Morgunblaðið - 30.03.1990, Blaðsíða 44

Vaxtalækkun um
mánaðamót:
Forvextir
lækka í
13,75%
BANKAVEXTIR munu lækka
verulega um mánaðamótin, eða
um allt að 5% í samræmi við fyrir-
heit bankanna í tengslum við
kjarasamningana í febrúar.
Þannig lækka vextir á yfirdrattar-
lánum Landsbanka úr 22,5% í 17,5%
en úr 20,5% í 17,5% hjá íslands-
banka. Skuldabréfavextir lækka úr
(^8,75% í 14% hjá Landsbanka en
úr 18,5% í 14 hjá íslandsbanka.
Forvextir víxla lækka úr 18,5% í
13,75% hjá Landsbanka en úr
18,25% í 13,75% hjá íslandsbanka.
Vextir afurðalána íslandsbanka fara
í 14%.
Grunnvextir kjörbókar Lands-
bankans lækka úr 13% í 9% og vext-
ir á almennum sparisjóðsbókum
lækka þar úr 7% í 5%. Vextir á spari-
sjóðsbókum breytast ekki hjá ís-
landsbanka en þeir eru nú 5%.
Búnaðarbankamótið:
Tíu urðu ja&iir
í fyrsta sæti
LOKAÚRSLIT Búnaðarbanka-
mótsins, sem lauk í gærkvöldi,
urðu þau að efstir og jafiiir urðu
Dolmatov, Polugajevski, Vaganj-
an, Seirawan, Helgi Ólafsson,
deFirmian, Razuvajev, Jón L.
Árnason, Ernst og Mortensen
með 7 l/2 vinning af 11 möguleg-
■fc Helstu úrslit í gær urðu þau að
jafntefli gerðu Vaganjan og Dolm-
atov, Ernst og Polugajevski,
Razuvajev og Seirawan og Helgi
Ólafsson og Jón L. Árnason, en
þessum skákum lauk öllum á innan
við klukkustund. Jafntefii varð
einnig hjá deFirmian og Sókólov,
Makaritsjev og Benjamin og Mar-
geir og Geller. Mortensen vann
Feingold, Azmajparasvílí vann
Bronstein og Túkmakov vann Tóm-
as Björnsson.
Mæst í ísnum við Horn
Morgunblaðið/Kristján Þ. Jónsson
Hafís er nú landfastur frá Straumnesi að Horni og siglingaleiðin illfær. í gærmorgun brutu nokkur skip rennu í gegnum ísinn. Þegar myndin
var tekin við Hombjarg fór Björgvin EA fyrir skipalest á vesturleið og Skafti SK næstur á eftir honum en Hrímbakur EA var einn á austurleið.
Sjá viðtal við skipstjórann á Skafta á bls. 4.
Sjálfstæðisbarátta Litháens:
Ríkisstjóm Islands býðst
til þess að hafa milligöngu
JÓN Baldvin Hannibalsson utanríkisráðherra hefiir sent Landsbergis,
forseta Litháens skeyti þar sem hann býður fram milligöngu íslenskra
stjómvalda í deilu Litháens og Sovétríkjanna. Býður utanríkisráð-
herra Reykjavík sem fundarstað fyrir samningaviðræður fúlltrúa Lithá-
ens og Sovétríkjanna. Þetta kom fram í ræðu utanríkisráðherra sem
hann hélt í umræðum um skýrslu sína um utanríkismál á Sameinuðu
þingi í gær.
í ræðu sinni tók utanríkisráðherra
til umfjöllunar þingsályktunartillögu
frá Þorsteini Pálssyni og fleiri þing-
mönnum þess efnis að sjálfstæði og
ríkisstjórn Litháens yrðu viður-
kennd. Sagði Jón það hafa verið
stefnu Vesturlanda, að forðast það
að Iýsa nokkru því yfir sem valdið
gæti óróa í Sovétríkjunum og leitt
gæti til harkalegra viðbragða. Vakti
hann athygli á þeim sjónarmiðum
Bandaríkjanna að formleg viður-
kenning á litháískum stjórnvöldum
gæti litið svo út sem forseti Sov-
étríkjanna hefði látið undan þrýst-
ingi frá Bandaríkjunum og NÁTO
en slíkt gæti orðið vatn á myllu
harðlínumanna og hemaðarsinna í
Sovétríkjunum.
