Morgunblaðið - 24.05.1987, Blaðsíða 9

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 24. MAÍ 1987
9
HUGVEKJA
BÆNIN
eftir sr. JÓN RAGNARSSON
Ég hef augii mín til fjallanna:
Hvaðan kemur mér hjálp?
Hjálp mín kemur frá Drottni,
skapara himins og jarðar.
Hann mun eigi láta fót þinn
skriðna;
vörður þinn blundar ekki.
Nei, hann blundar ekki og sefur
ekki,
hann, vörður Israels.
Drottinn er vörður þinn,
Drottinn er skuggi þinn, þér til
hægri handar;
um daga mun sólarhitinn eigi
vinna þér mein,
né heldur tunglið um nætur.
Drottinn mun vernda þig fyrir
öllu illu,
hann mun vernda sál þína;
Drottinn mun varðveita útgang
þinn og inngang
héðanífráogaðeilífu. (S: 121)
Það eru margskonar ástæður, sem
knýja fólk til bænar, og bænarefn-
in helgast af þeim — einnig orð
og athöfn við bænina.
Sú bæn, sem fólgin er í orðum
121. Davíðssálms hér á undan,
er trúarbæn. Hún er borin fram
í vissu um tilvist og nálægð al-
valda skapara, sem veitir örugga
forsjón í öllum mannlegum þraut-
um. Forsjón, sem ekki sviptir
manninn skyldu sinni tii að hugsa
og taka afstöðu og axla ábyrgð í
lífi sínu. Forsjón, sem ekki leikur
að manninum eins og strengja-
brúðu. — Heldur þá forsjón, sem
er fylgd. Styrk hönd og hvatning
og er okkur samferða gegnum
blítt og strítt. Forsjón, sem er kær
félagsskapur — innileg og heil
vinátta.
Forsjón er ekki hið sama og
forlög. Forlög eru blind — vélgeng
— þau hrekja manninn áfram og
leika hann oft grátt. Rás þeirra
fær hann ekki hamið með nokkru
móti ef hann beygir sig undir
vald þeirra og veit engan þann
mátt, sem sköpum má renna.
Sú forsjón, sem við leitum eftir
í bæninni, er á valdi þess Guðs,
sem skapar allt og getur rofið
hvern vítahring. Leitt okkur úr
grafgötum, sem neyða líf okkar
í ófæru. Hann getur leitt okkur á
nýjar brautir. Opnað sýn til ann-
arra átta — og, umfram allt, fylgt
okkur yfir hvert klif og gegnum
hveija iðu.
Bæn getur verið með mörgu
móti — víst er það. Hún getur
verið leit þess, sem saknar ein-
hvers úr lífi sínu, án þess að gera
sér grein fyrir hvað það er.
Hún getur verið kvörtun angr-
aðs manns, sem fínnst hann
afskiptur um gæsku Guðs og ver-
aldar.
Hún getur verið sjálfshól, líkt
og bæn faríseans í dæmisögunni,
eða listilega samsett þula, flutt
af leikrænni tjáningarkúnst.
Hún getur verið neyðaróp —
Bæn Esra
líkt og bæn tollheimtumannsins.
Hún getur verið einhvers konar
pöntun — ásamt meðfylgjandi
hótun um, að viðskiptum verði
hætt, ef afgreiðslan dregst, eða
rangt er afgreitt.
Hún getur verið hluti af form-
legu ritúali, og í þeim mæli, að
formið þyki skipta meira máli en
innihald orðanna, eða hvötin sem
að baki býr — hugarfarið, sem
bar fram bænina.
Bænin er einnig krafa — hún
er krafa um líf — um samfélag
við Drottin. Krafa þess sem veit,
að ef Drottinn yfirgefur hann, þá
staðnar allt hans líf. Það rofnar
úr tengslum við uppsprettuna.
Visnar og hnígur. Missir reisn sína
og þrótt og ber engan ávöxt.
Þess vegna er bænin nauðsyn-
leg trúnni. Hún er takið, sem við
höfum á skikkjufaldi Drottins.
