Morgunblaðið - 30.11.1990, Síða 36

36
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 30. NÓYEMBER 1990
Kökurnar verða góðar
og fallegar þegar
notuð eru full-
komnustu hráefni í
baksturinn.
Gestakokkur
Hér á landi er staddur franski
matreiðslumeistarinn
Bruno Pellegrini
Hann hefur á undanfornum árum
starfað á nokkrum þekktustu
veitingastöðum Frakka, m.a.á
„stjörnustööunum “ Pamllon
Elysees og Lucas Carton, með
hinum þekktu
matreiðslumeisturum Gaston
Lenotre ogAlain Senderens.
Pellegrini mun sjá um
matreiðsluna næstu kvöld.
Bergstaöastrœti 37, sími 91-25700
Ágíist Kjartíinsson
bílsljóri - Minning
Fæddur 21. júní 1922
Dáinn 22. nóvember 1990
í dag, 30. nóvember, verður jarð-
sunginn frá Fossvogskirkju mágur
minn, Ágúst Kjartansson, en hann
lést á heimili sínu 22. nóvember.
Ágúst fæddist í Reykjavík 21.
júní 1922 og voru foreldrar hans
Þórhildur Guðmundsdóttir og Kjart-
an Kristjánsson, sem bæði eru lát-
in. Ágúst ólst upp hér í Reykjavík
og lifði hér öll sín ár. Ungur vand-
ist hann við að taka til hendinni
og lagði hönd á plóginn við að afla
heimilisfólki viðurværis, sem ekki
var alltaf auðvelt fyrir alþýðufólk
á kreppuárunum. Átta ára gamall
var hann sendur í sveit, eyddi hann
næstu sumrum við algeng sveita-
störf. Vistin var þó ekki alltaf góð
og er ekki ósennilegt að drengurinn
hafi saknað ástríkis móður sinnar.
Ungur fór hann á síldarvertíð fyrir
Norðurlandi. Þannig kynntist hann
aðalatvinnugreinum þjóðarinnar
innan við tvítugsaldur. Að þeirri
reynslu bjó hann alla tíð.
Ævistarf hans varð þó bifreiða-
akstur. Hann vildi verða sjálfs sín
herra. Allt sem viðkom bifreiðinni,
atvinnutækinu hans, átti hug hans.
Hann gerði við það sem aflaga fór.
Það hentaði honum ekki að fara
með bíl á verkstæði ef hjá því varð
komist.
Ágúst kvæntist eftirlifandi konu
sinni, Iðunni Kristinsdóttur, 1. janú-
ar 1951. Þeim varð tveggja barna
auðið, Jóns Eðvarðs, sem lést af
slysförum í blóma lífsins og varð
öllum harmdauði, og Þórhildar sem
lokið hefur námi í hjúkrun og ljós-
móðurstörfum. Hún starfar nú sem
ljósmóðir í Keflavík.
Þau hjón hafa búið allan sinn
búskap hér í Reykjavík. Eitt af
aðalsmerkjum þéirra hjóna var mik-
il gestrisni. Ekkert var til sparað,
ef gesti bar að garði og var þá
veitt af mikilli rausn. Það var ríkt
í fari þeirra beggja, að halda vel
heimili í mat og drykk. Hefur þar
gætt áhrifa frá bernskuárunum.
Ágúst var alla tíð mikill náttúru-
unnandi. Landið og fegurð þess
varð honum ótæmandi lind að
bergja af. Hann var mjög glöggur
á alla staðhætti og stálminnugur.
Það var gaman að hlusta á ferða-
sögur hans, hann gæddi þær slíku
lifi að maður ferðaðist með honum
í huganum, þó setið væri heima í
stofu. Hann kom með nöfn á ijöllum
og kennileitum og gat lýst leiðum
nákvæmlega á einhvern ákvörðun-
arstað, sem hann var spurður um.
Best naut hann sín þó með stöng
við veiðar í einhverri á eða vatni.
Aflinn skipti ekki öllu máli. Þó sak-
aði ekki að fá nokkra fiska og varð
ánægjan tvöföld, ef aflinn dugði
handa nokkrum vinum og kunningj-
um, en Ágúst var mjög gjafmildur
maður. Hann var dagfarsprúður
maður. Hann átti gott með að um-
gangast fólk og átti sér ekki óvild-
Jóhanna S. Sighvats-
dóttir - Minning
Jóhanna S. Sighvatsdóttir andað-
ist 22. þ.m. eftir erfiða sjúkralegu.
Hún verður jarðsungin í dag.
Hanna, eins og hún var alltaf
kölluð, var eiginkona Leifs Erlends-
sonar og fyrstu bernskuminningar
mínar eru klifur mitt upp stigann
á efri hæðina á Bergþórugötu 37
þar sem þessi sómahjón bjuggu.
