Morgunblaðið - 20.02.1992, Blaðsíða 46

46
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 20. FEBRÚAR 1992
„ Jonas, i/íLtu spyýa. i/ers Lunars tprann.
hvort hann haf-iheyrt um -ténshhLcJ
SCm heitlr/Viozjrurt ? "
Kominn tími til að þú sýnir
pabba þínum minni virð-
ingu ...
HÖGNI HREKKVÍSI
BREF TIL BLAÐSINS
Aðalstræti 6 101 Reykjavík - Sími 691100 - Símbréf 691222
Ferð Davíðs hið besta mál
Frá Snorra Bergssyni:
Vegna greinar hins ágæta
manns Sveins Rúnars Haukssonar
sem birtist á síðum blaðsins þann
14. þ.m. tel ég mig knúinn til að
svara. Þar er slík einhliða framsetn-
ing á efninu að mér þykir nóg um
og mig furðar að svo greindur
maður skuli láta svona.
Hann byijar að taja um Shamir,
forsætisráðherra ísraels, sem
hryðjuverkamann. Það er líka alveg
rétt, hann var það. En ef hann
hefur svona mikið á móti hryðju-
verkamönnum, hvers vegna sagði
hann ekkert þegar Steingrímur
Hermannsson fór í eins opinbera
heimsókn og hægt var, til Arafats
í Túnis? Arafat er hryðjuverkamað-
ur og nýlega gaf hann út skipun
um að drepa alla innflytjendur í
ísrael. Miðað við Arafat er Shamir
eins og Sakkeus.
Það voru fleiri en gyðingar sem
frömdu íjöldamorð í Palestínu árið
1948. Arabar frömdu sjálfir hrotta-
leg fjöldamorð á óbreyttum borgur-
um, s.s. í Kfar Etzion. Það voru
fleiri en gyðingar sem sprengdu
UPP byggingar, en sprengjur araba
lögðu verslunarhverfi gyðinga í
rúst á mesta annatíma og margt
fleira. Varla þarf að minna mikið
á PLO, eða er það?
Talandi um barnamorð, þá tel
ég að hann eigi við þá unglinga
sem kallaðir eru „achbal“ eða eru
skráðir og þjálfaðir til óeirða af
aröbum undir nafninu „shabiba“
en þeir gera sér það til dundurs
að kasta steinum og bensínsprengj-
um í hvern sem er, á meðan íslensk-
ir unglingar kasta snjóboltum.
Barnamorð er orðum aukið, þetta
eru unglingar sem látast á vígvelli
eins og hermenn, ekki eins og
varnarlausir smákrakkar.
Misþyrming á herteknu svæðun-
um er mikið minni en í öllum ná-
grannaríkjum ísraels. Munurinn er
einnig að í ísrael koma þær eftir
óeirðir og önnur brot á þeirri lög-
gjöf sem ríkir á svæðinu, en í araba-
löndunum eru þær gerðar til
skemmtunar eða vegna persónu-
legs haturs á gyðingum eða kristn-
um. Það þarf varla að minna á að
í sumum arabaríkjum liggur dauða-
sök við því að snúast til kristni.
Mismunun samkvæmt trú eða
kynþætti er mikið minni í ísrael en
í nágrannaríkjunum, jafnvel Egypt-
alandi. Kristnir menn og gyðingar
eru ofsóttir í öllum arabaríkjum og
njóta minni réttinda sem „dhimm-
is“ en arabar í Israel eða á herte-
knu svæðunum. Ef gyðingar eru
svona vondir, hvers vegna fluttust
ekki nema 62 arabar á brott frá
herteknu svæðunum síðan Intifada
braust út? Hvers vegna vildi meiri-
hluti þeirra 250.0000 Palestínu-
araba sem voru reknir frá Kuwait,
flytjast til herteknu svæðanna? Af
því að ísraelsstjórn er mannúðlegri
en stjórnir araba. Ég get nefnt
Sýrland í þessu samhengi. Þar er
þúsundum gyðinga haldið í „gísl-
ingu“ og meðferðin á þeim er að:
* Þeir hafa ekki ferðafrelsi innan
Sýrlands,
* þeim er smalað saman í gettó
og eignir þeirra gerðar upptæk-
ar,
* þeir mega ekki flytjast úr landi,
* sími þeirra er hleraður, póstur
er ritskoðaður,
* þeir greiða sérstaka skatta —
dhimmis,
* þeir mega ekki vinna nema lítil-
mótlega vinnu, og ekki hjá rik-
inu,
* þeir hafa hvorki kjörgengi né
kosningarétt,
* ghettóin eru undir herlögum og
útgöngubann eftir myrkur,
* þeir mega ekki hitta útlendinga,
nema í fylgd með lögreglumanni,
* þeir eru pyntaðir, sæta ofsóknum
og sitja iðulega í fangelsi.
Hvað er síonismi miðað við
stefnu stjórnvalda í hinum mann-
elskandi löndum Araba? Af þeim
löndum sem eru á svæðinu eru
mannréttindi hvergi meiri en í ísra-
el. Hvernig er ástand mannréttind-
amála í Líbýu, Sýrlandi eða í öðrum
arabaríkjum? Stefna stjórnvalda í
þessum fyrirmyndarríkjum Sveins
er rasísk og svo ég taki beint eftir
Sveini: „Áframhald þessarar
stefnu, sem brýtur í bága við öll
alþjóðalög og rétt, bendir ekki til
þess að“ aröbum „sé minnsta al-
vara með þátttöku í friðarviðræð-
um“.
