Morgunblaðið - 10.12.1987, Blaðsíða 55

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 10. DESEMBER 1987
55
fágætir gripir. Um áratugaskeið
leiddi Benedikt sönginn í Stafafells-
kirkju og á stundum einnig organ-
isti. Safnaðarfulltrúi um langt
árabil. Hann sat í áratugi bænda-
fundina gagnmerku, er haldnir eru
árlega í A-Skaftafellssýslu, einnig
fundi Búnaðarsambands sýslunnar.
Ekki má gleyma langri for-
mennsku í fulltrúaráði sjálfstæðis-
félaganna í sýslunni.
A sviði sýslumála kynntist ég
Benedikt afar náið. Hann varð
sýslunefndarmaður uppúr 1960,
fyrst sem varamaður og frá 1968
til 1986 aðalmaður þeirra Lón-
manna. Benedikt sat í áratugi í
náttúruvemdamefnd sýslunnar og
í ritnefnd Skaftfellings til 1985.
Sýslunefndin í Austur-Skaftafells-
sýslu var ákaflega virk og ég tel
að hún hafi á stuttum tíma komið
ótrúlega mörgu í verk, eða tíma-
bilið 1974 til 1986. Var um að
ræða ákaflega merkileg verkefni
og stór. Þetta var hægt því að
nefndin var samhent, áræðin og
hafði mikinn metnað fyrir héraðið.
Benedikt Stefánsson var þama
ákaflega góður liðsmaður auk þess
sem andrúmsloftið í kringum hann
var svo létt og jákvætt. Hann var
hnittinn, smástríðinn og alltaf
grunnt á hlátrinum. Þama kom
ákaflega vel fram hversu litríkur
og skemmtilegur maður Benedikt
er. Benedikt er mikill tilfinninga-
maður, hjartað er heitt, enda
maðurinn listhneigður, söngmaður
afburðagóður og liðtækur organ-
isti. Skalinn er breiður og endur-
speglar hans mikli persónuleiki hin
ýmsu hughrif.
Fundir sýslunefndar Austur-
Skaftafellssýslu vom góðar sam-
komur. Andrúmsloftið var mjög
hressilegt ekkert valdatafl eða
pólitískt makk. Neftóbaksnautn var
í heiðri höfð, hnittin tilsvör flugu
um salinn og frammíköll af og til,
hlátur heyrðist gjaman. Á stundum
skiptist nefndin í tvo umræðu- og
tóbaksklúbba. Ég vistaðist ávallt
með þeim Benedikt á Hvalnesi og
séra Fjalari á Kálfafellsstað. Ekki
gleymast aðrir þó nöfn séu eigi
nefiid, enda allt miklir hæfileika-
menn.
Já, nú er hún Snorrabúð stekk-
ur, Hvalnes í Lóni eyðibýli, ótrúlegt
og eigi geðfelld tilhugsun.
Þetta var eitthvað mesta rausn-
arheimili, sem ég hef kynnst og
gestagangur mikill. Húsráðendur
löðuðu að sér fólk sökum eðlis-
lægrar og ljúfrar framkomu,
líflegra umræðna og hlýrrar gestr-
isni. Frú Valgerður Sigurðardóttir
er húsfreyja með stómm staf.
Myndarbragur mikill var þar á veit-
ingum öllum og allt heimafengið.
Mjólk og ijómi, reyktur silungur,
hangið kjöt, sultur og súrmeti, bak-
kelsi af ýmsum tegundum o.fl.,
o.fl., allt hinn besti kóstur. Húsa-
kostur á Hvalnesi var ekki mikill
né nýtískulegur. Húsráðendum
tókst þó mætavel að gera vistlegt
í stofum sínum, húsfreyjan enda
listfeng, svo sem hún á kyn til,
komin af því hagleiksfólki í Dilks-
nesi, náinn ættingi Höskuldar
málara og Eymundar völundar-
smiðs, og þannig mætti áfram til
telja.
Strax er ég kom til Hafnar var
mér tjáð að ég þyrfti að koma að
Hvalnesi, þar væri margt að sjá og
heyra. Fljótlega skundaði ég svo á
vit Benedikts hreppstjóra, en því
starfi gegndi hann frá 1961, tók
við af föður sínum Stefáni á Hlíð.
Fann ég fljótt hvað að mér snéri í
þessu húsi og átti þangað tíðar ferð-
ir og kom ég ævinlega glaður af
þeim fundi.
Margs er að minnast úr ferðum
að Hvalnesi. Þar er náttúrufegurð
mikil og stórfengleg. Fjallið gnæfir
yfir bænum, einn mikill og hár
klettaveggur, skörðóttur og nakinn
efst. Hvalneshom er samsett m.a.
úr gabbrói og granófyr, þar er nú
margur „ætur steinninn" eins og
Einar frá Hvalnesi tók til orða.
Fyrir ströndinni hafnlausu liggur
Lónbugtin, fengsæl fiskimið. Á
sfldarvertíðinni voru reknetabátar
svo tugum skipti þama uppí harð-
landi, fyrir fáum árum. Krabbamið
(humar) eru og þama út af í djúp-
inu. Eitt sérkennilegt og fagurt
náttúmfyrirbrigðið er lónið sjálft,
en það er allbreitt og liggur land-
megin við fjörukambinn allt frá
Hvalnesi og vestur að Firði eða
homanna á milli. Þama er mikið
og gott forðabúr, og veiði góð. Þar
má einkum nefna kola, eða lúru
eins og hann nefnist eystra smákol-
inn, silungur og áll. Þama var
björgina að hafa á ámm áður, þeg-
ar búin vom lítil og hungurvofan
ávallt á næsta leyti.
