Morgunblaðið - 16.01.1987, Side 46

46
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 16. JANÚAR 1987
mmmn
\Aunn zcgiir cxb líköwshrcyátL
5& Inugaró&tcxnd. Svo hann barcx.
5\turparna oc/ hugsar um hkamsxf-ingar.'
Ast er...
... að bera hana
upp himnastiga
hamingjunnar.
TM Req. 'J.S. Pat. Off.—all rights reserved
°1983 Los Angelos Tlmes Syndicate
Spurðu pabba þinn. Hann var uis
skynsamari en ég þegar hann
gifti sig!
POLLU'
Þú dekrar um of við hundinn!
HÖGNI HREKKVISI
, /,PABQ EK AÐÆfvA StO fyRlR K£>VIU IVfl^STANS /vuNS
Böra eru líka manneskjur
Ert þú búinn að gleyma því þeg-
ar þú varst 10 ára og varst sendur
út í búð að kaupa t.d. rúgbrauð?
Ekki er ég búin að gleyma því. Ég
man þegar ég stóð við búðarborðið
lengi, lengi og hugsaði um óréttlæt-
ið sem mér var sýnt með biðinni,
bara af því að ég var ekki há í loft-
inu og þorði ekki að hafa mig í
frammi. Loksins tók Palli eftir mér.
Jú, ég átti að kaupa rúgbrauð. Þeg-
ar ég kom með brauðið heim til
mömmu sagði hún: „Sjáðu barn,
þú hefur fengið brenndan enda.
Farðu með brauðið aftur og fáðu
annað.“ Þetta var mér næstum of-
raun, en ég lét mig hafa það.
Þetta atvik hefur oft komið upp
í huga minn þegar dóttir mín hefur
verið að rökræða við mig og lýsa
tilfinningum sínum varðandi fram-
komu hinna fullorðnu. Hún segir,
að hún og hennar jafnaldrar séu
þess fullkomlega meðvitandi að þau
séu manneskjur, en hún efist oft
um að sumir fullorðnir geri sér grein
fyrir því.
Hún heldur því fram að ef barn
sitji í hópi fullorðinna, t.d. við sjón-
varpið og þig vantar gleraugun, þá
er ætlast til að barnið fari og sæki
þau þó að það langi líka til að fylgj-
ast með.
Annað dæmi: Fullorðnir eru að
tala saman og bamið reynir að taka
þátt í umræðunni, þá er það undir
hælinn lagt hvort það fær tækifæri
til að tjá sig og verða virkt í umræð-
unni. Aftur á móti ef fullorðinn
tekur til máls þá er sjálfsagt að
allir hlusti, líka bamið.
Ef við spjöllum við barnið okkar,
veitum því athygli og komum fram
við það eins og það sé líka mann-
eskja, þá emm við að leggja góðan
„Flest okkar eiga eftir að verða gömul. Þá er gott að hafa innrætt
barninu þann skilning og umburðarlyndi, sem það þráir og vonast
eftir í dag.“
grunn að uppeldi þess einstaklings,
því lengi býr að fyrstu gerð.
Flest okkar eiga eftir að verða
gömul. Þá er gott að hafa innrætt
barninu þann skilning og umburð-
arlyndi, sem það þráir og vonast
eftir í dag.
Kristín Hjaltadóttir
HESTURINN TYNDUR
Dapur hestamaður kom að máli
við Velvakanda. Kvaðst hann hafa
tapað hesti, hinum mesta kostagrip,
úr girðingu við Eiríksbakka í Bisk-
upstungum. Hesturinn er sjö vetra
steingrár, faxprúður með mestalii
faxið vinstra megin. Þá er hann
frostmerktur á hálsi vinstra megin.
Eigandinn kvað hann gæfan og
með allan gang.
Meðfylgjandi mynd af hestinum
var tekin á landsmóti hestamanna
að Hellu sl. sumar, en þar var hann
sýndur með Gáska. — Væri eigandi
nijög þakklátur ef einhver gæti
gefið upplýsingar um hvar hestur-
inn er nú niðurkominn.
