Morgunblaðið - 13.03.1990, Blaðsíða 44

M0RéUNBIÁÐIÐ' ÞMIÐ.J'UÖÁö UR RluMA'ftó'1990 '
4l
Jenný M. Eiríks-
dóttir - Minning
Fædd 14. september 1941
Dáin 5. mars 1990
Deyr fé,
Deyja frændur,
deyr sjálfur ið sama;
En orðstír
deyr aldregi,
hveim er sér góðan getur.
Þann 5. mars sl. lést okkar góða
og trygga vinkona Jenný Eiríks-
dóttir á Landspítalanum í
Reykjavík. Andlát hennar kom okk-
ur mjög á óvart jafnvel þó við viss-
um að sjúkdómurinn væri mjög al-
varlegur, þá var hún ótrúlega hress
þegar við heimsóttum hana á
sjúkrahúsið í febrúar, en þar dvaldi
hún í mánaðartíma.
Jenný fæddist 14. september
1941 í Reykjavík. Hún var dóttir
hjónanna Jennýar Petrínu Friðriks-
dóttur og Eiríks K. Jónssonar mál-
arameistara og listmálara. Hún var
næstyngst af stórum systkinahóp
sem ólst upp hér í Reykjavík. Það
hefur ætíð vakið aðdáun okkar
hversu sérstaklega samrýnd og
samheldin þessi systkini hafa verið
og átti Jenný ekki síst stóran þátt
í því.
Við kynntumst Jenný á unglings-
árunum þegar við Suðurnesjastúlk-
urnar fluttum til Reykjavíkur í leit
að fjölbreyttari atvinnutækifærum.
Hefur sá vinskapur sem þá þróaðist
ætíð haldist síðan, jafnvel þó að vík
hafi verið milli vina. Hún var ákaf-
lega sterkur persónuleiki, bæði heil-
steypt og vinaföst, enda var vina-
hópurinn stór.
Jenný giftist eftirlifandi eigin-
manni sínum, Gísla Þorkelssyni,
sem einnig er borinn og barnfæddur
Reykvíkingur, árið 1964. Hann er
nú stöðvarstjóri hjá Olís. Það var
beggja hamjngja, því þau voru mjög
samhent hjón og ber heimili og
sumarhús þeirra því fagurt vitni.
Þau eignuðust tvo syni, Þorkel f.
1965 sem er í sambúð með Björk
Þorgrímsdóttur og eiga þau einn
son, Gísla; ogEirík Halldórf. 1978.
Hún hafði sínar ákveðnu skoðan-
ir á því að konum bæri að vera
heima og hlúa að fjölskyldum
sínum, enda var heimili hennar
heimur, þar sem alltaf var hægt
að ganga að henni vísri og nutu
þess margir að geta komið óvænt
í heimsókn og notið gestrisni og
umhyggju hennar. Við eigum marg-
ar dýrmætar minningar frá þessum
samverustundum, sem ekki munu
gleymast.
Jenný var mjög listfeng í sér eins
og hún átti kyn til og eru víða til
ákaflega fallegir munir sem hún
útbjó, bæði flíkur og skrautmunir.
Minnumst við sérstaklega hversu
næm hún var á litasamsetningar.
Þegar þessum kafla í tilveru
elsku Jennýjar lýkur viljum við
þakka henni alla vinsemdina og
tryggðina. Guð blessi hana og
vandamenn hennar og líkni þeim í
sorg þeirra.
Anna, Dóra, Systa.
Hinn 5. mars sl. andaðist í Land-
spítalanum æskuvinkona mín,
Jenný Eiríksdóttir, og vil ég minn-
ast hennar með nokkrum orðum.
Jenný fæddist í Reykjavík 14. sept-
ember 1941 dóttir hjónanna Jennýj-
ar P. Friðriksdóttur Welding og
Eiríks K. Jónssonar málarameistara
og listmálara. Eiríkur var með
þekktari iðnaðarmönnum í
Reykjavík viðurkenndur í sínu fagi.
Málverk hans bera listrænum hæfi-
leikum hans vitni. Jenný ólst upp á
stóru heimili ásamt systkinum
sínum og foreldrum. Þau hjónin
eignuðust 8 böm og var Jenný
næstyngst. Við vorum nánar vin-
konur á skólaárum okkar og hélst
sú vinátta alla tíð. Jenný var hag-
leikskona mikil eins og faðir hennar
og bræður, allt lék í höndum henn-
ar. Hún var sérstaklega elskuleg
og prúð stúlka, hvers manns hug-
ljúfi, stálminnug og fróð. Ávallt var
ánægjulegt að koma á æskuheimili
hennar, þar var mikil samheldni og
kærleikur ríkjandi. Móðir hennar
var húsmóðir af gamla skólanum
sem stýrði heimilinu með miklum
myndarbrag og bros á vör. Ég
minnist utanlandsferðar okkar
hinnar fyrstu er við fórum fjórar
vinkonur til Kaupmannahafnar
haustið 1958. Sú ferð var okkur
ávallt minnisstæð og skemmtilegt
umræðuefni síðar á lífsleiðinni.
