Morgunblaðið - 19.02.1987, Side 16

16
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 19. FEBRÚAR 1987
Hið auða blað
Að þykjast þora en þora ekki
eftirÁrna Johnsen
„Ég er ekki sjálfkjörinn til neins,"
sagði Jón Sigurðsson, efsti maður
á lista krata í Reykjavík, eftir að
hann varð sjálfkjörinn í efsta sæti.
Hann hafði að vísu gert það að
skilyrði að hann tæki ekki sætið
nema hann yrði sjálfkjörinn. Drott-
inn minn dýri, hvílík dirfska og
baráttugleði, hvílíkur eldmóður. Og
þetta er það eina nýja sem Al-
þýðuflokkurinn leggur til í kosn-
ingabaráttuna til Alþingis. Það er
svo sem ekki við miklu að búast
hjá flokki sem þykist þora en þorir
aldrei, samanber það þegar hann
þorði ekki að sitja í stjórn fyrir
nokkrum árum og stökk fyrir borð
og hann þorði ekki heldur að taka
sæti í núverandi ríkisstjóm og til-
kynnti það á síðustu stundu. Það
er sjaldan hátt risið á fulltrúum
Alþýðuflokksins þó að „meningen“
sé „god nok“ eins og Eiður meinar.
Og nú er 'olessaður einleikarinn
útbrunninn og satt best að segja
sýndi hann af sér mikla röggsemi
á endasprettinum með því að lýsa
yfír að hann væri hættur þessu ein-
tali sálarinnar, nú yrðu aðrir
þingmenn Alþýðuflokksins að koma
til leiks. Síðan hefur ríkt dauða-
þögn, blaðran sem áður sveif svo
þanin um loftin blá í mælsku-
stemmningu krataformannsins,
bylgjast nú slöpp og ræfilsleg fyrir
veðri og vindum því þegar allt kom
til alls var þetta bara einn maður
í ofsa stuði án ábyrgðar, eins og
Garðar Sigurðsson orðaði það í
samtali við Bæjartíðindi í Vest-
mannaeyjum fyrir skömmu, þar
sem hann segist ekki vita til þess
að Jón Baldvin hafí „nokkum tíma
þurft að bera ábyrgð á nokkrum
sköpuðum hlut. Mér hefur fundist
að þeir kratar séu tilbúnir með
lausnir á nær öllum málum sem
leysa þarf í þjóðfélaginu án þess
að það þurfí að kosta neitt".
Lengi vel beið Jón Baldvin eftir
því að samliðsmenn réttu honum
hjálparhönd en þeir vom þá ekki
smíðaðir til þess, heldur nutu þeir
þess að striplast í jaðri sviðsljósanna
sem stafaði frá formanninum og
reka upp smá bofs við og við. Svo
allt í einu þegar almenningur er
búinn að fá nóg af engu og ljósasýn-
ingin fór að fjara út þá stóðu
þingmenn Alþýðuflokksins í for-
undran og horfðu skelkaðir hver á
annan og spurðu: „Drottinn minn
dýri, emm við ekki sjálfkjömir?"
„Takið til áranna, drengir," hróp-
aði Jón Baldvin í skut, spmnginn
af einleiksmæði, en engar fóm ár-
amar í sjó því til þess vom ekki efni.
Alþýðuflokkurinn hefur fallið í
þá gildm í stjómarandstöðu í mörg
ár að fljóta áfram á froðusnakkinu
og þó að það sé skemmtilegt um
stundarsakir þá gengur það ekki
upp þegar á reynir.
Alþýðuflokkurinn hefur verið
með ýmis gylliboð og yfírboð. Það
var til dæmis allt í einu á einni
kvöldstund í fyrra að þeir fundu
„Alþýðuflokkurinn hef-
ur verið með ýmis
gylliboð og yfirboð.
