Morgunblaðið - 16.02.1988, Qupperneq 51

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 16. FEBRÚAR 1988
boðs og eftirspumar. Ein slík uppá-
koma gekk hér yfir á síðari árum
sjöunda áratugarins. Þá var t.d.
áberandi atvinnuleysi hjá mönnum
í byggingaiðnaði. Þetta leiddi til
þess að einkum yngri menn nýttu
sér í tugatali atvinnutilboð er bár-
ust frá Norðurlöndum, einkum frá
Svíþjóð. Þessi samdráttur í eftir-
spum fór ekki framhjá verkstæðinu
hans Hauks. En hann brást við með
þeirri áræðni og dugnaði sem var
honum eðlislægur, þrátt fyrir
heilsufarslega annmarka drífur
hann sig til Svíþjóðar 1969 og vinn-
ur þar í u.þ.b. tvö ár. Þar eins og
annars staðar lifði hann lífínu lif-
andi. Flestar frístundir notaði hann
til að skoða umhverfi sitt, náttúr-
una, ýmis áhugaverð fyrirbæri, og
kynna sér sögu þess er áhuginn
beindist að. Síðustu mánuðina ytra
hafði hann öðlast aðstöðu til að
hafa konu sína hjá sér, ásamt
tveimur yngstu bömunum og not-
uðu þau tímann saman til að ferð-
ast víðsvegar um Norðurlönd.
Eftir að Haukur hafði lokið iðn-
námi gekk hann í Iðnaðarmanna
félag Hafnarfjarðar og var fljótlega
kosinn í stjóm þess. En eftir nokk-
ur ár var gerð skipulagsbreyting á
félagsmálum iðnaðarmanna staðar-
ins, er leiddi til stofnunar Félags
byggingariðnaðarmanna. Þar var
hann einn af stofnfélögum, og mun
einnig hafa.verið kosinn til trúnað-
arstarfa og hafði eftir margra ára
aðild verið kjörinn þar heiðursfé-
lagi. í Stangaveiðifélagi Hafnar-
fjarðar var hann virkur félagi og
formaður þess um árabil. Þá hafði
Haukur um margra ára skeið átt
sæti í skipulagsnefnd Hafnarfjarð-
ar, þar sem næmleiki hans og virð-
ing fyrir hinu gamla mun hafa hald-
ist í hendur við áhuga hans á ný-
byggingum í bænum.
En þrátt fyrir allar annir Hauks
í iðnaðarstörfum og að félagsmálum
og þrátt fyrir ljúfmennsku hans og
góða umgengnishæfileika fannst
mér 'alltaf að í vissum skilningi
væri hann einfari, áhugi hans og
dugnaður var meiri en almennt
gerist, og það var ekki ölium gefið
að fylgja honum eftir, þetta leiddi
til vissrar einangrunar á stundum.
Ég vék eitt sinn að þessu í samtali
okkar. Jú, hann féllst á að þessi
skoðun mín hefði við nokkur rök
að styðjast, en hann hefði yfir engu
að kvarta, hann ætti svo margar
góðar stundir þar sem slík tilfinning
væri víðsfjarri, og þessar stundir
lifði hann ekki síst þegar hann
væri einn — einkum að sumarlagi
úti í íslenskri náttúru, með veiði-
stöng í hendi. Þótt Haukur væri
fengsæll veiðimaður þá var hann
ekki ætlð með hugann bundinn við
agn og öngul. Þegar hann hlustaði
á nið vatnanna, margradda klið
mófuglanna og nyti ilmsins af gró-
andi jörð, þá kvaðst hann ekki finna
til einsemdar.
Fyrir mörgum árum byggði
Haukur myndarlegan sumarbústað
Sír sig og fjölskylduna, austur í
Ifusi. Þar sýndi hann margvíslega
ræktarsfemi, sem m.a. lýsti sér í
fögrum tijálundi er lengi mun bera
vitni natni hans og umhyggju.
Heima við íbúðarhús sitt hafði hann
einnig ræktað rismikinn tijágarð,
þar sem líta má einhver hin hæstu
tré er fundin verða í görðum þétt-
býlisins — hann var ræktunarmaður
í víðtækum skilningi.
Haukur og Kristín eignuðust
fimm mannvænleg böm, sem öll eru
uppkomin og hafa þegar stofnað
sín heimili. Þau eru talin í aldurs-
röð: Bjami Hólm, húsasmíðameist-
ari, Gyða, húsmóðir og sjúkraliði,
Auður, húsmóðir og framhalds-
skólakennari og eru þau búsett í
Hafnarfirði. Næstur er Þráinn,
landslagsarkitekt, og yngst er
Hulda Mjöll, húsmóðir og ritari. Þau
tvö yngstu eru búsett í Reykjavík.
Barnaböm Hauks og Kristínar eru
orðin ellefu.
