Morgunblaðið - 26.02.1991, Blaðsíða 25

24
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 26. FEBRÚAR 1991
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 26. FEBRÚAR 1991
25“

Útgefandi
Framkvæmdastjóri
Ritstjórar
Aðstoðarritstjóri
Fulltrúar ritstjóra
Fréttastjórar
Árvakur, Reykjavík
Haraldur Sveinsson.
Matthías Johannessen,
Styrmir Gunnarsson.
Björn Bjarnason.
Þorbjörn Guðmundsson,
Björn Jóhannsson,
Árni Jörgensen.
Freysteinn Jóhannsson,
Magnús Finnsson,
Sigtryggur Sigtryggsson,
Ágúst Ingi Jónsson.
Ritstjórn og skrifstofur: Aðalstræti 6, sími 691100. Auglýsingar: Aðal-
stræti 6, sími 691111. Afgreiðsla: Kringlan 1, simi 691122. Áskriftar-
gjald 1100 kr. á mánuði innanlands. í lausasölu 100 kr. eintakið.
Lokasóknin
gegn Saddam
Fjölþjóðaherinn sem stéfnt var
gegn írökum í samræmi við
ályktun öryggisráðs Sameinuðu
þjóðanna hóf landhernað aðfara-
nótt sunnudagsins til að frelsa
Kúveit. Þrátt fyrir tilraunir Sov-
étmanna til að miðla málum og
frest George Bush Bandaríkja-
forseta greip Saddam Hussein,
einræðisherra í írak, ekki til
neinna ráðstafana er sýndu að
hann ætlaði að draga hernámslið
sitt á brott frá Kúveit. Ákvörðun-
in um að beita hervaldi gegn
Saddam og liði hans er eðlileg
afleiðing af stöðunni í Persa-
flóastríðinu og þeirri staðreynd
að tilraunir til sátta mistókust.
Frá því að fresturinn sem ör-
yggisráðið veitti Saddam til að
draga herafla sinn á brott frá
Kúveit rann út 15. janúar síðast-
liðinn hefur verið sótt gegn írök-
um með gífurlegum lofthernaði.
Fullkomnustu tækni hefur verið
beitt til að varpa gífurlegu
sprengjumagni á hernaðarlega
mikilvæg skotmörk í írak og
Kúveit. Það vakti strax athygli,
hve litla andspyrnu íraski herinn
veitti. Svo virtist sem fjölþjóða-
hernum tækist að lama flugher
íraka en þeir hafa getað skotið
Scud-flaugum til ísraels og
Saudi-Arabíu og valdið ótta og
tjóni með því. Hræðsla manna
við að Saddam léti her sinn beita
eiturvopnum hefur verið ástæðu-
laus til þessa.
Aðdragandi landhernaðar hef-
ur þannig verið nokkrar vikur.
Öllum hefur verið ljóst að til
skriðdreka og stórskotaliðsvopna
yrði gripið, ef ekki tækist að
knýja íraka til uppgjafar með
lofthernaði. Pólitísku svipting-
arnar í síðustu viku, þegar Sovét-
menn og Irakar tóku að ræða
saman, báru yfirbragð þess, að
menn væru fremur að reyna að
fresta landsókninni sem var yfir-
vofandi en finna lausn sem þeir
vissu að kæmi í veg fyrir hana.
Framganga Saddams hefur því
miður verið með þeim hætti, að
orðum hans er ekki unnt að trúa
og hann virðir ekki neitt nema
vald. Nú er honum sýnt í tvo
heimana.
Þegar lofthernaðurinn hófst
voru fyrstu fréttir á þann veg,
að hann gengi betur en sam-
kvæmt áætlun. Virtust margir
halda, að á fáeinum sólarhring-
um yrði unnt að ljúka stríðinu
við Saddam. Þeir sem þannig
töluðu Iifðu í voninni um að hann
brygðist við hættunni eins og
þjóðarleiðtogi sem ber umhyggju
fyrir þegnum sínum. Sú von
brást og bent var á að stríðið
við Saddam kynni að taka marga
mánuði; hann réði yfir fjórða
öflugasta herafla heims.
