Morgunblaðið - 10.10.1987, Blaðsíða 49

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 10. OKTÓBER 1987
49
Bjargey Pétursdóttir
frá Hælavík — Minnhig
Fædd 5. júní 1902 og venslafólki votta ég mína dýpstu
Dáin 30. september 1987 samúð. Haraldur Stígsson
Þeim fækkar nú óðum sem settu
svip á byggðina bak við björgin forð-
um. Bjargey Pétursdóttir frá Hælavík
er látin, horfin úr þessum heimi og
minningin um mikilhæfa konu ein
eftir í hugum okkar, sem vorum svo
heppin að fá að kynnast henni. Mér
er ljúft að minnast hennar, því þann-
ig reyndist hún mér og mínum meðan
leiðir lágu saman. Bjargey ólst upp á
Homströndum, eða nánar til tekið í
Hælavík, og átti heima þar í sveitinni
öll bestu ár ævinnar. Ung að árum
giftist hún æskuvini sínum, Sigmundi
Guðnasyni, og með honum eignaðist
hún átta böm. Sjö þeirra em enn á
lífi og öll vom þau og em hið mann-
vænlegasta fólk. Sigmundur var
prýðilega hagorður og bömin kunna
því flest einnig skil á þeirri íþrótt,
þótt ekki hafi þau haft hátt um það.
Sigmundur lést fyrir allmörgum
ámm. Hjónaband þeirra Bjargeyjar
og hans var farsælt alla tíð, enda
áttu þau svipuð áhugamál um dag-
ana, hann orti, en hún sagði frá svo
vel að unun var á að hlýða. Oft bar
mig þar að garði á mínum yngri ámm,
bæði meðan þau áttu heima á Strönd-
um og eins eftir að þau fluttu í
Skutulsflörðinn. Þau tóku manni jafn-
an tveim höndum og sjaldan skorti
umræðuefnið, bæði svo ræðin og vel
máli farin. Bjargey fylgdist vel með
öllu því sem var efst á baugi í þjóð-
félaginu á þessum ámm og tók fljót-
lega ákveðna afstöðu til þeirra mála
sem mestum deilum ollu hveiju sinni.
Hálfvelgju og hentistefnu þoldi hún
ekki og átti þá til að segja sína mein-
ingu umbúðalaust, hvort sem öðmm
líkaði vel eða illa. En hjartað var á
sínum stað og ekkert mátti hún aumt
sjá, smælingjamir og þeir sem vom
minni máttar áttu samúð hennar
óskipta alla tíð. Eftir að hún fluttist
í SkutulsQörðinn tók hún þó nokkum
þátt í félagsstörfum, einkum þó þar
sem konur vom að verki og reyndi
með öllum ráðum að láta gott af sér
leiða.
Einstaka sinnum áræddi ég að sýna
þeim hjónum hugarsmíðar mínar og
að fá þau til að láta álit sitt í ljós á
frammistöðunni. Umsagpiir þeirra
urðu mér ekki alltaf í vil, sem betur
fór, og út frá þeim spunnust stundum
langar orðræður um leirburð minn,
lífið og tilvemna. Þau höfðu bæði
óblandna ánægju af því að velta fyrir
sér margslungnum viðhorfum fólks,
og svo gagnorð vom þau stundum
og sannfærandi, að maður fór allt í
einu að sjá sitt eigið hugarfóstur í
nýju og gerólíku ljósi. Það sem maður
hélt sig vera að segja fékk smám
saman allt aðra merkingu, varð jafn-
vel að öðm hugarfóstri. En alltaf
vom þó umsagnir þeirra til bóta og
forðuðu mér líka stundum frá því að
láta nokkum annan en þau fara hönd-
um um framleiðsluna. Svo vel undi
ég mér í návist þeirra að ég eyddi
þar ófáum frístundum við að hlýða á
það sem þau höfðu að segja frá liðn-
um dögum. Hjá þeim áttu sveim-
hugamir jafnan ömggt athvarf.
Uppvaxtarár Bjargeyjar vom henni
hugljúft umræðuefni og þó að þau
væm ekki alltaf dans á rósum reynd-
ust ánægjustundimar hinum minnis-
stæðari. Litla víkin hennar bak við
bjargið, þar sem brimið flæddi stund-
um upp á bakkann og inn i bæjar-
göngin og stormamir næddu um
menn og málleysingja dögum og vik-
um saman, og þar sem ofankoman
og skafrenningurinn færðu híbýli og
öll kennileiti í kaf; hún átti einnig,
eins og hinar víkumar, sitt vor, sína
„náttlausu voraldarveröld". Og við
þær stundir dvaldi Bjargey lengst af
er hún minntist æskustöðvanna á
þessum hjara veraldar, þar sem auðn-
in ríkir nú ein og enginn hlustar
lengur á brimhljóð eða bjargfuglaklið.
Bjargey var ágætur upplesari, flutti
mál sitt með sérstökum hreim sem
knúði fólk til að leggja við hlustir.
Hún var hávaxin og fyrirmannleg í
framgöngu og festa og rósemi fylgdu
henni hvar sem hún fór. Nú síðustu
árin hefur hún átt við mikla vanheilsu
að stríða og dvalið að mestu á sjúkra-
húsi ísafjarðar af þeim sökum, og þar
andaðist hún 30. september síðastlið-
inn, 85 ára að aldri.
