Morgunblaðið - 26.11.1987, Blaðsíða 70

70
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 26. NÓVEMBER 1987
/ (é -)
Mjúk
satináferð
með
Kópal
Glitru
Kópal Glitra innimálningin hefur gljástig
10, sem gefur fallega satináferð. Heimilið
fær mildan og sérlega hlýlegan blæ, því
birtan endurkastast ljúflega. Samspil ljóss
og skugga verður áhrifamikið með Kópal
Glitru. Kópal Glitra hefur hæfilegan gljáa
til að henta á öll herbergi hússins. Viljir
þú hærri gljáa á veggi sem meira mæðir á
skaltu velja Kópal innimálningu með
hærra gljástigi, s.s. Kópal Flos eða Kópal
Geisla.
málningt
k STEIN, TRÉ, MÁLM O.R
rJUSn»Au#HG, VATNSÞVNNANLEG,
HAFÐU ALLT Á
HREINU
FÁÐU ÞÉR
&TÐK
Unglingar verði skattlausir
Til Velvakanda.
Ég má til að gera athugasemd í
sambandi við skattakortin sem
unglingar eiga að fá við 16 ára
aldur. Þetta er oft lítil vinna sem
unglingar fá á sumrin og oft ekki
nema fyrir fatnaði. Þetta eru krakk-
ar sem eru í skóla og þurfa að
kaupa dýrar bækur. Sé verið að
skattleggja unglinga þá lendir það
á foreldrunum að borga þetta fyrir
þau. Þetta getur verið erfítt fyrir
þá foreldra sem hafa lág laun því
það er dýrt að klæða bömin núna
þegar einar litlar gallabuxur kosta
á þriðja þúsund krónur.
Ég vil að þessu verði breytt og
unglingar verði ekki látnir borga
skatta fyrr en átján ára. Flestir eru
í skóla framá þennan aldur og oft
lengur.
Ég vil einnig að stjómarskránni
verði breytt og landið verði gert að
einu kjördæmi og þinghúsið að einni
málstofu. Þá mætti fækka þing-
mönnum um átján, við höfum
ekkert að gera með svona marga
þingmenn meðan þjóðinni fjölgar
ekki. Þannig væri hægt að spara
þinghúsbygginguna. Mér finnst að
okkar ráðamenn spari ekki nóg fyr-
Leggið ekki
uppá gang-
stéttir
Til Velvakanda
Að undanfömu hefur mikið verið
talað um umferðarmenninguna í
Reykjavík og kemur flestum saman
um að hún sé okkur ekki til sóma.
Eitt er það sem fer ákaflega mikið
í taugamar á mér og það er að sjá
bflum lagt upp á gangstéttir. Eftir
því sem bflum hefur fjölgað gerist
þetta æ algengara. Við getum verið
sammála um að gangstéttimar eiga
að vera fyrir gangandi fólk, götum-
ar fyrir bfla. Fyrir utan það að valda
gangandi fólki óþægindum og
gremju fer þetta illa með gangstétt-
imar. Það yrði örugglega til bóta
að hækka sektir fyrir að leggja
ir þjóðfélagið. Það þarf að sníða sér
stakk eftir vexti eins og þar stend-
ur.
Ingimundur Sæmundsson
bflum svona og herða eftirlitið.
Vegfarandi
Prentvilla
Prentvilla slæddist inn í at-
hugasemd frá Markúsi Erni
Antonssyni, útvarpsstjóra, sem
birtist í Velvakanda sl. laugar-
dag, og er niðurlag hennar því
endurbirt hér.
„í útvarpslögum frá 1985 er tek-
ið fram að aðflutningsgjöld af
hljóðvarps- og sjónvarpstækjum
og hlutum í þau renni óskert í
framkvæmasjóð Ríkisútvarpsins
til þess m.a. að standa undir upp-
byggingu dreifikerfis Ríkisútvarps-
ins.