Að lokum kýs ég að víkja nokkr-
um orðum að síðasta ævidegi þessa
einstæða vinar míns. 18. nðv. sl.
var einn af hinum fegurstu haust-
dögum nýliðins árs. Haukur hafði,
ásamt góðum vini sínum, ákveðið
að fara í síðustu veiðiferð ársins
þennan dag. Árla morguns hófu
þeir för sína inn að Hvammsvík í
Kjós, en þar höfðu framtakssamir
menn komið upp aðstöðu fyrir
áhugasamt útivistarfólk til að njóta
frístunda sinna í fögru umhverfi,
m.a. hafði verið komið fyrir all-
stórri tjöm þar sem eldisfiski hafði
verið sleppt, til þess að gefa áhuga-
mönnum um stangaveiði kost á
einskonar sumaauka, varðandi iðk-
un íþróttar sinnar, eftir að hefð-
bundnum veiðistöðum hafði verið
lokað. Haukur hafði nokkrum sinn-
um áður nýtt sér þessa aðstöðu og
notið þar góðra stunda. Veðrið brást
ekki þeim félögum, náttúran skart-
aði sínum fegurstu haustlitum, það
var sem friðsæll unaður haust-
dagsins eftirléti þeim sína ólýsan-
legu töfra. Haukur hafði orð á því
við félaga sinn hvort það væru ekki
einmitt áhrif slíkra stunda sem kalla
mætti himnaríki á jörð.
En þessi dagur leið, eins og aðr-
ir dagar, það var komið að þeim
tíma er þeim félögum fannst við
hæfi að ganga til veiðihússins og
drekka síðdegiskaffið — en þessi
ganga var aldrei hafin — fyrr en
við varð litið hafði Haukur fallið til
foldar.
Síðasta komið hafði runnið úr
stundaglasi hans á samri stundu
er hann var að tjá sig um fegurð
þeirrar jarðar sem fæddi hann og
ól, en hann var nú að hverfa frá.
Æðri forsjón hafði þar með bægt
frá honum þeim kaleik að þurfa að
heyja langt stríð við lasleika og elli,
áður en til þeirra umskipta dragi
sem ekkert okkar fær umflúið.
Ég vil trúa þvi að þau geðhrif
er hann hafði upplifað á þessum
síðasta veiðidegi hafi fylgt honum
yfir á hið óþekkta svið, og að þar
hafi beðið vinir I varpa.
Við þjónin minnumst hans með
þakklæti, og ámum honum heilla á
þeim stað sem honum hefur verið
búin, og vottum samúð flölskyldu
hans og vinum.
Útfor Hauks Magnússonar fór
fram frá Hafnarfjarðarkirkju 26.
nóv. sl., að viðstöddu miklu fjöl-
menni.
Ég mun oft eiga eftir að minnast
hans, og einkum þá er ég heyri
góðs manns getið.
Sigurður J. Pétursson
Morgunblaðið tekur af-
mælis- og minningargreinar
til birtingar endurgjaldslaust.
Tekið er við greinum & rit-
sljórn blaðsins á 2. hæð i
Aðalstræti 6, Reykjavík og á
skrifstofu blaðsins i Hafnar-
stræti 85, Akureyri.
Athygli skal á því vakin,.að
greinar verða að berast með
góðum fyrirvara.
Tofla 2. % breyting % breyting % breyting
kaupmáttar kaupmáttar kaupmáttar
hreins tímakaups hreins tímakaups. hreins
félagsmanna, sem þáttakenda timakaups,
ekki stóöu i verkfalls- allra félags-
verkfallaðgerBum, aðgerða. manna.
1981 0.4 -6.8 0.1
1982 2.0 0.8 1.4
1983 -17.2 -17.4 -17.2
1984 -4.3 -13.9 -5.6
1985 1.9 -3.9 1.5
1986 8.3 7.7 8.3
1987 17.9 12.3 17.4
MeSaltal: 1.3 -3.0 0.8
Smurfeiti fyrir vélar
í matvælaiðnaði
LIQUID 0 RING 151 er afbragös smurfeiti til nota
í matvælaiðnaði. LIQUID 0 RING 151 uppfyllir all-
ar þær kröfur sem gerðar eru til smurfeiti og gott
betur! Hún smyr vel, hefur mjög göða viðloðun og
hrindir vel frá sér vatni. Hún er lyktar-, lit- og bragð-
laus og algerlega skaðlaus þó hún komist í snert-
ingu við matvæli.
LIQUID 0 RING 151 hentar öllum greinum mat-
vælaiðnaðar til að smyrja vélar, færibönd, legur og
fleira. LIQUID 0 RING 151 er nú þegar í notk-
un hjá mörgum frystihúsum, rækjuverksmiðjum,
kjúklingabúum og bakaríum um allt land.
LIQUID 0 RING 151 fæst í túpum og 16 gallona
tunnum. Leitið nánari upplýsinga hjá rekstrarvöru-
deild okkar.
121 Reykjavík Sími (91) 26733
Við tökum gamla bílinn upp f nýjan MAZDA 626 '88.
Eftirstöðvarnar greiðast svo með jöfnum afborgunum á allt
iðum.
að 30 mánui
Opið laugardaga frá kl. 1—5
Tilboð til MAZDA eigendi a:
1 J 5 r
MAZDA 626 fyrir
þann gamla!!
Leiðrétting
Prentvilla var í töflu í grein Snorra Snorrasonar, hagfræðings, í Morgun-
blaðinu sl. laugardag. Taflan er birt hér í heild á ný.
BILABORG HF.
FOSSHÁLSI 1, S. 68 12 99.
%