Morgunblaðið - 04.09.1988, Blaðsíða 9

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 4. SEPTEMBER 1988
9
I
14. sunnudagur eftir trinitatis.
Lúk. 17.11.-19.
HUGVEKJA
eftir séra GUÐMUND ÓLA ÓLAFSSON
Hvar em
hinir?
Það er satt, að stundum er
fátt í kirkju. Engir vita það bet-
ur en prestar og aðrir þeir, sem
þjóna að helgihaldinu. Varð ekki
einhverjum kennimanni suður
með sjó að orði, þegar hann leit
yfir söfnuð sinn: „Fátt guðs-
barna, flestir útróðramenn“?
Það er þó nokkur skóli fyrir
prest að þjóna þeirri kirkju, sem
ferðamenn sækja mjög, en á sér
fámennan heimasöfnuð. Þar
getur ýmist orðið mest fjölmenni
og svo næsta fámennt, og hvort
tveggja harla óvænt. Stundum
virðist það koma eins og þruma
úr heiðskíru lofti yfir gesti og
gangandi, þegar hringt er til
messu, og ryðst þá hver um
annan þveran í burtu, eins og
eigi fótum fjör að launa. Aðra
daga kemur fólk hópum saman
og í hátíðarskapi til að taka þátt
í lofsöng og messugerð. En hvort
heldur sem er, þá er ætíð of
fátt, því að þeir, sem ekki komu,
en áttu þess þó kost, eru ævin-
lega miklu fleiri en þeir, sem
komu. Því hlýtur Drottinn sjálf-
ur að svipast um bekki við hveija
messu og segja: „Fátt af guðs-
börnum. Hvar eru hinir? — Voru
þeir ekki fleiri, sem vildu snúa
aftur og gefa Guði dýrðina?“
Myndirnar af Jesú og líkþráu
mönnunum tíu eru skýrar og
skarpar, þótt liðnar séu tuttugu
aldir frá atburðum. Orð eru
máttug, bæði töluð og rituð, og
þeim mun máttugri sem meira
er til þeirra vandað. Islenzk
predikunarlist virðist snemma
hafa risið hátt og mótaðist
eflaust af fáorðum sögum Jesú
og lærisveinanna. Þegar aldir
liðu fram varð hún fjársjóður í
bókum og sálmum.
En þótt orðsins list sé göfug
og enn megi glöggt sjá markaða
ásjónu og fátæklegan búning
Samveijans, sem kastaði sér að
fótum Jesú og lofaði Guð hárri
raustu — og ekki síður heyra
tregann í orðum Jesú — þá eru
textar næsta örðugir þessa
daga. Hví eru allar þessar sög-
ur, sunnudag eftir sunnudag, af
Samveijum, útlendingum og út-
lögum mannfélagsins: Týndur
sauður, bersyndugir og toll-
heimtumenn, blindir og holds-
veikir?
Er nokkur furða, þótt ein-
hveijir forði sér úr þessari döpru
veizlu út í sólina?
Flóttinn verður þó skamm-
vinnur fagnaður. Enginn fær
flúið þetta stríða erindi, sem að
lokum reynist hið mesta fagnað-
arerindi á jörðu. — „Hvert get
ég farið frá anda þínum og hvert
flúið frá augliti þínu? kvað gam-
alt sálmaskáld. „Þótt ég stigi
upp í himininn, þá ertu þar, þótt
ég gerði undirheima að hvílu
minni, sjá, þú ert þar. Þótt ég
lyfti mér á vængi morgunroðans
og settist við hið yzta haf, —
einnig þar mundi hönd þín leiða
mig og hægri hönd þín halda
mér.“ (Sálm. 139.)
Hann er að leita hins týnda,
Frelsarinn. Hann kom ekki til
að lækna heilbrigða, ekki til að
kalla réttláta, heldur syndara.
Það verður stríð og örðug kenn-
ing, þar til sá dagur rennur, að
þú sérð og skilur hver er sjúkur
og sekur og týndur og kominn
á dauðans hæð.
