Morgunblaðið - 01.08.1989, Blaðsíða 14

Morgunblaðið - 01.08.1989, Blaðsíða 14
14 MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 1. ÁGÚST 1989 ENDURSKOPUN HVUNNDAGSINS Jóhann Brieni myndlistarmaður, Mislitar kýr, 1966. ________Myndlist______________ Bragi Ásgeirsson Sumarsýning Norræna hússins að þessu sinni er kynhing málverka Jóhanns Briems, gerðum á árunum 1958-1982. Hér er um blandað úrval málverka að ræða frá þessum árum, svo að sýningin getur hvorki talist yfirlits- sýning né þemasýning. Og að sjálfsögðu eiga slíkar kynn- ingarsýningar fyrst og fremst að kynna listamenn vítt og breitt, en ekki marka þeim neinn ákveðin bás, eins og t.d. þemasýningarnar vilja gera, sem á stundum verða til þess, að sýningargestir, er ekki þekkja til íslenzkrar listar, fái alranga hug- mynd um viðkomandi listamenn. Sumarsýningar Norræna hússins hafa frá upphafi haft þann megintil- gang að gera íslenzka list aðgengi- lega útlendum gestum og hafa þær oftar en ekki náð tilgangi sínum. Það hlýtur þó að teljast nokkur galli, að þeim hefur aldrei verið markaður ákveðinn tími í dagskrá hússins, sem svo alls ekki hefur mátt hrófla við, því að þær hafa staðið mislangt yfir. Sumar furðanlega stutt, t.d. hin stór- athyglisverða sýning á verkum Jóns Stefánssonar á síðastliðnu sumri, sem hlaut mikla aðsókn og sumir voru að skoða í þriðja og jafnvel fjórða skiptið síðasta kvöldið, sem hún var opin, að mér var sagt, enda var þar margt stórbrotinna mynda, sem menn höfðu aldrei séð áður. Sumarsýningin 1978 lokaði einnig dyrum sínum eftir furðu stuttan tíma er hæst lét, en henni var nú einfald- lega ekki ætlaður lengri tími. En svo er öðrum ætlaður mjög rúmur tími og teygist úr honum þrátt fyrir tak- markaða aðsókn. Vík ég að þessu hér vegna þess, að mér þykir einsýnt að marka verði sumarsýningum ákveðið tímabil ár hvert í dagskrá hússins, en ekki fara eftir tilfallandi ásókn í sýningarrým- ið hvetju sinni. Hér er sýningartíma- bil núverandi sýningar með miklum ágætum. Þeim sem fylgjast eitthvað með íslenzkri myndlist má vera ljóst, að hver sýning á verkum Jóhanns Bri- em, þar sem saman er komið úrval verka hans, er stórviðburður á íslenzkum menningarvettvangi. Jó- hann er ótvírætt með sérstæðustu málurum sinnar kynslóðar hérlendis, sem hægt og bítandi hefur áunnið sér slíkar vinsældir, þótt í afmörkuð- um hópi upplýstra sé, að vart er sett upp sýning dúka hans, að ekki sé allt í einkaeign. Aldrei var þó neinn hávaði í kring- um þennan listamann, sem virðist hafa verið jafn frábitin öllum tegund- um af skrumi og í myndverkum sínum af óþarfa flúri. Jóhann er óvenju heilsteyptur og markviss listamaður, sem hafði frá upphafi hlutina ljósa fyrir sér og var ekki með neinar óþarfa vangaveltur né yfirþyrmandi áhyggjur út af áliti annarra, en stóð jafnan fastur á sínu. Einmitt slíkir verðá fyrr en varir nútímalegir, enduruppgötvaðir og viðurkenndir af lístrýnum og fræði- mönnum, sem áður litu framhjá þeim, á meðan hinir, sem svo mikið bar á og haldið var stíft fram, eru kannski gleymdir fyrr en varir. En þetta er raunar gömui saga, sem alltaf er að endurtaka sig. Það sem máli skiptir er að rækta upplag sitt, og það virðist Jóhann Briem hafa kunnað flestum íslenzk-. um listamönnum betur — hitt er misskilningur og ber vott um tak- markaðan listrænan þroska að vera í sífellu að rækta upplag annarra, kannski einstaklinga hinum megin á hnettinum! Það er norrænn kraftur í málverkum Jóhanns Briems, áhrif sín sækir hann til þýskra, en þó frem- ur til norrænna listamanna og mynd- efni hans eru sígilt norræn, en al- þjóðleg um leið. Fram kemur