Morgunblaðið - 17.08.1986, Blaðsíða 47

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 17. ÁGÚST 1986
B 47
■
Mortfunbluðið/Emilía
I„Við höfum allt að vinna, engu
að tapa,“ segja sigurvegarar
Ford-keppninnar, sem báðar
eru að halda út í heim. Andrea
j| Brabin t.v., Valgerður Back-
g mant.h.
%
ur, aðeins 17 ára, starfaði hinsvegar
í 1 ár með Módelsamtökunum, áður
en hún tók þátt í þessari keppni.
„Ég kvíði ekkert fyrir því að fara
út,“ segir hún, „hlakka bara til.
Ég veit náttúnilega að þetta verður
enginn dans á rósum, vinnan er
brjálæðisiega erfið og þolinmæði
ljósmyndaranna oft af æði skornum
skammti, en þetta vex mér samt
ekkert í augum."
— Svo þið sjáið þetta fyrirsæt-
ulíf ekki í neinum hiílingum,
kampavín og kavíar á hveijum
morgni? „Nei, þetta er ofsalega
útbreiddur misskilningur," segja
þær báðar og skellihlæja. „Enda
gefur það augaleið að kampavín á
hverjum degi myndi verða til þess
að maður yrði fljótt rekinn, línurnar
færa allar úr skorðum,“ segir
Andrea. „Já, það er sko erfitt að
lifa fyrir það að vera fallegur,"
bætir hún við og brosir glettnis-
lega. „Úff, talaðu ekki um það,“
segir Valgerður og settur upp grát-
broslegan eymdarsvip. „Ég er búin
að vera í megran núna í nokkra
daga og er bókstaflega að bijálast
úr hungri. Þetta er sko hægara
sagt en gert fyrir svona sælkera
eins og mig, sem cr súkkulaðisjúk.
En nú verður maður bara að venja
sig á að borða grænmeti, það þýðir
víst ekkert annað. Og svo heldur
maður áfram í líkamsræktinni, að
sjálfsögðu. Ég hef verið ofsalega
dugleg undanfarið, hef synt kíló-
metra á dag, verið 3 tíma í líkams-
rækt og hjólað töluvert, og geri
aðrir betur,“ bætir hún við, stolt á
svip.
— En er Ford-keppnin nokkuð
fegurðarsamkeppni? „Nei, alls
ekki,“ segir Andrea. „Auðvitað
verður maður að líta út fyrir að
vera svona sæmilega heilbrigður,
en hvort maður er snoppufríður eða
ekki, skiptir ekki nokkra máli.
Meira að segja virðist það ekki leng-
ur vera eftirsóknai-vert fyrir ljós-
myndafyrirsætur að vera neitt
ofsalega fríðar og dúkkulegar. Það
er miklu meiri eftirspurn eftir fyrir-
sætum sem hafa einhvern „karakt-
er“ í andlitinu, skarpa og skýra
andlitsdrætti," segir hún. „Nú, það
verður svo bara að koma í Ijós,
hvort við eram nógu svipmiklar,“
skýtur Valgerður inn í. „Við geram
okkur grein fyrir því að þetta verð-
ur svakalega erfitt og við verðum
að leggja æðislega hart að okkur.
Sennilega verðum við samt eins og
tvær litlar sveitastelpur þarna í út-
landinu, enda kunnum við ekkert á
þetta kerfi, vitum bara að þetta er
miskunnarlaus „bransi". Til allrar
hamingju erum við þó undir vernd-
arvæng Eilenn Ford og hún er þekkt
fyrir að fylgjast vel með stelpunum
sínum og heldur víst uppi ströngum
aga,“ segir Andrea. „Það verður
mesta málið að safna sér prafu-
myndum,“ hugsar Valgerður
upphátt. „Þar stendur Andrea t.d.
mun betur að vígi en ég. Gunnar
Larsen, einn frægasti tískuljós-
myndari heims, ætlar nefnilega að
birta 4—5 blaðsíður með myndum
af henni í næsta blaði sínu og það
hjálpar ótrúlega mikið. En annars
eram við alveg sæmilega bjartsýnar
á að þetta gangi bara vel. Norræn-
um stelpum hefur hingað til vegnað
ágætlega í þessu, og maður verður
bara að trúa því að svo verði einnig
um okkur. Ef ekki, þá nær það
bara ekkert lengra, við höfum allt
að vinna og engu að tapa og við
getum alla vega huggað okkur við
að við reyndum, hvernig svo sem
allt fer,“ segir Valgerður. Við kross-
leggjum fíngur og hugsum hlýlega
til stelpnanna okkar, vonum að
þeim gangi vel.
Moore ákveðinn
í að leggjast í leti
Eftir að leikarinn Roger Moore
sagði starfi sínu lausu sem
spæjarinn James Bond hafa at-
vinnutilboðin streymt inn um
bréfalúgu hans, boð um alls kyns
rallur, bæði í framhaldsmynda-
flokkum og kvikmyndum, og eru
handritin ýmist sprenghlægileg eða
háalvarleg og allt þar á milli. Mað-
ur hefði því haldið að Bond ætti
að geta fundið eitthvert hlutverk
við sitt hæfí í allri þessari handrita-
Kvennagullið Roger Moore
ásamt frú sinni. Skyldi hún vita
af áformum eiginmannsins?
hrúgu. En, ekki er það nú aldeilis
- leikarinn hefur hafnað þeim öllum
umyrðalaust og hallast menn nú
helst að því, að hann sé sestur í
helgan stein fyrir fullt og allt - og
það langt fyrir aldur fram. „Ég
kæri mig ekki um að vinna yfír
sumartímann", sagði Bond nýlega
á blaðamannafundi. „Á sumrin vil
ég ferðast með fjölskylduna um
heiminn þveran og endilangan. Vet-
urinn hentar mér líka heldur illa til
vinnu, þar sem þá er helst hægt
að stunda skíðaíþróttina af ein-
hveiju viti,“ bætti hann við, grafal-
varlegur í svip. „Fyrirgefðu hr.
