Morgunblaðið - 30.09.1990, Blaðsíða 34

54 C
MORGUNBLAÐIÐ SAMSAFNIÐ SUNNUDAGUR 30. SEPTEMBER 1990
CSKUMYNDIN...
'.RAFPÉTRIORMSLEV, FYRIRLIÐA FRAMMARA
ÚR MYNDASAFNINU
Jákvæðurog
lífsglaður,
en svolítið
dulur
Hann var jákvæður, lífsglaður
>g skemmtilegur félagi og liðtæk-
ir í flestum íþróttum. Hann náði
nemma góðum tökum á fótbolt-
mum og þótti alltaf liðtækur með
'ðkkur stóru strákunum. Þó að
íann væri yngstur okkar kom það
tldrei fram í leiknum," segir
dagnús Bergs um fyrirliða
•Yarnmara, Pétur Ormslev, sem
íýlega tók við Islandsméistara-
likarnum fyrir hönd félaga sinna
Fram. Magnús og Pétur kynnt-
ist í Miðbæjarskólanum og voru
íeimagangar hvor hjá öðrum.
'étur hóf sinn knattspyrnuferil
neð KR-ingum, en ekki leið á
öngu þar til hann skipti yfir í
/al úr því að róluvallar-félagarn-
r þeir Magnús og Guðmundur
Jorbjörnsson æfðu á þeim bæ.
’étur var í Vai fram til 16 ára
tldurs og þá gekk hann til liðs við
'rammara.
fjétur Ormslev er fæddur • í
1 Reykjavík 28. júlí árið 1958,
inur Gunnars heitins Ormslev
txófónleikara og Margrétar Línu
'etersen. Pétur á tvær eldri systur
g einn yngri bróður. Hann er
íiðbæingur, bjó í Skólastrætinu frá
eðingu til ársins 1981. Þá flutti
ann til Dusseldorf í Þýskalandi þar
3m hann lék sem atvinnumaður í
nattspyrnu. Pétur var úti í fjögur
r og kom aftur heim í nóvember
'"’984 ásamt sambýliskonu sinni,
íelgu Möller söngkonu. Hann segir
kólagöngu sína hafa verið stutta
g reyndar nauðaómerkilega, en eft-
• Miðbæjarskólann lá leiðin í
vusturbæjarskólann þar sem hann
auk landsprófi. Pétur starfar nú í
narkaðsdeild Stöðvar 2 við öflun
uglýsinga.
Mafgrét Ormslev er fimm árum
Idri en Pétur. Hún segir bróðir sinn
lafa verið mjög meðfærilegan og
ægilegan, en frekar dulan. „Skóla-
trætið var okkar leiksvæði og fékk
ÓLAFUR K. MAGNÚSSON
Pétur Ormslev
hann mikla útrás við það að vera
úti að leika sér. Það voru aðeins fjór-
ar fjölskyldur sem bjuggu við götuna
og var þetta litla samfélag eins og
ein stór fjölskylda. Pétur var mikið
í fótbolta og fékk alltaf að vera með
stóru strákunum sem þótti mjög
skrýtið. Hann æfði sig alltaf í að
skora mörk á veggnum þar sem var
bakhliðin á Gimli. Við vorum líka-
mikið á hjólum í kringum tjörnina
og notuðum óspart vinnusvæði og
húsgrunna í grenndinni.
Þegar Pétur fór að stálpast fór
hann að fara sínar eigin leiðir —
þangað sem hugurinn bauð honum
hveiju sinni. Hann tók sjálfstæðar
ákvarðanir. Sem dæmi má nefna að
hann lét ekki ferma sig og er eina
systkinið sem ekki er fermt. Hann
gaf engar trúarskýringar á því, en
einhvern veginn fannst honum ferm-
ingin vera einskonar óþarfí. Hann
sá ekki tilganginn í þeirri athöfn.
Ég man að hann bar óskapa virð-
ingu fyrir öllum einkennisbúningum.
