Morgunblaðið - 28.02.1989, Blaðsíða 38
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 28, ^BffÚAR ,19fi9
Steinar Þórhalls-
son - Minningarorð
Fæddur 21. nóvember 1936
Dáinn 19. febrúar 1989
Langt er síðan léttum skrefum
lékst þú bam við flæðarmál.
Skemmtir þér við skel og bobba
skyggndist eftir sfli og ál.
(Ö.A.)
Hann Steinar hefur varla verið
nema svona 5-6 ára þegar ég sá
hann fyrst. Hraustlegur, ljóshærður
hnokki með hrokkna lokka, kátur
og léttur í lund.
Frá bemskuheimili hans var stutt
í fjöruna og mátti segja að þar
væri leikvöllurinn. Hvenær sem
færi gafst var hlaupið að sjónum.
Þar voru viðfangsefnin óþijótandi
og hægt að láta gerast ævintýri.
Það var hafíð sem heillaði. Hann
var ekki hár í lofti þegar hann byij-
aði að fara á sjóinn með föður sínum
og bræðrum. Þá strax mun hann
hafa tekið sjávarbakteríuna.
Upp úr fermingaraldri sótti hann
fast eftir að kynnast alvöru sjó-
mennsku. Hann var aðeins 16 ára
gamall þegar hann fór fyrst á vetr-
arvertíð og þá á fískibát frá Skaga-
strönd. Eftir það var teningnum
kastað. Sædrottningin hafði rétt
honum hönd sína til fulls.
Næst lá leið hans á flutningaskip
og sigldi hann þá til hafna í Evrópu
og Ameríku. Þegar hann hætti þeim
siglingum var hann ýmist á fiski-
bátum eða togurum. Hann fór í
Stýrimannaskólann og var eftir það
stýrimaður eða skipstjóri á físki-
skipum. Síðustu árin vann Steinar
í landi og þá alltaf við fískvinnslu
og netagerð.
+ Bróðir okkar, GUÐNI GUÐMUNDSSON, Aðalgötu 23, Súgandaflrði, varð bráðkvaddur 26. febrúar. Systkinin.
t Eiginkona mín, ELÍSABET G. HÁLFDÁNARDÓTTIR, dvalarheimillnu Hlfð, ísafirði, iést f sjúkrahúsi ísafjarðar þann 25. febrúar sl. Hinrik Guðmundsson.
ir
+ Móðir okkar, GUÐRÚN B.JAKOBSDÓTTIR frá Látravfk, Freyjugötu 10, Reykjavfk, andaðist í Hafnarbúðum 25. þ.m. Börn hinnar látnu.
+ Eiginmaður minn og faðir, ANTON KRISTJÁNSSON, Brekkugötu 9, Akureyri, lést á Fjórðungssjúkrahúsinu á Akureyri laugardaginn 25. febrú- ar. Fyrir hönd aðstandenda, Hanna Stefánsdóttir, Kristján Antonsson.
+ Móðir mín, tengdamóðir og amma, JÓNÍNA ÁSMUNDSDÓTTIR, Funafold 35, verður jarðsett frá Fossvogskirkju miðvikudaginn 1. mars kl. 13.30. Þeim sem vildu minnast hennar er vinsamlegast bent á líknarstofnanir. Halldór J. Ólafsson, Jónfna Sigurðardóttir og barnabörn.
kXVHÍt&JX&i. ■ rtTT -IÍ 'm' í H-wrn l. frMMAaHt.-irAr M'-fvaMLfU
Ingileifur Steinar Þórhallsson
eins og hann hét fullu nafni fædd-
ist að Ánastöðum á Vatnsnesi í
Vestur-Húnavatnssýslu, sonur
hjónanna Ólafar Ólafsdóttur og
Þórhalls Jakobssonar sem þar
bjuggu.
Böm þeirra vom átta. Synimir
voru sjö og ein dóttir. Ungur að
ámm kvæntist Steinar Önnu Þóm
Ólafsdóttur og áttu þau heimili í
Reykjavík og á Akranesi. Þau slitu
samvistum. Böm þeirra em fímm,
Halldóra María, Þórhallur Steinar,
Þröstur Sævar, Ólöf Ingibjörg og
Jökull Már. Öll hafa þau stofnað
heimili nema Jökull. Hann lauk
stúdentsprófí í vor og vinnur við
verslunarstörf.
Bömunum hans Steinars þótti
gott að koma að Ánastöðum til afa
og ömmu. Þangað vom þau alltaf
velkomin. Þar dvöldu þau oft lengri
eða skemmri tíma. Lengst dvaldi
Þórhallur þar.
Síðari kona Steinars er Sólrún
Leósdóttir ættuð frá Akranesi. Þau
eiga eina dóttur, Ingu Lóu sem nú
er á fermingaraldri. Bömum Sól-
rúnar, Halldóri og Ásu Dóm, reynd-
ist Steinar frábærlega vel.
