Morgunblaðið - 10.10.1987, Blaðsíða 60

60
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 10. OKTÓBER 1987
mmmn

© 1985 Universal Press Syndicate
9-4
./Ép er bara o&> skjotast út! búð efbö
öígarefct um.‘
maður og þú ert að heimta,
léti ég þig lönd og leið ...
Með
morgimkaffiriu
Þú mátt ekki þvo blettinn
burtu, því þá veit ég ekki
hvað er fram og hvað aft-
ur...
HÖGNI HREKKVÍSI
B<3 3/4KA SAGPI HENMl AE> HON SÆTl
'A EOLUWNI HANS HÖQKIA."
Þessir hringdu . . .
Góðar greinar
Kjalnesingur sem oft á leið
um Mosfellssveit hringdi og vildi
þakka Erlingi Kristjánssyni húsa-
smið fyrir skemmtilega og vel
skrifaða grein í Morgunblaðinu
7. október sl. Kvaðst hann hafa
þá stefnu að skipta aldrei við fyrir-
tæki sem bera erlend nöfn. Þá
vill hann þakka Þorbjörgu Bjöms-
dóttur fyrir ummæli hennar um
bjórinn og fjölmiðlana í dálkum
Velvakanda á fimmtudag og sagði
að það sannarlega hafa verið orð
í tíma töluð.
Miklar
hækkanir
Kona hringdi:
„Síminn hefur löngum verið
reiðubúinn að vekja mig fyrir
sanngjamt gjald. Nú hefur gjaldið
hækkað úr 18.75 krónum í júní í
43.75 krónur í júlí, og virðist mér
það mikil hækkun. Hver er skýr-
ingin á þessu? Þá langar mig til
að spyrja hvort það sé rétt hjá
mér að ein hringing í 03 teljist
þijú skref."
Fatasöfnunin
er á vegum
Góðtemplara-
reglunnar
Ingþór Sigurbjörnsson hringdi
og óskaði að það kæmi fram að
söfnun er hann annast á notuðum
fatnaði sé á vegum Góðtemplara-
reglunnar.
Taska
Brúnleit hliðartaska með stöf-
um og einlitu leðri á hliðum
tapaðist fyrir utan Casa blanca
laugardaginn 27. september. í
töskunni voru lyklakippa og
snyrtivörur. Skilvís finnandi vin-
samlega hringi í síma 686814
fyrir kl. 17.
Yíkverji skrifar
Flestir sérfræðingar em sam-
mála um að framundan sé
mikið breytingaskeið í íslenskum
sjávarútvegi. Starfshópur á vegum
Rannsóknarráðs ríkisins hefur lagt
til að varið verði um 150 til 200
milljónum króna á næstu þremur
ámm til að auka sjálfvirkni í fisk-
vinnslunni og til sérhæfingar
fiskvinnslustöðva.
Starfshópurinn dregur fram hin
nýju viðhorf í fiskvinnslunni — að
mikil samkeppni ríki þar um hrá-
efni en launin séu lág og mannekla
mikil á sama tíma og markaðir séu
nægir. Með víðtækum tæknibreyt-
ingum, sérstaklega innan hins
hefðbundna frystiiðnaðar telur
starfshópurinn að spara megi millj-
arða króna í vinnslukostnaði.
Nokkur fyrirtæki hafa þegar lagt
áherslu á aukna sérhæfíngu í
vinnslu og er t.d. Grandi hf. í
Reykjavík ágætt dæmi um slíkt.
Hjá Ishúsfélaginu á ísafírði hefur
verið reynt að bregðast við lág-
launaástandinu í frystingunni með
því að taka upp hópbónuskerfí sem
tryggir starfsfólkinu liðlega 50 þús-
und krónur á mánuði. Hjá nágrann-
anum í bænum, Norðurtanganum,
þykir þetta ekki vænleg leið, því
að með þessu launakerfi sé verið
að lyfta upp skussunum á kostnað
hinna dugmeiri.
Allar em þessar hræringar þó til
vitnis um nýja strauma í fiskvinnsl-
unni og sýnir að menn em að reyna
að taka á þeim vanda sem við grein-
inni blasir. Þetta vekur þó einnig
upp þær spumingar hvort þær að-
ferðir sem hingað til hefur verið
beitt við ákvörðun launa í þessum
mikilvæga atvinnuvegi, fiskvinnsl-
unni séu ekki úreltar orðnar. Er
ekki einfaldlega mnnin upp tími
vinnuðstaðasamninga í þessari
grein? Best reknu frystihúsin munu
þá greiða hæstu launin og draga
til sín vinnuaflið en þau slakari sitja
eftir og hugsanlega hverfa af mark-
aðinum. Fróðir menn hafa lýst
efasemdum um að íslenskur fískiðn-
aður beri öll þessu 100 frystihús
sem em í landinu. Með fækkun
þeirra fá öflugari húsin í greininni
meira hráefni út að spila. Þau munu
auka sérhæfinguna, framleiðni
þeirra og arðsemi verður meiri og
gera þau betur í stakk búin að kosta
þá rannsókna- og þróunarvinnu sem
verður að vera undanfari tækni-
breytinga og aukinnar sjálfvirkni í
greininni, sem gerir hana að enn
vænlegri atvinnuvegi en hún er í
dag.
Nú er vel á annað ár liðið frá
því að einkafyrirtæki í út-
varpsrekstri sáu dagsins ljós.
