Morgunblaðið - 01.09.1988, Page 38

38
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 1. SEPTEMBER 1988
Öiyggí og góð
ávöxtun í fyrirrúrni.
Þegar óháöir veröbréfasjóðir komu til sögunnar,
en þar var Ávöxtun s.f. í fararbroddi, tókst
aö tryggja hag sparifjáreigenda.
Starfsmenn Veröbréfasjóös Ávöxtunar h.f.
hugsa fyrst og fremst um það aö tryggja hag
sparifjáreigenda og dreifa áhættunni meö
skynsamlegum fjárfestingum, þar sem
krafa er gerð um góða ávöxtun.
Reynsla Ávöxtunar s.f. í fjármálaráðgjöf,
ávöxtunarþjónustu og veröbréfaviö^kiptum
kemur eigendum Ávöxtunarbréfa til góða.
VEXTIR UMFRAM VERÐBÓLGU:
ÁVÖXTUNARBRÉF
12 mán.
14,1%
REKSTRARBRÉF
MEÐ 6 MÁN. UPPSAGNARFR.
3 mán.
6 man
15,0%
14,0%
3 man.
6 man.
18,0%
19,68%
Þýskalandi, mest í Hamborg.
Þegar hann hvarf frá Stóru-Borg
réðst hann sem framkvæmdastjóri
Pöntunarfélags Verkamannafé-
lagsins Hlífar {Hafnarfirði og starf-
aði sem slíkur til 1937 er það sam-
einaðist öðrum pöntunarfélögum í
Reykjavík og á Reykjanesi og
Kaupfélag Reykjavíkur og ná-
grennis var stofnað. Þá tók hann
við starfi félagsmálafulltrúa Kron
og vann sem slíkur til 1942.
Það var fyrir orð Eysteins Jóns-
sonar fyrrv. ráðherra að Guðmund-
ur réðst til Tímans. Sem fram-
kvæmdastjóri og auglýsingastjóri
Tímans starfaði hann til 1948.
Starfsemi Tímans var þá í Edduhús-
inu og á þessum árum vann Guð-
mundur auðvitað mikið starf fyrir
Framsóknarflokkinn.
Árið 1949 urðu nokkur þáttaskil
í lífi Guðmundar. Það ár gerðist
hann bóndi í Kollafirði en þar bjó
hann til 1961.
Það er líklega árið 1961 sem
hann selur ríkinu Kollafjörð til nota
undir laxeldisstöð. Guðmundur er
mikill áhugamaður um laxeldi.
Á þessum árum voru umræður
famar að aukast um lax- og sil-
ungseldi. Skúli á Laxalóni hóf eldi
á regnbogasilungi og Stangaveiði-
félag Reykjavíkur rak klakstöð fyr-
ir lax við Elliðaárnar.
Klakstöðvar höfðu verið reístar
á nokkrum stöðum á landinu og
gefist vel.
Guðmundur hreifst af þeim
möguleikum sem hann sá fyrir sér
í laxeldi. Einkum hafði hann hug-
ann við að auka með því tekjur þjóð-
arinnar, Guðmundur hefur sagt mér
að hann hafi á þessum árum séð
fyrir sér stórkostlegt eldi göngu-
seiða og sleppingar í sem flestar
ár. Gildrur áttu að taka hluta laxins
en hluta áttu veiðimenn að veiða.
Þama var Guðmundur í raun að
hugsa um hafbeit.
Hjá Veiðimálastofnun gerðu
menn sér ljósa grein fyrir nauðsyn
þess að ríkið reisti eldisstöð. Velja
þurfti stað er uppfyllti nokkur
ákveðin skilyrði. Staðurinn þurfti
að vera við sjó, hafa nægt hreint
vatn, helst eitthvert heitt vatn og
vera nálægt Reykjavík, þannig að
eftirlit og rekstur stofnunarinnar
væri auðveldari.
Leitað var eftir því við Guðmund
að hann léti land af jörð sinni und-
ir eldisstöð. Síðar kom inn í umræð-
una, að ekki væri heppilegt að vera
með búskap í nágrenni eldisstöðvar
vegna mengunar.
Þar kom að Guðmundur seldi
ríkinu jörðina þannig að þessi
draumur um laxeldisstöð í Kolla-
firði gæti ræst.