Þau áttu fallegt heimili á Fram-
nesvegi 10 í Keflavík. Steinar var
verklaginn maður og þau hjónin
bæði semhent um að gera það sem
vistlegast. Fyrir nokkmm ámm
eignuðust þau sælureit í sumar-
landi, það var bústaður á fallegum
stað í Þjórsárdal.
Þangað fóm þau hvenær sem
tími var til og áttu þau þar ótaldar
ánægjustundir.
Þegar ég að leiðarlokum kveð
mág minn Steinar Þórhallsson lang-
ar mig til að lýsa aðdáun minni á
því hve vel hann bar veikindi sín,
sem vom löng og erfíð. Hann kvart-
aði sjaldan eða aldrei og hafði jafn-
vel gamanyrði á vömm þó sár-
þjáður væri.
Ég þakka honum samvemna á
Ánastöðum og allar góðu stundim-
ar. Síðast en ekki síst vil ég þakka
fyrir dagana sem hann dvaldi þar
með okkur sl. sumar. Þeir verða
okkur ógleymanlegir.
Steinar hefur nú verið lagður til
hinstu hvíldar í Keflavíkurkirkju-
garði. Mér kemur aftur í hug litli
hnokkinn sem las úr bókinni sem
hann fékk í jólagjöf, kvæði sem
endaði á þessa leið
Vakir á himni jólastjama
vindur af hafi blés.
Fallega syntu selimir
við Suðumes.
Aldraðri móður Steinars, eigin-
konu, svo og ástvinum öllum, sendi
ég innilegar samúðarkveðjur. Ég
bið þeim blessunar guðs.
Halldóra Kristinsdóttir
Laugardaginn 25. febrúar var til
moldar borinn í Keflavík mágur
minn, Ingileifur Steinar Þórhallsson
frá Ánastöðum á Vatnsnesi, Vest-
ur-Húnavatnssýslu. Hann andaðist
á sjúkrahúsinu í Keflavík sunnu-
daginn 19. febrúar, langt um aldur
fram. Þeir sem til þekktu höfðu að
vísu búist við þessu um nokkurt
skeið, en andlátsfregn góðs vinar
hittir mann alltaf jafn sárt og mis-
kunnarlaust.
Steinar, eins og hann var alltaf
kallaður, fæddist að Ánastöðum 21.
nóvember 1936. Hann var þriðji
yngstur af átta bömum hjónanna
Ólafar Ólafsdóttur og Þórhalls Jak-
obssonar. Nú lifa sex af bömum
þeirra hjóna, því fyrir ellefu árum
lést annar sonur þeirra, Jón Þór,
sem var kvæntur þeirri er þetta
skrifar. Þórhallur lést fyrir nokkr-
um ámm, en Ólöf fylgir nú öðmm
syni sínum hinstu sporin.
Steinar kvæntist Önnu Olafs-
dóttur og áttu þau fímm böm,
Halldóm, Þórhall, Þröst, Ólöfu og
Jökul. Þau em öll uppkomin. Stein-
ar og Anna slitu samvistum.
Steinar kvæntist síðar Sólrúnu
Leósdóttur, er lifír mann sinn, og
áttu þau eina dóttur, Ingu Lóu, sem
á að fermast í vor. Hjá þeim ólust
einnig upp tvö böm Sólrúnar, Ása
Dóra og Halldór.
Fyrstu kjmni mín af tilvonandi
tengdaíjölskyldu minni vom einmitt
þegar ég kom í heimsókn til Stein-
ars og Ónnu. Þar átti ég líka að
hitta tengdaforeldra mína í fyrsta
skipti. Ég verð að viðurkenna að
nokkum kvíða bar ég í bijósti. En
það var óþarfí, því mér var tekið
opnum örmum, með hlýju og gleði,
svo það var eins og verið væri að
Minning:
Hulda L. Blöndal
Magnúsdóttir
Fædd 17. ágúst 1907
Dáin 16. febrúar 1989
í dag, þriðjudag, fer fram frá
Fossvogskirkju útför Huldu Líneyj-
ar Blöndal Magnúsdóttur. Hulda
fæddist í Stykkishólmi 17. ágúst
1907 dóttir hjónanna Magnúsar
Benedikts Blöndals hreppstjóra og
konuhans, Guðnýjar Bjömsdóttur,
ættaðri frá Reynikeldu á Skaga-
strönd. 7. júní 1930 gekk Hulda
að eiga ísleif Helga Sigurðsson,
trésmíðameistara, fæddan að Gróu-
bæ á Eyrarþakka, 13. maí 1906.
Þau eignuðust 5 böm sem em:
Ema, verslunarkona í Kópavogi,
gift Halldóri Valgeirssyni, endur-
skoðanda; Haukur Ormar, fæddur
9. febrúar 1938, dáinn 11. júní
1940; Óskírður sonur fæddur 21.
