Morgunblaðið - 12.03.1989, Blaðsíða 12

12 G
MORGUNBLAÐIÐ MANNLIFSSTRAUMAR SUNNUDAGUR 12. MARZ 1989
MATUR OG DRYKKUR/^ HótelHolti meb Steinunni
Siguröardóttur __________
Alg/ört öngvit
STEINUNN Sigurðardóttir er ekki aðeins þjóðkunnur rithöfundur
heldur heimskona, meintur milljónamæringur og mamma hennar
Tinnu. Nýverið sigldu þær mæðgur um Karíbahafið á stóru fleyi
þar sem á boðstólum voru kynjaréttir innan um frístandandi
ísskúlptúra. Svo og sírennandi Margarítur og Pínur Kólödur, Allan
sólarhringinn ... Byijuðu í maya-rústum í Mexíkó, enduðu í paradís
á Haiti, m.a. með viðkomu á eyjarkríli þar sem Díana prinsessa lét
sérsmíða brúðkaupshnífapörin — úr gulli og svörtum kórai — og
þær mæðgur fóru í sérhannaðan kafbát til að kynnast skjaldbökum
að éta svamp á hvítum sandbotni. Og froskmönnum út úr kú. Að
sjálfsögðu. Þær litu jafhvel inn hjá útibúi Hildu hf. í miðju Karíba-
hafi.
Að vonum fór Steinunn í smáfylu við að koma heim í ófærðina —
innan dyra jafiit sem utan — þar sem hún þurfti að byija á að sort-
éra allar þær kompur sem leifði af metsölubók síðasta árs. Því við
hæfi að bjóða manneskjunni í mat á stað sem hún hefúr haft í
hávegum, Hótel Holt, til að bæta hennar skap. Það tókst.
Ævintýralega skrýtin
kynskipting
Holtsbarinn hlýtur að kallast sá
flottasti í bænum: að fermetra-
Qölda á við prýðilega piparsveins-
íbúð. Sú hugrenningatengsl eru ofur-
eðlileg af því að þar eru ekki básar
eins og sums stað-
ar, heldur grá,
hlussuleg — en afar
þægileg — sófa-
sett, sem gefa grá-
an fiðring. Plús
barinn náttúrlega.
Aftur á móti á eng-
eftir Jóhönnu jnn karlmaður jafn-
Sveinsdóttur marga Kjarvala og
eigandi Holtsins, Þorvaldur í
Síld & fisk, enda pipraði Þorvaldur
ekki. En óneitanlega er piparsveina-
fílingur í sumum þeirra bisness-
manna sem eru sem mosagrónir
hægindunum yfir fordrykk. Átta slík
gengi og við einu konumar á staðn-
um. Skondið. Á fimmtudagskvöldi.
„Ég hef meira vit á þessu markaðs-
lega séð,“ segir einn í yngri kantinum
hátt við félaga sinn, með áherslu á
„lega“.
„Þessi þjóð hegðar sér alltaf eins og
hún sé á heiðabýli," hvíslar Steinunn
og á við raddstyrk mannsins.
Eftir niðurbælt fliss af bestu sort
biðjum við Steinunn um Margarítur
í fordrykk þótt það nafn sé ekki að
finna á annars yfirgripsmiklum bar-
seðli hússins. Auðsótt mál.
Síðan göngum við inn í matsalinn á
vit enn fleiri bissnessmanna. Aðeins
eitt borð er setið konum .
„Hér er aðskiínaðarstefna eins og
ennþá sést í boðum,“ segir Steinunn.
“Þetta er ævintýralega skrýtið."
Alveg aflbragð
Enginn hægðarleikur að gera upp
hug sinn varðandi matseðilinn þar
sem er að finna u.þ.b. 50 sérrétti,
auk matseðils dagsins. Gamlir og
nýir standardar og hvergi prentvillu
að sjá í fljótu bragði, hvað þá mál-
villu, á þremur tungumálum, sem er
harla sjaldgæft á matseðlum
íslenskra veitingastaða. Og vínlist-
inn. Mamma mía!
Að lokum skjótum við hvor um sig
á reyktan ál með eggjahræru (1082
kr.) og graflamb með melónu (770
kr.) í forrétt. í aðalrétt báðar á ijúpu
með waldorfsalati og mörgu fleiru
(2015 kr.) með fullri virðingu fyrir
grísa- og nautamedalíum, lamba- og
aligrísahryggjum. Þjónninn ráðlegg-
ur okkur að reyna Cháteau Viaux
Bömale 1985 með ijúpunni. í eftir-
rétt veljum við Crépes Suzette,
pönnukökur, eldsteiktar í appelsínu-
líkjör, með vanilluís, sem mér vitan-
lega eru ekki á boðstólum annars
staðar í Reykjavík.
Er ekki að orðlengja það að allir
réttirnir brögðuðust frábærlega vel.
Það vakti athygli okkar að ijúpan
var afar léttsteikt, sem maður á ekki
að venjast.
„Þessi ijúpa er algjört öngvit,“ segir
