Morgunblaðið - 10.05.1989, Blaðsíða 34

34
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 10. MAÍ 1989
Minning:
*
Johannes Arna-
son, sýslumaður
Breiðafjarðarfeiju og var formaður
þeirrar nefndar er nú stendur að
byggingu skipsins á Akranesi. í
þessu starfi þróuðust og jukust
okkar kynni í íjölmörgum ferðum
saman, annað hvort í bflnum hans
eða mínum á fundi fyrir sunnan eða
heim í Hólminn aftur.
Nú sakna ég þessara ferða, ekki
bíltúrsins sem slíks, heldur ferð-
anna með skemmtilegum og frá-
sagnarliprum manni, sem hefur
haft þroskandi áhrif á mig. Það er
ekki ofsögum sagt að segja að Jó-
hannes heitinn hafi átt dijúgan
þátt í því að það varð af byggingu
nýrrar Breiðafjarðarfeiju. Þess
vegna er það sárt að honum skuli
ekki hafas auðnast að taka við
henni fullsmíðaðri.
Sárt er að sjá á eftir góðum dreng
og traustum húsbónda. Starfsmenn
og stjóm Flóabátsins Baldurs vott
Sigrúnu og bömunum dýpstu sam-
úð á sorgarstundu.
Guðmundur Lárusson
Það þyrmdi yfir mig sunnudags-
kvöldið 30. apríl sl. er ég frétti, að
Jóhannes Ámason væri allur, hrif-
inn mitt úr önn dagsins til þeirrar
ferðar, sem okkur öllum er einhvern
tímann búin. Hann, sem hafði svo
margt á pijónunum og átti svo
mörgu ólokið af því, sem hann hafði
hafíst handa um.
Ég kynntist Jóhannesi fyrst árið
1970, er ég með konuefni mínu,
systur hans, heimsótti fjölskyldu
hennar, sem þá var því nær öll
búsett á Patreksfírði. Það kom fljótt
í ljós, að þar fór heilsteyptur maður
og drengur góður, enda hefur engan
skugga borið á þau vináttu- og
tengdabönd, sem þá vom hnýtt.
Jóhannes fæddist á Patreksfirði
20. apríl 1935, sonur Sturlaugs
Friðrikssonar og Sigríðar Jóhannes-
dóttur. Jóhannes ólst upp með móð-
ur sinni og systkinum. Sigríður
móðir hans, f. 1903, hélt heimili
með systrum sínum tveim, þeim
Elínu, f. 1895, og Ólafíu, f. 1897,
og móður sinni Herdísi Jónatans-
dóttur (d. 1940), en að henni lát-
inni héldu þær systur heimili saman
áfram. Herdís, amma Jóhannesar,
og afí hans og nafni, Jóhannes
Árnason (d. 1917), voru ættuð af
Snæfellsnesi, undan Jökli, frá
Hellnum og nálægum byggðum.
Þau fluttu í upphafí aldarinnar til
Patreksfjarðar. Elín móðursystir
Jóhannesar var í forsvari fyrir
heimilinu, og litu hann og systkini
hans ávallt á hana sem aðra móður
sína. Elín var um árabil hjúkrunar-
kona við sjúkrahúsið á Patreks-
fírði, og var hún elskuð og dáð af
Patreksfirðingum og mörgum öðr-
um fyrir líknarstörf sín. Elín lést í
hárri elli árið 1986. Þær systur
Ólafía og Sigríður unnu ýmis störf
innan og utan heimilis. Olafía lést
árið 1961, en Sigríður lifir son sinn
og dvelst nú á hjúkrunarheimilinu
að Sólvangi, Hafnarfírði.
Er Jóhannes fæddist bjó fjöl-
skyldan í litlum bæ, sem Baldurs-
hagi hét og var innst í plássinu, við
Mikladalsveg. Þau húsakynni voru
léleg, og réðust þær systur af litlum
efnum í það stórvirki á stríðsárun-
um að byggja nýtt, vandað steinhús
á lóð bæjarins. Blessaðist sú bygg-
ing með Guðs hjálp og margra vina.
Flutt var í húsið árið 1945, en full-
gert var það árið 1947.