Það var gott að sitja við opinn
glugga í bókaherbergi Hvalsnes-
bóndans og heyra álftina kvaka í
sólbráðinni á Lóninu, þegar ísa var
að leysa. Já, það vom kyrrir dagar
og góðir. Stórbrotin var sú sinfónia
sem Benedikt bóndi lýsti þannig
„þegar stormurinn stendur hér
uppá tindana og það kveður sér ljóð
saman, hvinurinn í tindaskörðunum
og brimið við ströndina." Já svona
mæla aðeins náttúmböm og
lífskúnstnerar.
Svo skemmtilega vill til að um
þessar mundir eiga þau heiðurshjón
bæði stórafmæli. Valgerður hús-
freyja varð sextug þann 7. þ.m. og
í dag er sá ábúðarmesti og höfðing-
legasti hreppstjóri sem ég hef
augum barið og átt kynni við, sjö-
tugur, heiðursmaðurinn Benedikt
frá Hvalnesi.
Við Ingunn sendum ykkur hjón-
um innilegar ámaðaróskir, þökkum
órofa tryggð og allt sem vel var til
okkar gert, en af miklu er að taka.
Megið þið njóta langra og gæfu-
ríkra lífdaga. Sjáumst heil, fyrr en
síðar.
Hvolsvelli í desember 1987.
Fríðjón Guðröðarson.
Kópavogur;
Norræna félagið í minn-
ist aldarfj órðungsafmælis
NORRÆNA félagið í Kópavogi minnist aldarfjórðungsafmælis síns um
þessar mundir. Það var stofnað 5. desember 1962. Fyrsti formaður
þess var Hjálmar Ólafsson, þáverandi bæjarstjóri, sem var einn af
hvatamönnunum að stofnun þess. Siðar var Andrés Kristjánsson form-
aður stuttan tima, uns Hjálmar tók við aftur og gegndi formennsku i
félaginu til dauðadags. Allmörg siðustu árin var hann jafnframt formað-
ur sambandsstjómar Norræna félágsins á íslandi. Við lát Hjálmars
1984 tók Hjörtur Pálsson við formennsku í félaginu.
í tilefni aldarfjórðungsafmælisins
efiiir félagið til samkomu í Kópavogs-
kirkju nú á laugardaginn, 12. þ.m.
og hefst hún kl. 17.00.
Skólahljómsveit Kópavogs undir
stjóm Bjöms Guðjónssonar leikur
jólalög í upphafi samkomunnar. Þá
flytur formaður félagsins ávarp, en
að öðru leyti sér ungt fólk úr bænum
að mestu um dagskrána. Lesin verða
ljóð, einkum flutt tónlist. Ung söng-
kona syngur einsöng við undirleik á
nýtt hljóðfæri Kópavogskirkju sem
tekið var í notkun um síðustu helgi,
nemendur úr Tónlistarskóla Kópa-
vogs Ieika á blokkflautu undir leið-
sögn kennara síns, Kristínar
Stefánsdóttur, og kór Kársnesskólans
syngur undir stjóm Þórunnar Bjöms-
dóttur tónmenntakennara.
Félagsmenn eru nú töluvert á sjö-
unda hundrað og er félagsdeildin hin
fjölmennasta á landinu utan
Reykjavíkur. Núverandi stjóm Norr-
æna félagsins í Kópavogi skipa:
Hjörtur Pálsson formaður, Elísabet
Sveinsdóttir varaformaður, Ragn-
heiður Tryggvadóttir ritari, Sólveig
Runólfsdóttir gjaldkeri og Hanna
Dóra Pétursdóttir meðstjómandi. í
varastjóm eiga sæti: Aðalsteinn Daví-
ðsson, Hermann Lundholm og Jóna
Þ. Ingvarsdóttir.
(Úr fréttatilkynningu)
Biilips sjöiwörp
20” með þráðlausri
fjarstýringu
:sff£iK5SSS!«r
skráning á skjá á öllum stillmgum, ofl. o .
ytir. Svart og grátt.
VERÐ AÐEINS KR.
20” án fjarstýringar
Frábærlega hagkvæm Kaup i urvalstækiT
Mynd og tóngæði í sérflokki. 8 sta5va
minri. Stafræn (digital) skránmg á skia á
öllum stillingum, ofl. ofl.
Litir: Hnota og grátt.
VERÐ AÐEINS KR.
16” ferðasjónvarp an
fjarstýringar
Frábær mynd og tónn. 10 ^oövaminni. Stunga
fyrir heymartól. Innbyggt loftnet, ofi. ofl.
Litir: svartoggrátt.
VERÐ AÐEINS KR.
14” ferðasjónvarp meö n
í-traumhrevti í sumarbustaðinn
straumbreyti
jlí^tmeöstiaijmbreyti i 12 voltabilgeyme
ofl. Litur: svart og grátt.
VERÐ AÐEINS KR.
Verö eru
miðuð við
staðgreiðslu
MEÐ SPI
ennubreytiaðeinskr. 31.980.-
(H) ®
He|m!“sgeki.-W,
l/ú) ^wosoetgjtui^ ‘ samútfwt
BIRQIR