Landhernaðurinn gengur
einnig betur en samkvæmt áætl-
un. Mótspyrna íraska hersins er
sáralítil og fréttamenn í fylgd
með fjölþjóðahernum hafa horft
undrandi á hermenn Saddams
taka andstæðingum sínum fagn-
andi með opinn faðminn og gráta
af þakklæti, þegar þeir losna
undan herskyldum sínum.
Stríðsfangar fjölþjóðahersins
skipta nú tugum þúsunda og einn
helsti vandi átakanna tengist
því, hvernig unnt sé að sinna
þessum fjölda með viðunandi
hætti. Er uppgjöfin til marks um
bardagaþrekið í liði Saddams og
mikilvæg skýring á því, hvers
vegna sóknin gegn honum geng-
ur jafnvel og raun ber vitni.
Öryggisráð Sameinuðu þjóð-
anna hefur beitt áhrifum sínum
í þeim tilgangi að frelsa Kúveit
og er það markmið í sjónmáli.
Síðan tekur við hið erfíða verk-
efni að vinna friðinn. Sumir telja
að það verði ekki gert nema allar
vígtennur séu dregnar úr írökum
og Saddam sviptur einræðisvöld-
um sínum. Hann sýndi það í átta
ára átökum við Irani, að hann
er til alls líklegur. Þegar hann
sér fram á ósigur kann hann að
láta undan öllum kröfum and-
stæðinga sinna til þess eins að
halda völdum. í friðartillögum
Sovétmanna voru ákvæði um
einskonar friðhelgi Saddams og
tækifæri fyrir hann til að byggja
her sinn upp að nýju. Ólíklegt
er að nokkur vilji í raun gefa
honum tóm til þess. Æskilegast
væri auðvitað, að hann hyrfí frá
völdum.
Eftir striðið við írani voru ír-
akar á barmi gjaldþrots. Með
ósigri Saddams nú raskast öll
valdahlutföll við Persaflóa og í
Mið-Austurlöndum. Þar þarf að
taka á málum með nýjum hætti.
Styrjöldin hefur einnig leitt í ljós
hvaða ríki standa best saman um
að tryggja framkvæmd ályktana
sem öryggisráð Sameinuðu þjóð-
anna samþykkir til að markmið
samtakanna um sjálfstæði ríkja
og frið nái fram að ganga. Eng-
um dylst að samstaða Banda-
ríkjamanna og Breta hefur þarna
ráðið úrslitum og George Bush
Bandaríkjaforseti hefur haldið
vel á málum. Til forystumanna
þessara þjóða verður litið auk
Frakka, þegar hugað verður að
friðargerð eftir stríðið. Að sjálf-
sögðu yæri æskilegast að unnt
yrði að tryggja framtíðarstöðu
Israela með slíkri gerð en það
getur ekki orðið úrslitaatriði,
þegar Saddam hefur tapað.
Ekkí ágreiningur um málefni
heldur kosning milli manna
- sagði Davíð Oddsson borgarstjóri þegar hann kynnti framboð sitt
DAVÍÐ ODDSSON borgarstjóri kallaði
fréttamenn á sinn fund í Valhöll klukkan
17.30 í gær og Iýsti þeirri ákvörðun sinni
að hlýða kalli allmargra sjálfstæðismanna
og vera í framboði til formanns Sjálfstæðis-
flokksins á landsfundi nú í mars. Davíð sagð-
ist hafa tilkynnt stjórn Fulltrúaráðs sjálf-
stæðisfélaganna í Reykjavík þessa ákvörðun
sína á fundi klukkan 16.15 þá um daginn,
og þingflokki Sjálfstæðisflokksins klukkan
17. Áður hefði hann rætt þessa niðurstöðu
á fundum með Þorsteini Pálssyni formanni
Sjálfstæðisflokksins.
„Ég á ekki von á því að þessi ákvörðun þurfi
að koma í sjálfu sér mikið á óvart,“ sagði Davíð
síðan á fréttamannafundinum. „Það hefur á liðn-
um árum, misserum og mánuðum, töluvert ver-
ið um það rætt að hlutir kynnu að skipast svo,
að eftir því yrði leitað að ég gæfi kost á mér
sem formaður flokksins. Á landsfundi er það
þannig að þá eru allir menn í kjöri. Það er ekki
hægt, samkvæmt reglum flokksins, að neinn
einstaklingur verði sjálfkjörinn formaður flokks-
ins. Jafnvel þó hann væri einn í framboði eins
og sagt er, þá er dreift atkvæðaseðlum og hver
og einn landsfundarfulltrúi er í framboði í þeirri
kosningu.