Það kom snemma í ljós, að Jó-
hannes hafði góða námshæfileika.
Hann lauk stúdentsprófí frá MA
árið 1956 og lögfræðiprófi frá Há-
skóla íslands árið 1963. Jóhannes
varð sjálfur að kosta sig til náms
og vann ýmis störf á sjó og landi
í sumarleyfum sínum og með námi.
Hann var ungur að árum, er áhugi
hans á félagsmálum vaknaði, og
varð hann snemma virkur félagi í
Sjálfstæðisflokknum, sat m.a. í
stjórn SUS 1955-1961, þar af vara-
formaður 1959-1961. Hann sat á
Alþingi sem varaþingmaður Sjálf-
stæðisflokksins í Vestfjarðakjör-
dæmi nokkrum sinnum á kjörtíma-
bilinu 1974-1978. Einnig sat hann
Allsheijarþing Sameinuðu þjóðanna
fyrir íslands hönd árið 1981.
Að loknu lögfræðiprófí 1963 varð
Jóhannes sveitarstjóri í sinni heima-
byggð, Patreksfirði, og gegndi hann
því starfí til ársloka 1968. Samhliða
sveitarstjórastarfínu stundaði hann
málflutningsstörf og útgerð. Einnig
var hann fulltrúi sýslumannsins á
Patreksfírði 1963-1964. Hann var
skipaður sýslumaður Barðastrand-
arsýslu í ársbyijun 1969, og gegndi
því starfí til ársins 1982, er hann
var skipaður sýslumaður Snæfells-
ness- og Hnappadalssýslu. Því
starfí gegndi hann til æviloka, hinn
30. apríl sl., er hann varð bráð-
kvaddur. Jóhannes var farsæll emb-
ættismaður, sem gegndi vanda-
sömu og oft lítt vinsælu starfi af
festu og réttsýni.
Jóhannes kvæntist hinn 20. maí
1961 Sigrúnu Siguijónsdóttur tón-
listarkennara, f. 12. maí 1938 í
Reykjavík, en ættuð úr Kjós og af
Akranesi. Þau eignuðust 4 böm,
sem öll eru hið efnilegasta fólk. Þau
eru Ólafur Þór, f. 1961, uppeldis-
fræðingur, Anna Berglind, f. 1965,
að ljúka námi í fatahönnun í París,
Siguijón, f. 1966, verkfræðinemi,
en unnusta hans er Guðný Krist-
mannsdóttir, og Elín, f. 1971,
menntaskólanemi.
Jóhannes var góður Qölskyldu-
faðir og bar hag fjölskyldu sinnar
mjög fyrir bijósti. Sparaði ekkert
til þess að börn sín gætu notið hinn-
ar bestu menntunar. Þau hjón voru
höfðingjar heim að sækja og eigum
við hjónin margar góðar minningar
frá heimsóknum til þeirra á umliðn-
um ámm.
I fríum og frístundum sínum að
sumarlagi stundaði Jóhannes mikið
laxveiðar og naut hann þeirra
stunda mjög. Þeir vom líka ófáir
laxamir, sem hann færði skyld-
mennum og vinum að gjöf. Jóhann-
es hafði yndi af bókum, og átti
hann hið ágætasta bókasafn. Á
yngri ámm sínum safnaði hann
frímerkjum, og átti hann frá þeim
tíma ágætt frímerkjasafn.
Jóhannes var trúaður maður og
rækti alla tíð þá trú, sem honum
hafði verið kennd á æskuheimilinu.
Hann trúði því, að jarðlífíð væri
aðeins áfangi á langri vegferð. Þeim
áfanga er Iokið, og nýr að heijast
á nýjum slóðum. Blessuð sé minning
hans.
Magnús Ólafsson
Að morgni 1. maí sl. barst sú
fregn til Stykkishólms að Jóhannes
Ámason sýslumaður hefði látist á
heimili barna sinna í Reykjavík, að
kveldi 31. apríl sl. Þá vom vart liðn-
ar nema nokkrar klukkustundir frá
því að Jóhannes hafði kvatt okkur
starfsfólk sitt að loknum síðasta
starfsdegi aprflmánaðar. Þá var
hann glaður og hress. Þegar fyrsti
starfsdagur maímánaðar hófst,
mættum við. Skrifborðið hans blasti
við okkur, þar sem málskjölum var
raðað með þeim snyrtilega hætti
sem honum var svo lagið að gera.