Alþingi ákvað að svipta Ríkisút-
varpið þessum tekjum á yfirstand-
andi ári og áform em uppi um að
endurtaka þá aðgerð 1988. Ríkisút-
varpið gerir þá sjálfsögðu kröfu að
fá að búa við þau skilyrði sem kveð-
ið er á um í útvarpslögum og að
því verði þannig gert kleift að verða
við óskum notenda um bætt mót-
tökuskilyrði úti um landið. Ekki
verður öðru trúað en að alþingis-
menn sýni skilning á þessu sjónar-
miði, þegar fjárlög og lánsfjárlög
verða afgreidd á yfírstandandi
þingi."
Yíkverji skrifar
Síminn hringdi hátt og snjallt
og maðurinn sem var við
vinnu í herberginu svaraði um
leið; halló, halló. Ekkert svar
hinum megin. Þá var svarað í
beina símann. Ekkert svar þar
heldur. Enn hringdi og skildi
maðurinn greinilega ekkert í
þessu. Það var ekki fyrr en utan-
aðkomandi, sem átti erindi á
þessum vinnustað, kom hlaup-
andi og reif upp tólið á farsíma
sínum, að starfsmaðurinn skildi
hvemig í málinu lá.
Farsímaeigandinn talaði
dijúga stund í símann. Sam-
bandið hefur trúlega verið í
lakara lagi því hann brýndi rödd-
ina annað slagið þannig að orð
hans fóru ekki framhjá öðram
viðstöddum. Ekki fannst heim-
ildamanni Víkveija samtalið ýkja
merkilegt og ekkert sem ekki
hefði getað beðið.
Annars virðist enginn maður
með mönnum nema hann eigi
farsíma, hafí beinan síma á
skrifstofunni auk þess venjulega.
Heima fyrir er nauðsynlegt að
hafa eins og þijá síma. Einn
miðsvæðis, annan í sjónvarps-
herbergi og þann þriðja í hjóna-
herberginu. Svo þegar fólk er
búið að fá nóg af öllum hringing-
unum þá er að koma sér upp
aukasíma með leyninúmeri, taka
íjölskyldusímann úr sambandi,
þannig að einhvem tímann sé
hægt að fá frið fyrir þessum
árans hringingum.
XXX
Svo er það þetta með út-
varps- og sjónvarpstækin.
Til að fylgjast með þarf fólk að
stilla á fréttir ekki seinna en
klukkan 18 og þetta er orðið svo
flott hjá okkur íslendingum að
við getum fylgst með fréttum
alveg til klukkan 20.30. Það
skiptir engu máli þó þetta séu
meira og minna sömu fréttimar
af engu. Ekki dugir að hafa eitt
sjónvarp, samkeppnin við barna-
efni í sjónvarpi og kvöldmatinn
frúarinnar kallar á að minnsta
kosti eitt sjónvarpstæki í viðbót.
Ef til vill er hægt að koma því
fyrir í eldhúsinu?
Takist svo ólánlega til að eitt-
hvað fari niður á milli er
nauðsynlegt að hafa tæki til að
taka upp efni. Myndband heitir
það víst.
xxx
Að öllu gamni slepptu þá við-
urkennir Víkveiji að margt
er til bóta með allri þessari tækni
og auknum möguleikum á þess-
um sviðum. Þannig geta far-
símar verið hið mesta þarfaþing.
Til dæmis fyrir fréttamenn, sem
þurfa að geta verið í beinu sam-
bandi við höfuðstöðvamar þegar
mikið er að gerast og prenttími
nálgast. Þá skiptir ekki máli
hvort þeir era úti á sjó, í flugvél
uppi í loftinu eða kannski á
strandstað á annesi. Farsímamir
era mikið notaðir af sjómönnum
hringinn í kringum landið og
hafa á einhveijum stöðum leyst
strandstöðvamar af hólmi.
Reyndar hefur þessi farsíma-
tækni raðst yfír og eins og
sprengt allar áætlanir. Sýnir það
vissulega þörfina á slíkum tólum
í þessu stóra og dreifbyggða
landi — en einnig okkar miklu
nýjungagimi.