(s.91-34724.)
Víkverji skrifar
Víkvetja er til efs að hjá nokk-
urri annarri þjóð gætu farið
fram jafn líflegar umræður meðal
leikra og lærðra um þann þátt
sjúkdómsins Aids að gefa honum
heiti á tungumáli heimamanna.
Líklega er þetta þó einungis enn
ein vísbendingin um það hversu
almennur áhugi er fyrir íslenskri
tungu meðal þjóðarinnar enda ekki
ijarri lagi að telja nýyrðasmíði ti!
íþróttar hér á landi, þar sem allir
mega heita gjaldgengir til þátt-
töku.
í nýyrðasmíðinni til að leysa
tökuorðið Aids af hólmi hafa
margir komið við sögu. Sérfræð-
ingar innan læknisfræðinnar riðu
á vaðið og kölluðu Aids áunna
ónæmisbæklun sem þótti afar
óþjált. Helgi Hálfdanarsón, Shake-
speare-þýðandi, lagði þá til að
notað yrði nýyrðið næming en
hlaut ekki hljómgrunn. Þá varð til
nýyrðið ónæmistæring. en ekki
þótti það nógu gott heldur og inn-
an Morgunblaðsins varð því til
orðið alnæmi. Það þótti hins vegar
misvísandi um sjúkdóminn, svo að
Páll Bergþórsson, veðurfræðingur,
gerði uppástungu um nýyrðið
eyðni. Tvö síðastnefndu nýyrðin
hafa síðan barist um þegnréttinn
í íslenskri tungu — nema hvað nú
hefur alnæminu borist kröftugur
bandamaður. Þeir sérfræðingar í
læknastétt sem mest vinna með
sjúkdóminn, telja að eyðni feli í
sér merkingu, sem sé til þess fall-
in að auka á óþægindi og ótta
sjúklinga og hafa því lýst stuðn-
ingi sínum við að Aids verði þýtt
með alnæmi.
Þessi tillaga læknanna hefur
vakið talsverð viðbrögð í fjölmiðl-
um og lærðir og leikir látið málið
til sín taka. Baráttunni um þegn-
réttinn er því varla lokið og
vafalaust er það rétt hjá Halldóri
Halldórssyni, fyrrum prófessor, að
það verð: .uirienningur sem að lok-
um muni kvrða upp hinn endan-
lega dóm i þessu sérkennilega
einvígi.
En nýyrðahólmganga þessi er
óneitanlega skemmtilegt fyrir-
brigði og áreiðanlega séríslenskt,
eins og áður segir, og sýnir e.t.v.
betur en flest annað hversu al-
menn samstaða er um það hér á
landi að útrýma beri erlendum
tökuorðum úr málinu hvenær sem
þess er kostur.
Margrét Tateher.forsætisráð-
herra Breta, heiðraði nýverið
ýmsa framámenn í bresku þjóðlífi
líkt og forseti okkar gerir um hver
áramót. I þessum hópi voru báðir
aðalleikararnir í sjónvarpsþáttun-
um, Já, ráðherra, þeir Paul
Eddington og Nigel Hawthorne
enda mun þetta vera eftirlætis-
þáttur Tatcher líkt og Alberts
Guðmundssonar. Eftir því sem
Víkverji veit best hafa verið fram-
leiddar fleiri þáttaraðir með þeim
ágætu heiðursmönnum, ráðherr-
anum og ráðuneytisstjóranum,
sem af einhveijum ástæðum hefur
ekki skolað á skjáinn hér heima
enn sem komið er, þrátt fyrir
ómældar vinsældir hér um slóðir.
Víkveiji vill því eindregið skora á
sjónvarpsfólkið okkar að láta okk-
ur ekki bíða öllu lengur eftir þeim
félögum og veit að hann nýtur þar
fulltingis núverandi iðnaðarráð-
herra og áreiðanlega fleiri.