Jenný giftist ung að árum ágæt-
um manni, Gísla Þorkelssyni. Gísli
er Reykvíkingur og hefur lengst af
starfað sem verkstjóri hjá Olís.
Hjónaband þeirra var farsælt og
hamingjuríkt. Eignuðust þau tvo
syni, þá Þorkel og Eirík Halldór.
Þorkell er nemandi við Háskóla ís*
lands en Eiríkur Halldór er í grunn-
skóla. Jenný var mikilhæf húsmóð-
ir, sívinnandi í þágu heimilisins. Þau
byggðu sér fallegt hús í Rjúpufelli
34, þar er snyrtimennska innan
húss sem utan áberandi. Þar búa
einnig eldri sonurinn, tengdadóttir
og lítill sólargeisli ömmu sem heitir
Gísli.
Vænt þótti mér um heimsókn
hennar og yngri drengsins síðastlið-
ið sumar til okkar í sumarbústaðinn
austur i Galtafelli en þar dvöldu þau
hjá okkur í nokkra daga. Var þá
litið yfir farinn veg, glöddumst við
saman og gleymdum klukkunni.
Það er mikið harmsefni þegar
kona í blóma lífsins fellur frá. Eftir
stendur eiginmaður, synir og hin
stóra ijölskylda, mikil er sorg
þeirra. Megi góður Guð gefa þeim
styrk. Við minnumst öll hinnar
elskulegu konu með trega. Blessuð
veri minning hennar.
Að hryggjast og gleðjast
hér um fáa daga,
að heilsast og kveðjast,
það er lífsins saga.
(Páll J. Árdal)
Birna
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(Vald. Briem.)
Þó að ég vissi að Jenný væri
mikið veik þegar hún fór á sjúkra-
hús í lok janúar, grunaði mig ekki
að hún ætti ekki afturkvæmt heim.
Ég hafði vonað að hún fengi tíma
með fjölskyldu sinni, drengnum
sínum unga og litla sonarsyninum
sem henni þótti svo vænt um en
fékk svo stutt að njóta. En hinn
voðalegi sjúkdómur hafði sigrað.
Hún var ekki bara frænka mín,
hún var Iíka besta vinkona mín og
fjölskyldu minnar og uppáhalds-
frænka sonar míns, enda var hún
honum einstaklega góð frá hans
fyrstu tíð. Hún var alltaf boðin og
búin að hjálpa ef á þurfti að halda
hvort heldur var í meðlæti eða
mótlæti.
Margar minningar sækja á hug-
ann frá góðum stundum, þegar við
fyrir 20 árum byijuðum að byggja
okkur sumarhús á sama stað og
vorum allar okkar frístundir við
Móðir okkar og tengdamóðir, h
HELGA JÓAKIMSDÓTTIR,
Háaleitisbraut 105,
lést 10. mars. Ingimar Halldórsson, Aðalbjörn Halldórsson, Sigríður Halldórsdóttir, Maríanna Bjarnadóttir,
Halidór Halldórsson, Bára Friðleifsdóttir.
t
Faðir minn,
SKÚLI ÞORLEIFSSON
frá Þverlæk í Holtum,
til heimilis á Grandavegi 47, Reykjavík,
lést á sjúkrahúsi á Benidorm 10. mars.
Sigríður Skúladóttir.
t
Systir okkar,
ANIMA JÓIMSDÓTTIR
Meðalholti 12,
andaðist sunnudaginn 11. mars á heimili sínu.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Ástríður Jónsdóttir,
Jónatan Jónsson.
)
t
Eiginkona mín og móðir okkar,
HREFNA JÚLÍUSDÓTTIR,
Bjarkarbraut 1,
Dalvík,
lést í sjúkrahúsi Akureyrar sunnudaginn 11. mars.
Jarðarförin auglýst síðar.
Jónas Hallgrímsson,
Nanna Jónasdóttir, Halla S. Jónasdóttir,
Júlíus Jónasson.
+
Móðir okkar, tengdamóðir og amma,
LIUA GUÐRÚN GUÐJÓNSDÓTTIR,
kaupmaður
Krfunesi 5,
Garðabæ,
andaðist í Landakotsspítala laugardaginn 10. mars.
Jarðarförin auglýst síðar.
Jón Sigurðsson, Svanlaug Bjarnadóttir,
Eydís G. Sigurðardóttir, Páll R. Ingólfsson,
Lilja Rós Sigurðardóttir, Óli Guðjón Ólafsson,
Þórir Sigurðsson
og barnabörn.
+
Bróðir okkar
EGGERTTÓMASSON,
bóndi,
Miðhóli,
SÍéttuhlíð,
sem lést 4. mars sl., verður jarðsunginn frá Háteigskirkju föstu-
daginn 16. mars kl. 15.00.
