Morgunblaðið - 09.09.1990, Blaðsíða 29

MORGUNBLAÐIÐ
MININIINGAR SUNNIJDAGUR 9. SEPTEMBER 1990
C 29
Þetta allt og kannski dálítið meira
( vissi ég þegar leiðir okkar lágu sam-
an af tilviljun í veiðiskap og síðar í
störfum hjá Reykjavíkurborg.
Stefán var veiðimaður af lífi og
sál. Hann hafði bæði næmleika og
þá útsjónarsemi sem góður laxveiði-
maður þarf að hafa. Oft vorum við
saman um stöng, einkum seinni árin.
í hundruðum talið eru þeir laxar sem
stöngin okkar skilaði á land úr Selá,
Norðurá, Laxá í Ásum og Stóru-
Laxá.
Þegar farið var í Vopnafjörðinn
ásamt eiginkonum okkar, var jafnan
stansað í Þingeyjarsýslunni. Þá var
urriðinn í Laxá heimsóttur, skroppið
á golfvöllinn á Husavík og héraðið
skoðað.
Ekki leyndi sér að Stefán var Þing-
eyingur og það var bæði fróðlegt og
skemmtilegt að ferðast með' honum
um æskuslóðirnar.
Sagan að j’ornu og nýju og hvers-
konah' fróðleikur annar um héraðið
var honum ofarlega í sinni og stökur
hinna frábæru þingeysku hagyrðinga
og skálda lágu honum létt.á tungu.
Hann las jafnan mikið og var fróður
um marga hluti.
c .. Síðatí, árin. fækkaði Veiðiferðum
en þéjm stundum sem eytt var á
golfvellinum-fjölgaði. -
Á vetrum var gripið f tafl og spil
og farið á skíði bæði hér heimá og
erlendis. Aldrei skapaðist tómarúrri..
Ég geri ráð fyrir að aðrir, mUnlgreina
ýtarlega frá störfum .Stefán's að
Er þau nú í sumar, ásamt fjöl-
skyldu sinni, minntust þessara tíma-
mota gátu þau með gleði og þakk-
læti litið yfir farinn veg. Þau voru
þeirrar gæfu aðnjótandi að eignast
fjögur vel gerð og mannvænleg börn
og þeirra stærsta ánægja var að hlúa
að þeim í hvívetna og fylgjast með
vexti og þroska barnabarnanna og
nú síðast barnabarnabarns.
Og þau gátu líka glaðst yfir öllu
því sem þau höfðu notið saman í
leik og starfi því áhugamál og störf
þeirra beggja voru alla tíð samtvinn-
uð.
. Stefán var mikill aufúsugestur
hvarvetna og þá var ekki síður
ánægjulegt að sækja hann heim.
Hann og Kristjana áttu fallegt heim-
ili þar ’sem alltaf var tekið á mótj
vinum og fjölskyldu af hlýju og gest-
risni. Á stórum sfundum í lífi fjöl-
Það var sólbjartan sumardag,
heima í Súgandafirði — einn af þess-
um ógleymanlegu stillilogn vest-
firsku dýrðardögum, sem fimleika-
flokkur frá Glímufélaginu Ármanni
sýndi í „Sjöstjörnunni" okkar gömlu,
góðu, að ég sá fyrst Stefán Kristjáns-
son. Hann var einn hinna ’yngstu í
hópnum, en stökk allra manna best
flikk-flökkin og heljarstökkin og það
var slíkur galsi í honum að við strák-
arnir stóðum á öndinni af aðdáun. .
Það var ekki fyrr en mörgum árum •
seinna að ég kynntist Stefáni og þá
sem einum fremsta, skíðamanni
landsins. Hann var einstaklega liþur
og léttur svigmaður og hélt þeim
stíl ævinlega. Mátti sjá að fimleika-
þjálfunin kom honum að ómetánlegu
gagni þar sem í öðrum íþróttum, sem
hann lagði stund á eins og t.d'.'knatt-
spýrnu og seinna í-golfi, sem hann
skyldu.okkarvarþvíeinnútlóftsafni- --byijaði ekki á fyrr en um sextugt,
ást saman á heimili þeimt:
Stefán las geysinúkið og alveg
■ • sérstaka athygli vakti hve vel hann
þekkti íslendinga sögurnar. Það var
eins og hann hefði upplifað atpiyðina
og þekkt söguhetjurnar persðníiléga
svo ljóslifandi var allt í frásögn-hans.
íþróttir og útivist heilluði? hann
og að hveijum leik og að hverri
keppni gekk hann r^eð gleði óg af
einbeitni sem oft fæt'ðu honum sigur.