Stóllinn hans var auður ... Jó-
hannes var horfínn á braut. Upp í
hugann koma minningar frá dag-
legu amstri liðins tíma. Minningar,
þegar slegið var á léttari strengi,
og rætt var um stangveiði í hinum
ýmsu veiðiám, þá mátti sjá glampa
í augum sýslumanns. Jóhannes
hafði mikið yndi af stangveiðum
og átti hann margar ánægjustundir
við straumlygna veiðiána. Það mátti
sjá sama augnaglampann þegar
talið barst að knattspyrnu, Jóhann-
es hafði mikið dálæti á knatt-
spymu. Ók hann oft um langan veg
til að fylgjast með knattspyrnu-
knattleikjum, og þá sérstaklega ef
Akumesingar vom á vellinum, en
þeir voru ávallt í uppáhaldi hjá hon-
um. Upp í hugann koma spurning-
ar, en við þeim eigum við engin
svör. Mynd hans birtist í minningum
liðinna ára, þar sem hann um-
gekkst okkur starfsfólk sitt af mik-
illi hógværð og kurteisi.
Starf sýslumanns í víðfeðmu
umdæmi með fímm þéttbýliskjöm-
um kalla oft á mikla vinnu, og oft
erfiða ákvarðanatöku. Þessi verk
innti Jóhannes af hendi með verk-
þekkingu, og hógværð.
Við munum minnast hans með
þakklæti og virðingu.
Sigrún, við vottum þér og börn-
um þínum okkar innilegustu samúð.
Starfsfólk við embætti sýslu-
manns Snæfellsness- og
Iinappadalssýslu og bæjar-
fógetans í Ólafsvík.
Með örfáum orðum vilja forsvars-
menn Viðlagatryggingar íslands
minnast Jóhannesar Ámasonar sem
nýlega lést, maður á besta aldri.
Jóhannes átti sæti í stjórn VÍ frá
upphafí eða miðju ári 1975, þegar
lög vom sett um VÍ, og allt til
dauðadags. Miklu skipti að vel tæk-
ist til um mótun stofnunar þessarar
sem var algjört nýmæli á landi hér
og var ætlað að leysa umfangsmik-
il og viðkvæm verkefni.
Jóhannes Árnason reyndist á
þessum vettvangi hinn ágætasti
liðsmaður, setti sig vel inn í lög og
reglur um VÍ og kynnti sér þau
erindi og tjónstilvik sem stofnuninni
bámst.
Hann var glöggur og réttsýnn
við úrlausnir mála og kom sér þá
oft vel hversu vel hann var að sér
um menn og málefni víða á lands-
byggðinni.
Jóhannes var góður félagi, prúð-
menni hið mesta og glaðsinna, en
hélt þó ávallt vel á skoðunum sínum
og setti sjónarmið sín fram í stuttu
en ským máli.
Um leið og við þökkum góð kynni
og samstarf, vottum við eftirlifandi
eiginkonu, Sigrúnu Siguijónsdótt-
ur, og börnum þeirra Jóhannesar,
svo og öðmm aðstandendum,
dýpstu samúð.
Stjóm og framkvæmdastjóri
Viðlagatryggingar íslands.
Jóhannes Árnason, sýslumaður í
Snæfellsnes- og Hnappadalssýslu
og bæjarfógeti í Ólafsvík, lést 30.
aprfl sl., aðeins 54 ára að aldri.
Jóhannes fæddist 20. apríl 1935 á
Geirseyri við Patreksfjörð. Foreldr-
ar hans vom Sturlaugur Friðriks-
son, sölumaður í Reykjavík, og
Anna Sigríður Jóhannesdóttir síðar
búsett á Patreksfírði. Jóhannes varð
stúdent frá Menntaskólanum á
Akureyri 1956 og lauk embættis-
prófi í lögfræði frá Háskóla íslands
1963 með góðum vitnisburði.
