Morgunblaðið - 05.07.1988, Síða 18

18
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 5. JÚLÍ 1988
SIEMENS sjónvarpstæki
FC910
21" flatskjár, 40 stöðva
minni, 99 rásir, tengi fyrir
heyrnartól, þráðlausfjar-
stýring.
Verð: 55.770.-
SMÍTH&
NORLAND
Nóatúni 4 - Sfmi 28300
FS928
25“ flatskjár, stereo, 31
stöðva minni, HiFi-magn-
ari, sjálfvirkur stöðvaleit-
ari, tengi fyrir heyrnartól,
þráðlaus fjarstýring.
Verð: 76.700.-
28“ flatskjár, stereo, 31
stöðva minni, HiFi-magn-
ari, sjálfvirkur stöðvaleit-
ari, tengi fyrir heyrnartól,
þráðlaus fjarstýring.
Verð: 80.740.-
Ertu
tryggður
gegn
verðbólgu?
í óðaverðbólgu átta sig ekki allir
á því, að jafnvel himinháir vextir
geta í raun verið neikvæðir, eða
rétt skriðið yfir raungildi.
Þá skiptir máli að ávaxta sparifé
sitt með fullri verðtryggingu.
Liggur þú
með fé
á lausu?
Við bendum sparifjáreigendum
því á, að ÁVÖXTUNARBRÉF
og REKSTRARBRÉF
- hafa skilað eigendum sínum
verulegri ávöxtun umfram
verðbólgu.
—
ÁVÖXTUNARBRÉF
ÁVÖXTUNARBRÉF eru
óbundin og hægt að öllu jöfnu,
að innleysa hvenær sem er
án alls aukakostnaðar.
Fjármálaráðgjöf - Ávöxtunarþjónusta - Verðbréfamarkaður
LAUGAVEGI 97 - SÍMl 621660
VEXTIR UMFRAM VERÐBÓLGU:
SÍÐUSTU 3 6 12 MÁNUÐI
14,1 14,5 14,9 o/ /o
REKSTRARBRÉF
____- MEÐ 6 MÁN. UPPSAGNARFR_
VEXTIR UMFRAM VERÐBÓLGU:
ÁVÖXTUNSf^
SlÐUSTU
3
18,0
Eru skriðdrekar Mont-
gomerys og Rommels
að leggja undir sig
Reykjavíkurrúntinn?
eftir Pétur Pétursson
Þeim fækkar nú með degi hvetj-
um, sem muna „hrunadans heims-
veldanna", en svo nefndi Douglas
Reed, kunnur rithöfundur og blaða-
maður, hildarleik stórveldanna í
síðari heimsstyijöld, sem enn er svo
nefnd, þótt senn hilli undir fram-
hald á næstu síðu, blaðsíðu 3. — Á
þessum árum, sem til er vitnað,
fylgdist heimsbyggðin með mann-
skæðum orustum, sem háðar voru
á vígvöllum hvarvetna þar sem her-
sveitum laust saman og Brávalla-
bardagi geisaði. Sögufræg átök
hershöfðingjanna eru mörgum
minnisstæð. Montgomery og
Rommel tryggðu sér sagnageymd
og tímabundna eilífð með „hemað-
ardáðum" sínum og forystu á
vígvelli. Montgomery las biblíuna
að kvöldi hvers dags og dró svo
sparilök fyrir hengirúm sitt í eyði-
merkurtjaldinu og gaf sig guði á
vald, í grátt brókarhald, og sofnaði
svefni „réttlátra" meðan „eyði-
merkurrottur" hans grófu sér göng.
Rommel hinn þýski naut lengi náð-
ar Hitlers, vegna sigursældar í
Afríkuhernaði, uns hann féll fyrir
eigin hendi er upp komst um laun-
ráð hans við „foringjann". Um
mannskæðar orustur M. og R. má
lesa í styijaldarannálum. Þeir döns-
uðu Óla Skans með brauki og bramli
um Afríku norðanverða, þvera og
endilanga, og geispaði þar margur
góður drengur golunni í tvenndar-
leik þeirra.
Því aðeins voru títtnefndir hers-
höfðingjar tilnefndir að framferði
reykvískra unglinga minnir á or-
ustutækni þeirra hvað gauragang
snertir þótt enginn liggi í valnum,
utan glerbrot og gosdósir.
Naumast líður sú helgi, að eigi
ymji og glymji, urri og korri, bif-
hjól og bryndrekar, er minna hvað
helst á eyðimerkurhemað. Svo virð-
ist sem fjöldi reykvískra unglinga
telji að enginn helgarhnútur sé full-
riðinn nema Ári, Kári, Korriró og
Kolrassa krókríðandi leiki lausum
hala. Auk þess steypa stömpum
Brynhildur Buðladóttir og valkyijur
á þeysireyð. Þeim fylgja Jómsvík-
ingar, Öskurbuskur og Grasagudd-
ur að setja á svið Djöflatrillusónötu,
Flautukonsert og Hryllingsóperu
með fulltingi aðvífandi Amala og

Sambyggðar
trésmíðavélar
Hjólsagir
r y ttia
^ Laugnvogi 29.