Hann átti til notaíega kírnni\>g
en náði samt aðdáunarverðum ár-
angri í. Hann naut þess fram í fingur-
góma að leika golf, fór helst daglega
og varð évo þeirrar gæfu aðnjótandi
áð fá að fara í miðjum hita leiksins
„yfir í sælli veröld", þótt okkur sem
\ eftir sitjurn þyki hart að þurfa að
"_sjá eftir honum, langt fyrir aldur
fi'am. En minningarnar tekur enginn
frá okkur og þær streyma fram og
ylja um hjartarætur. Það tók sinn
tíma. að kynnast Stefápi, en því bet-
sá oft spaugilegu hliðar-nar ámálefn- 'ur. sem maður kynntist honum þeim
um dagsins. Þá kom prakkaralegur mun meira undraðist maður fjöl-
'glettnisglampi í augu haftá. Sú mynd hæfni hans^ög gáfur. Hann var ákaf-
íþróttamálum og þá einkum frá starfi ;. af honum er sterkust í minningunm-.,, lega viélesinn og kunni sumar íslend-
hans sem íþróttafulltrúi Reykjavíkur-
borgar. Því kynntist ég nokkuð bæði
sem borgarfulltrúi og formaður
fræðsluráðs. Einnig þegar unnið var
að hönnun skautahallar og við fram-
kvæmdir við skíðasvæðið í Bláfjöll-
um.
Sá Stefán sem ég kynntist á þeim
vettvangi var starfssamur og góður
verkstjópi. Hann var fastur fyrir ef
því var 'að skipta en laginn að leysa
þau ágreiningsmál sem upp komu„“
AtVikin höguðu því þannig svo og
viðhorf í æskú að íþróttirnar urðu
hans áhugamál og störf að þeim
hans ævistarf. Alla burði hafði hann
til að Ijúka langskólapámi og. hasla
sér völl’ á öðrum vettvangi. Slíkt
hefði tæpast gefið honum meiri
lífsfyllingu eða orðið samfélaginu að
meira gagni. Hann var réttgr maður
á réttum stað. Rúm ,hf^"var
skipað. k
Eiginkona Stefáns vSf’^hííiurtf
betri en enginn á lífsleiðinni. Á af-
mælisdaginn 30. júní 1950 gekk
hann að eiga Kristjönu Jonsdóttur,
íþróttakennara, frá Hesteyri við ísa-
fjarðardjúp. Þau eignuðust fjögur
böm. Tvær dætumar, Helga og Jp-
hanna, eiga sín eigin heimili og fjol-
skyldur. Yngsta dóttirin, Anna^ og
sonurinn Stefán dvelja í heim&jjús'-
um. Þau eru bæði við nám í Háskóla
* íslands, hún í læknisfræði eB hafc
fmagnsverkfræði.
fið hjónin vottum Kristjönu, bön
ujum og fjölskyldum^þeirra dýpsfl
AhKhA Mificii** iviiImII ^v*
og hana er gott að muna.
Hanh-var drengur góður, hæglátur
og traustur í hvívetna — menntaður
maður í orðsins fyllstu merkingu.
Af heilum hug þökkum við,
tengdafólk hans, góða samfylgd í 40
ár og gleðistundir allar.
Elsku systir. Þú átt yndisleg börn
og þau og fjölskyldur þeirra munu
létta þér þinn mikla missi. Og góðar
minningar um gengin ár getur ekk-
' ert frá ykkur tekið. Það er dýrmætur
sjóður. Guð blessi ykkur öll og styrki.
Mágur og mágkona
ð. Missir þeirra er mikill.
n það er einnig skarð fyrir skildi
hjá okkur golffélögunum. Við mua-
um ekki sjá löngu og fallegu „driviir
hans Stefáns framar. Við munum’s.
ekki heldur heyra hann ’ skamma
sjálfan sig , þegar eitthvað fór úr-’
skeiðis og koma síðan næsta dag og
tjá okkur að hann væri búinn að fínna
það sem að 'var. Við mættum
vara okkur. Þannig var hann, kapps-
fullur og nákvæmur. Vildi gera hlut-
ina rétt og ná árangri.
Ég held að þ’áð hljóti að vera gott
að enda ævina á sama hátt og Stef-
án Kristjánsson, ahyggjulauá mitt í
gleði og spennu dagsins. Ævi hans
varð bara alltof stutt.