Ég ólst. upp hjá foreldrum mínum
á neðri hæðinni. Mér er kunnugt
um að allt fram til hins síðasta
hafa börn nágrannanna sótt til
Hönnu og Leifs, rétt eins og ég
gerði öll mín bernskuár. Það segir
meira um hjartagæsku þeirra en
mörg orð. Sambýli þeirra og for-
eldra minna var einstaklega gott
og varð grunnur að vináttu sem
entist ævilangt og báðir foreldrar
mínir mátu mikils sem og við bræð-
urnir. Fátt var það sem gerðist í
fjölskyldunum, sem ekki var gagn-
kvæmt áhugaefni. Þannig atvikað-
ist að börn þeirra Hönnu og Leifs,
Óli og Katla, settust bæði að vestan
hafs,' í Kanada og Bandaríkjunum.
Þótt fjarlægðin væri mikil var sam-
bandið náið og voru fréttir af þeim
og fjölskyldum þeirra kært um-
ræðuefni Hönnu. Mér þótti vænt
um að fá tækifæri til að taka á
móti þeim Hönnu og Leifi í Wash-
ington fyrir allmörgum árum er þau
voru á leið til að heimsækja Kötlu
og fjölskyldu hennar. Hanna var
með afbrigðum gestrisin, hvort sem
var heim að sækja eða í sumarbú-
staðina, fyrst í Selási og síðar við
Þingvallavatn. Hlý glettni og góð-
■ LEONCIE Martin syngur
nokkur diskólög og sýnir fullkomin ,
nektardans á austurlenskan hátt í
Næturklúbbnum á efstu hæð
Sportklúbbsins, Borgartúni 32,
föstudagskvöld 30. nóvember og
laugardagskvöld 1. desember.
Leoncie er indversk. Hún sempr
sína eigin tónlist og texta auk þess
sem hún leikur á öll hugsanleg
hljóðfæri, hún hefur búið á íslandi
síðastliðin átta ár og er íslenskur
ríkisborgari en hún á hljóðver í
London þar sem hún tekur upp tón-
list sína. Hún hefur nýlega lokið
við að semja tónlist í samvinnu við
breska tónlistarmenn. Hún mun
syngja inn á plötu með þeim á
næstunni. Hún hefur komið fram
víða um heim, meðal annars í
Arabalöndum, Englandi, Hollandi,
Danmörku og Indlandi, með eigin
dagskrá þar sem hún fléttar saman
tónlist sinni og frumsömdum dans-
atriðum. Hún hefur numið sígildan
indverskan dans. Nektardansatriðið
sem hún býður upp á að þessu sinni
hefur aldrei áður verið sýnt í
Reykjavík.
(Úr frcttatilkynningu.)
Hyómsveitin Gal í Leó.
Royal
LYFTIDUFT
armenn. Hann var greiðvikinn og
var fljótur að bregðast við, ef leitað
var til hans.
Fyrir nokkrum árum varð vart
við sykursýki hjá Ágústi en fram
að þeim tíma þafði hann verið
heilsuhraustur. í kjölfar langvar-
andi veikinda hjá Iðunni konu hans
fluttu_ þau í þjónustuíbúð, á liðnu
vori. Ágúst ætlaði að fara að hægja
á sér við vinnu, hann var farinn að
kenna þreytu. Á liðnu sumri greind-
ist hjá honum sjúkdómur sá, er nú
hefur lagt hann að velli. Góður
drengur er genginn. Maður sem
ekki vildi vamm sitt vita og hafði
hreinan skjöld. Megi sú minning,
sem Ágúst Kjartansson skilur eftir
sig, vera aðstandendum huggun í
harmi.
Sólveig
vild í garð náungans einkenndi
Hönnu. Þess vegna var gott að vera
í návist hennar.
Móðir mín minnist órofa tryggðar
og við sendum einlægar samúðar-
kveðjur til fjölskyldunnar á Berg-
þórugötunni.
Sem kona hún lifði í trú og tryggð
það tregandi sorg skal gjalda.
Við ævinnar lok ber ást og dyggð
sinn ávöxtinn þúsundfalda,
og Ijós þeirra skín í hjartans hryggð
svo hátt yfír myrkrið kalda.
(Einar Benediktsson.)
Þorsteinn Ingólfsson
■ TÓNLISTARFÉLAG MH
stendur fyrir klassískum tónleikum
nk. föstudag kl. 20.30 á hátíðarsal
skólans. Fram munu koma núver-
andi og fyrrverandi nemendur sem
stunda tónlistarnám. Einnig mun
kór skólans koma fram undir stjórn
Þorgerðar Ingólfsdóttur. Fjöl-
breytt dagskrá og er aðgangur
ókeypis.
■ STAÐIÐ hafa yfir þrjár einka-
sýningar í Nýlistasafninu. Helga
Egilsdóttir sýnir málverk, Kristín
Reynisdóttir rýmisverk og Grétar
Reynisson tímaverk. Aðsókn hefur
verið góð. Safnið hefur tekið til
starfa á ný í stærra og endurbættu
húsnæði eftir hlé. Reykjavíkurborg
keypti safnið síðastliðið vor. Sýn-
ingum Kristínar, Grétars og Helgu
lýkur 2. desember.