Simar 24320 — 24321 — 24322
næturgesta. Undir taka drykkju-
bræður og djúsarar.
Hér reikar margur óhreinn and-
inn úr því fer að skyggja og virðist
reiðubúinn að hverfa fyrir hom til
einhverra verka, þótt holdið sé lúið
og lurkum lamið af erindisleysu i
hringekju ástarinnar.
Félagsvísindastofnun og fyrir-
tæki mörg kanna með ýmsum hætti
afstöðu manna og umsvif. Víst
væri það verðugt verkefni að kanna
hve miklir fjármunir em bundnir í
ökutækjum ungmenna sem ekið er
í erindisleysu um götur Reykjavík-
ur, eða lagt þar á stéttar og torg,
til þess að þeyta flautur og magna
hljómtæki. Milljónatugir em bundn-
ir með þessum hætti ef ekki hundr-
uð milljóna. En athvarfslaus reikar
æskan um völl, nema veitingamenn
opni nautnaríkan náðarfaðm sinn
að bjóða algleymi og himin sinn
helltan fullan af myrkri, með ljósa-
breytingum og lævísum drykkjum.
Á jólaföstu, eða þar um bil, kom
veitingamaður til viðtals í sjón-
varpi. Hann kvartaði sáran og setti
upp skeifu. Kvartaði undan óbilgimi
borgaryfirvalda. Kvaðst hafa eytt
43 milljónum í „pakka“, en ekki
hafa fengið svar við beiðni um
vínveitingar í miðborg Reykjavíkur.
Skömmu síðar kom jákvætt svar
við beiðni gestgjafans. Um það bil
viku síðar lá borgarskáld Reykja-
vikur í valnum. Skáldið sem fegurst
kvað um Austurstræti.
„Nú verður aftur hlýtt og bjart um bæinn
af bemskuglöðum hlátri strætið ómar
því vorið kom að sunnan yfir sæinn,
sjá sólskinið á gangstéttunum ljómar.“
„Hvað varð um yður Austur-
strætisdætur?" spurði skáldið. Hvað
hefír farið úrskeiðis? Hvað veldur
þessu yfírþyrmandi og ógnvekjandi
atferli? Er enginn vettvangur til
sæmilegrar tómstundaiðju og
skemmtana? Elli kerling kom
þrumuguðnum Þór á kné, en marg-
ur æskumaður hnígur nú í ræsið
og rís ei undir fargi samtíðar. Eng-
inn skyldi halda að hér sé ætlunin
að syngja einhvem afturhaldssöng
og umvöndunar, um að heimur fari
sífellt versnandi og áður fyrr hafi
allt verið slétt og fellt: Öðru nær.
Hyggjum að lýsingu Bjama rektors
Jónssonar er ritar Jóni Sigurðssyni
forseta um ástand í Reykjavík í
marsmánuði 1852. Þá er rúmt miss-
eri liðið frá Þjóðfundi. Bjami ritar:
„Svoddan ómennska, leti og
drykkjuskapur, sem hér gengst við
hjá fólki í Reykjavík er hrylli-
leg...“ Bjami var sjálfur vínmaður
mikill en ofbauð framferðið. „Ung-
dómnum er ekkert kennt. í staðinn
fyrir að læra nokkuð ganga dreng-
ir í flokkum á götunum aðgjörða-
lausir frá morgni til kvölds. Væm
þeir í fólkríkara landi mundu þeir
verða tugthúscandidater."
„Það sem ég sé, ef það er fram-
för, er að þeir hafa fengið billiard,
og ekki koma hér þrír menn saman
án þess að þeir setji sig við eitt
l’hombre borð og sitji þar frá kl. 6
á kveldin til sundum kl. 7 daginn
eftir og til þess að útbreiða smekk-
inn fyrir þeim framfömm, held ég
stiftamtmaður okkar sé ekki aldeil-
is aðgjörðalaus."
Nær hálfri öld síðar em málefni
æskulýðs enn á dagskrá þeirra, er
bera heill ungmenna fyrir bijósti
og svipast um eftir úrræðum. Ólafía
Jóhannsdóttir, göfug kona, er lét
sér annt um náungann og ritaði bók
um kjör ungra stúlkna, „Aumastar
allra“ lýsti áliti sínu í ritgerð árið
1895: „Vér eigum nóg af draumum
en lítð af dáð; vér erum seinir til
ásetnings og daufir til fram-
kvæmda, þunglyndir og þó alvöm-
lausir. Oss vantar háværa æsku,
sem ekki ræður sér fyrir gleði og
fjöri, sem þyrstir eftir framkvæmd-