Morgunblaðið - 08.05.1990, Síða 19

MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 8. MAÍ 1990
19
ÉG Á FISKINN
eftir Grím Karlsson
Sú skoðun er orðin almenn að
enginn atvinnurekstur þrífist orðið
á Suðurnesjum, nema þá kannski í
höndum útlendinga.
Allt virðist hægt að rífa af þessu
pólitíska einskismanns svæði, nema
það varði beinlínis milliríkjamál.
Það hefur haft hin verstu áhrif í
seinni tíð, að Suðurnesjamenn eru
hafðir í kjördæmi með úthverfum
Reykjavíkur, hringinn í kring um
borgina. En svo er Reykjavík, eins
og allir vita, sérkjördæmi í miðju.
Þingmenn Reykjaneskjördæmis
virðast eiga nokkuð örugg sæti,
þótt með afskiptaleysi leggist at-
vinnulífið á Suðurnesjum í rúst.
Kjörfylgi þeirra er þá í úthverfi
Reykjavíkur að miklu leyti, og at-
kvæðin stunda vinnu í öðru kjör-
dæmi, þ.e. að segja í Reykjavík.
Þetta hefur haft þau áhrif að í
reynd erum við Suðurnesjamenn
þingmannslausir og höfum verið
allt of lengi.
Menn ættu ekki að láta illa gerð-
ar tölur um atvinnuleysi á Suður-
nesjum blekkja sig. Sannleikurinn
er sá að fjöldi Suðurnesjamanna er
á fiskiskipum og í atvinnu út um
allt land. Þetta er ástand sem getur
ekki varað til langframa, það hljóta
allir að sjá.
Þið stjórnmálamenn sem horfið
yfir verksummerkin í stærstu bæj-
um Suðurnesja hljótið að sjá að
sjávarútvegurinn er í rúst. Ef að
þetta á að vera viðvarandi verður
eitthvað að koma í staðinn fyrir það
sem tekið hefur verið í burtu.
Suðurnesin eru sýnishorn af því
sem gerist hvar sem er á landinu
þegar ríkið fer að ráðskast með
kvótann, ég tala nú ekki um ef
þeir fengju að selja hann óveiddan
til hæstbjóðanda.
Margir leita leiða til tekjuöflunar
fyrir ríkið og þá um leið til skatta-
lækkunar til sín og annarra. Virðist
þeim efst í huga kvótasala á óveidd-
um fiski til hæstbjóðanda.
Til þess að lækka skatta þarf að
lækka tekjur eða draga saman hjá
því opinbera. Það eru engar aðrar
leiðir til. Fyrri leiðina vill enginn
fara. Seinni leiðina er af skiljanleg-
um ástæðum ágreiningur um. Eða
hvernig getui' sá sem nýtur bt'áð-
nauðsynlegrat- þjónustu, óskað eftir
því að hún sé af honum tekin eða
getur opinber starfsmaður óskað
eftir því að verða rekinn?
Það er fullkomlega eðlilegt að
menn leiti leiða og ræði þessi mál
fram og aftur, en sala veiðileyfa á
vegum ríkisins er ekki lausnin og
raunar stórháskaleg tillaga, nema
þjóðin sé að undirbúa flutning af
landi brott. Þótt hver íslendingur
fengi til að bytja með ávísun frá
EB, því þegar menn tala um hæst-
bjóðanda þá er það EB sem rætt
er um, því enginn býður betur í
fyrstu, en þegar þessar þjóðir í EB
sem eru þekktar hér fyrir rányrkju
og veiðiþjófnað, hafa eyðilagt fiski-
rniðin, hvað þá? Þá hirða þeir af
okkur fallvötnin og landið og er
þessu þá ekki lokið?
í allri þeirri umræðu sem verið
hefur um sjávarafla og kvótamál
vii'ðist enginn hafa skoðun á því
hver réttur sjómanna er. Þessir sex
þúsund menn sem hafa það að
ævistarfi að vera úti á hafi við veið-
ar, hafa aflað sér reynslu, þekking-
ar, og lögboðinna réttinda. Af
hvaða ástæðum láta þeir sem fjalla
um kvótamál eins og sjómannastétt
íslendinga sé ekki til og hafi þá lík-
lega aldrei verið til, og ég trúi því
Grímur Karlsson
„Það væri áfangi í rétta
átt ef menn kæmust að
samkomulagi um að
banna alla kvótasölu á
óveiddum fiski og
ómerkja ráðstafanir
sem gera einstaka
byggðarlög bjargar-
laus vegna kvótaleys-
is.“
ekki, að sjómenn láti bjóða sét- til
lengdar upp á aðra eins niðurlæg-
ingu. Eða eru sjómenn sáttir við
að vera teknir fastir sem sakamenn
er þeir stunda tómstundaveiðar á
smábátum að afloknu ævistarfi, eða
veiða sér í soðið. Slíkum málum
vet'ða sjómannasamtökin að vísa til
mannréttindadómstóla, ef af verður
(sbr. kvótafrumvarp).
Kvótamálið er ekki mál sem
hægt er að afgreiða í eitt skipti
fyrir öll. Það er mál sem þarf stöð-
uga athugun.
Það væri áfangi í rétta átt ef
menn kæmust að samkomulagi um
að banna alla kvótasölu á óveiddum
fiski og ómerkja ráðstafanir sem
gera einstaka byggðarlög bjargar-
laus vegna kvótaleysis.
Tilfærsla á kvóta getur verið
nauðsynleg og hagkvæm, en kvóta-
sala er tilbúinn aukakostnaður sem
skilar engu öðru.
Leiðrétta þarf smábátamörkin í
u.þ.b. 30 til 50 rúmlestir í stað
þess að elta ólar við bókstaflega
allt sem flýtur.
Fiskistofnunum stafar ekki
hætta af smábátum. Ef mörkin
væru hækkuð í 30 til 50 rúmlestir
myndu þeir sem vilja geta slegið
sér saman um öruggari fleytu í stað
þess að róa einir á smáskeljum, sem
þá myndu fækka.
Kvótamálið er og verður alltaf
vandræðamál sem þarf að leysa
hægt eftir hendinni og að fenginni
reynslu og aðstæðum hvetju sinni.
Höfutidur er skipstjóri í Njarðvík.
Chevro/et Monza 1988og 1989
3ARA ABYRGÐ
og greiðslutíminn
jafnvelenn /engri.
3
BÍIAR
1988 módel, sjálfskiptir,
2000 vél,
kr. 840.000-
1989 módel, beinskiptir,
1800 vél,
kr. 895.000,—
BIIAR
3
BÍLAR
1989 módel, sjáltskiptir,
2000 vél,
kr. 986.000,-
1989módel, Classic. Sjálfskiptir,
2000 vél, útvarp og segulband,
rafstýrðar rúður og speglar,
rafmagnslœsingar, veltistýri,
kr. 1. 135.000,-
BÍLAR
4
ALLIR BÍLARNIR ERU FRAMDRIFNIR OG MEÐ AFLSTÝRI.
Komdu í bílasalinn okkar að Höfðabakka 9 í Reykjavík og taktu fjölskylduna með
svo hún geti prófað bílinn með þér.
— —r SAMBAND ÍSLENSKRA SAMVINNUFELAGA
Öll verð eru siaögreiðsluverð.
Bílarnir eru ryðvarðir og skráðir.
HÖFÐABAKKA 9 112 REYKJAVIK SIMI 91 -670000 og 674300