Morgunblaðið - 01.09.1988, Side 54

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 1. SEPTEMBER 1988
54
nmnmn
q-is
... þegar hann tekur
þig með trompi.
TM R®g. U.S. Pat Off.—all rights reserved
® 1988 Los Angeles Times Syndicate
Hann er gæddur stálvilja. — Nú
ætlar hann að hætta alveg að
reyna að hætta að reykja.
HÖGNI HREKKVISI
„ HVÆT VEIKÚ*
ERV’INUR þDVN??
Kettir eru dásamleg dýr
Kæri Velvakandi!
Mér varð mikið um þegar einhver
„dýravinur" hringdi og vildi banna
kattahald í borginni eða setja ströng
lög varðandi það. Hélt hann því
fram, að kettir gerðu næstum ekk-
ert nema að drepa litlu fuglana, en
auðvitað er það ekki rétt.
Því neita ég ekki, að það eru til
kettir, sem hafa kannski einhvem
tímann drepið fugla. Staðreyndin
er hins vegar sú, að þeir kettir sem
hafa alið allan aldur sinn í borg
kunna bara yfirleitt alls ekki að
veiða. Og ég get fært rök fyrir
þessu. Sjálf á ég kött og kann hann
ekki að veiða. í hvert sinn sem fugl-
ar fljúga fram hjá mjálmar hann
bara ámátlega og horfir löngunar-
augum út.
Kæri „dýravinur". Þótt þú hafir
kannski orðið vitni að því að köttur
hafi drepið fugl gildir það ekki um
alla ketti, því þeir eru ólíkir ein-
staklingar. Þess vegna segi ég, að
þótt einhver fugl hafi dáið af völd-
um kattar, þá þarf ekki að dæma
alla ketti eftir því. Og jafnvel mein-
lausustu kettir ganga með bjöllu
um hálsinn, sem klingir í allan lið-
langan daginn.
Með þökk fýrir birtinguna, í von
um að fólki fari að skiljast, að kett-
ir eru 'ekki einhver villidýr, sem
hugsa aðeins um að drepa fugla,
heldur eru þeir einhver dásamleg-
ustu dýr sem til eru.
G.S.
Bílastæðavandi við Engjasel
Kæri Velvakandi!
Núna er mælirinn fullur og vel
það. Ég get ekki orða bundist og
lýsi mikilli undrun og óánægju með
það mikla skilningsleysi sem þeir
menn sýna, sem eiga að gæta þess
í samráði við bifreiðaeigendur, að
umferðin gangi sem best. Á ég hér
við lögregluþjóna Reykjavíkurborg-
ar.
Eins og alþjóð veit, hefur bílainn-
flutningur landsmanna aukist mjög
mikið að undanfömu, en bílastæð-
um hefur ekki fjölgað í samræmi
við það. Er það ástæðan fyrir þessu
bréfi.
í þann tíma sem ég hef búið í
Engjaseli hef ég séð, að fjöldi bíla
er með sektarmiðá á framrúðunni
á morgnana og það er ansi kostnað-
arsamt að þurfa kannski að borga
tvær sektir á viku eða jafnvel tvær
sektir sama daginn.
Mér fínnst ekki skipta miklu
máli, hvort maður leggur við gang-
stétt eða uppi á graseyju rétt yfir
blánóttina. Astandið á kvöldin er
þannig, að það er nánast vonlaust
að fá lögleg bílastæði og það er
slæmt að þurfa að leggja utan
næsta nágrennis heimilis síns til
að vera viss um að fá ekki sektir
yfir nóttina.
Ég hef nú ekki séð mikla umferð
hér í Engjaselinu og finnst það
ruddalegt að koma að næturlagi og
sekta íjöldann allan af bflum, sem
eru ekki fyrir neinum nema hátt-
virtum iögregluþjónunum. Þeim
virðist hins vega finnast gaman að
sekta bfleigendur að nóttu til.
Ég er þess fullviss, að ég tala
hér fyrir hönd fjölda bíleigenda við
Engjasel og nágrenni og vona ég
að lögregluyfirvöld skilji sjónarmið
okkar vel.
Með þökk fyrir birtinguna,
íbúi í Engjaseli.
HUNDARIKIRKJUGÖRÐUM
Til Velvakanda.
Nýlega sá ég skilti í kirkju-
garði einum hér í borg, þar sem
stóð að ekki mætti koma með
hunda inn í hinn vígða reit fram-
liðinna. Þá fæddist staka:
Sanngjamt þetta sýnist mér,
synda - hafna - gjörðum.
