Morgunblaðið - 24.12.1986, Síða 51

Morgunblaðið - 24.12.1986, Síða 51
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 24. DESEMBER 1986 51 Berglind Bjarna- dóttir - Kveðja Linda er farin úr þessum heimi til hins næsta. Þar gegnir hún mikil- vægu hlutverki hjá Guði. Linda er nú í heimi þar sem ást og friður ríkjar. í paradís líður henni vel og þar er hún laus við þjáningar, verki og sjúkdóm. Lindu mágkonu mína og kærustu vinkonu hef ég nú misst. Sorgin er stór því tapið er mikið. Hún var stórkostleg kona og hjá henni kynntist ég hlýju, ást og þeim eigin- leika hennar að hugsa alltaf um aðra fyrst. Ég hef lært mikið og ég er Lindu óendanlega þakklát. Blessuð sé minning hennar. „Hin órannsakanlega guðlega viska er að baki svo hjartaskerandi atburðum. Það er líkt og góður garðyrkjumaður flytji ferska og meyra jurt af þröngum stað á við- áttumikið svæði. Þessi umplöntun veldur ekki visnun, hjöðnun eða eyðingu jurtarinnar, heldur verður hún öllu fremur til þess að hún vex og dafgnar, öðlast ferskleik og ynd- isþokka, nær grósku og ber ávexti. Þessi huldi leyndardómur er garð- yrkjumanninum vel kunnur, en þær sálir, sem ekki er kunnugt um þetta örlæti, telja að garðyrkjumaðurinn hafí í reiði sinni og gremju slitið upp jurtina. En þeim, sem vita, er þessi hulda staðreynd augljós og á þessa forákvarðaða ráðstöfun líta þeir sem hylli.“ (Úr Baha’í ritunum) Halldór S. Björns- son - In memoriam Fæddur 24. apríl 1919 Dáinn 10. desember 1986 en orðstírr deyr aldregi hveim er sér góðan getur. Það er ætlun mín að kveðja með þessum orðum vin minn, Halldór Sigurbjöm Bjömsson, eða Dóra eins og hann var nefndur. Ég ætla ekki að rekja æviferil hans, aðeins líta sem snöggvast á þá minningu sem skilin er eftir, svipinn sem séður er hugarsjónum. Sem einkunnarorð hefí ég valið al- þekktar línur úr Hávamálum. Megi sú birta sem skín úr þeim orðum fylgja honum yfír þá vík er skilur að vini. Ég vil kalla þau hlutskipti hans, það sem lifír bæði þessa heims og annars, því engin önnur veit ég betur segja hans sögu. Þá má kalla gæfumenn sem enginn man nema af góðu. Slíkur maður var Dóri, hann vildi jafnan öllum vel. Dóri var maður ókvæntur og bamlaus alla ævi. En hann eignað- ist vini, fáa að vísu nána, til þess var hann of dulur. Hann hleypti mönnum sjaldnast of nærri en allir sem hann þekktu áttu hann að, hálpsemi og greiðvikni hans náði að því er virtist til allra er hann umgekkst. Þar var ekki gerður mannamunur. En erfítt átti hann með að þola ósannsögli, sjálfur var hann of heill maður til að skilja þá sem létu velta á tveim og tíu. Hann var hreinn og beinn, heimur hans var skýr og óbrotinn. Bautasteina sína hefur hann sjálfur reist, óafmáanlegir standa þeir í brjóstum okkar sem eftir lif- um, þeir safna ekki grasi meðan minningin um góðan dreng er enn nokkurs verð hér í heimi. Þorsteinn Kári Bjarnason Kveðjuorð: Sæmunda Þorvalds- dóttir Stykkishólmi Fædd 16. júlí 1926 Dáin 25. nóvember 1986 Mér kenndi móðir mitt að geyma hjarta trútt þó heimur brygðist Þaðan er mér kominn kraftur vináttu ástin ótrauða sem aldrei deyr. B. Gröndal. Þessi orð komu mér í huga þegar frænka mín Sæmunda Þorvalds- dóttir lést um aldur fram í seinasta mánuði. Sannast að segja átti ég ekki von á svona skjótum umskipt- um. En það sannast alltaf betur og betur að dauðinn gerir ekki boð á undan sér. Hún hafði áður orðið fyrir því að missa son sinn Böðvar í blóma lífsins og man ég svo vel hversu hún tók þeim sára missi. Ég kom til hennar í þeirri raun. Og orðin hennar gleymast mér ekki. Hún mælti eitthvað á þessa leið: Dauðinn er ekki það versta en þetta kemur svo óvænt. Þetta hefir síðan búið í huga mér og lýsir Sæmundu betur en ýmislegt annað. Sæmunda var alltaf glöð hvar sem hún fór og léttlyndi hennar muna allir sem umgengust hana. Það varð henni það ljós á vegi lífsins að henni var léttara að taka mót- læti. Enda þurfti hún oft á því að halda. En hamingja hennar var mikil. Það sýndi heimilið hennar. Hún verður mér jafnan minnisstæð. Vinátta okkar var alltaf sterk. Síðasta sumar vorum við saman þau hjónin Páll og hún og við Kristinn. Vorum í sumarbúðum á Snæfells- nesi. Sú vika verður mér ógleyman- leg. Hún Sæma skilur eftir sig hugljúfar minningar og guði séu þakkir fyrir að við fengum að njóta samfylgdar hennar. Þóra Signrðardóttir Megi Guð styrkja eiginmann hennar, foreldra og systkini. Christel Bech. LASER PC: „Bókin um MS-DOS” fylgir með ---TM If XT 640 kb minni, 2 drif, rað- og samhliða- tengi, klukka, 4.77 og 8 mhz hraði, ,,at“ takkaborð, skjákort, 8 kortaraufar. 640x200 kort og grænn skjár. Kr. 39.500 LASER PC: Sama og að ofan en með 20 mb hörðum diski og 1 drifi, 640x200 korti og grænum skjá. Kr.64.500 LASER PC: Sértilboð meðan birgðir endast: 512 kb minni, rað- og samhliðatengi, 4.77 og 8 mh/. hraði, „at“ takkaborð, 8 kortaraufar, 640x200 punkta skjákort, með grænum skjá. Kr.37.500 Gunnar Ásgeirsson hf. Suöurlandsbraut 16 Simi 9135200 ^ SAMBAND ÍSLENSKRA SAMVINNUFÉLAGA

x

Morgunblaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.