Morgunblaðið - 12.03.1989, Side 29

MÖÉGÍtíÍS[BLAtjlÐ
MINNINGAR

Íí !í 2'' MÚtk 1989
3
c
29
ég var klædd nú eða þegar ég kom
úr hárgreiðslu. Alltaf var hann með
hrós á vörum og tók eftir slíku.
Hann var alltaf gefandi.
Elsku Gógó og fjölskylda, ég bið
Guð að styrkja ykkur í sorg ykkar
og blessa minningu heiðursmanns.
Anna
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
(V. Briem)
Á morgun, mánudaginn 13.
mars, kl. 13.30 fer fram frá Bú-
staðakirkju útför Guðmundar Hans-
sonar bankaritara.
Við vitum öll að enginn má sköp-
um renna og að þetta kall og þessi
stund rennur upp fyrr eða síðar.
Kall Guðmundar kom þó svo óvænt
og skyndilega að við vinir hans og
skólasystkini höfum vart áttað okk-
ur á því að hann sé látinn, horfinn
úr hópi okkar til hins fyrirheitna
lands, ríkis væntanlegra endur-
funda.
Guðmundur Hansson fæddist á
Suðureyri við Súgandaijörð 17. júní
1920. Foreldrar hans voru Hans
Kristjánsson frá Suðureyri, stofn-
andi Sjóklæðagerðarinnar hf. og
Gólfteppagerðarinnar hf., og María
H. Guðmundsdóttir frá Gelti við
Súgandafjörð. Þau fluttu tii
Reykjavíkur 1925. Systkini Guð-
mundar, sem komust á legg, voru
Sigríður fædd 1916, Þórdís fædd
1918 (lést 1984), Kristján Ragnar
fæddur 1926 (lést 1958) og Hans
Helgi fæddur 1928 (lést 1962).
Guðmundur útskrifaðist úr
Verslunarskóla ísiands 30. apríl
1940. Við vorum alls 72 skólasystk-
ini sem útskrifuðumst þetta vor, en
flest okkar hófu nám við skólann
veturinn 1936/1937. Af þessum
hópi eru nú 15 félagar látnir og er
þar nú skarð fyrir skildi er einn af
okkar ötulustu skólabræðrum hefir
bæst í hóp hinna föllnu félaga.
Guðmundur var ávallt í fylkingar-
brjósti í öllu félagslífi innan skólans
og mjög virkur í skólastarfinu.
Hópinn höfum við haldið alla tíð
og haft samband okkar á milli og
höfum hist reglulega á fimm ára
fresti. Guðmundur var tvímælalaust
duglegastur okkar allra að skipu-
leggja þessi regiulegu hóf skóla-
systkinanna og að vanda var hann
fyrir þó nokkru farinn að undirbúa
50 ára verslunarskólaafmæli hóps-
ins vorið 1990. Hann unni skóla
sínum og stóð í þakkarskuld við
hann og kennara skólans alla tíð
og reyndist okkur öllum einlægur
vinur og félagi. — Aðeins tveir
kennarar skólans frá þessum árum
eru nú á lífi, þeir Jón Á. Gissurar-
son og Gísli Ásmundsson, báðir
fæddir 1906.
Skólasystkini Guðmundar þakka
honum nú að leiðarlokum samfylgd-
ina og kveðja kæran og vamm-
lausan vin og félaga.
Guðmundur Hansson starfaði við
verslunarstörf frá því hann lauk
námi, lengst af við Gólfteppagerð-
ina hf., en frá 1973 hefir hann ver-
ið starfsmaður alþjóðasviðs Lands-
banka Islands.
Eins og fram hefir komið í þess-
ari stuttu minningargrein var Guð-
mundur sérlega virkur í félagsmál-
um. M.a. starfaði hann mikið fyrir
Bústaðasókn og var formaður sókn-
arnefndar þegar Bústaðakirkja var
í byggingu og vígð. Þá var hann
nokkur tímabil í stjórn bræðrafé-
lags kirkjunnar og formaður félags-
ins um skeið. Guðmundur gekk í
frímúrararegluna 1947 og gegndi
innan vébanda hennar mikilvægum
embættum í áraraðir.
Á yngri árum stundaði hann af
dugnaði skíðaíþróttina og við félag-
ar hans í skíðaklúbbnum K-16, sem
fyrir löngu er liðinn undir iok, sökn-
um nú vinar í stað en geymum í
hugu'm okkar ánægjulegar endur-
minningar frá þeim löngu liðnu
árum.
Hinn 8. febrúar 1947 kvæntist
Guðmundur eftirlifandi eiginkonu
sinni, Sigríði Axelsdóttur, fædd í
Vestmannaeyjum 1922, dóttir hjón-
anna Axels Sæmundssonar, mál-
ara, sem fæddist í Reykjavík, og
Jónínu Kristjánsdóttur, fædd í
Grunnavík við Isafjarðardjúp. Þau
bjuggu sinn búskap í Reykjavík.
