Morgunblaðið - 10.05.1989, Blaðsíða 44

44
MORGU.NBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 10. MAI 1989
Er ke>n«n þin enn einus'inni fösi L baá/nu?"
Ast er...
\ >
V-3
... eftirminnanleg
á kveðjustund.
TM Reg. U.S. Pat OH — all rights reserved
© 1989 Los Angeles Times Syndicate
!*• *(

312
Litli vinur. Það á ekki að
draga að sér andann. Það
heitir að blása sápukúl-
ur...
Ættum við ekki að leggja
500 kall undir til að auka
spenninginn?
HÖGNI HREKKVISI
, BG HBF EKKl KO/MIST i ALmmiLE&T BAE> \ VlKJJ1-"
Athugasemdir við óhróður
um flugfrexjur og Flugleiðir
Til Velvakanda.
Hinn 19. apríl sl. voru birt í
dálkum Velvakanda heldur leiðin-
leg skrif um flugfreyjur og Flug-
leiðir. Tilefnið var flug til Kana-
ríeyja og flug heim aftur. Höfund-
urinn, „þolinmóður“, ræðst á flug-
freyjur, er hafi verið „þreyttar og
pirraðar“, líklega vegna „vöru- og
vistaskorts". Auk þess hafi orðið
seinkanir og einnig orðið að milli-
lenda á báðum leiðum. Af þessu
tilefni skulu hér gerðar nokkrar
athugasemdir.
Sá sem þetta ritar hefur alloft
flogið með Flugleiðum og reyndar
einnig öðrum flugfélögum, bæði í
áætlunarflugi og leiguflugi í sum-
arleyfum. Hann hefur fylgst með
flugfreyjum að störfum og undrast
hvað þær voru liprar og lögðu sig
fram í erfíðum störfum, oft við
mikil þrengsli. Þær hafa gefið öll-
um mannskapnum að borða og
látið böm fá spil og merki til þess
að stytta þeim stundir. Undirritað-
ur hefur aldrei orðið var við „vista-
skort“, heldur jafnan fengið góða
þjónustu í mat og drykk.
Hitt er annað mál, að í ferðum
þessum hefur stundum mátt sjá
miður þægilega farþega, þótt auð-
vitað séu flestir prúðir í fram-
komu. Það hefur verið aðdáunar-
vert, hversu vel flugfreyjurnar
hafa afgreitt þessa náunga, kurt-
eisar, en þó ákveðnar.
Að því er varðar seinkanir, þá
munu þær geta verið af ýmsum
ástæðum. Það getur hafa verið
mótvindur á leiðum fyrr um dag-
inn, eða þá að verið sé að lagfæra
smávægilegar bilanir til þess að
fyllsta öryggis sé gætt. Slíkar taf-
ir verða líka hjá öðrum flugfélög-
um.
Og að því er varðar millilending-
ar, sem eru ekki ákveðnar fyrir-
fram, þá er hér um ákvörðun flug-
stjóra að ræða, í samræmi við
ákveðnar reglur til þess að gæta
fyllsta öryggis. Eitt sinn var undir-
ritaður farþegi í flugi milli Malaga
og Keflavíkur. Flugstjóri tilkynnti
á miðri leið millilendingu á flug-
velli einum á írlandi. Flugfreyja
sagði að þetta væri vegna mót-
vinds í háloftunum. Flestir tóku
þessu með skilningi, en fáeinir
fóru að nöldra. Einn hélt því fram
að þetta væri gert til þess að fá
ódýrt eldsneyti á írlandi. Þetta er
hér nefnt sem dæmi um ranghug-
myndir, er sumir fá vegna van-
þekkingar, því að auðvitað hlýtur
það að þýða mikið og dýrt elds-
neyti að hefja geysiþunga flugvél
Sönglagakeppnin:
Osigurinn mikli
Til Velvakanda.
Gjaldþrot fyrirtækja er því mið-
ur daglegt brauð á íslandi um
þessar mundir. Og nú hefir sú
grimma krumla einnig náð til
sönglagakeppninnar.
Nú stöndum við frammi fyrir
gjaldþroti hinna mörgu og mis-
heppnuðu dómnefnda víðs vegar
um landið.
Þær hafa með sinni frábæru
dómgreind tryggt okkur neðsta
sætið í keppninni og kórónað háð-
ungina með því, að við fengum
ekki eitt einasta atkvæði. Valgeir
vinsæli sagði í viðtali fyrir loka-
keppnina í Sviss „Best að hafa
engar áhyggjur af þessu. Keppnin
skiptir engu máli.“ Svo? Til hvers
er þá verið að öllu þessu brambolti?
En nú hafa „okkar menn“ í
Sviss fundið nýja og óvænta niður-
stöðu. í sjálfu sér eru einu sætin
sem skipta máli það efsta og það
neðsta!
Eftir ósigurinn mikla vakti ís-
Yíkverji skrifar
Nýlega var haldið norrænt þing
um gagnrýni í Norræna hús-
inu og var Jens Brincker frá
danska blaðinu Berlingske Tid-
ende meðal þátttakenda. Hann rit-
aði grein í blaðið og sagði í inn-
gangi hennar að höfundur hefði
komist að því að undir stolti og
stórmennsku Islendinga byggi
menningarleg minnimáttarkennd,
sem birtist með hinum undarleg-
asta hætti.