Það var til dæmis allt í
einu á einni kvöldstund
í fyrra að þeir fundu
upp aðferð til þess að
tryggja rekstur ríkis-
sjóðs um langa framtíð.
Þeir vildu setja stór-
eignaskatta á allar
fjölskyldur í landinu
sem áttu íbúð og bíl upp
á ca. 3 millj. kr., sem
sagt þorra heimila í
landinu ..
upp aðferð til þess að tryggja rekst-
ur ríkissjóðs um langa framtíð.
Þeir vildu setja stóreignaskatta á
allar Qölskyldur í landinu sem áttu
íbúð og bíl upp á ca. 3 millj. kr.,
sem sagt þorra heimila í landinu
sem býr við slíkt eða er að reyna
að koma sér því upp, og að auki
vildu þeir hækka söluskattinn vem-
lega því hann væri svo skemmtileg
og þægileg innheimtuaðferð. Það
sorglega er að þessi tillaga Al-
þýðuflokksins er sú tillaa sem þeir
hafa lagt mesta vinnu í en því mið-
ur náðu þeir aldrei að hugsa hana
til enda, því þá hefðu þeir aldrei
lagt hana fram, svo vitlaus var hún
með tilliti til alls þorra almennings
á íslandi.
Málflutningur kratanna hefur
mest byggst á nöldri og þeir hafa
sótt á kostnað annarra án þess að
vera málefnalegir, kappkostað að
skapa tortryggni í stað þess að
byggja á skynsemi og sanngimi.
Slík er mikilúðin hjá Eiði og Jó-
hönnu Sigurðardóttur að það er eins
og þau standi í sífelldum heimsendi.
Hvað ætla svo kratamir að gera?
Hver veit það, því niðurstaðan eftir
einleik formannsins er sú að undir-
byggingin er engin.
Loftbelgur Alþýðuflokksins er á
niðurleið vegna þess að hvorki em
rök að baki né árangurs að vænta
af málflutningnum og sú vitneskja
að gengi Alþýðuflokksins fer þverr-
andi minnir á þá sögulegu stað-
reynd að öllum formönnum
alþýðuflokksins hefur verið hent
fyrir borð nema Emil Jónssyni.
„Eins og þú veist þá er enginn
flokkur jafn slæmur við foringja
sína og Alþýðuflokkurinn," sagði
gamalreyndur Alþýðuflokksmaður
úr Reykjavík í fréttaskýringu Agn-
esar Bragadóttur blaðamanns í
Morgunblaðinu fyrir skömmu, en
þó að mikill hluti flokksmanna sé
á móti frjálslegum yfírlýsingum
formannsins, tilhneigingum hans til
fijálshyggju og markaðshyggju, þá
láta þeir hann samt fara sínu fram
á meðan hann starfar undir rísandi
stjömu. Nú er sú stjama fallandi
og það er engin tilviljun að í grein
Agnesar teiknar Sigmund Jón Bald-
vin með autt blað Alþýðuflokksins
í hendi.
Það er líka mikill galli á gjöf
Njarðar, eins og einn þingmaður
Alþýðuflokksins segir um Jón Bald-
vin í grein Agnesar: „Það háir
honum að hann treystir engum og
því treystir enginn honum." Þetta
em stór orð og ekki allt sem sýnist
í þeirri búð. Misbresturinn er sá að
einleikur formannsins hefur ekki
verið í takt við geðslag flokksappa-
ratsins og hver skollaleikurinn
hefur tekið við af öðmm. Nú er
búið endanlega að henda öllum
Bandalagsmönnunum út í ystu
myrkur, Stefáni Benediktssyni,
Kolbrúnu Jónsdóttur, sem hefur þó
unnið málefnalega og af dugnaði
sem þingmaður, og Guðmundi Ein-
arssyni en hann var sendur sem
eins konar kítti í þá startholu sem
formaðurinn var búinn að grafa á
Austurlandi. Þorlákur Helgason var
settur niður í 3. sæti á Suðurlandi
eftir að stjórn kjördæmisráðsins
hafði híft hann upp í 2. sæti, en
Elín Alma Arthúrsdóttir fékk 2.