Börn Guðmundar og Sigríðar eru
Jón Steinar fæddur 1947, verk-
fræðingur, Gunnar Sverrir fæddur
1951, verkamaður, María Helga
fædd 1953, húsmóðir, og Anna
Sigríður fædd 1959, tannsmíða-
meistari. Barnabörnin fimm voru
augasteinar Guðmundar og eftir-
læti.
Við skólafélagar og vinir Guð-
mundar Hanssonar vottum Sigríði
konu hans, börnunum, barnabörn-
unum, Sigríði systur hans og öðrum
ástvinum okkar dýpstu samúð.
Eg þakka góðum dreng fyrir
ánægjulega samfylgd allar götur
frá unglingsárunum og bið Hinn
Hæsta Höfuðsmið að styrkja ástvini
hans og blessa minningu hans.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
(V. Briem)
Árni Kr. Þorsteinsson
Kveðja frá Bústaðasókn
Á morgun verður gerð frá Bú-
staðakirkju útför Guðmundar Hans-
sonar, verslunarmanns, Hæðar-
garði 2.
Um aldarfjórðungsskeið tók Guð-
mundur mikinn þátt í safnaðar-
starfi Bústaðasóknar. Þegar fyrsti
formaður Bústaðasóknar, Axel L.
Sveins, féll skyndiiega frá 1969 tók
Guðmundur við formennsku af hon-
um, en hann hafði þá þegar verið
í sóknarnefnd í nokkur ár. Höfðu
þeir félagar staðið dyggilega saman
að byggingu Bústaðakirkju og lagt
fram ómælda sjálfboðavinnu ásámt
fleira góðu fólki. Ýmsum þótti nóg
um þann stórhug og bjartsýni sem
til þurfti, að ráðast í byggingu af
þessari stærð, með nánast enga
sjóði í upphafi framkvæmda.
En kraftaverkið gerðist. Hin
glæsilega kirkja reis af grunni á
mettíma miðað við byggingartíma
kirkna í prófastsdæminu. Axel iifði
það ekki að sjá draum sinn um
fullbyggða Bústaðakirkju rætast.
Það gerði Guðmundur hins vegar.
Þrátt fyrir hjartaáfall og tímabund-
ið heilsuleysi gegndi hann for-
mennsku í sóknarnefnd fram yfir
vígslu kirkjunnar á aðventu 1971.
Gleði hans og okkar sem nánast
unnum með honum á þessum árum
var mikil, þegar þessum langþráða
áfanga var náð. Strax er Guðmund-
ur hafði náð sæmilegri heilsu tók
hann að starfa aftur að safnaðar-
málum í Bústaðasókn.
Ometanlegt var starf hans á veg-
um Safnaðarráðs og Bræðrafélags-
ins að fjáröflun til kirkjunnar, sem
var í verulegum skuldum eftir það
stórátak sem gert var til að gjöra
kirkjuna vígsluhæfa.
Enda þótt kirkjan sjálf væri full-
búin til notkunar var safnaðar-
heimilið lítið meira en útveggirnir
er hér var komið sögu.
Fyrir höndum var því stórt fjár-
hagslegt átak að innrétta safnaðar-
heimilið og búa það nauðsynlegustu
húsgögnum og tækjum. Þá var
gott að eiga að menn eins og Guð-
mund Hansson, sem trúðu á mál-
staðinn og höfðu bjartsýni til að
berjast og blésu á ckoðanir úrtölu-
manna.
Safnaðarstarf hafði, allt frá því
að séra Ólafur Skúlason gerðist
prestur sóknarinnar, verið blómlegt,
þrátt fyrir erfiðar aðstæður. Árum
saman fóru guðsþjónustur fram í
skólum sóknarinnar, svo og sam-
komur kvenfélags og bræðrafélags.
Þegar langþráður draumur um
eigin kirkju var orðinn að veruleika
var sem ýmsir í söfnuðinum tvíefld-
ust í sókn að lokatakmarkinu, að
ljúka safnaðarheimilinu.
í hópi hinna áhugasömustu voru
Guðmundur Hansson og hans
elskulega kona, Sigríður Axels-
dóttir, og ég vona að á engan sé
hallað þótt fullyrt sé að engir hafi
lagt fram stærri skerf en þau, árin
sem verið var að koma safnaðar-
heimilinu í gagnið.
Var þar um algjört sjálfboðastarf
að ræða og ómældum tíma fórnað
í þágu málefnisins. Aidrei var horft
í tíma né fýrirhöfn, þegar Bústaða-
kirkja var annars vegar.
Þau stóðu m.a. fýrir fjölda
Bingó-kvölda, þar sem Guðmundur
stjórnaði af sínum alkunna krafti
og sló á létta strengi. Þessi fjáröfl-
un gekk að vonum misvel eins og
gengur, en með elju og þrautseigju
tókst að afla nægilegs fjár til að
ljúka safnaðarheimilinu á ótrúlega
skömmum tíma.