ágúst 1941, dáinn 23. ágúst 1941;
Magnús Sigurður, trésmiður og
bóndi að Múla í Kollafírði, Austur-
t
Ástkær eiginmaöur minn, faðir, bróðir og mágur,
HAFSTEINN BERGMANN JÓNSSON,
lóst að kvöldi 26. febrúar í Borgarspítalanum. Útförin auglýst síöar.
Kristín Eide,
Elfn Agnes,
Fanney Jónsdóttlr, Sigurður Angantýsson,
Agnes Jónsdóttir, Svava Jónsdóttir,
Soffia Jónsdóttlr.
t
Faðir okkar,
SVEINN E. SVEINSSON
Hrafnistu,
Reykjavfk
lóst 25. febrúar. Jarðarförin auglýst síðar.
Elfsabet Sveinsdóttir,
Hulda Sveinsdóttir,
Guðlaug Sveinsdóttir,
Guðbjörn Sveinsson.
Legsteinar
HARGAR GERÐIR
Mamorex/Granít
Steinefnaverksmiöjan
Helluhrauni 14, sími 54034,
222 Hafnarfjörður
taka á móti gömlum og góðum vini,
og átti Steinar ekki hvað síst sinn
þátt í því. Og þannig var það allt-
af, fyrr og síðar, er ég kom á hans
heimili. Ég hafði það alitaf á tilfínn-
ingunni að hann gleddist innilega,
og við væmm svo hjartanlega vel-
komin þegar við komum. Alltaf var
nóg til að tala um. Þar skorti aldr-
ei umræðuefni, það var hægt að
tala við Steinar um allt milli himins
og jarðar. Þó held ég að allt er að
sjó og fískveiðum laut hafi verið
honum hvað hugstæðast, enda
stundaði hann sjómennsku um langt
skeið.
Steinar var að eðlisfari léttljmdur
og glaðvær, og átti auðvelt með að
taka spaugi og spauga, ekki hvað
sfst um það er hann sjálfan varð-
aði. Ekki er mér gmnlaust um að
þessi glaðværð væri líka hans að-
ferð til að lejma viðkvæmni og sár-
indum, sem hann fór ekki varhluta
af í lífinu, frekar en aðrir, en menn
bera með svo misjöfnum hætti.
Hann var ekki einn af þeim sem
bera tilfínningar sínar á borð fyrir
fjöldann, en hlýju átti hann í ríkum
mæli. Það fékk ég að rejma, þegar
ég átti sjálf í erfíðleikum og fyrir
það vil ég þakka.
Með Steinari er genginn heiðar-
legur og góður drengur. Hann var
alla tíð starfssamur og samvisku-
samur, og rejmdi raunar að vinna
þó heilsan leyfði það ekki lengur.
Það er ávinningur fyrir þjóðfélag
að eiga þegna sem vilja vinna, og
vinna vel, og það er ávinningur
hveijum manni að kjmnast heiðar-
legum og góðum dreng. Megi Stein-
ar hvíla í Guðs friði.
Elsku Ólöf mín, Sólrún og þið
öll hin, sem berið þyngstan harm í
bijósti, fyrir hönd fjölskyldu minnar
sendi ég ykkur innilegar samúðar-
kveðjur.
Sigurlaug Guðmundsdóttir
Barðastrandarsýslu, kvæntur
Ingrid Isafold Oddsdóttur fæddri í
Danmörku; Sesselja Guðný, versl-
unarmaður, gift Stefáni Jónssjmi,
vélvirkja. Afkomendur Huldu og
Helga eru nú 13 bamaböm og 5
langömmuböm.
Arið 1969, nánar tiltekið 18.
apríl, missti Hulda mann sinn eftir
harða baráttu við erfiðan sjúkdóm.
Hulda var þá ein eftir í heimili. Öll
bömin búin að stofha sitt eigið
heimili og flogin úr hreiðrinu. Þá
kom sér vel að hafa lundina henn-
ar. Hulda var vel af guði gerð, hún
var bæði félagslynd og létt var lund-
in. Gestrisin með afbrigðum og
skemmtileg heim að sækja. Hún
valdi sér því stárf eftir því og tók
að sér að annast þroskaheft börn
svo mæðumar gætu fengið dag í
hvíld. Þessi böm átti Hulda til að
kalla bömin sín. Þegar því lauk
sneri hún sér að gamla fólkinu og
reyndar öllum sem hún frétti um
erfíðleika hjá. Við emm öll á sömu
Ieiðinni enda urðum við vör við það
þegar Hulda varð fyrir því óhappi
að fótbrotna og var kominn einn
daginn á Elliheimilið Kumbaravog,
þar sem annast var um hana. Enn
var lundin létt, og kátt í kringum
hana. En nú byijaði stríðið sem
engin vinnur, Hulda fékk slag.
Síðan hefur hún verið á Borg-
arspítalanum þar til að hún Iést
fímmtudaginn 16. febrúar. Við er-
um einum samferðamanninum fá-
tækari. Blessuð sé minning Huldu
Líneyjar Blöndal.
Valgeir Þórður Guðlaugsson