Morgunblaðið - 15.11.1986, Qupperneq 27

MÖRGUNBIJVÐÍÍ), LÁÚGARDÁGUR Ú'itóvEMÉER 1986 '
27
Hvar eru
JEAN-Bedel Bokassa, fyrrum keisari, sneri með leynd hinn
23. október sl. til heimalands síns, sem nú hefur verið gert
að lýðveldi, hinu svonefnda Mið-Afríku-lýðveldi. Þar eiga að
fara fram réttarhöld yfir honum, sem varla geta orðið óhlut-
dræg í hans garð. Skömmu eftir að hann var neyddur til að
segja af sér 1979, var hann fundinn sekur að honum fjarver-
andi fyrir margs konar hræðilega glæpi og dæmdur til dauða.
Jafnvel þó að Bokassa hafí feng-
ið að búa í höll nærri Paris í stað
þess að vera komið fyrir á lítilli
eyju á Suður-Atlantshafí, þá var
útlegðin þessum síðasta fulltrúa
höfðingjalífs í stfl Napópleons
mikla aldrei að skapi.
Þrátt fyrir hið orðlagða dem-
antaörlæti hans, voru hinir
frönsku gestgjafar hans orðnir
leiðir á honum. Ekkert var eftir
af peningum hans nema eftiriaun
hans (sem fyrrverandi liðþjálfa,
ekki sem fyrrverandi keisara) og
því fór svo, að lokað var fyrir
vatnið til hans. Hann stríddi ör-
yggisvörðunum, sem gættu hans,
með því að aka aðra leið, en
honum var ætluð. Fylgikona hans
og fímm (af 15) bömum hans,
sem fylgdu honum í flugvélinni
frá Róm til Bangui, voru honum
ekki næg huggun. Líkegt er þó
talið, að Andre Koliba forseti
muni sýna honum miskunn og
honum verði fundið öruggt hæli
að lokum en undir eftirliti hjá
einhveiju Aftíkuríki, þar sem
Frakkar hafa áhrif.
Það kann að vera greiði við
þá 40 fyrrverandi ríkisleiðtoga,
sem fínna má í heiminum nú, ef
þeim er séð fyrir þægilegu heim-
ili. Slfld kann ekki síður að
reynast greiði við fyrrverandi
þegna þeirra, því að það dregur
úr löngun þeirra til þess að snúa
heim aftur. En að sjá fyrir mönn-
um, sem aðrir hafa andstyggð
á, getur reynzt dýrt og þreytandi.
Jean-Claude Duvalier, fyrrver-
andi forseti Haiti, hefur nú á
leigu stórt einbýlishús nærri
borginni Grasse. Hann hefur þar
dvalarleyfí til bráðabirgða, á
meðan Frakkar og Bandaríkja-
menn varpa þeirri spumingu
hvorir yfír á aðra, hvað verða
eigi um hann í framtíðinni. Ferd-
inand Marcos, fyrrum forseti, ver
tímanum í að sitja við símann á
Hawaii og þráir það eitt að kom-
ast heim til Filippseyja.
Idi Amin Dada, fyjrum forseti
Uganda og keppinautur Bokassa
um, hvor náð hafí lengra í hryll-
ingsverkum í Afríku, fær ekki
einu sinni að láta sig dreyma um
það í gegnum símann að komast
á ný til valda. Hann lifir á isl-
amskri gjafmildi í afskekktu húsi
í Saudi-Arabfu. Ef hann lætur
sér detta það í hug að hringja í
einhvem til að ræða um það að
þeir nú?
Jean-Bedel Bokassa, fyrrum
keisari, á meðan allt lék i lyndi.
snúa aftur heim, þá loka Saudi-
Arabar einfaldlega fyrir símann
hans.
Milton Obote, maðurinn, sem
Amin steypti af stóli, en sneri
síðan heim aftur til að steypa
Amin, fær ekki heldur að nota
símann. Obote dvelst nú óhultur
í Zambíu og leiðist óskaplega. Á
svipaðan hátt fara Eyptar með
Nimeiri, fyrrverandi forseta Súd-
ans.
Ngyen Van Thieu, fyrmrn for-
seti Víetnams, dvelst í Wimble-
ton, tilbúinn til að spila tennis
og fyrirrennari hans, Nguyen
Napoleon Bonaparte f útlegð á
eynni St. Helenu.
Cao Ky, rekur verzlun í Kali-
fomfu. Hinn vingjamlegi fyrrver-
andi forseti, Yakubu Gowon,
virðist ánægður, þar sem hann
dvelst í ensku Miðlöndunum.
Hann hefur nýlokið við ritgerð
um stjómarskrárbundna stjóm-
málastarfsemi (nema hvað) í
Nígeríu. Andstæðingurinn, sem
hann sigraði, Ojukwu fyrrverandi
hershöfðingi í því sem var einu
sinni Biafra, dvelst ánægðari (og
ríkari) heima hjá sér. Tveir aðrir
fyrrverandi forsetar Nígeríu eru
í haldi í heimalandi sínu, en sá
þriðji, Olusegun Obasanjo, sem
kallar sjálfan sig lquklingabónda,
er talinn líklegur í embætti aðal-
framkvæmdastjóra Sameinuðu
þjóðanna einn góðan veðurdag.
í Rómönsku Ameríku er yfír-
leitt tekið mjúklega á afdönkuð-
um ráðamenn samkvæmt gamalli
hefð, enda þótt Argentínumenn
hafí brotið út af reglunni og lok-
að þijá þeirra inni eins og er.
Annars staðar er venjan sú að
gefa þeim tækifæri til að sleppa
í hinni óhjákvæmilegu uppreisn
inni í sendiráð einhvers ná-
grannaríkisins og fara síðan
sæmilega með þá, eftir að þeir
em seztir á helgan stein, með
því að leyfa þeim að búa í heima-
landi sínu undir fremur vægu
eftirliti. Lástinn yfír þessa menn
er of langur til að telja hann upp
hér.
Vinstri sinnaðir leiðtogar eiga
erfíðast uppdráttar. Undantekn-
ing er þó hinn morðóði Pol Pot
í Kambódíu, sem hefur farið út
í skæruliðastarfsemi í félagi við
sinn gamla keppinaut, hinn fág-
aða prins, Norodom Sihanouk.
Venjulegra er, að þeir káli hver
öðmm.
Ali Nasser Mohammed, fyrr-
verandi forseti Suður-Jemens, á
fyrir höndum erfítt hlutskipti, en
það er útlegð í Eþíópíu. Flestar
kommúnistastjómir gera for-
ystumönnum sínum erfítt fyrir í
að safna fé á bankareikninga í
Sviss, en flestir hinna vitrari úr
hópi hægri sinnaðra einræðis-
herra fínnst betra að hafa slíkan
reikning, er þeir setjast í helgan
stein, en það er einmitt ein af
ástæðunum fyrir áhuga þegna
þeirra á að fá þá til að láta af
störfum.
(Þýtt úr Economist).
STYRKIR BADMINTQNSAMRANDIÐ
NORÐURLANDAMÓT
ER HALDIÐ NÚ UM HEIjGINA
í LAUGARDALSHÖLL