Guðmundur var sérstaklega fé-
lagslyndur maður og kom víða við
á þeim vettvangi. Hann tók snemma
virkan þátt í Bræðrafélagi Bústaða-
kirkju. Starfaði hann þar af lífi og
sál og var formaður félagsins um
nokkurra ára skeið. Lagði hann
mikla áherslu á að bræður aðstoð-
uðu kirkjugesti eftir bestu getu
m.a. með því að taka hlýlega á
móti fólki í kirkjudyrum og afhenda
sálmabækur og messuskrár, svo
auðveldara væri að taka virkan
þátt í guðsþjónustunni. Sjálfur gekk
hann þar á undan með góðu for-
dæmi og munu margir minnast
hans, þar sem hann tók brosandi á
FH OG SKIF KRASNODAR
Það verður hart barist í íþróttahúsi
Hafnarfjarðar í dag kl. 17 þegar rússn-
esku birnirnir í Skif Krasnodar og FH
leika í 8-liða úrslitum í Evrópukeppni
félagsliða. Síðast unnum við glæstan
sigur á rúmensku meisturunum.
Mætum í íþróttahúsið við Strand-
götu kl. 17 í dag og leggjum
rússneska björninn að velli.
Forsala aðgöngumiða
hefst kl. 15.
5PARIBl1ÚÐUR
HAFNARFJARÐAR
móti ungum og gömlum, þannig að
ekki fór á milli mála að viðkomandi
voru velkomnir í Bústaðakirkju.
Enginn sómdi sér betur en Guð-
mundur, þar sem hann stóð í kór-
dyrum og las upphafsbænina af
mikilli innlifun. Og aldrei kastaði
hann til þess höndunum er hann las
ritningarlesturinn í guðsþjónustu.
Hann unni Bústaðakirkju og vildi
veg hennar sem mestan. Þess vegna
var hver athöfn heilög og vanda
skyldi hvert smáatriði.
Guðmundur var einstaklega bón-
góður og hjálpsamur. Hann var
ávallt reiðubúinn til þjónustu þegar
Bústaðakirkja átti í hlut. Fyrir það
skal nú þakkað á skilnaðarstundu.
Nú þegar Guðmundur hefir svo
snögglega verið burt kallaður er
skarð fýrir skildi hjá Bústaðasöfn-
uði og við söknum góðs félaga, sem
ávallt hélt merkinu hátt á loft.
Enginn hefir samt misst eins mikið
og eiginkonan, Sigríður, en þau
hjónin voru sérstaklega samhent
alla tíð.
Við vottum henni einlæga samúð
okkar samstarfsfólksins í Bústaða-
sókn og biðjum henni og öðrum
ástvinum Guðmundar Hanssonar
blessunar Guðs.
Megi minningin um góðan dreng
létta þeim þung spor á sorgar-
stundu._
Ásbjörn Björnsson,
formaður sóknarnefiidar.
Uppúr hádeginu föstudaginn 3.
mars síðastliðinn barst sú sorgar-
fregn að Guðmundur Hansson væri
látinn. Eg átti erfitt með að sætta
mig við að ágætur félagi minn og
samstarfsmaður skyldi svo skjótt
brott kallaður sem raun varð á. Við
höfðum unnið innan sömu deildar
í Landsbanka íslands í fjöldamörg
ár og áttum saman margar ógleym-
anlegar samverustundir, þar sem
oft bar á góma sameiginlegt áhuga-
mál okkar, veiðimennskuna, og
ýmis önnur mál henni skyld. Þar
var Guðmundur sannarlega í essinu
sínu eins og sagt er og miðlaði
bæði mér og öðrum af þekkingu
sinni og kunnugleika, enda sagði
hann sérlega lifandi og skemmti-
lega frá. Guðmundur var annars á
margan hátt sérstakur maður. Það
kom best í ljós í orðræðum okkar
vinnufélaganna á alþjóðasviði.
Hann var skjóthuga og sást á stund-
um lítt fyrir í málum þar sem skoð-
anir voru skiptar en inn við beinið
var hann ákaflega hlýr maður og
ljúfur og oft bráðskemmtilegur.
Fyrst og fremst var hann mikill
félagshyggjumaður og tók virkan
þátt í allri pólitískri umræðu. Þar
gat hann verið afar fastur fyrir og
sannfæringu sinni og köllun trúr,
ef svo má segja. Það fengum við
samferðamenn hans og samstarfs-
fólk svo oft að reyna. Það er vissu-
lega margs að minnast og margs
að sakna þegar minnst er fáum
orðum manns, sem auðgaði vinnu-
stað okkar svo mjög með glaðværð
sinni og geislandi lífsfjöri. Maður
fann fljótt fyrir því tómarúmi sem
myndaðist við fráfall hans. Minn-
inguna um drenglundaðan og góðan
mann munum við geyma.
Ég vil fyrir mína hönd og vinnu-
félaga færa konu hans, börnum,
barnabörnum og öðrum vanda-
mönnum okkarinnilegustu samúð.
Baldur Ólafsson
HAFIMARSTRÆT115,
SÍMI21330
Ki'a/isar, krossar op-
o
kistuskreyti/igar.
Sendum um allt land.
Opið kl. 9-19 virka daga
og til 21 um helgar.