Fylgisaukning við forustuskipti
Þó allir landsfundarfulltrúar séu þannig sjálf-
krafa í framboði, þá hefur það tíðkast, að sum-
ir eru pínulítið meira í framboði en aðrir og
láta vita um það, að þeir myndu ekki leggjast
gegn því að þeir væru studdir til þeirrar for-
ustu sem kosið væri um. Ég hef aðeins orðið
þess var, að sumir hafa áhyggjur af því, að
flokkurinn kjósi með þessum hætti á milli
manna. En flokkurinn á að kjósa á milli manna.
Það er í hans verkahring, einmitt á landsfundi
og í því er engin sérstök áhætta falin. Ekki
síst þegar um er að ræða tvo samherja sem
hafa unnið lengi saman, og vel saman, og munu
geta það áfram hvernig sem þessar kosningar
kunna að fara.
Sumir segja líka: Það er erfitt og hættulegt
að efna til kosninga á milli manna með svo
skömmum fyrirvara eða að tíminn sé ekki heppi-
legur eins og það er orðað. Maður gæti skilið
þetta sem svo, að tíminn væri ekki nægur fyrir
nýjan mann vegna þess að það þyrfti að kynna
hann. í allri hógværð vil ég leyfa mér að líta
þannig á, að ég þarfnist ekki verulegrar kynn-
ingar við, og hvað það snertir megi kjósa á
milli manna á jafnræðisgrundvelli.
Þá geta menn líka sagt: Tíminn er óheppileg-
ur vegna þess að það er skammt til kosninga.
Allir atburðir sem annars staðar hafa gerst,
benda einmitt á það gagnstæða. Þegar skipt
er um forustumann, ég vil jafnvel segja hvort
sem það er til góðs eða ills, þegar forustumað-
ur hefur setið um alllanga hríð, þá hefur það
undantekningarlaust orðið til þess, að fylgi við-
komandi flokks hefur vaxið verulega. Hvenær
er því heppilegra að slíks styrks sé notið en
þegar kosningabarátta stendur yfir?
Verkefni landsfundar að kjósa líklegasta
leiðtogann
Þessir þættir held ég að verði mönnum mjög
fljótt ljósir og þegar þeir eru orðnir Ijósir, þá
koma menn til landsfundar og vita hvað þeir
eiga að gera. Þeir eiga að kjósa þann mann,
sem þeir telja að sé Iíklegastur til að leiða flokk-
inn til sigurs í kosningum. Þeir eiga að kjósa
þann mann, sem þeir telja að sé líklegastur til
að standa að stjómarmyndun af flokksins hálfu,
og þeir eiga að kjósa þann mann sem þeir telja
að eigi að geta leitt ríkisstjóm með skaplegum
hætti ef stjórnarmyndun tekst. Þetta er verkef-
nið og í þessu verkefni felst engin hætta, því
að þegar þessari kosningu er lokið þá em spurs-
mál um aðdraganda og tíma horfin, þá er ein-
göngu niðurstaðan eftir, hvort að landsfundar-
fulltrúum hafi tekist að kjósa hiánn sem þeir
treysta til þess að leiða flokkinn í kosningum,
í stjórnarsamstarfi og í hinni pólitísku baráttu.
Málið er í rauninni ekki flóknara en þetta.
Mér fínnst það vera afstaða aftan úr gömlum
tíma að segja að það megi ekki kjósa um menn
á landsfundi. Mér finnst það líka afstaða, sem
ekki tilheyrir hjá stærsta flokki þjóðarinnar, ef
það á að kjósa af einhveijum öðmm ástæðum
en efnislegum ástæðum. Ég veit að minnsta
Morgunblaðið/Árni Sæberg.