Blessuð sé minning hennar.
Eftirlifandi bömum hennar, vinum
Látin er vestur á Ísafírði Bjargey
Halldóra Pétursdóttir. Hún var fædd
5. júní 1902. Hún var tengd fjölskyldu
minni sterkum böndum, fóstursystir
föður míns og gift móðurbróður
mínum, Sigmundi Guðnasyni, sem
látinn er fyrir allmörgum árum. Þar
að auki bjuggu þau hjónin í tvíbýli
með foreldmm mínum í mörg ár í
Hælavík á Homströndum.
Þegar ég hugsa til baka til æsku-
stöðvanna og æskuáranna hrannast
minningamar upp. Ég man er móðir
mín var að heiman og lítil stúlka gat
ekki sofnað, að Bjargey kom og sett-
ist við rúmið hennar og upphóf sína
björtu og fögru söngrödd, sem hljóm-
aði svo vel í eyrum litlu stúlkunnar
og fyllti lágreista baðstofuna þeim
friði og unaði, sem lokaði þreyttum
brám. Heimsóknir til þeirra hjóna i
Hombjargsvitann, en þar var Sig-
mundur vitavörður, gleymast heldur
aldrei. Þeir yndislegu vordagar og
björtu nætur er við frænkur, tvær
yngstu dætur þeirra hjóna og ég,
nutum samverunnar þar, og hún dekr-
aði við okkur á allan þann máta, sem
hægt var að hugsa sér. Því höfðings-
lund hennar og gestrisni átti sér engin
takmörk og ástúðin sem hún sýndi
okkur, unglingsstúlkunum, var
ómæld, og hvað hún gat tekið mikinn
þátt í skrafi okkar og hlegið dátt með
okkur af því sem okkur datt í hug,
sem hefur nú kannski ekki alltaf ver-
ið sem gáfulegast.
En þessir dagar em löngu liðnir
og allar heimaslóðir komnar í eyði,
utan Hombjargsvitans, og allt það
fólk, sem ól þar aldur sinn um lengri
eða skemmri tíma, dreift um landið,
eða horfið yfir móðuna miklu. En
elskusemi og mannkostir þeirrar
konu, sem hér er minnst, gleymast
aldrei þeim er þeirra nutu.
Ég ætla ekki að rekja ættir hennar
eða æviferil, það gera trúlega aðrir,
því þetta á aðeins að vera vinar-
kveðja og þakkir fyrir allar samvera-
stundimar, sem ég átti með henni og
fjölskyldu hennar frá fyrstu tíð, ekki
bara sem bam norður á Homströnd-
um, heldur einnig á fsafirði, þar sem
hún ásamt fjölskyldu sinni átti heim-
ili frá 1947. Og því sendi ég og
fjölskylda mín öllum afkomendum
Bjargeyjar og Sigmundar samúðar-
kveðjur með þökk fyrir liðna tíð. En
þar sem ég get ekki verið viðstödd
jarðarför hennar fylgi ég henni í hug-
anum síðasta spölinn og raula sálm-
inn, sem var henni og foreldram
mínum svo kær.
Nú legg ég augun aftur
ó guð þinn náðar kraftur
mín veri vöm í nótt.
Æ virst mig að þér taka
mér yfír láttu vaka
þinn engil svo ég sofi rótt.
Guðrún R. Sigurðardóttir
HAUSTSALA
A ÚRVALSFERDUM
m m BORGA
í CVRÓPU!
Helgar-, fímm daga- og vikuferðir.
LONDON
Fjórir dagar - þrjár nœtur.
Gisting í tveggja manna herbergi
m/morgunverði.
Verð frá kr. 17.227
Gila:r frá 15. sept.
CLASCOW
Nú bjóðum við aftur hinar vinsœlu
helgarferðir til Glasgow, á tíma-
bilinu 24. okt. til 15 des.
Fjórir dagar - þrjár nœtur.
Gisting í tveggja manna herbergi
m/morgunverði.
15.362,-
HÝJUHG!
Bjóðum einnig Glasgowferðir frá
þriðjudegi til laugardags.
Innifalið afsláttarkort sem veitir
verulegan afslátt í helsta vöruhúsi
Glasgow, House ofFraser.
Fimm dagar - fjórar nætur.
Gisting í tveggja manna herbergi
m/morgunverði.
16.370,-
Gildir frá 15. sept.
LUXEMBORC
Tvœr til þrjár nætur.
Gisting í tveggja manna herbergi
m/morgunverði.
14.643.-
Sérstakt tilboð í október og
nóvember.
PARlS
23.-30. okt.
Innifalið flug, ferðir til og frá flug-
velli erlendis, gisting m/morgun
verði og íslensk fararstjórn
Sigmar B. Hauksson.
v ð k 34.330.
AMSTERDAM
Þrír dagar - tvær nœtur.
Gisting í tveggja manna herbergi
m/morgunverði.
17.130.-
Gildir frá 1. okt.
KAUPMANNA-
HÖFN
Fjórir dagar - þrjár nœtur.
Gisting í tveggja manna herbergi
m/morgunverði.
21.100.-
Gildir frá 15. sept.
FERÐASKRIFSTOFAN URVAL
- fólk sem kann sitt fag!
Pósthússtræti 13 - Sími 26900
i'ií ilKyg**ar*