sætið eftir að hún hafði sagt af sér
formennsku í Alþýðuflokksfélagi
Vestmannaeyja og öðmm trúnaðar-
störfum og sama gerðu ættingjar
hennar á ísafirði og í öðmm byggð-
um landsins. Sammni Alþýðuflokks
og Bandalags jafnaðarmanna er því
í algjöru skötulíki og stóra sáttin
og blómasendingamar visnað blað
og fokið út í veður og vind.
Þetta er sérkennilegur kokteill
og ekki að furða að Alþýðuflokkn-
um virðist það eitt eiginlegt að
splundrast í fmmeindir sínar í hvert
sinn sem einhver þétting hefur átt
sér stað. Slíkt er ekki vænlegt til
kjölfestu þjóðarskútunnar. Nýja
leiðin er að bjóða upp á ímynd kerf-
ismennskunnar, mann sem er
klæddur kufli embættishyggjunnar
frá toppi til táar. Það var allt og
sumt og það á silfurfati. Kratar
þykjast vilja samstarf við Sjálfstæð-
isflokk en hvert er hið rétta andlit
þeirra? í Hafnarfirði, Vestmanna-
eyjum og víða um land hlupu þeir
í eina sæng með öllum vinstri flokk-
unum eftir síðustu sveitarstjómar-
kosningar og það hafa þeir einnig
gert í Reykjavík. Það segir sína
sögpi um það sem þeir meina þegar
allt kemur til alls. Þeir segjast nú
vilja bijóta múrinn og það er alltaf
auðvelt að bijóta niður. En einhvem
veginn kemur þetta út eins og þeir
séu að beija höfðinu við steininn.
Hitt er víst að uppbygging í okk-
ar landi fer best í höndum sjálfstæð-
ismanna.
Höfundur er þingmaður Sjálf-
stæðisflokksins í Suðurlandskjör-
dæmi.
T\Ö
NYÞREP
úr beinhörðumpeningum
Kjörbókin hefur tryggt sparifjáreigendum
hæstu ávöxtun sem fáanleg hefur verið
af óbuntlnu sparifé. Og nú bætum
við enn um betur. Þegar innstæða
hefur legið á Kjörbókinni í 16
mánuði hækka vextimir allt frá
innleggsdegi í 20,9% og aftur að
loknum 24 mánuðum í 21,5%.
Vaxtaþrepin gilda frá 1. jan. 1987.
Við minnum á aðra helstu kosti
Kjörbókarinnar:
Háir vextir lagðir við höfuðstól
tvisvar á ári. -
Innstæðan er algjörlega óbundin.
Ársljóðungslegur samanburður við
ávöxtun 6 mánaða verðtryggðra reikninga
tryggir hagstæðustu kjör. Ef ávöxtun
verðtryggðu reikninganna reynist hærri
er grcidd uppbót. Hún greiðist einnig
ofan á 16 og 24 mánaða vaxtaþrepin.
Vaxtaleiörétting við úttekt reiknast
cingöngu af úttektarupphæðinni,
þó ekki af vöxtuni síðustu
tveggja vaxtatímabila.
úttcktir lækku ekki vextina
á þeirri fjárhæð sem eftir
stendur.
Landsbankanum erstöðugt haft
auga nteð öllum hræringum á
váxtamarkaðnum, því að Kjörbók-
inni er ætlað að vera í fararbroddi.
Ársávöxtun á Kjörbók varð 20,62%
árið 1986. sem jafngildir verðtryggð-
um reikningi með 5,51% nafnvöxtum.
Taktu næstu tvö skref í beinhöröum
peningum. ^ W Landsbanki
íslands
Banki allra landsmanna
stu tvo skr
L