Kristján Benediktsson
Glaður og reifur lagði Stefán af
stað að morgni dags til keppni í
golfi, sem hann hafði stundað stíft
undanfarin ár og náð góðum árangri
í eins og raunar í öllu sem hann tók
sér fyrir hendur. Engan óraði fyrir
því að komið væri að leiðarlokum,
að þetta væri hans síðasta keppni.
Áður en dagur var að kvöldi var
Stefán allur. Svo óvænt og óútreikn-
anleg eru högg dauðans.
Fyrir rúmum 40 árum lágu leiðir
Stefáns og systur okkar, Kristjönu,
saman á Iþróttakennaraskólanum á
Laugarvatni. Þau voru gefin saman
á afmælisdegi Stefáns 30. júní 1950
á Húsavík þar sem foreldrar hans
bjuggu þá.
Góður Guð hefur nú kallað hann
afa minn til sín. Afa sem ég bjóst
við að hafa hjá mér miklu, miklu
lengur.
Afi bjó í Stóragerði 31 og fjöl-
skyldan í Stóragerði var éins og
mín eigin. Þangað komum við syst-
urnar ef okkur vantaði svefnstað
eða Við vorum í eyðu í skólanum
og vildum fá frið til að æfa okkur.
Aldrei var neitt sagt þó svo ég
glamraði á píanóið í tvo tíma, svo
að segja daglega. Það fyrsta sem
afi-.sagði iðulega, þegar hann kom
heirn úr vinnunni og ég sat og
bjásffl^ði við einhveijar nótur, var
aðeins: „Það er bara verið að taka
rispu.“ Við fengum okkur síðan
spælt egg og blábeijaskyr saman,
þvoðum upp, ég hélt áfram að æfa
Lig, en afi fór með vinum sínum í
LGolfið var hans aðal áhugamál.
spilaði hann í hvaða veðri
sem’var upp á hvern einasta dag.
Fiölskyldan hristi bara höfuðið yfir
\Jsi(bfn áhuga, en hún vissi alltaf
ISHfeirtrann vildi fá í afmælis- eða
jólagjöf.
in Afi var mjög vel lesinn og kunni
, . lsl#ndingasögurnar meira eða
PV1
minnajiötan- að. Eg man ekki eftir
stofuborðinu öðruvísi en að þar
væri ~\Æ á hvolfi, sem afi var í
miðju-kaí! að lesa. Hann horfði líka
á alla ‘iiþróttáþætti í sjónvarpinu,
endá yúkilláhugamaður um íþrótrir
alla sina. tíð.
Það var alltaf nóg að gera hjá
afa. Hann eignaðist marga vini um
ævina, bestu konu í heimi og fjögur
börn, þ. á m. mömmu mína.
Ég veit að honum líður vel þar
sem hann er og ftð. ég-' á eftir að
þitta hann aftur síðár. Ég' þakka
fyrir allar góðu stundirnar okkar.
Hrönn Helgadóttir
ingasögurnar svö til utan að og hann
var vel að sér um sögu lands og þjóð-
ar. Það var sérstaklega ánægjulegt
að starfa með Stefáni og minnist ég
einkgm námskeiðanna á Núpi með
Sigurði Guðmundssyni, vini okkar,
og skíðanámskeiða fyrir kennara við
Grunnskóla Reykjavíkur, sem Stefán
efndi tiPl976 og hafa verið haldin
árlega síðan.
En ógleymanlegust verða eflaust
skíðaferðalögin þar sem meðfædd
kímnigáfa Stefáns og gamansemi
naut sín í ríkum mæli, okkur félögum
hans til ómældrar ánægju.
Stefán var farsæll í starfi bæði
sem íþróttakennari og þjálfari og sem
íþróttafulltrúi Reykjavíkur. En hann
lagði einnig af mörkum geysimikið
sjálfboðastarf í þágu hinnar fijálsu
íþróttastarfsemi í landinu. Undraðist
ég oft hér áður fyrr, hversu miklu
hann kom í verk. Seinna, þegar ég
kynntist honum og fjölskyldu hans
betur varð mér ljóst, að stóran þátt
í starfsorku hans var að fínna í ham-
ingjusömu heimilislífi, með umhyggj-
usama og kærleiksríka eiginkonu og
einstaklega vel gerð börn sér við hlið.
Ég flyt þeim og fjölskyldum þeirra
innilegustu samúðarkveðjur okkar
Kristínar, sem hörmum það að geta
ekki fylgt Stefáni vini okkar hinsta
spölinn salýi- dyajar erlendis. f
Blessuð sé minning Stefárö Kristj-„
ánssonar.