Stefnir í að verkfall heijist í álverinu á miðnætti:
PA
txangsetning á nýjan
leik tekur þná mánuði
VERKFALL um 500 starfsmanna álversins í Straumsvík skellur á,
á miðnætti í kvöld, takist ekki samningar fyrir þann tíma. Deiluaðil-
ar áttu með sér stuttan fúnd í gær og er annar boðaður í dag. Komi
igftii verkfalls verða næstu tvær vikur notaðar til þess að undirbúa
lokun álbræðslunnar. Christian Roth, forstjóri ÍSAL segir að komi
til lokunar á annað borð, taki að minnsta kosti þrjá mánuði að gang-
setja verksmiðjuna á nýjan Ieik. Hann segir starfsmenn álversins
alfarið ábyrga, komi til lokunar, jafnframt því sem hann segir að
deilan snúist ekki um fjárupphæðir, heldur gi’undvallarreglu.
Roth bendir í viðtali við Morgun-
blaðið á að vinnubrögð í álverinu
hafi lítið sem ekkert breyst í 20 ár,
þannig séu ákveðnir starfshópar
' sem einungis skili tveggja til
þriggja klukkustunda dagvinnu á
átta stunda vöktum, þar sem þeir
miði við að skila sömu afköstum
og samið var um fyrir 20 árum.
ÍSAL vilji semja um breytingar á
þessu fyrirkomulagi, fækka starfs-
mönnum, þannig að ekki verði ráð-
ið i stöður sem losna og auka hag-
kvæmni. Til þess að svo megi verða,
sé ÍSAL reiðubúið til þess að greiða
svipaða upphæð í ár og fólst í ein-
greiðslunum í fyrra, sem voru að
sögn Roth framleiðnitengdar.
Roth segir að gróflega áætlað
hefði lokun álversins í Straumsvík
í för með sér tap fyrir ÍSAL sem
nemi um 7 milljónum svissneskra
franka á mánuði, en það jafngildir
liðlega 280 milljónum íslenskra
króna. Verði um lágmarkslokun að
ræða, sem varir í þijá mánuði, jafn-
gildir það því að fyrirtækið tapi að
upphæð 840 milljónir króna.
Christian Roth segir að starfs-
menn álversins séu mjög vel launað-
ir, miðað við aðra launamenn á ís-
landi. Meðaldagvinnulaun starfs-
manna ÍSAL sem tilheyra verka-
lýðsfélögum, segir Roth vera um
120 þúsund krónur.
Sjá viðtal við Christian Roth í
miðopnu: „Deilan snýst ekki
um peninga."
Jón greindi frá samræðum litháí-
skrar sendinefndar við sendiherra
íslands í Ósló, þar sem íslendingum
hefði verið þakkaður stuðningurinn.
Heillaóskir Alþingis hefðu verið
fyrstu viðbrögðin frá þjóðþingi ann-
ars lands og íslenska ríkisstjórnin
hefði verið einna fyrst til þess að
hvetja sovésk stjórnvöld til samn-
ingaviðræðna við litháísk stjórnvöld.
Nefnd þessi hefði komið þeim skila-
boðum áleiðis frá Landsbergis for-
seta Litháen hvort ísland væri reiðu-
búið að hafa milligöngu í málinu og
hvort íslensk stjórnvöld gætu boðið
Reykjavík sem fundarstað. Við þessu
hefði verið orðið.
Þorsteinn Pálsson sagði við þessa
sömu umræðu að íslendingum bæri
skylda til þess að taka af skarið og
viðurkenna sjálfstæði og ríkisstjórn
Lit.háen; Litháar þyrftu á öllum
stuðningi að halda. Þorsteinn taldi
það ekki nógu ljóst hvort viðurkenn-
ing Dana 1921 á sjálfstæði Litháens
hefði einnig náð til íslendinga. Það
væri auk þess formsatriði. Hann
taldi og að sjónarmið bandarískra
stjórnvalda ættu hér ekki við; þau
hefðu allt annarra hagsmuna að
gæta, auk þess sem þau væru of
varkár í málinu.
Steingrímur Hermannsson for-
sætisráðherra kvaðst hafa fengið
fullvissu um það að viðurkenning
Dana 1921 hefði einnig náð til ís-
lands; viðurkenning á sjálfstæði Lit-
háens væri því óþörf. Steingrímur
taldi rétt í þessu máli að hafa sem
mest samráð við önnur ríki NATÓ.
Sjá frásögn á þingsíðu bls. 27.
og frétt á bls. 4