Bond,“ sagði þá einn blaðamaður-
inn, „þýðir þetta að þú ætlir bara
að leggjast í leti og ómennsku, fyrst
spæjarinn er úr sögunni?" Moore
leit á manninn og glotti. „Mikið
ertu skýr strákur,“ sagði hann svo.
„Þú hittir naglann beint á höfuðið
- ég ætla að helga mig letinni og
ómennskunni og leggja sérstaka
rækt við drykkjuskapinn. Það er
eina íþróttagreinin, sem ég hef van-
rækt allt of lengi.“ Að þessu mæltu
hvarf hann á braut og menn velta
því nú fyrir sér hvort honum hafí
virkilega verið alvara með þessari
undarlegu yfirlýsingu. Við leyfum
okkur þó að draga það stórlega í
efa.
Tiu ara gömul gæs
Pað er víst óhætt að fullyrða
að gæsin Cynthia hafi heldur
betur fengið óvæntan glaðning nú
um daginn er haldið var upp á 10
ára afmæli hennar. Þegar sá merk-
isdagur rann upp var Cynthia stödd
á fuglasýningu í Englandi. Ekki var
þó eigandinn á því að fresta veislu
síns fiðraða félaga heldur birtist
hann um kaffileytið með tíu keita
afmælisköku, rétt eins og vera ber.
Þegar veislan var um það bil að
hefjast átti þarna leið hjá merkur
maður, ríkasti maður Englands,
sjálfur hertoginn af Westminster.
Éiganda Cynthiu fannst svo mikið
til þess koma, að hann steingleymdi
sér og starði bara á þennan háa
herra, með opinn munn og girnilega
tertuna í fanginu. Þar sem vesal-
ings maðurinn stakk óneitanlega
svolítið í stúf við umhverfi sitt vatt
hertoginn sér að honum og spurði
hann hveijum kakan væri ætluð.
Eigandinn stamaði út úr sér að
gæsin hans, hún Cynthia, væri orð-
in 10 ára og þar sem honum væri
sérlega hlýtt til hennar, þá hefði
hann ákveðið að kiydda daginn
fyrir hana og bjóða henni upp á
alvöra kræsingar. Hertoginn hló og
hélt í fyrstu að maðurinn hlyti að
vera meiriháttar „húmoristi" -
menn gæfu ekki gæsum sínum af-
mælisgjafir. Þegar honum varð
hinsvegar ljóst að karli var fúlasta
alvara tók hertoginn sig til og bað
um að fá að færa henni kökuna.
Eins og gefur að skilja fannst bónda
þetta mikill heiður bæði fyrir sig
og Cynthiu og gaf á þetta grænt
ljós. Hertoginn snaraði sér því yfir
girðinguna með tertuna og spjallaði
stuttlega við afmælisbarnið. „Þetta
er alveg frábært," sagði hann eftir
á. „Þessi uppákoma var sannkallað
krydd í tilveruna, svo ekki sé nú
meira sagt. Og aldrei hafði ég áður
óskað venjulegri grágæs til ham-
ingju með daginn. En gæsin var
vel upp alin - bauð mér upp á tertu-
sneið og borðaði sjálf sína sneið
með bestu lyst," sagði hann og
skellihló.
„Til hamingju með daginn, vina
mín.“ - Hertoginn af Westminst-
er óskar gæsinni Cynthiu heilla
og hamingju á tíu ára afmælinu.
$71
•V^EYKJAVÍK
ARADIS A
<
jjöm
Eins og allir yita þá er
Reykjavik ein skemmtileg-
asta borg heims sem hefur
upp á allt að bjóða.
Við óskum Reykvikingum
til hamingju með afmælið
um leið og við vonumst til
að allir skemmti sér vel á
a fmælisdaginn.
H0LUW00D
LÍKAMSRÆKT J.S.B
SUÐURVERI
SIPASTA „SÆLA“ SUMARSIMS
* Hörku púl- og svitatímar.
* 7 dagar í röð.
* 80. mín. tímar.
* 15. mín. Ijós.
* heilsudrykkur í setustofu á eftir.
Ath. aðeins fyrir vanar.
Gjald 2.400.
Innritun í síma 83730.
HAUSTNÁMSKEIÐ HRAUNBERGI
1. sept. — 4 vikna.
Opnum alla daga, alla tíma.
Sími 79988.
HAUSTNAMSKEIÐ SUÐURVERI
1. sept. — 4 vikna.
Opnum alla tíma.
LJOSASTOFA J.S.B.
flutt í Suðurver
Tímapantanir í síma
83730
LÍKAMSRÆKT
JAZZBALLETTSKÓLA
BÁRU