einnig að hann er skólaður í Dresden ög var á námsárum sínum í návígi við „expressjónismann". Sú listastefna er einmitt í hæsta mát norræn, með Edvard Munch sem upphafsmanninn, ásamt Belgíumanninum James Ensor og Svisslendinginum Ferdinand Hodler. En beinna áhrifa þessara manna gætir lítið í málverkum Jó- hanns, hann er einfari og t.d. lítt gefinn fyrir hástemmda tilfinninga- semi eins. og t.d. „kossaflensið" í myndum Munchs! Og þó er mikill innileiki og samkennd með lífinu í myndefnavali listamannsins, sem maður skynjar af lífi og sál, þótt myndefnið sé kannski einungis eitt tré, ein mannvera, einn bátur, eitt naut o.s.frv. En oftar er að hann tefli saman tveimur uppistöðuform- um á myndfletinum, mannverum eða dýrum, sem lið í svipmiklum form- rænum átökum og kröftugri burðar- grind, sem gefur honum jafnframt tækifæri til að beita sterkum einföld- um Iitaandstæðum. Það sem Jóhann Briem er í raun og veru að gera í myndum sínum, er að upphefja hin ýmsu sjónarhorn hvunndagsins, umskapa þau og miðla til áhorfandans í nýjum og óvæntum búningi. Einmitt þetta telst kjarni allrar átakamikillar listar, hvernig sem menn svo nálgast við- fangsefnið og hvaða skólum, sem þeir nú hafa að baki. í eina tíð gekk það svo langt á Norðurlöndum og þá ekki síst á Is- landi, að sýnileg áhrif frá næsta umhverfi þýddu, að listamaðurinn væri glataður, einfaldlega út úr myndinni í öllum skilningi. En slíkt tímabil kemur væntanlega aldrei aft- ur, því að við þurfum einmitt sem mest á töfrum umhverfisins að halda og þeim hæfileika, að geta skynjað mikilleikann í því. En sé hann ekki til, þá er það listarinnar og ímyndun- araflsins, að ráða þar bót á — að breyta auðn og tómi í fyllingu og ríkdóm með brögðum skapandi listar. Skipta má list Jóhanns Briems í tvo afmarkaða hluta, annars vegar hreinar ævintýramyndir úr þjóðsög- unum, þar sem riddarar, álfar og uppvakningar koma við sögu, svo og myndir af vettvangi sjálfs mannlífs- ins, sem að sjálfsögðu er ævintýri út af fyrir sig. En hvort heldur sem er, þá vakir það fyrst og fremst fyr- ir listamanninum að skapa úr efnivið sínum átakamikla og lífræna heild, þar sem burðarásarnir eru litir, myndbygging, ljósflæði og efnisá- ferð. Stigmögnun Ijósflæðisins fær hann með mismunandi beitingu li- tanna. Hér kann Jóhann vel til verka og beitir pentskúfnum á mjög karl- mannlegan og skynrænan hátt. Ýmsir bestu eðliskostir Jóhanns Briems sem.listamanns koma greini- lega fram á sýningunni í Norræna húsinu, en þó virkar myndavalið í heild nokkuð sundurlaust. Það hefði að mínu mati verið alveg nóg að nota stóra salinn undir hið besta á sýningunni, en minni salinn til áð gera sýninguna mannlegri með kynningu á listamanninum, teikning- um, bókum og einstaka eldri mynd. Þetta hef ég víða séð gert með nrjög góðum árangri á ferðum mínum ytra, og útlendingar væru meira en þakkl- átir fyrir þess konar almenna kynn- ingu. Hefði slíkt verið gert þá er trúa mín að sýningin hefði öllu betur náð tilgangi sínum og jafnvel hlotið hálfu meiri aðsókn. Á mörgum myndanna á sýningunni er Jóhann að mínu áliti alveg sérstakur í íslenzkri og norr- ænni myndlist og leyfi ég mér að telja upp nokkrar myndir hér til áréttingar: „Hestar á grænni brekku“ (3), Ólafur reið með björgum fram“ (4), „Stúika við ströndina" (8), „Gul kind“ (11), „Heiði“ (13), „Við ströndina" (17), „Ein bleik og önnurgul" (19), „Börn við sjó“ (20), „Grænn reiðmaður“ (23), „Græn kýr“ (26) og „Kona við sjó“ (29). Sýningarskráin er einföld í sjálfu sér og einkum þakkar maður fyrir æviágripin, sem segja hlutlaust frá ótalmörgu, en hins vegar hefur