Davíð Oddsson borgarstjóri á fréttamanna-
fundi í Valhöll í gær, þar sem hann tiikynnti
framboð sitt til formanns Sjálfstæðisflokksins.
kosti, að ekki vildi ég, og ég hygg enginn ann-
ar, vera kosinn formaður stærsta og sterkasta
flokks þjóðarinnar, af samúðar eða meðaumkun-
arástæðum. Það getur ekki gengið. Menn verða
að láta efnislega þætti ráða ferðinni. Menn verða
að láta mat á því hvað flokknum dugar best
ráða ferðinni. Ég vona að menn telji ekki að
ég sýni oflæti í þeim efnum, þó ég segi að lands-
fundarfulltrúar hafi þá úr ágætu vali að velja,
þar sem annars vegar er núverandi formaður
flokksins og hins vegar sá frambjóðandi sem
að hér talar.
Ég geri ráð fyrir að landsfundarfulltrúarnir
muni hver í sínum huga, fara yfir feril okkar
beggja. Við voram skipaðir til áhrifastarfa á
flokksins vegum á mjög Iíkum tíma, rétt upp
úr 1980, og menn geta farið yfir þennan feril
sem að eftir okkur er, og dæmt í því framhaldi
hvor okkar sé líklegri til að leiða flokkinn áfram
á sigurbraut. Þannig lítur málið út frá mínum
bæjardyrum séð.
Éins og ég sagði hef ég rætt þetta mál á
nokkrum ágætum fundum með formanni flokks-
ins, og ég held ég megi fullyrða að það sé ekki
ágreiningur um það milli okkar, að rétt sé og
eðlilegt við þessar aðstæður að kjósa, og engin
ástæða sé til þess að mála skrattann á vegginn
og gefa til kynna, að þessi flokkur, sem stund-
um kallar sig stærsta lýðræðisflokkinn, sé ekki
þeirrar gerðar að hann geti látið kjósa milli
tveggja manna.“
Málefnaágreiningur ekki til staðar
Að loknum inngangi sínum svaraði Davíð
spurnirigum fréttamanna. í svari við spurningu
um hvers vegna hann treysti Þorsteini ekki til
að leiða flokkinn áfram, vísaði Davíð í það sem
hann hafði áður sagt um hlutverk landsfundar
flokksins, og sagðist ekki vantreysta Þorsteini.
Hann hefði fjórum sinnum fengið tækifæri á
landsfundi, og Davíð hefði ávallt stutt hann í
þeirri baráttu.
„Það var þannig í upphafi, að þáverandi for-
maður, Geir Hallgrímsson, kallaði okkur tvo til
sín að sumarlagi 1983, og sagðist fyrir sitt leyti
vilja stuðla að því að annar hvor okkar yrði
sinn eftirmaður. Hann sagðist telja að ég ætti
meiri líkur að verða kosinn á landsfundi eins
og mál stóðu þá. Hann gaf okkur svo viku
umhugsunarfrest til að ræða þetta mál, og mín
niðurstaða var sú, að ég væri aðeins búinn að
vera eitt ár sem borgarstjóri þá og vildi ekki
hlaupa frá því verki. Ég vildi láta reyna á það
hvort ég réði við það, ekki aðeins að mér tæ-
kist að ná meirihlutanum úr höndum vinstri
manna heldur jafnframt að stjórna borginni og
ég hef verið í því verki síðan.“ sagði Davíð.
Hann svaraði neitandi þeirri spurningu hvort
um málefnalegan ágreining væri að ræða milli
hans og Þorsteins, til dæmis í mikilvægum
málum eins og um sjávarútvegsstefnu eða af-
stöðu til Evrópubandalagsins. Að vísu væru
engir menn nákvæmlega eins og áherslur væru
mismunandi. „En í þessu tilfelli er ekki um það
að ræða. I þessu tilviki er eingöngu verið að
kjósa milli manna hver eigi að leiða flokkinn í
kosningum og í stjórn, og að hafa áhrif á hvern-
ig þingflokknum er stjórnað. Ég hef talið að
það sé æskilegt að ekki séu nein lausatök á
stjórnun flokksmála og þingflokksmála. í því
felst engin gagnrýni á Þorstein Pálsson í sjálfu
sér,“ sagði Davíð.
Lengi rætt um breytingu á flokksforustu
Aðspurður um viðræður þeirra Þorsteins Páls-
sonar undanfarið, sagði hann að það hefðu ekki
verið neinar sáttaviðræður í sjálfu sér vegna
þess að þeir Þorsteinn væru sáttir, þótt það
lægi fyrir, að þeir gæfu báðir kost á sér í form-
annskjörið.