Hún er einbeiting innsta eðlis
okkar að þeim vegvísum, sem
Drottinn markar. Bænin er vissu-
lega sefjun. Hún er seQun til
kærleika.
En er hún þá leikur einn?
Streymir allt yndi lífsins í fang
biðjandi manni? Nei — þannig bæn
væri orðin galdur, en ekki
lífsstrengur trúar.
Bæn er vani — það er rétt —
en hún er ekki bara gamall vani,
tamur og þarfnast engrar hugsun-
ar. Hún þarf meira en lestur géðra
versa í belg og biðu — með snöggu
Faðirvori aftanvið.
Það hjálpar öllum að læra bæn-
ir utanað. Það hjálpar til að móta
trúarlífið og beina athyglinni að
því, sem biðja ber.
Bæn þína aldrei byggðu fast/ á
bijóstviti náttúru þinnar.
I Guðs orði skal hún grundvall-
ast/ Það gefur styrk trúarinnar.
Vér vitum ei hvers biðja ber/
blindleikinn holds því veldur/
Orð Guðs sýnir þann sannleik
þér/ sæll er sá þar við heldur.
Óll vitneskja okkar um dýrð, vald
og kærleika Guðs er fengin úr
því, sem skráð er í Heilagri Ritn-
ingu um vilja hans og tilgang með
sköpun manns og heims. Kærleika
hans og löngun til að vera okkur
forsjón og félagi. Hann hefur ekki
gefist upp á þeim félagsskap. Það
erum við, sem höfum þolinmæðina
og einurðina, til að leggja fram
okkar pund í þeim tengslum.
Frumkvæðið er Guðs. Hann
hefur ítrekað það í eitt skipti fyr-
ir öll — með Kristi og í Kristi.
Við þurfum að svara. Taka í
höndina, sem okkur er rétt og
gefa okkur að samfylgdinni. Þar
finnum við gjarnan til vanmáttar.
Samt getum við tekið undir
eftirfarandi:
Lát mína bæn vera flutta fram
fyrir þig sem reykelsi og upplyft-
ing minna handa sem kvöldfórn.
Gengi 22. maí 1987: Kjarabréf 2,069 - Tekjubréf 1,159 - Markbréf 1,015 - Fjölþjóðabréf 1,030
„Pér er óhætt að treysta ráðgjöfum
Fjárfestingafélagsins ryrir peningunum
þínum.Pað er fólk sem kann sitt fag!"
Að undanförnu hefur fjöldinn allur af fólki haft samband
við okkur vegna ávqxtunar á sparifé. Flestir hafa vitnað í
dæmið um hana Margréti Borgarsdóttur og hvernig
Fjárfestingarfélaginu tókst að skapa henni lífeyri, - fastar
tekjur af peningaeign sinni.
HVAÐ ER BEST?
Pað hafa allir heyrt um Kjarabréfin, sem hafa sérstaklega
góða vexti, færri vita um Tekjubréfin, og ennþá færri
gera mun á Bankabréfum, Ríkisskuldabréfum og öðr-
um verðbréfum. Spurningin er bara hvert þeirra hæfi
þér best.
NAUÐSYNLEG AÐSTOÐ
Dæmi Margrétar, og í reynd margra annarra, hefur
sýnt og sannað, að ráðgjöf Fjárfestingarfélagsins
er nauðsynleg fyrir venjulegt launafólk.
Fólk eins og Margréti. Fólk eins og þig! FJÁRFESrÍNGÁRFÉlAGIÐ
-----------------------------------Hafnarstræti 7_ 101 Reykjavík O (91) 28566
VERÐMÆT ÞJÓNUSTA
Við hjá Fjárfestingarfélaginu bjóðum ennfremur:
1. Fjármálareikningur: - fyrir þá sem eiga peninga og
vilja ávaxta þá með verðbréfaviðskiptum.
2. Sparnaðar- og ávöxtunarreikning: - fyrir þá sem eiga
ekki handbæra peninga, en geta lagt fyrir ákveðna
upphæð reglulega.
Upplýsingar um gengi Kjarabréfa og Tekju-
bréfa eru gefnar í símsvara allan
sólarhringinn, í síma 28506.
VjS/VSQ