vegg- spjaldsformið enga þýðingu þar sem sjálft brotið myndar að sjálfsögðu áberandi kross þvert yfir miðju þess til beggja átta, sem naumast er til prýði. Kynning á slíkum myndum og fleiri meintum lykilverkum listar Jó- hanns Briems, sem ekki eru á sýning- unni, þætti hvarvetna listviðburður af hárri gráðu á Norðurlöndum og víðar. Er hér á ferðinni eitt af mörg- um verðugum verkefnum fyrir Norrænu Iistamiðstöðina í Svíaríki, sem hún virðist því miður ekki hafa uppgötvað ennþá eins og svo margt annað næst sér, um leið og hún legg- ur ofuráherslu á að kynna næsta ómelt útlend áhrif innan Norðurlana- anna. Það þekkja nefnilega jafn fáir til listar Jóhanns Briems á hinum Norð- urlöndunum og við íslendingar þekkjum lítið til listar fjölmargra ágætra myndlistarmanna á hinum Norðurlöndunum, sem staðfastir hafa unnið í áratugi að list sinni. Rennur hér engum blóðið til skyld- unnar? Þakka ber svo Norræna húsinu fyrir framtakið og ölium þeim sem hér lögðu hönd að, svo og þeim, sem lánuðu verk á sýninguna. SKRIFSTOFA NORRÆNU RÁÐHERRANEFNDARINNAR óskar eftir að ráða: KERFISRÁÐGJAFA (Systemkonsulent) Norræna ráðherra- nefndinersamvinnu- stofnun ríkisstjórna Norðurlanda. Samvinnan snertir flest meginsvið samfélags- ins. Skrifstofan hefur frumkvæði að verkefn- um ogsérjafnframt um að ákvörðunum ráð- herranefndarinnar sé hrintí framkvæmd. Skrifstofan skiptist í Fimm sérdeildir, fjár- hags- og stjórnsýslu- deild, upplýsingadeild ogskrifstofu fram- kvæmdastjóra. RáðgjaFinn mun að- stoða ráðunauta, sem fengnir hafa verið til að stjórna daglegri tölvuvinnslu á vegum skrifstofunnar, og síðar leysa þáafhólmi. Staðan heyrirundir Qárhags- og stjórnsýslu- deild. Ráðgjafinn mun m.a. annast: • Afritungagnaádegi hverjum • Mótun öryggis- reglna • Skilgreiningu vinnslureglna • Viðhald ogtengingu notenda • Samskipti við fram- leiðendur • Almenna notenda- aðstoð Ráðgjafinn mun því m.a. vinna að því að móta reglur sem varða afritun gagna, auk þess sem hann mun vinna að skilgreiningu atriða er varðainnraöryggi og aðgang að töívukerf- inu. Þá mun hann einn- ig hanna sérhæfðar val- myndir og gera á þeim endurbætur. Viðkomandi er einnig ætlað að vinna að gerð handbókarfyrirnot- endur og aðstoða þá. Samhliða þessu mun hahn einnigkennaá námskeiðum þeim, sem notendum erboðið uppá. Aðauki ertil þess ætlast að ráðgjaf- inn sinni sjálfstæðum verkefnum, sem komið geti notendum í hinum ýmsu deildum skrif- stofunnartilgóða. Óskaðereftirstarfs- manni sem hefur víðtæka reynslu á þessu sviði. Að auki er ætlast til þess að viðkomandi hafi starfað við eða kynnt sér: • Unix-slýrikerfið • Samhæfingu ogþró- un tölvukerfa • Samskipti (x.'25,tcp/ip m.v.) • Nettengingu • Notendaaðstoð Krafist er viðéigandi menntunar og starfs- reynslu. Mikilvægt er að við- komandi sé lipur í sam- starfi oggeti starfað sjálfstælt. Krafist er mjög góðrar dönsku-, norsku- eða sænsku- kunnáttu. Ráðninger til fjögurra ára en fram- lenging kemurtil greina. Ríkisstarfs- menneiga réttálcyfi frá núverandi starfi. Skrifstofa ráðherra- nefndarinnarerí Kaupmannahöfn og aðstoðar hún við að útvega húsnæði. Á vett- vangi norrænnar sam- vinnu er Iögð áhersla á jöfnuð og jafnrétti og eru því konur jafnt sem karlar hvattar til að sækja um stöðu þessa. Nánari upplýsingar veita ráðunautarnir Harald Lossiusog Terje Granli í Kaup- mannahöfn í síma +45-33 11 47 11. U msóknarfrestur renn- urút 14. ágúst. Skrifiegar umsóknir skal sendatil: NORDISK MINISTERRÁD, Budgcl- og administr- ationsavdelningen, Store Strandstræde 18, DK-1255 Köbenhavn K.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.