Greinin er skrifuð af því yfir-
læti sem einkennir alltof oft mál-
flutning þeirra norrænu blaða-
manna sem hingað koma. Höfund-
ur rökstyður fullyrðingar sínar um
minnimáttarkennd íslendinga
meðal annars með því að segja frá
heimsókn í veitingastaðinn
„Paradís" sem líklega er í Hvera-
gerði samkvæmt lýsingu hans.
Finnst honum allt sem hann sér
þar ömurlegra en orð fá lýst. Og
undrast hann, hvernig menn hafí
á þessum fagra stað fallið þannig
fyrir amerísku smekkleysi.
máttarkennd Dana eftir að hafa
farið inn á afgreiðslustað fyrir
ferðamenn?
Víkveija finnst þetta heldur
haldlítil forsenda til að fella þunga
dóma um að íslendingar séu
haldnir meiri minnimáttarkennd
en aðrir. Dytti nokkrum hug að
hafa uppi fullyrðingar um minni-
Berlingske Tidende slær þessum
skrifum blaðamanns síns upp
á forsíðu á þess blaðhluta sem
kallast Magasin og eru þar stórar
litmyndir af hverum og Bessastöð-
um. Er augsýnilegt að ritstjórn
blaðsins hefur þótt töluvert til
þessara skrifa blaðamanns síns
koma. Sem betur fer er ekki allt
neikvætt sem hann hefur að segja
um land og þjóð, til dæmis fer
hann lofsamlegum orðum um mót-
tökur á Bessastöðum og fram-
göngu forseta Islands.
Hann er ekki jafn jákvæður
þegar hann ræðir um sýningu ís-
lensku óperunnar á Brúðkaupi
Fígarós, en um hana notar hann
þessi orð og kýs Víkveiji að hafa
þau á dönsku dræbende provinsiel
opförelse og mætti þýða þau á
þennan veg: hryllilega útiboruleg
uppfærsla. Og ennfremur hefur
það sært hann, að á þinginu um
gagnrýni þar sem meðal annars
fulltrúar frá The Times og
Svenska Dagbladet voru meðal
málshefjenda hafi íslendingar
+
upp í 30 þúsund feta hæð.
Flugleiðir eru mitt flugfélag og
það er gott að fljúga með þeim.
Það gladdi mig mikið þegar for-
ráðamenn þess tóku þá ákvörðun
að falla frá málshöfðun á hendur
stéttarfélagi einu á Suðurnesjum
og menn sömdu um málin eins og
jafnan ber að gera. Hjá þessu flug-
félagi vinnur starfsfólk sín störf,
oft við erfið skilyrði. Og þótt alltaf
verði til óþolinmóðir nöldrarar, þá
er rétt að fram komi að aðrir, og
þá líklega flestir, eru ánægðir með
þá þjónustu, sem veitt er.
Vesturbæingur
land sérstaka athygli fyrir 0 stig
og neðsta sætið! Og þeir virtust
mjög sælir þar ytra!
Strax eftir að íslensku lögin
höfðu verið kynnt hér heima fór
ekkert á milli mála, hvaða lag var
langvinsælast. Sóley Gunnars
Þórðarsonar var sífellt pantað og
spilað á útvarpsrásunum.
Þetta lag lenti í næstneðsta
sætinu hjá dómnefndunum, sem
virðast ekki skilja, að lagið sem
fer í þessa keppni verður að ná
til allra strax. Hér og nú. Það er
ekki nóg að það vinni á við nán-
ari kynni. Þau eru ekki fyrir hendi
í þessari keppni.
Við erum mörg, sem erum sann-
færð um að Sóley hefði ekki átt
síðri möguleika en danska lagið,
sem varð í einu af efstu sætunum.
Nú verður að stokka spilin upp!
Útfararlag dómnefnanna hefur
verið leikið á áhrifaríkan hátt.
S.I.G.
fremur viljað ræða eigin óperu og
vandræði í balletstarfsemi en
markmið og starfshætti tónlistar-
gagnrýnenda. Og þá hafi fyrrver-
andi balletgagnrýnandi frá
Reykjavík staðið upp og sagt að
hún hafi hætt sem gagnrýnandi
vegna þess að hún hafi ekki getað
sagt neitt jákvætt um íslenskan
ballet.
XXX
Landkynning af þessu tagi er
í sjálfu sér ekkert nýnæmi,
þegar norrænir blaðamenn eiga í
hlut. Er helst undarlegt hve lengi
þeir eru við sama heygarðshornið
í þessu efni. í grein Jens Brickn-
ers skín í gegn, að hann óttast
að Danir lendi í sömu aðstöðu og
hann lýsir á Islandi, þegar þeir
verða orðnir lengst í norðri í samei-
naðri Evrópu.
Víkveiji er þeirrar skoðunar að
hvorki Danir né Islendingar þurfi
að óttast neitt í þessu efni, ef
þeir leggja sig fram eftir bestu
getu að rækta eigin menningararf
og taka jafnframt þátt í alþjóðlegu
samstarfi. Minnimáttarkennd eins
og sú sem skín í gegnum skrif
danska blaðamannsins á ekkert
skilt við mat á íslenskum aðstæð-
um, sem byggist á öðru en yfir-
borðslegum stundarkynnum.
_L