Að námi loknu varð Jóhannes
sveitarstjóri á Patreksfirði til ársins
1968 og gegndi því embætti til árs-
ins 1982, er hann var skipaður
sýslumaður Snæfellsnes- og
Hnappadalssýslu, en því embætti
gegndi hann til æviloka. Jóhannes
var í eðli sínu samviskusamur og
vandvirkur og gegndi embættum
sínum af skyldurækni og ósérhlifni,
enda var vinnudagur hans oft lang-
ur og strangur.
Jóhannes lét sig félagsmál miklu
varða. Hann sat í stjórnum og
nefndum fyirtækja og félaga og sat
eitt sinn á Alþingi sem varaþing-
maður Vestfjarða. Af sjálfu leiddi
að Jóhannes naut trausts félaga
sinna í Sýslumannafélagi íslands
og Dómarafélagi íslands og gegndi
um nokkurt skeið stjórnarstörfum
í þessum félögum og formennsku í
hinu fyrmefnda. Mér var um það
kunnugt, að þeim trúnaðarstörfum
sinnti hann af eðlislægri trú-
mennsku, og lét sig miklu varða
heill og hag stéttar sinnar og félags-
skapar hennar.
Jóhannes Árnason var traustur
vinur vina sinna og góður félagi.
Hann var glaður og glettinn í kunn-
ingjahópi og kunni frá mörgu
skemmtilegu að segja, Hann var
víðlesinn og fróður og gerði sér far
um að kynna sér sögu lands og
þjóðar og fylgjast með þjóðmálum.
Einnig hafði hann einstakan áhuga
á íþróttum og fylgdist með íþrótta-
keppni, ekki síst knattspyrnuleikj-
um, sér til ánægju og dægrastytt-
ingar. Jóhannes var áhugasamur
og góður stangveiðimaður, og
sakna nú félagar hans og sam-
heijar á því sviði vinar í stað.
Eftirlifandi eiginkona Jóhannes-
ar er Sigrún Siguijónsdóttir, góð
kona og traust, sem bjó Jóhannesi
og bömunum kyrrlátt og notalegt
heimili. Þeim hjónum varð fjögurra
barna auðið, en þau em Olafur
Þór, Anna Berglind, Siguijón og
Elín. Þau eru öll uppkomin og
stunda nám í menntaskóla og há-
skólum. Fjölskylda Jóhannesar var
honum einkar kær, og lét hann sig
miklu varða nám og framtíð barna
sinna.
Fyrir hönd Sýslumannafélagsins
votta ég Sigrúnu, börnunum og
aldraðri móður Jóhannesar innilega
samúð, og vona að góðar minningar
um hinn látna heiðursmann mildi
þeirra miklu sorg.
Að leiðarlokum eru Jóhannesi,
sýslumanni, færðar alúðarþakkir
fyrir fórnfús störf í þágu Sýslu-
mannafélags íslands. Blessuð sé
minning hans.
Rúnar Guðjónsson
Útför Jóhannesar Árnasonar
sýslumanns í Stykkishólmi verður
gerð frá Dómkirkjunni í Reykjavík
í dag, miðvikudaginn 10. maí.
Jóhannes lést 30, apríl sl. í
Reykjavík. Þar var hann hjá sonum
sínum til hvíidar frá mörgum erfið-
um verkefnum, sem hann ætlaði
að vinna við í höfuðborginni að
loknu helgarfríi. En kallið kom
óvænt og öllum að óvörum.
Jóhannes Árnason fæddist 20.
apríl 1935 á Geirseyri við Patreks-
fjörð. Hann varð stúdent frá
Menntaskólanum á Akureyri 1956
og lauk lögfræðinámi frá Háskóla
íslands 1963. Með námi sínu við
Háskólann starfaði hann sem erind-
reki Sjálfstæðisflokksins, ritari fjár-
veitinganefndar Alþingis og auglýs-
ingastjóri dagblaðsins Vísis.
