Morgunblaðið - 05.10.1990, Qupperneq 35

MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 5. OKTÓBER 1990
35
„skrapp" hann á síld í nokkur sum-
ur, en þó hann hefði áhuga á sjó-
mennskunni, þá líkaði honum'betur
í landi.
Það má segja, að Jón Kr. hafi í
gegnum árin verið allt í öllu innan
fyrirtækisins. Fyrir utan að vera
yfirvélstjóri hraðfrystihússins sá
hann m.a. um afgreiðslu viðlegu-
bátanna meðan það tíðkaðist, að
bátar komu utan af landi til að
sækja vetrarvertíð. Þá hljóp hann
í skarðið, ef verkstjóri forfallaðist
eða vörubílstjóra vantaði. Vinnu-
dagurinn varð því oft býsna langur
og svefntíminn stuttur. Þá sjaldan
að tekin voru frí, þá voru þau stutt.
Þegar flökunarvélar voru teknar
í gagnið árið 1956 hélt Jón Kr.
utan til Vestur-Þýskalands og lærði
hjá Baader-verksmiðjunum ,í
Liibeck stjórn þeirra og meðferð.
Þegar nýir bátar voru smíðaðir
fyrir fyrirtækið, sem oftast var er-
lendis, þá hafði Jón Kr. eftirlit með
smíðinni. í slíkar eftirlitsferðir fór
hann til ýmissa landa og tóku þær
oft marga mánuði.
Síðan tveir togarar bættust í
flota fyrirtækisins árið 1977 hefur
starfsvettvangur Jóns verið útgerð-
arstjórn þeirra og ijögurra báta
fyrirtækisins.
Ég man fyrst eftir Jóni frænda
eins og við systkinin kölluðum þenn-
an uppáhaldsfrænda okkar, þegar
hann kom til Reykjavíkur og fór
með okkur í sunnudagsbíltúr. Þar
nutum við þess sannarlega,, hversu
barngóður hann var.
í nánu samstarfi undanfarin 18
ár hef ég kynnst hæfileikum og
þekkingu Jóns Kr. á öllu, sem við
kemur vélum almennt og öllum
búnaði skipa. Oft hef ég dáðst að
því, hversu fljótur hann hefur verið
að átta sig á og finna lausnir á
flóknum tæknilegum vandamálum.
Það er ósjaldan, sem hin víðtæka
reynsla hans hefur komið sér vel
við slíkar aðstæður. Vinnuþrek Jóns
Kr. og ósérhlífni voru ekki síður
þættir, sem miklu skiptu, þegar
mörg vandamál og úrlausnarefni
höfðu hrannast upp samtímis.
Skapfesta hans og einurð nutu sín
vel, þegar semja þurfti við þjónustu-
aðila um hin ýmsu atriði, varahluti
og þjónustu, sem fyrirtækið þurfti
að sækja til annarra. Þá var ekki
gefist upp fyrr en hagstæður samn-
ingur eða gótt verð var í höfn.
Jón Kr. var dulur og tilfinninga-
ríkur maður, sem ekki bar tilfinn-
ingarnar utan á sér, en ekki þurfti
langa viðkynningu til að finna að
undir hijúfu yfirborðinu var ein-
staklega hlýtt hjartaþel.
Ég veit, að mörgum, sem kynnt-
ust Jóni Kr. lauslega, fannst hann
vera afar harður í horn að taka og
lítt mjúkmáll í garð þeirra, sem
honum fannst ekki skila því, sem
þeim bar, enda var hann ekkert
fyrir að skafa utan af hlutunum.
Aftur á móti nutu þeir„ sem honum
fannst standa sig í stykkinu, þeim
mun betur velvildar hans. Fyrir þá
var í hans huga enginn greiði of
stór.
Jón Kr. var reglumaður á vín og
reyktóbak og það bar sárasjaldan
við að honum yrði misdægurt. Stað-
reyndin var sú, að þó hann fengi
einhveija umgangspestina, þá lét
hann ekki leggja sig í rúmið fyrr en
í fulla hnefana. Arið 1981 varð
hann þó var við þá meinsemd, sem
síðar átti eftir að verða honum að
aldurtila. Þá varð hann að fara á
sjúkrahús vegna hjartaáfalls.
Góð hvíld og umönnun eiginkonu
komu honum vel yfir þessi veik-
indi. Svo vel að hann fann ekki
fyrir hjartaveilu eftir þetta áfall.
Reglulegar skoðanir leiddu ekki
annað í ljós en þessi vandi væri að
baki. Hann sinnti störfum sínum
af sama eldmóði og ávallt. Hann
tamdi sér þó að vera ekkert að æsa
sig yfir smámunum og stærri málin
leysti hann með meiri ró en áður.
Það kom því yfir okkur sem þruma
úr heiðskíru lofti er Jón Kr. féll
skyndilega niður örendur á hafnar-
garðinum í Sandgerði, er hann tók
á móti öðrum togaranum, eins og
hann var vanur. Hvílíkt reiðarslag
fyrir ijölskyldu hans og okkur sam-
starfsmenn hans.
Það er sorglegt til þess að hugsa,
að Jón Kr. var búinn að ætla sér
að hætta störfum á næsta ári og
hafði þegar fundið eftirmann, sem
leysa mundi hann af hólmi. Húsið,
sem þau hjónin voru búin að kaupa
til að eyða ævikvöldinu í nánd við
dætur sínar og barnabörn, skyldi
afhendast um þessar mundir.