Honum þótti t.d. mikið til þess koma
að fara á lúðrasveitaræfingar með
pabba og hann þurfti ævinlega að
eiga matrósaföt á tyllidögum fram
eftir öllum aldri. Hann kallaði þau
„stútu“ og enn þann dag í dag er
það orð notað innan íjölskyldunnar
yfír matrósaföt. Einu sinni þurftum
við að gera lögreglunni viðvart eftir
að hann, þá þriggja ára, hvarf að
heiman. Minn maður fannst lengst
uppi á Laugavegi, einn að skoða
heiminn. Eldri kona hafði fundið
hann og leitt hann inn á lögreglu-
stöð. Aftur á móti var hann ekkert
á því að koma heim með okkur enda
sat hann þarna í mestu makindum
í herbúðum einkennisklæddra lög-
regluþjóna og undi sér afskaplega
Norðmenn lagðirað velli
Segja má að íslendingar séu nú
orðnir þokkalega gjaldgengir
á knattspyrnusviðinu þótt enn sé á
brattann að sækja þegar stórþjóðir
eiga í hlut. Landslið ann-
arra landa eru þó að
mestu hætt að „bóka“
sigurinn fyrirfram gegn
Islendingum, eins og oft
vildi brenna _við hér á
árum áður. íslendingar
komu þó stöku sinnum á
óvart í þá daga og unnu
sinn fyrsta sigur í lands-
leik gegn Finnum árið 1948. Síðan
sigruðu þeir Svía 4:3 árið 1951, en
þegar þeir mættu Norðmönnum í
fjórða leik liðanna, í júlí 1954,
höfðu þeir orðið að þola sjö tap-
Ieiki, af þeim níu seny landsliðið
hafði leikið frá upphafi. í umrædd-
um leik gegn Norðmönnum sneru
íslendingar hins vegar blaðinu við
og unnu verðskuldað með einu
marki gegn engu. Ljóst er af blað-
afréttum frá þessum árúm að
landsleikir voru taldir til hinna
merkari tíðinda og í Morgunblaðinu
4. júlí segir í fyrirsögn yfir þvera
baksíðuna: „Landsleikur við Norð-
menn í kvöld“, (aug-
ljóslega aðalfrétt blaðs--
ins þann daginn). Eftir
leikinn birtí blaðið svo
frétt með mynd á for-
síðu og ijallar ennfrem-
ur um leikinn á heilli
síðu inni í blaðinu. Þar
segir meðal annars um
leikinn og frammistöðu
Islendinga: „Fjögur mörk gegn
tveimur hefðu verið góð úrslit og
allir farið ánægðari heim, því vel
hefði mátt hafa 2:0 í hálfleik eftir
marktækifærunum og hrein
óheppni var það að liðin skoruðu
ekki tvö mörk hvort í síðari hálf-
leik. Engum blandast hugur um að
sigur íslands í leiknum var réttlátur
og verðskuldaður .. .“ Meðfylgj-
andi myndir eru frá umræddum
leik á Melavellinum í júlí 1954.
Þórður Þórðar-
son miðfram-
herji stekkur
hæð sína og ríf-
legaþaðíbarátt-
unni um knöttinn
og var þessum
aðförum Þórðar
líkt við eigin-
leika Gunnars á
Hlíðarenda í
myndartexta
Morgunblaðsins
frá þessum leik.
IUNNUDAGSSPORTIÐ...
'AXTARRÆKT
f 7"axtarrækt er íþrótt sem stefnir
V að meiru en almennri líkams
íreysti. „Hér eru öfgarnar í háveg-
im hafðar,“ segir Ivar Hauksson.
Árangur íþróttamanna í þessari
frein er aðallega metin eftir aug-
nu. Dómarar meta vöðvamassann
ig hvort skurður eða aðgreining
•öðva er vel
nerkjanleg,
innfremur
:amræmi
öðva og
íkams-
•vgging-
•.rinnar.
Iðkend-
r stunda
iróttina í
eilsu- og íþrótta-
íiðstöðvum þar sem
r að finna marg-
áttuð lóð og tæki
em miða að því að
tyrkja og þjálfa hina
msu vöðvahópa,
andleggi, bijóst, bak
.s.frv.