Ekki’ er leyft að hafa hér
hunda í kirkjugörðum.
Auðunn Bragi Sveinsson.
Víkverji skrifar
Skáldið Bemard Shaw mun eiri-
hvemtímann hafa sagt að allar
starfsgreinar væru samsæri gegn
leikmönnum. Þessi kenning gæti
sem best verið homsteinn blessaðs
stofnanamálsins sem hefur oft orðið
Víkveija að umtalsefni. Því hefur
nefnilega verið haldið fram að
stofnanamálið sé tæki fræðinga til
að ieggja áherslu á lærdóm sinn,
þannig að venjulegt fólk skilji helst
ekki bofs og fyllist þar af leiðandi
lotningu og trausti gagnvart því
sem verið að að fjalla um.
XXX
etta eru engin ný sannindi.
Víkveiji var til dæmis um dag-
inn að lesa Bangsímon fyrir dóttur
sfna, en sú bók var skrifuð fyrir
60 ámm. Á einum stað er lýst orða-
skiptum Uglunnar og Jakobs; Ugl-
unni er lýst svo að hún viti marga
hluti, og geti skrifað nafnið sitt,
Gugla, en sé samt ekki sérlega vit-
ur. Svona er samtalið:
„Veðurfarsskilyrðin hafa verið
mjög óhagstæð upp á síðkastið,
sagði Uglan.
Hvað þá?, spurði Jakob.
Það hefur rignt mikið, útskýrði
Uglan.
Já, sagði Jakob.
Vatnsyfirborðið hefur náð for-
dæmalausum hæðum, sagði Uglan.
Hefur hvað??
Það er mikið vatn allsstaðar, út-
skýrði Uglan.
Já, sagði Jakob.
En horfumar eru jákvæðar. Á
hveiju augnabliki gæti farið
svo ...“ o.s.frv.
XXX
Víkveiji hefur það á tilfinning-
unni að eftir því sem stjóm-
kerfið bólgnar út, verði samskipti
embættismanna og almennings æ
meira í líkingu við samtal Uglunnar
og Jakobs. Þessi samskipti fara að
mikiu leyti fram gegnum fjölmiðla
svo fjölmiðlamenn bera þar einnig
ábyrgð. Það hljómar kannski undar-
lega en svo gæti farið að eftir því
sem sérhæfing eykst og upplýsinga-
magn í umferð verður umfangs-
meira, eins og menn myndu segja
á góðu stofnanamáli, muni fjölmiðl-
unin snúast upp í andhverfu sína,
verða að fámiðlun, vegna þess að
fólk hættir að skilja það sem við
það er sagt.
XXX
Víkveiji var að fletta upplýs-
ingabæklingi um húsnæðis-
bætur, sem embætti Ríkisskatt-
stjóra gaf út fyrr á árinu. Þar seg-
ir meðal annars: „Frá heildarfjár-
hæð húsnæðisbóta skal dregin sú
upphæð sem svarar til þeirrar lækk-
unar á tekjuskatti sem viðkomandi
maður hefur notið vegna vaxtafrá-
dráttar á árunum 1984—1987, eftir
að sú íjárhæð hefur verið fram-
reiknuð samkvæmt lánskjaravísi-
tölu frá og með júní á álagningar-
ári til og með júní 1988.“ Með góð-
um vilja, og með því að lesa þetta
nokkrum sinnum í gegn, má skilja
hvað við er átt, en er ekki hægt
að koma þessum upplýsingum á
framfæri á mannamáli?
XXX
að er mikið talað um spamað
í ríkiskerfínu þessa dagana.
Bandarískur þingmaður hefur hald-
ið því fram, að ef lög og reglugerð-
ir allra fylkjanna í Bandaríkjunum
væru gerð skiljanleg, yrði eitt starf
af hveijum fímm, á vegum hins
opinbera, óþarft og þúsundir lög-
fræðinga myndu missa vinnuna.
Sjálfsagt hefur tilvitnaða kiausan
úr skattabæklingnum verið afrakst-
ur langrar yfirlegu margra opin-
berra starfsmanna, og síðan hafa
margir þurft að veita því fólki upp-
lýsingar, sem hafa ekki skilið upp-
lýsingamar. Bjargráðanefnd ríkis-
stjómarinnar vildi láta leggja niður
1.000 opinber störf. Fjármálaráð-
herra ætti kannski að kanna hvað
hann getur sparað með því að láta
snúa, þótt ekki væri nema upplýs-
ingum til almennings, á venjulega
íslensku.