Davíð var spurður hveijir það væru, sem
helst hefðu hvatt hann i formannsframboð, og
svaraði hann að ábyrgðin lægi fyrst og fremst
hjá sér sjálfum. „Én ég hef fundið fyrir því,
ekki bara núna heldur gegnum tíðina, að lengi
hefur verið um það rætt að ég tæki við forustu
flokksins. Fyrir síðasta landsfund, þegar ég var
kosinn varaformaður flokksins, þá lét núverandi
formaður svo um mælt í blöðum, að hann gerði
ráð fyrir því að ég tæki við flokknum og vakti
athygli á að í þessum tilfelli væri aðeins kosið
til tveggja ára. Þetta eiga menn á blöðum,“
sagði Davíð.
Hann sagði óhugsandi að hann færi í sérfram-
boð ef hann tapaði formannskosningunni. Þá
sagði hann að ákvörðun um mögulegt framboð
til varaformannsembættis yrði tekin þegar að
henni kæmi.
Eðlilegt að kjósa um forustu
Þegar Davíð var beðinn að meta möguleika
sína í kosningunni, sagði hann það erfitt. „Sitj-
andi formaður hefur alltaf forskot, það er ákveð-
inn tregða að breyta þar, en. ég held að mjög
margir flokksmenn telji, og þá ekki hvað síst
utan af landi, að þeim vinnubrögðum sem ég
hef beitt með mjög farsælum árangri hér í
Reykjavík, mætti beita með þágu landsins alls
í huga.“
Davíð var að lokum spurður, hvort hann hefði
talið eðlilegt að Þorsteinn ákvæði að standa upp
fyrir honum úr formannsstólnum nú. „Ég tel
ekki óeðlilegt að um þetta sé kosið. Það er
meginatriði. Ég hefði út af fyrir sig vel getað
hugsað mér það að í þetta skipti styddi hann
mig, eins og ég hef stutt hann fjórum sinnum
og staðið fast við bakið á honum. 1983 valdi
ég að styðja hann þó að í framboði væru ágæt-
ir menn, Friðrik Sophusson ágætur vinur minn,
Birgir ísleifur Gunnarsson velgjörðamaður
minn. Mér hefði því ekki þótt það óeðlilegt eða
útilokað, þegar hann hefur sjálfur sagt, ekki
einu sinni og ekki tvisvar, ekki í einrúmi heldur
opinberlega að mér bæri að taka við af honum,
að fyrst hann og margir aðrir hafa þessa trú
að ég eigi að taka við sem forustumaður flokks-
ins, þá ætti um leið að felast í því viðurkenning
á minni eigin dómgreind um það hvenær færi
best á því flokksins vegna.“
Þorsteinn Pálsson:
Sé ekki ástæðu til að snúa
við í miðju straumvatninu
ÞORSTEINN Pálsson, formaður Sjálf-
stæðisflokksins átti ekki von á því að
Davíð Oddsson, varaformaður flokksins
byði sig fram gegn honum við formanns-
kjör á landsfundi Sjálfstæðisflokksins.
Þorsteinn kveðst hafa sannfæringu fyrir
því að hann verði endurkjörinn formaður
Sjálfstæðisflokksins á landsfundi flokks-
ins, sem hefst á fimmtudag í næstu viku.
Formaður Sjálfstæðisflokksins sagði í
samtali við Morgunblaðið í gærkveldi að
sjálfstæðisfólk treysti á að samvinna hans
og Davíðs leiddi til mikils og góðs sigurs
Sjálfstæðisflokksins og farsællar aðildar
hans að nýrri ríkisstjórn.