Mun þar einkum tvennt hafa
komið til. Annars vegar brennandi
áhugi Guðmundar á fiskeldi og þeim
framfömm sem af því gætu leitt
þjóðinni til hagsbóta og hins vegar
það að honum mun hafa þótt jörð-
inni sómi sýndur með því að slík
framfara- og framtíðarstofnun sem
laxeldisstöðin er, rísi þar.
Hann hafði það þá í huga, að ef
afkomendur sínir vildu síðar hefja
búskap væri víða framboð af ágæt-
um jörðum.
Margir höfðu áhuga á þessum
framkvæmdum, en þó munu þeir
hafa verið of fáir fyrst í stað. Síðar
óx áhugi manna enn meir og hygg
ég að Guðmundur hafí átt dijúgan
þátt í að glæða áhuga manna.
Sjálfur kynntist ég því síðar að
fáir munu lagnari við málflutning
en Guðmundur, en hann býr yfir
ótrúlegum hæfileikum til að sann-
færa menn og jafnvel telja þeim
hughvarf.
Nú er Kollafjarðarstöðin orðin
snar þáttur í laxeldi á íslandi og
reynslan sem þar hefur fengist
ómetanleg, bæði í eldi seiða og
hafbeit.
Hygg ég þegar litið er yfír þessa
sögu að segja megi að öllum öðrum
ólöstuðum að æði mikið muni um
þátt Guðmundar Ti-yggvasonar.
Þegar Guðmundur hætti búskap
hóf hann á ný störf fyrir Framsókn-
arflokkinn. Á skrifstofu fulltrúa-
ráðs Framsóknarfélaganna starfaði
hann til ársloka 1975 en síðan hef-
ur hann sinnt ýmsu fyrir flokkinn
í ígripum.
Það var á þessum árum, sem ég
kynntist Guðmundi. Þá var Þráinn
Afmæliskveðja:
Guðmundur Tryggva-
son frá Kollafirði
Minn gamli vinur, Guðmundur
Tryggvason, er áttræður í_ dag.
Svona líður nú tíminn hratt. Ósjálf-
rátt hvarflar hugurinn aftur í
tímann. Ég kynntist Guðmundi
fyrst þegar hann var skrifstofu-
stjóri fulltrúaráðs Framsóknarfé-
laganna í Reykjavík. Ég var þá að
stíga mín fyrstu skref í stjórn-
málabaráttu og oft þótti mér gott
að sækja ráð til Guðmundar.
Guðmundur var óvenjulega gjör-
hugull á alla hluti og er enn þrátt
fyrir háan aldur.
Líklega eru það sterkust skap-
gerðareinkenni hans hversu fast og
fimlega hann rökstyður skoðanir
sínar og setur mál sitt skýrt fram.
Þegar ég hugsa aftur til þessa tíma
og sé Guðmund fyrir mér við skrif-
borðið á flokksskrifstofunni fínn ég
að um leið koma í hug mér orðin
vitsmunir og rökfesta.
Guðmundur Tryggvason fæddist
að Klömbrum í Vesturhópi í Vest-
ur-Húnvatnssýslu 1. september
1908. Foreldrar hans voru Bjöm
Tryggvi Guðmundsson bóndi þar
og kona hans, Guðrún Magnús-
dóttir. Foreldrar Guðmundar flutt-
ust nokkru síðar að Stóru-Borg í
sömu sveit og þar ólst hann upp
næstelstur sex systkina.
Föður sinn missti Guðmundur er
hann var á tíunda ári. Hann vann
að búi móður sinnar til 27 ára ald-
urs, en þá giftist Margrét systir
hans og maður hennar kom að bú-
inu. Jafnframt vann Guðmundur á
þeim árum við bamakennslu í sveit-
inni og oft við vegavinnu.
Guðmundur las á þessum ámm
mikið eins og reyndar alla tíð síðan
og tókst að ná sér í þéttingsmikið
af bókum. Hann hefur alla tíð haft
gaman af að lesa um landafræði,
náttúmfræði, ævisögur og er
reyndar alæta á bækur.
Guðmundur stunclaði nám í Sam-
vinnuskólanum 1924—25, og
1928—29 var hann við málanám í
Fjármálaráðgjöf - Ávöxtunarþjónusta - Verðbréfamarkaður
LAUGAVEGI 97 - SÍMI 621660
ÁVftXTUN 8f 40)