SigurðurTómasson, Jónasína Tómasdóttir,
Hallf ríður T ómasdóttir, Þórný T ómasdóttir,
Ólöf Tómasdóttir, Margrét Tómasdóttir.
+
Maðurinn minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi,
SIGURÐUR JÚLÍUS SIGURÐSSON,
Fífuhvammi 9,
Kópavogi,
verður jarðsunginn miðvikudaginn 14. mars kl. 15.00 frá Kópa-
vogskirkju.
Sigurbjörg Erlendsdóttir,
Reynir Sigurðsson, Ingunn Sigurðardóttir,
Smári Sigurðsson, Hulda Finnbogadóttir,
Karl Sigurðsson, Sigriður Baldursdóttir,
Páll Sigurðsson, Anna Björg Björnsdóttir
og barnabörn.
það, síðan allar notalegu stundirnar
eftir að húsin urðu til, öll gamlárs-
kvöldin sem við höfum verið saman
og ferðirnar sem við höfum farið.
Fyrir allt þetta vil ég þakka.
En þó söknuður okkar sé mikill,
er hann þó mestur hjá systkinum
hennar og Gísla, Dóra litla, Kela
og fjölskyldu hans, sem voru henni
svo kær.
Elsku Gísli, Dóri, Keli, Björk og
Gísli litli, Guð styrki ykkur á þess-
um erfiðu tímum.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þðkk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðar hnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem)
Inga frænka
Okkur langar í fáum orðum að
minnast frænku okkar og vinkonu,
Jennýjar Maríu. Það er erfitt að
trúa því að hún sé ekki til staðar,
ef við þurfum að létta á hjarta okk-
ar í símanum eða skreppa í Rjúpu-
fellið til að fá smá stuðning. Hún
var ekki allra en þeir sem komust
að henni áttu hana að vísum vini.
Jenný var búin að eiga við veikindi
að stríða um nokkum tíma en hve-
nær sem við komum til hennar var
hún alltaf sama góða vinkonan, hún
kvartaði aldrei, þrátt fyrir að við
vissum að hún væri mikið veik.
Þau eru ófá skiptin sem við fórum
saman eða hittumst í Kjósinni þar
sem þau hjónin höfðu byggt sér
sumarbústað og koma þær stundir
nú upp í hugann. Mér dettur í hug
7 ára frændi sem ég hringdi til um
daginn, hann þekkti mig ekki strax
í símanum, þegar ég sagði til mín
sagði hann, ég hélt að þetta væri
Jenný frænka, því hún er með svo
mjúka rödd.
Elsku Gísli, Dóri, Keli, Björk og
litli Gísli, Guð gefi ykkur styrk -í
ykkar miklu sorg.
Að lokum langar okkur til að
koma á framfæri þakklæti til lækna
og hjúkrunarfólks á deild 11 E á
Landspítalanum.
Drottinn vakir, Drottinn vakir
daga’ og nætur yfir þér.
Blíðlynd eins og bezta móðir
ber hann þig í faðmi sér.
Allir þótt þér aðrir bregðist,
aldrei hann á burtu fer.
Drottinn elskar - Drottinn vakir
daga’ og nætur yfir þér.
(S. Kr. Pétursson)
Lilja og Anný
í dag verður lögð til hinstu
hvfldar kær vinkona okkar, Jenný
María Eiríksdóttir. Okkur langar
að minnast hennar með fáum orð-
um. Það er erfitt að hugsa til þess
að hún sé ekki lengur meðal okkar.
I yfir 20 ár vorum við búnar að
vera saman í saumaklúbb og fylgj-
ast með fjölskyldum hver annarrar,
fæðingu barnanna og uppeldi
þeirra, og áttum við margar
ógleymanlegar, skemmtilegar sam-
verustundir, þó að upp úr standi
ferð sem við fórum saman árið
1988 til Lúxemborgar og Þýska-
lands. Sú ferð verður okkur ógleym-
anleg, svo frábær var hún, enda
endalaust rifjuð upp í saúmaklúbb-
um.
Á þessari stundu er okkur vin-
konunum efst -í huga þakklæti til
Jennýjar fyrir áralanga vináttu og
tryggð. Því hún var vinur vina
sinna, sama hvað stóð til, alltaf var
Jenný boðin og búin að rétta fram
hjálparhönd, og sú hönd var traust.
En hún stóð ekki ein. Að baki henn-
ar var góður eiginmaður og stór
samhent fjölskylda.
Jenný var mjög listræn. Það lék
allt í höndum hennar. Hún pijón-
aði, máli, saumaði. Það var sama
fallega handbragðið á öllu, og allar
eigum við eitthvað eftir hana. Hún
naut þess að gleðja aðra og vildi
öllum gott gera.
Við biðjum góðan Guð að hjá
honum verði tekið á móti henni með
hlýju og kærleika, líkt og hún sýndi
ekki bara fjölskyldu sinni, heldur
einnig vinumfsínum.
Við vottum eiginmanni, sonum
og fjölskyldum þeirra innilegar
samúðarkveðjur.
Vinkonur í saumaklúbb