ívar stundar sína
irótt af miklu kappi 6
aga vikunnar 2 tíma í
enn. Ivar ráðleggur þó
yijendum að.fara hæg-
r í sakimar, æfa t.d. 1
il 1 hálfan tíma þrisvar
íl íjórum sinnum í viku.
ívar segir áhugasama
ðkendur þurfa mikið að
■iorða, sjáifur innbyrðir
hann um 5.000 hitaeiningar dag-
lega. Skiptir miklu að fæðan sé
holl og rétt samsett, snauð af fitu
en rík af próteinum og kolvetnum.
Sykur er á bannlista og ívar tekur
salti sem og öðru kryddi með mik-
illi varúð.
Kostnaður við þessa íþrótt er
nokkur. Aðgangur og
aðstaða í vaxtarræktar-
stöðvum kostar um
3.500-3.900 kr. á
mánuði og iðkend-
ur vaxtarræktar
mega vænta nokkuð
hærri matarreikninga
en kyrrsetumenn.
ívar hefur iðkað vaxta-
rækt í 5 og hálft ár. Hann
er afreksmaður í sinni íþrótt;
ilandsmeistari karla þyngri en
90 kg og í næsta mánuði kepp-
ir hanná heimsmeistaramót-
inu í Kúala Lumpur í Mal-
asíu. Ivar segir erfitt að
hefja vaxtarrækt en ef
byrjendur kunni sér hóf
og njóti réttrar leið-
sagnar sé engin
hætta á ofreynslu
eða meiðslum og
árangurinn ætti að
fara koma í Ijós
undan rýrnandi
fítulögum eftir á
\ að giska 3
mánuði.
BÓKIN PLATAN MYNDIN
Á NÁTTBORDINU Á FÓNINUM ITÆIUNU
Ágústa Ás-
geirsdóttir
verslunarmað-
ur og nemi
Gísli Sigur-
geirsson
framkvæmda-
stjóri
Eg er að lesa tvær bækur en man
á hvorugri titilinn. Önnur er
ensk og fjallar um stefnumótun
fyrirtækja og hin er eftir Colin
Forbes. Það er spennusaga sem
gerist í kalda stríðinu, óneitanlega
gaman að velta fyrir sér hugarheimi
rithöfundarins þegar hann skrifaði
bókina og það að menn segi kalda
stríðinu lokið gerir hana enn meira
spennandi en ella.
Síöast hlustaði ég á „Forklædt
som voksen" með Kim Larsen.
Tónlistin hans er fyrirtak við hrein-
gerningar, rétt eins og plöturnar
með Bubba Morthens.
að kemur fyrir að ég horfi á
myndbönd um helgar þegar
sjónvarpið bregst. Um síðustu helgi
leigði ég mér því ágætis spennu-
mynd með Gene Hackman, „The
Package“.
Sigríður
Sigur-
björnsd
óttir skrif-
stofustjóri
ión Guð-
laugur
Magnússon
framkvæmda-
stjóri
*
Eg er að lesa „Kristnihald undir
jökli“ eftir Halldór Kiljan Lax
ness. Ég hef mjög gaman af Kiljan
þó „Kristnihaldið" sé ekki uppá-
haldið. Ég les mjög mikið, t.d.
kvennabókmenntir og svo sígildar
skáldsögur.
Sjálfur set ég ákaflega sjaldan
plötur á fóninn, ég læt mér
yfirleitt nægja glymjandann úr her-
bergjum barnanna. En í gær hlust-
aði ég á Mozart, plötu með úrvali
af verkum hans, meðal annars úr
„Töfraflautunni" og „Eine kleine
Nachtmusik".
Ég leigi mér afskaplega sjaldan
myndbönd. En myndin „Dead Poets
Society“ freistaði mín og ég horfði
á hana fyrir skömmu. Það er óhætt
að segja að hún hafi ekki valdið
vonbrigðum.