Ræða Jesú yfir Samveijanum
var hins vegar ekki hörð. Það
er líkast því, að hann brosi og
bitur tár hrynji af hvörmum
hans í senn: „Trú þín hefur
bjargað þér.“
Þeir urðu að vísu allir heilir,
þeir tíu. Þessi eini var útlending-
urinn, sem ekki var af sama
sauðahúsi. Hann einn sneri aftur
og heyrði þá predikun. Og hví
var trú hans svo frábær?
Jú, hann hætti á meira en
hinir. Hann varpaði sér í dýpsta
hylinn, í haf miskunnarinnar,
gaf sig því á vald. 011 rök manna
mæltu þó móti því, að honum
yrði bjargað, að hann næði
nokkurn tíma landi.
Hann bjargaðist. Þá sneri
hann við. Engin bönd hefðu
haldið honum. Drottinn hafði
opnað varir hans og harta. Hárri
raustu lofaði hann Guð og þakk-
aði Jesú. Þar varð ekkert messu-
fall, þótt hinir tíu kæmu ekki.
, Kristniboð, hvað er það? Þú
hefur heyrt þess getið.
Það er messugjörð af þessu
tagi. Drottinn vinnur miskunn-
arverk á óverðugum. Þá lúkast
upp flóðgáttir lofsöngsins og els-
kunnar til Guðs. Steinarnir
mundu hrópa, ef aðrir brygðust.
Hefur þú hugleitt, að kirkju-
gangan ein getur verið öðrum
kristniboð og vitnisburður. Fá-
tæklegri væri Biblían, ef ekki
væri þar sagan af Samveijanum
líkþráa og löfsöng hans.
Hér er lítil þjóð, oft eins og
Samvetji meðal stærri og fremri
þjóða, sem mætti virðast að
stæðu Guði nær. Og þó hlaut
hún dýra miskunn af hendi
Guðs, — dýr og máttug og eilíf
orð.
Skyldi hún ekki skulda nein-
um neitt — í sunnudagstómlæt-
inu?
Tólf ára ábyrg fjármálaráðgjðf
Fjárfestingarfélagsins
hefur tryggt þúsundum sparifjáreigenda
góða ávöxtun á ðruggan hátt!
ú þarft ekki að þekkja okkur
til að koma í heimsókn og tala
við okkur. Þú þarft heldur ekki
að vita neitt um vexti eða verð-
bcetur. Það eina sem þú þarft er
að viljafá sem mestfyrirpening-
ana þína.
Hyá Verðbréfamarkaði Fjár-
festingarfélagsins fá þeir sem
þess óska aðstoð við kaup á
Símsvari ALLAN SÓLARHRINGINN í síma 28506. Upplýsingar um daglegt gengi Skyndibréfa, Kjarabréfa, Markbréfa, Fjölþjóðabréfa og Tekjubréfa
Gengi: 2. sept. 1988: Kjarabréf 3,249 - Tekjubréf 1,558 - Márkbréf 1,704 - Fjölþjóðabréf 1,268
Kjarabréfum, Tekjubréfum,
Markbréfum, Spariskírteinum
ríkissjóðs, bankabréfum og öðrum
verðbréfum.
FJÁRFESTINCARFÉlÆilÐ
Hafnarstræti - Kringlunni - Akureyri
Aöili aö Veröbréfaþingi Islands
Hluthafar: Verzlunarbankinn, Eimskip, Tryggingamiðstöðin,
Lifeyrissjóður Verslunarmanna auk rúmlega 400 fyrirtækja og einstaklinga.
c
Kjtrangar starfsreglur og ábyrg
verðbréfaviðskipti hafa sett
Verðbréfamarkað Fjárfestingar-
félagsins í forystu frjálsra verð-
bréfaviðskipta undanfarin tólf
ár.
Sérþekking starfsfólks okkar
kemur sparifjáreigendum til
góða. Árangur og ávöxtun
undanfarinna ára eru besti
vitnisburðurinn um hœfni okkar.