„Ég átti ekki von á þessu mótframboði
Davíðs. Sjálfstæðisflokkurinn hefur átt vel-
gengni að fagna um nokkuð langan tíma
undir minni forystu. Ég hafði hugsað mér
að við Davíð myndum í sameiningu stýra
flokknum í gegnum þær kosningar sem fra-
mundan eru, í hlutverki formanns og varafor-
manns. Á milli okkar hefur ekki verið mál-
efnaágreiningur. Það hefur ekki verið ágrein- .
ingur um framkvæmd mála og málefnastað-
an er góð. Varaformaður flokksins metur
það svo, að það sé heppilegast fyrir flokk-
inn, að ganga nú á lokaspretti kosningabar-
áttunnar til kosninga um formann. Það er
hans mat á stöðunni. Þetta er lýðræðislegur
flokkur og niðurstaðan er sú að flokksfólkið
verður að greiða atkvæði um það á lands-
fundi. Það vald verður ekki tekið frá flokks-
fólki að taka ákvörðun um það hver verður
formaður, fyrst þetta mat varaformannsins
liggur fyrir,“ sagði Þorsteinn.
Ekki ástæða til að snúa við í miðju
straumvatninu
- Nú eruð þið Davíð sammála um að
ekki sé um málefnalegan ágreining að ræða
ykkar í milli. Er þetta óheppilegur tíma-
punktur, að þínu mati, að láta landsfund
kjósa á milli ykkar?
„Það fer auðvitað eftir aðstæðum hveiju
sinni hvað er heppilegt og hvað ekki. Ef
Sjálfstæðisflokkurinn stæði mjög illa í skoð-
anakönnunum, ef málefnanefndum flokksins
hefði gengið illa að ná saman um tillögur
fyrir landsfundinn, þá væri mjög eðlilegt að
velta slíkum spurningum upp. Jafnvel þó svo
nærri kosningum væri komið. En nú hagar
þannig til að flokkurinn hefur um langan
tíma haft gott gengi í skoðanakönnunum,
málefnanefndum hefur komið vel saman um
tillögur fyrir landsfundinn og við erum á
fleygiferð í kosningabaráttunni. Því sé ég
ekki ástæðu til þess að snúa við í miðju
straumvatninu. Þvert á móti, þá er það efst
í mínum huga, að við keyrum þetta áfram
saman. Ég finn það mjög sterkt, að það er
ósk flokksfólksins, að við gerum þetta í sam-
einingu í hlutverki formanns og varafor-
manns. Því fólkið í landinu hefur búist við
því og engu öðru að undanförnu. Ég held
að það treysti á að slík samvinna leiði til
mikils og góðs sigurs Sjálfstæðisflokksins
og farsællar aðildar hans að nýrri ríkis-
stjórn.“
Samstarf gengið mjög vel
- Í hlutverkum formanns og varafor-
manns undanfarið hálft annað ár hljótið þið
Davíð að hafa starfað mikið saman. Hvernig
hefur það samstarf gengið?
„Það hefur gengið mjög vel. Við höfum
haft samráð um flest mikilvæg mál og jafn-
vel hin smærri. Við höfum hist reglulega og
þar að auki verið í meira og minna sam-
bandi, eftir því sem mál hafa komið upp.
Ég hef ekki haft yfir neinu að kvarta í þeim
efnum.“
Vona að samstarf okkar verði eins hér
eftir sem hingað til
- Hvernig sem fer, við formannskjör á
landsfundi, er ekki ljóst að ykkar samstarf
getur aldrei orðið með sama hætti, að aflokn-
um landsfundi?
„Ég held að enginn geti sagt neitt fyrir
uni það. Menn verða að spyija að leikslokuni
þar um. Ég ætla ekki að vera með neinar
getsakir uppi í því efni. í hjarta mínu á ég
aðeins þá von að það samstarf geti haldið
áfram á sama grundvelli og verið hefur. Því
ég er sannfærður um. að það er sterkast
fyrir flokkinn og best fyrir þjóðina í þessari
stöðu.“
- Hefur Davíð í ykkar samtölum, reynt
að fá þig til þess að draga þig í hlé, þannig
að ekki kæmi til kosningar ykkar í milli?
