
auðvelt að sigra þá.
Enn er skortur á matföngum
austantjalds en offramleiðsla á
Vesturlöndum. Þessi er munurinn
á stjómkerfi austurs og vesturs í
framþróun, framleiðslu og þekk-
ingu. Alla tækniþróun hafa Rússar
fengið frá Vesturlöndum, ýmist í
fijálsum viðskiptum eða stolnum
upplýsingum.
Þetta sýnir allt að stjómkerfi
kommúnismans er rangt, dregur
dug úr þjóðinni vegna þess að fólkið
fær ekki að njóta verka sinna.
María heldur einnig fram í grein
að Bandaríkjamenn hafi fundið upp
vopnin og Rússar að mér skilst
lært vopnaburð af þeim. Ekki veit
ég hvemig hún hugsar sér þetta,
að Rússar hafi verið neyddir til að
bera vopn á fólk?
María skrifar um ferð sína til
Rússlands nýlega og þær ásakanir
sem Bandaríkin vom borin um að
þau standi gegn friði í Afganistan
og Nigaragua með stuðningi sínum
við frelsissveitir þessara landa.
Upphafið að ófriðnum er Rússum
að kenna vegna undirróðurs þeirra
og þátttöku í hemaði í þessum
löndum. Eins og fyrr, yfirgangi
kommúnismans að kenna.
Bandaríkjamenn em venjulega
tilbúnir að stilla til friðar, ef menn
fást til að starfa saman þó ekki séu
sammála í skoðunum. María bendir
á orð Marteins Lúther King: „Við
þurfum hugarfar kærleikans."
Þetta vilja Rússamir seint viður-
kenna. Ásetningur þeirra er að ala
þegnana upp í skilyrðislausri hlýðni
við valdhafana, að öðm kosti er
umsvifalaust beitt hefð kerfisins,
en hún er sú eins og allir vita,
fangelsi, þrælkun, eða hugarfars-
lækning, sem kerfið ákveður, en
það em pyndingar af ýmsu tagi.
Þannig em milljónir manna þving-
aðir og beittir ofbeldi innan ríkja-
sambands Sovétríkjanna, talið yfir
flórar milljónir í Rússlandi einu sem
brotnir em niður líkamlega og
andlega svo þetta fólk á sér aldrei
neina framtíð. Engin von að fá að
Iifa lífinu sem virtur og gildur þjóð-
félagsþegn, engin tiltrú, ekkert
traust, ekkert sem gefur lífínu gildi,
engin trú né kærleikur, sífelldur ótti
og varðstaða gagnvart samfélag-
inu, þetta hafa Sakharof-hjónin
fengið að reyna og mátt búa við
mörg ár, en María skrifar enn.
Nikki Brown frá Danmörku og
kristilegu félagi þar sagði: „Kristur
boðaði hugarfarsbreytingu. “ Þeirri
hugarfarsbreytingu hafa Sovét-
menn mtt úr vegi að mestu og vinna
að mestu eftir sínum eigin boðum
og bönnum og þeir hafa staðið gegn
boðun trúarinnar.
Til þessa hafa Rússar staðið að
heiftúðlegum árásum á saklaust
fólk innan og utan Sovétríkjanna
eftir valdatöku kommúnismans, það
ber vitni um illt innræti þessarar
stefnu. Samanburði á meðferð vaid-
hafanna í kommúnistaríkjum og
Bandaríkjunum er hvergi nærri
lokið hér, Bandaríkin hafa þar stór-
an vinning þótt ég telji þar mörgu
ábótavant sem annarsstaðar. Læt
ég hér staðar numið að sinni.
Höfuridur er starfsmaður lyá
Húsasmiðjunni.
4* ^
A. iJf I* J.W' ■■
. .. mt Jfa
Lúðrasveit verkalýðsins.
Lúðrasveit verkalýðsins
á f örum til A-Þýskalands
LÚÐRASVEIT verkalýðsins er
nú á förum til A-Þýskalands þar
sem hún ætlar að taka þátt i tón-
listarhátíðinni „Musikantreff
Ostsee" í Rostock.
Mót þetta stendur í 9 daga og
verða þarna 10 aðrar lúðrasveitir
víðs vegar að úr Austur- og Vest-
ur-Evrópu. í ferðinni verða 42 hljóð-
færaleik auk maka og skyldmenna.
Á efnisskránni verða bæði íslensk
og erlend lög auk þess sem móts-
haldarar hafa valið fimm lög til
sameiginlegs flutnings. Á meðan á
dvölinni í Þýskalandi stendur verður
þátttakendum boðið upp á skoðun-
arferðir um Rostock og nágrenni.
Að lokinni dvöl í Þýskalandi sem
hefst 4. júlí verður haldið til Dan-
merkur og þar dvalið í sumarhúsun-
um í Karlslunde utan við Kaup-
mannahöfn. Þar verða a.m.k.
. tvennir tónleikar 16. júlí, um morg-
uninn við sumarhúsin og síðdegis í
Tivolígarðinum.
Stjómandi Lúðrasveitar verka-
lýðsins er Ellert Karlsson.