Steinunn. „Og hún er örugglega ekki
með salmónellu! Þetta er eina fugla-
kjötið sem ég hef borðað blóðugt og
finnst vera gott. Ævintýralega
meyrt. Þetta er bæði gott, og rarí-
tet. Af þessu er ljóst að ijúpan skipt-
ir ekki bara um ham í landslaginu
heldur líka í matseld. Þetta er hik-
laust besti matur sem ég hef borðað
lengi.“
Þá finnst henni meðmælt rauðvín
fara einstaklega vel með ijúpunni
og vera alveg afbragð. Þjónninn sem
í ábyrgð gekkst er það eiginlega líka,
bæði fyrir fegurð og lipurð, svo og
hnitmiðaðan ijúpna(veiði)fyrirlestur.
„Ég held að ekki fari margir í fötin
þeirra hér á Holtinu," segir Steinunn.
Skelli saman því sem til er
Yfir kaffi og Remy Martin segir
skáldkonan aðspurð frá eigin mats-
„Yfirleitt er ég fremur óskipulögð við matargerð. Skelli saman því
sem til er í ísskápnum. Það lukkast náttúrlega ekki alltaf vel,“ segir
Steínunn Sigurðardóttir rithöfundur.
eld. Hún hefur gaman af að búa ti!
mat en fer sjaldnast eftir uppskrift-
um nema kannski þegar eitthvað
sérstakt stendur til.
„Að öðru jöfnu er ég fremur óskipu-
lögð. Skelli saman því sem til er í
ísskápnum. Það lukkast náttúrlega
ekki alltaf vel, en oftast nær, held ég.
Við erum bara tvær í heimili mæðg-
urnar og því elda ég frekar einfaldan
mat, gjarnan grænmeti: snöggsteikt
á pönnu eða ofnbakað, t.d. með osta-
sósu. Þegar ég elda samsetta rétti
hef ég mest verið fyrir fisk, ekki síst
saltfisk. Og af gömlum standördum
má nefna moussaka."
Þegar hér er komið sögu verður
skyndilega grafarþögn í matsalnum.
Ekki einu sinni skálaglamur heyrist
í hálfa mínútu. „Kjaftaryþminn fylg-
ist greinilega að. Ævintýralega
skrýtið," segir Steinunn. „Hér er
ósýnilegur umræðustjóri."
Bónorð út á bernaissósu
Svo upphefja allir raustir sínar
samtímis, þ á m. Steinunn, spurð
um Akkilesarhæl sinn í eldamennsk-
unni:
„Bakstur. Þegar ég bjó úti í Svíþjóð
reyndi ég að baka brauð af því að
brauðin þar eru svo ferlega vond.
En mín urðu lítið betri svo ég hætti.
Hins vegar varð ég að gjöra svo vel
að sjá um afmælisbakkelsið þar í
landi fyrir dóttur mína fyrst að amm-
an var fjarri góðu gamni. Ég æfði
mig samviskusamlega í hálfan mán-
uð með þeim árangri að ég var orðin
fárveik og ekki viðmælandi þegar
afmælið rann upp.“
Nú splæsir Steinunn sínum þjóð-
kunna hlátri á viðstadda bisness-
menn og bætir við að eitt sinn fyrir
löngu hafi hún ákveðið að koma sér
upp einu glansnúmeri til að impón-
era. Valdi bemaissósu af einhveijum
ástæðum sem hún skilur ekki núna.
„Svo vel tókst til að ég fékk eitt
bónorð út á hana. En því miður sat
eiginkona viðkomandi við borðið svo
ekkert varð úr þessu!“
Mikið útstáelsi á dögunum
Við bindum slaufu á kvöldið með
þeirri umsögn að maturinn hér og
vínin, þjónustan og Kjarvalarnir, eru
peninganna virði. Um að gera að
láta ekki gráleita bisnessmenn sitja
eina að þessum dýrlegu krásum. Og
þar sem Steinunn orti eitt sinn afar
upplífgandi ljóð um mánuðinn mars
er við hæfi að enda á því, með henn-
ar leyfi:
Núna er mánuðurinn mars
og mikið útstáelsi á dögunum
þeir koma ekki inn fyrr en á kvöldin.
Óðru vísi mér áður brá í skammdeginu
þegar þeir rétt skruppu út um hádegið
og ekkert hægt að gera.
En júní verður bestur
dagamir úti allar nætur
stanslaus friður og við ein heima.
Hlakkarðu ekki til?
Tökum gamla LADA bílinn upp í nýjan
og semjum um eftirstöðvar.

Veitingar veróa á boóstólum.
lAPA
- góóur kostur í bílakaupum
*CT BIFREIÐAR & LANDBÚNAÐARVÉLAR HF Í1
Ármúla 13 - 108 Reykjavík - ® 681200 iO

geróiraf LADA bílum
helgina 11. og 12. mars
frá kl. 10-17.
Mikió úrval skrásettra bíla
til afhendingar strax.