Forlögin vildu það svo hafa, að
hann skyldi ekki hverfa lífs frá
starfsvettvangi sínum, Sandgerði,
sem hann hafði gefið alla krafta
sína og allan hug sinn.
Við gleðjumst yfir því nú, að þau
hjónin skyldu í maí í tilefni af sjö-
tugsafmæli Jóns Kr. hafa heimsótt
Ingu systur hans í Kaliforníu og
fjölskyldu hennar. Það voru miklir
fagnaðarfundir, því mjög kært var
alla tíð með þeim systkinunum.
Miklar fjarlægðir komu í veg fyrir
að oft hafi verið hægt að hittast,
en sambandinu var ávallt haldið
með bréfaskriftum og símtölum á
tyllidögum.
' Að lokum viljum við Hildur ásamt
dóttur okkar, en Jón Kr. var guðfað-
ir hennar, þakka fyrir ánægjuíega
samferð.
Við systkinin þökkum Jóni Kr.
fyrir ómetanleg störf hans í þágu
fyrirtækisins. Við öll vottum
Magneu Dóru og dætrum þeirra
okkar innilegustu samúð. Um leið
kveðjum við kæran frænda og vin.
Ólafur B. Ólafsson
Kveðja frá barnabörnum
Ó Jesú, bróðir besti
og barnavinur mesti,
æ, breið þú blessun þína
á barnæskuna mína.
Mér gott barn gef að vera .
og góðan ávöxt bera,
en forðast allt hið illa,
svo ei mér nái’ að spilla.
Úrslitin um helgina
Úrslitaleikurinn í bikarkeppni Bridssambandsins fer fam á Hótel Loftleið-
um á sunnudag og hefst kl. 10 um morguninn. Spilaður verður 64 spila
leikur.
Til úrsiita spila sveitir S. Ármanns Magnússonar og Landsbréfa.
Meðfylgjandi mynd er frá undanúrslitunum. Talið frá vinstri við spilaborð-
ið: Jón Baldursson, Sigurður Sigutjónsson, Júlíus Snorrason og Aðalsteinn
Jörgensen. Áætlað er að ljúka keppni kl. 20.15 og gera hlé á spilamenns-
kunni kl. 15-15.30.
Elsku afi okkar er dáinn. Hann lauk
við að binda landfestar togarnas
Sveins Jónssonar, síðan slokknaði
líf hans eins og fallegt ljós. Tákn-
rænni da.uðdaga var ekki hægt að
hugsa sér. Hann starfaði með reisn
og hann féll með reisn á bryggj-
unni í Sandgerði, þar sem hann
átti flest sporin.
Við höfðum vonast til að fá að
hafa hann hjá okkur miklu lengur.
Einmitt núna voru mikil tímamót í
vændum. Afi og amma voru búin
að kaupa sér hús á Seltjarnarnesi
og afi ætlaði að fara að hætta að
vinna. Við hlökkuðum mikið til að
fá þau svona nálægt okkur og sáum
fram á að eiga góðan tíma með afa
á næstunni. En skyndilega er allt
búið og elsku afi Qkkar kemur ekki
oftar til okkar brosandi og ljúfur
og býður okkur að koma í bíltúr í
„afabiT og skoða skipin og bátana.
Það er sárt, svo óskaplega sárt, að
hugsa til þess.
Þegar þú ert sorgmæddur, skoðaðu þá aflur
hug sinn, og þú munt sjá, að þú grætur
vepa þess, sem var gleði þín.
(Kahlil Gibran: Spámaðurinn.)
Við eigum ótal góðar og fallegar
minningar um „besta afa í heimi“
minningar sem munu ylja okkur í
framtíðinni og okkur ber að þakka
fyrir.
Við biðjum góðan Guð að styrkja
elsku ömmu okkar, sem hefur misst
svo mikið.
Við viljum kveðja afa okkar með
sálminum, sem hann kenndi okkur
og við báðum svo oft saman:
Með blíðum barnarómi,
mitt bænakvak svo hljómi;
þitt gott barn gef ég veri
og góðan ávöxt beri.
(Páll Jónsson)
Guð blessi elsku afa okkar og
styðji á nýjum ævislóðum.
Tinna og Magnús Gylfi
TILBOÐ
KR. 995,-
Litur svart
Póstsendum samdægurs.
5% staðgreiðsluafsláttur.
"=^SKORQÍN
VELTUSUNDI 1
21212
HAfÐU BEIUR
EH BANKiNNi
HOPPflÞRENAIO
ISLANDSBANKI
Veðdeild íslandsbanka
kt. 421289-9569
Ármúla 7, Reykjavík
Skuldabréfaútboð 2. flokkur 1990
Heildarfjárhæð kr. 1.000.000.000.
Útgáfudagur 4. ágúst 1990
Flokkur Gjalddagi Upphæð
i2.fl.Al990 04.08.1992 100.000.000
2.fl.B1990 04.08.1993 100.000.000
2.11. C1990 04.08.1995 200.000.000
2.11. D1990 04.08.1996 200.000.000
2.11. E1990 04.08.1997 200.000.000
2.11. F 1990 04.08.1998 100.000.000
2.Í1.G1990 04.08.1999 100.000.000
Skuldabréfin eru verðtryggð skv. lánskjaravísitölu.
Grunnvísitala er 2925.
Ávöxtun yfir hækkun lánskjaravísitölu nú 6,5%
Umsjón: Verðbréfamarkaður íslandsbanka hf.
VlB
VERÐBRÉFAMARKAÐURÍSLANDSBANKAHF.
Ármúla 7, 108 Reykjavík. Sími 68 15 30. Telefax 68 15 26.