Valdimar Örnólfsson
Kveðja frá samstarfsfólki í
Skólaskrifstofu Reykjavíkur
Með fáeinum orðum viijum við
minna^t Stefáns Kristjánssonar,
íþróttafulltrúa, sem horfinn er nú úr
okkar hópi langt fyrir aldur fram.
Við þökkum samfylgdina og sam-
starfið.
Stefán starfaði í þágu íþrótta og
skólaæsku borgárinnár-sína starfs-
ævi alla og það 'tjl síðasta dags.
Hann var íþróttamaður Ibestu merk-
ingu þess orðs og mat mikils uppeld-
is- og þroskagildiwfþróttanna. Hann
var sjálfur góður drengur, óskiptur
og jákvæður í^tprfum sínum og með
græskulaúsum húmor lýsti hann upp
gráma Tiversdagsins. Með slíkum
mönnum er gott að starfa. Við minn-
umst með þökk mannkostamanns og
hollráðs vinar. -. _
Við yéttifmi eiginkonu Stefáns og
fjölskyldu dýpstu samúð og kveðjum
góðan dfebg og vinnufélaga.
BToffiuð sé minning hans.
t
Alúðarþakkir til allra þeirra er sýndu mér vinarþel, samúð og stuðn-
ing við andlát og útför móður minnar,
JAKOBÍNU ÁSMUNDSDÓTTUR,
Suðurgötu 13,
Reykjavík.
Unnur Guttormsdóttir.
t
Áskær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
LÚÐVÍK VALDIMARSSON
rakarameistari,
Hvassaleiti 28,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju þriðjudaginn 11. septem-
ber kl. 15.00. ‘
Guðrún Þorgeirsdóttir,
Edda Hólmfríður Lúðvíksdóttir.Sigurður Sigurðsson,
Valdemar Loftur Lúðvíksson, Helga Sveinsdóttir,
Þórir Lúðvíksson, Anna Margeirsdóttir
Ólavía St. Lúðvíksdóttir, Gunnlaugur Þór Hauksson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Alúðarþakkir fyrir auðsýnda samúð við ándját og útför móður
okkar og tengdamóður,
GUÐRÚNAR TÓMASDÓTTUR.
Margrét Jónsdóttir,
Dóróthea Jónsdóttir,
Guðrún E. Jónsdóttir,
Tómas S. Jónsson
og barnabörn.
Kjartan Gunnarsson,
Axel W. Einarsson,
+
Innilegar þakkir fyrir aVlðsýnda samúð og vinsemd við andlát og
útför ástkærrar eiginkonu minnar og móður okkar,
BIRNU EYJÓLFSDÓTTUR,
Asparfelli 2,
Reykjavík.
Fyrir hönd annarra vandamanna,
Eiríkur H. Tryggvason,
íris Eiríksdóttir,
Tryggvi Eiriksson,
Eyjólfur Róbert Eiríksson.
+
Hugheilar þakkir fyrir hlýhug og vinsemd vegna fráfalls móður
okkar, tengdamóður, ömmu og langömmu,
GUÐLAUGAR G- WESTLUND.
Sérstakar þakkir færum við Elli- og hjúkrunarheimilinu Grund
fyrir góða umhyggju óg hlýhug í hennar garð.
Ester G. Westlund,
Steingrimur Westlund, Katherine L. Westlund,
barnabörn og barnabarnabörn.
Lokað
Vegna jarðarfarar HARÐAR BJARNASONAR, fyrr-
verandi húsameistara ríkisins, verður lokað frá
kl; 12 á hád’egi mánudagíhn 10. september.
d- ~\-
Húsameistari ríkisins.
Lokáð
^eriðQf eftir hádegi mánud.aginn 10. september
vegna jarðarfarar ÓSKARS' GJSSURARSONAR.
Gúmmíbátaþjónustan,
Eyjaslóð 9.
V -
Lokað
—
Vegna útfarar STEFÁNS KRISTJÁNSSONAR, fyrr-
verancfi íþróttafulltrúa, verða skrifstofur vorar lok-
aðar eftir hádegi mánudaginn 10. september.
íþrótta- og tómstundaráð Reykjavíkur.
Skólaskrifstofa Reykjavíkur.
KVIÐANAMSKEIÐ
Námskeið um stjórnun streitu, kvíða og
spennu í mannlegum samskiptum.
Kenndar eru og æfðar aðferðir til að fyrir-
byggja og takast á við þessi einkenni.
Upplýsingar um helgar og öll kvöld ísíma
39109.
Oddi Erlingsson, sálfræðingur.