Áratuga einokun ríkisútvarpsins
var rofin og skyndilega stóð þessi
rótgróna stofnun frammi fyrir al-
gjörlega nýjum aðstæðum — að
þurfa að keppa við ljósvakamiðla í
einkaeign um hylli hlustenda og
áhorfenda.
Það hefur gengið á ýmsu hjá
Ríkisútvarpinu allt síðan. Sennilega
hefur Rás I staðið best að vígi, ein-
faldlega vegna þess að nýju út-
varpsstöðvamar sóttu fyrst og
fremst inn á dægurtónlistarmark-
aðinn og Rás I hefur því fengið að
halda sérstöðu sinni í friði, þótt það
kunni að vera að breytast með nýrri
rás íslenska útvarpsfélagsins. Sjón-
varpið hefur greinilega verið illa
undir samkeppnina búið og flestir
sem hafa aðstöðu til að fylgjast
með báðum sjónvarpsrásunum hér
á landi munu líklega viðurkenna
að það fari nú halloka í samkeppn-
inni við Stöð tvö. En líklega hafa
sviptingamar verið mestar í kring-
um Rás II. Útvarpsstöðin varð illa
úti fyrst eftir að Bylgjan kom til
sögunnar en þar greinilegur vilji til
að takast á við samkeppnina og
verið að brydda upp á ýmsum ný-
mælum um þessar mundir.
Víkveiji heyrði þar reyndar á
dögunum í fyrsta sinn eftirmiðdags-
þátt Stefáns Jóns Hafstein, for-
stöðumanns hinnar nýju
dægurmáladagskrár Rásar II, og
Einars Kárasonar, rithöfundar, og
þótti nokkuð til um. Þama var á
ferð ákveðinn ferskleiki og grimmar
en um leið kankvíslegar spurt en
venjan hefur verið í þáttum af þessu
tagi, svo að haldi þeir félagamir
þessum dampi ætti þessi þáttur
vissulega að geta orðið Rásinni
góður liðsauki í samkeppninni við
Bylgjuna og Stjömuna.
XXX
Hrafn Gunnlaugsson, dagskrár-
stjóri innlends sjónvarpsefnis-
efnis, var reyndar fómarlamb þeirra
Stefáns og Einars í þætti þeim sem
Víkveiji heyrði. Það var út af fyrir
sig nýstárlegt að heyra einn af yfir-
mönnum Ríkisútvarpsins tekinn
jafn hressilega á beinið í einum af
fjölmiðlum þessarar sömu stofnun-
ar og gert var í þetta sinn.
En það var ekki síður athygli-
svert að heyra að Hrafn Gunnlaugs-
son hefur efasemdir um hvort
ríkissjónvarpið eigi jrfirleitt að vera
að taka þátt í samkeppni við Stöð
tvö um framboð á skemmtiefni og
„dægurmálaþáttum", eins og hann
orðaði það. Hann virtist þeirrar
skoðunar að sjónvarpið ætti að ein-
beita sér að vönduðum fræðslu- og
listadagskrám og láta samkeppnina
um fjöldahylli áhorfenda — og þar
með kapphlaupið um auglýsendur
- lönd og leið.
Þetta er svo sem ekki verra sjón-
armið en hvert annað. Hins vegar
er hætt við að það renni tvær
grímur á yfirmenn fjármála hjá
þessari sömu stofnun. Ríkissjón-
varpið hefur haft þá sérstöðu, amk.
í samanburði við slíkar stofnanir í
mörgum nágrannalöndunum, að fá
að keppa um auglýsingamarkaðinn
við sjálfstæðar sjónvarpsstöðvar.
Víðast hvar annarsstaðar fá ríkis-
reknar sjónvarpsstöðvar ekki að
afla tekna með auglýsingum. Aug-
lýsingatekjurnar hafa skipt ríkis-
sjónvarpið verulegu máli en verði
sjónarmið Hrafns Gunnlaugssonar
ofan á má búast við að verulega
dragi úr vægi þessa tekjuliðs í
rekstrinum og þar með að fjár-
hagsleg geta stofnunarinnar til að
standa undir dragskrárgerð af því
tagi sem Hrafn sér fyrir sér, verði
heldur bágborin. Það er því ekki
laust við að manni þyki hálfgerður
uppgjafartónn í þessum sjónarmið-
um Hrafns.
XXX
En úr því ríkissjónvarpið er á
dagskrá, er ekki nema sann-
gjamt að Stöð tvö fái sinn skammt.
Nýi þátturinn á þeirri stöð, 19:19,
er metnaðarfullt framtak en hefur
þó varla staðið undir þeim vænting-
um sem til hans vom gerðar í
byijun. Og þátturinn á áreiðanlega
litla framtíð fyrir sér verði það
ríkjandi vinnubrögð er sáust í þætt-
inum sl. miðvikudag. 19:19 heim-
sótti Osta- og smjörsöluna undir
yfírskyni neytendamála og greindi
þar frá nýjun pökkunaraðferðum á
osti og tækjabúnaði í því sam-
bandi. í auglýsingatíma sem kom
strax í kjölfarið birtust síðan tvær
auglýsingar í röð frá Osta- og
smjörsölunni. Tilviljun? Vonandi
ætlar Stöð tvö ekki að fara tíðka
sömu tækni í auglýsingasöfnun og
viðgengist hefur á tímaritamarkað-
inum hér um árabil.