Að loknu námi hóf Jóhannes störf
í heimabyggð og þá sem sveitar-
stjóri Patrekshrepps, sem hann
gegndi til ársins 1968, jafnframt
því að stunda málflutningsstörf og
útgerð. 1968 varð hann sýslumaður
Barðastrandarsýslu og gegndi því
starfí til ársins 1982, er hann varð
sýslumaður Snæfellsnes- og
Hnappadalssýslu og gegndi því til
dauðadags.
Kynni okkar Jóhannesar urðu þá
fyrst er hann tók við starfí sýslu-
manns hér í Stykkishólmi. Vegna
starfa okkar urðu kynni okkar og
samstarf náið, ekki síst vegna mál-
efna sýslunefndar og sveitarstjórn-
ar. Jóhannes gegndi ýmsum störf-
um í nafni sveitarfélaga í héraðinu,
m.a. formennsku í stjórn Amt-
bókasafnsins, sem hann hafði ein-
lægan áhuga á að efla, og einnig
formennsku í stjórn Flóabátsins
Baldurs hf. Hann var einnig form-
aður byggingamefndar hinnar nýju
Breiðafjarðarfeiju. Áhugi Jóhann-
esar á framgangi þess að smíðuð
yrði ný Breiðaíjarðarfetja var ein-
lægur, enda þekkti hann vel af eig-
in raun nauðsyn þess að bæta sam-
göngur við Vestfirði. Framgöngu
hans í því framfaramáli ber að
þakka og verður í minnum höfð,
en nú á þessu ári mun feijan verða
tekin í notkun.
í öllum störfum sínum sýndi Jó-
hannes atorku og áhuga og hafði
mikinn metnað fyrir því að treysta
byggðina í landinu þjóðinni til hag-
sældar. Hann byggði á víðtækri
reynslu sem sveitarstjórnar- og
embættismaður. Byggðamálin vom
honum sérstaklega hugleikin. í
þeim efnum var hann hugsjónamað-
ur og setti fram skoðanir sínar opin-
berlega um það hvernig styrkja
bæri atvinnulífið, styrkja lánastofn-
anir hvers svæðis og efla sjálfstæði
landshlutanna.
Jóhannes var sannfærður um
nauðsyn þess að treysta undirstöður
þjóðfélagsins með öflugri byggð um
allt land.
Sem yfírvald, dómari og embætt-
ismaður ríkisins var Jóhannes rétt-
sýnn og varkár, en sýndi jafnan þá
festu sem vekur traust.
Eftirlifandi eiginkona Jóhannes-
ar er Sigrún Siguijónsdóttir. Börn
þeirra eru Ólafur Þór, Siguijón,
Anna Berglind og Elín.
Á kveðjustundu er samstarfið við
Jóhannes þakkað og eiginkonu og
börnum sendar innilegar samúðar-
kveðjur frá mér og fjölskyldu minni.
Sturla Böðvarsson,
Stykkishólmi.
Hann lézt i svefni 30. apríl síðast-
liðinn á ferðalagi í Reykjavík. Þar
átti hann annað heimili á Reynimel
t
Eiginmaður minn og faðir okkar,
SVERRIR SAMÚELSSON
fyrrv. bifreiðaeftirlitsmaður,
andaðist í Landspítalanum aðfaranótt þriðjudagsins 9. maí.
Eilen Eyjólfsdóttir,
Guðrún Sverrisdóttir, Eyjólfur Sverrisson.
t
Bróðir okkar, mágur og fóstri,
GEIRMUNDUR VALTÝSSON
frá Reykjavík,
lést í Borgarspftalanum 8. þ.m.
Þórhildur Valtýsdóttir, Grfmur Pálsson,
Karel Valtýsson,
Valtýr Sigurðsson, Sverrir Kristjánsson.
t
Móðir mín, amma og langamma,
LOVÍSA GUÐBJÖRG JÓNSDÓTTIR,
Sæviðarsundi 84,
Reykjavík,
andaðist í Borgarspítalanum sunnudaginn 7. maí.
Soffia Sveinbjörnsdóttir,
synir og barnabörn.
t
Frænka mín,
KARITAS PÁLSDÓTTIR,
verður jarðsungin frá kapellu Fossvogskirkju fimmtudaginn 11.
maí kl. 10.30 f.h.
Páll Halldórsson.