„Við höfurn átt þó nokkur samtöl undan-
farna viku um þá stöðu sem nú er kornin
upp. Það eru trúnaðarsamtöl og ég kýs að
segja ekki frá því sem þar fór fram.“
- Davíð sagði í gær að hann vildi að
menn bæru saman feril hans og þinn í stjórn-
málum. Hvernig er sá samanburður í þínum
augum?-
„Mér finnst mjög eðlilegt að menn beri
saman okkar feril. Davíð hefur verið mjög
farsæll og vinsæll borgarstjóri. Það hefur
alltaf verið svo, að það hafa leikið stríðari
stormar um forystumenn flokksins í lands-
málum en borgarstjórn. Það leiðir af sjálfu
sér, vegna þess að borgarmálin eru annars
eðlis. Davíð hefur áunnið sjálfum sér mikið
traust sem borgarstjóri og flokknum mikið
fyigi-
Höfum náð sáttum
Ég ætla ekki að draga neina dul á það,
þegar þetta mat fer fram, að ég hef gengið
í gegnum mikla erfiðleika í Sjálfstæðis-
flokknum. Flokkurinn klofnaði í síðustu
kosningum, eins og menn vita. Ég sagði
hins vegar þá, að ég ætlaði að sigla í gegn-
um brotsjóinn, og í þeirri siglingu setti ég
mér þau markmið að ná sáttum og ná flokkr.-
um aftur í fyrri styrk. Það hefur gerst að
við höfum náð sáttum. Það eru heilar sættir
við Albert Guðmundsson og ég tel að þær
sættir hafi náðst á undraskömmum tíma og
þakka ölium þeim sem lögðu sitt af mörkum,
til að svo mætti verða. Þessi árangur náðist
og meðal annars fyrir þá sök hefur verið
minni persónuleg togstreita á undanförnum
misseruni í Sjálfstæðisflokknum en oft áður.
Við höfum undirbúið málefnastöðu okkar
mjög vel og að öllu samanlögðu og af þess-
um ástæðum hefur flokkurinn náð þeim styrk
sem hann hefur nú, samkvæmt skoðana-
könnunum. Þetta er ekki mér einum að
þakka. Þar kemur til samstarfsvilji og áhugi
fjölda fólks. Þar á rneðal auðvitað og ekki
síst Davíðs Oddssonar, sem vann yfirburða-
sigur hér í síðustu sveitarstjórnarkosningum.
Það gerðu einnig mjög margir sveitarstjórn-
armenn okkar víða um land. Fylgi flokksins
núna virðist vera mikið um land allt, bæði
í Reykjavík, á Reykjanesi og á landsbyggð-
inni. Forystumenn flokksins um land allt
eiga þarna þátt og það hefur verið ánægja
að leiða flokkinn til þessarar niðurstöðu.
Ég kvíði samanburði í engu, og mér dett-
ur ekki í hug að draga fjöður yfir það sem
aflaga hefur farið. Ég hef gengið í gegnum
þá erfiðleika með sjálfstæðisfólkinu í
landinu."
Ekki spurning um að endurgjalda greiða
- Davíð héfur vísað til þess að hann hafi
fjórum sinnum stutt þig við formannskjör.
Ér hans tími kominn og á hann kannski
kröfu á að þú víkir fyrir honum og styðjir
hann til formennsku?
„Mér finnst þetta ekki vera spurning um
það hvort við gerum hvorir öðrum greiða eða
hversu oft eða hvenær við endurgjöldum
greiða okkar í milli. Þetta er spurning um
það hvað við sameiginlega eigum að gera
fyrir flokkinn og fyrir þjóðina. Það er sú
spurning sem er uppi frá fólkinu í flokknum.
Ég var þangað til fyrir örfáum dögum þeirr-
ar trúar að samstarf okkar um það gæti
gengið með ágætum.
Það liggur í hlutarins eðli að embætti
varaformanns felur það í sér, að þar er sá
sem líklegastur er talinn til að koma næst.
En þegar vel gengur, það er byr með flokkn-
um og góður andi meðal flokksmanna, þá
hljóta menn að treysta mati formannsins. “
- Þorsfyinn, hver verður formaður Sjálf-
stæðisflokksins að kvöldi 10. mars næstkom-
andij
„Ég hef sannfæringu fyrir því að ég verði
endurkjörinn formaður flokksins á þessum
landsfundi."
Morgunblaðið/KGA
Þorsteinn Pálsson, formaður Sjálfstæðisflokksins og Friðrik Sophusson, alþingismað-
ur bera saman bækur sínar í Kringlunni á Alþingi í gær, eftir að Davíð Oddsson, vara-
formaður hafði tilkynnt þingflokki Sjálfstæðisflokksins um ákvörðun sína.