Hrottaskapur á hernumdu svæð-
unum? Á árinu 1991 voru þrefalt
fleiri Palestínuarabar myrtir af öðr-
um aröbum en í skærum við gyð-
inga. Hvers vegna? Venjulega
vegna þess að viðkomandi vildi
ekki taka þátt í mótmælum gegn
hinum grimmu gyðingum!
Ríkisstjórn Davíðs Oddssonar
hefur ekki verið í uppáhaldi hjá
mér að undanförnu, frekar en hjá
öðrum landsmönnum, en það kann
að breytast. Ferð Davíðs til ísraels
er ekki nema sanngjörn, þegar
ferðir Steingríms eru hafðar til
hliðsjónar. íslensk stjómvöld hafa
baðað sig of lengi í ljósum Ara-
fats, vinar Steingríms. Ferð Davíðs
til Davíðsborgar er hið besta mál,
honum og íslensku þjóðinni til
sóma.
SNORRI BERGSSON,
nemi I sagnfræði við HÍ
Bergþórugötu 35
Reykjavík
Fug’lanöfn
Frá Þorleifi Kr. Guðlaugssyni:
Ég var að lesa „íslenskt
mál“ eftir Gísla Jónsson, sem
skrifar að vanda í Morgunblað-
ið, þar á meðal um tvo al-
þekkta fugla, sendling og tjald.
Ég hef alltaf álitið að uppruni
orðsins tjaldur sé dregið af lit
fuglsins sem er eins og steypt
hafi verið yfir hann svörtu tjaldi
og hann beri nafn sitt af því.
Sendlingur ber það nafn með
réttu, hann sendist um fjörurn-
ar fram og aftur, oft í stórum
hópum, til og frá að leita sér
að æti. Hann er sandgrár að
lit og er sandurinn áhrifavald-
urinn að nafni hans. Selningur
er að mínum dómi meiningar-
laust og lítt skiljanlegt heiti.
ÞORLEIFUR KR.
GUÐLAUGSSON
Nökkvavogi 33
Reykjavík
Víkveiji skrifar
Samtök aldraðra hafa nýlega
sent frá sér fréttabréf.
Ábyrgðarmaður og fyrrum formað-
ur Samtakanna, Hans Jörgensson,
fyrrverandi skólastjóri, ritar þar
grein, sem ber yfírskriftina „Sparn-
aðarleiðir ríkisins og mótmæli“. Þar
segir Hans m.a. frá því að samtök-
in Almannaheili hafi notað nafn
Samtaka aldraðra í heimildarleysi,
er verið var að stofna þau samtök.
Hans Jörgensson segir m.a.:
„Núna síðustu daga hefur verið í
undirbúningi að stofna samtök til
að vinna gegn skerðingu á framlög-
um ríkisins til skólamála, aldraðra,
sjúkrahúsa o. fl.
í fréttum um þetta mál er tekið
fram, að Samtök aldraðra standi
m.a. að stofnun þessara samtaka.
Ég vil leiðrétta það. Stjórn Sam-
taka aldraðra hefur ekki gert neina
samþykkt í þessu máli og er því
ekki neinn aðili að stofnun þeirra,
eða neinn á vegum Samtakanna.
Áreiðanlega eru þar, og víðar, ekki
allir á sama máli í þessari herferð
ríkisins í sparnaðinum, flestir telja
hana af brýnni nauðsyn, en menn
ekki á sama máli um einstaka þætti
hennar, eins og gengur.
Mitt álit er, og margra fleiri, að
vitað er að hvorki heimili, félög né
ríkið sjálft geta endalaust safnað
skuldum.
Þegar þannig er komið, eins og
nú er ástatt meðal þjóðarinnar, að
skuldirnar eru að kæfa allar fram-
kvæmdir og velferð þjóðarinnar, þá
verða allir að þola skerðingu og
framlög og framkvæmdir ríkisins
dragast saman.
Sú skerðing til aldraðra sem tal-
að hefur verið um í sambandi við
aukatekjur umfram lögbundinn líf-
eyri er óveruleg, en við teljum það
brot á hefð eða framkvæmd samn-
ings.
Mesta skerðingin, sem kemur í
hlut aldraðra, er einstaklingsbundin
við þá sem þurfa á mikilli og stöð-
ugri meðalanotkun að halda til að
halda aftur af vissum sjúkdómum.
En mér hefur skilist að þarna sé
reynt að koma til móts við þetta
fólk með hámarksmeðalakostnaði,
þar til ríkið tekur við með greiðslur.
Ég er ekki sáttur við allt sem
sett er fram sem spamaðarnauðsyn,
en þó sérstaklega ósáttur með sumt
sem ekki er skeit eða skattlagt, en
nóg efni til að mæta skerðingu.
En aðalatriðið er, að þegar þann-
ig er ástatt í fjármálum þjóðarinnar
eins og nú er, þá er þörf að spara,
þá er þörf á samstöðu en ekki
sundrungaröflum."
xxx
Svo mörg voru orð Hans Jörgens-
sonar. Víkveija finnst hann
setja fram sín rök af hógværð og
kurteisi. Hann er ekki með hávaða
og fyrirgang. Hann sendir ekki sér-
staklega fréttatilkynningu í fjöl-
miðla til þess að básúna út um all-
ar jarðir, hve hneykslaður hann er
á því að forráðamenn Almanna-
heilla misnota þann félagsskap, sem
hann hefur unnið fyrir, en samt
finnst honum að félagsmenn í Sam-
tökum aldraðra þurfi að vita af
þessu og hann skrifar um þetta í
fréttabréf, sem sent er félögum í
Samtökunum. Það er svolítill munur
á viðbrögðum fólks við sparnaðar-
áformum stjórnvalda. Svo geta
menn dæmt, hvor aðferðin er geð-
þekkari, hvor aðferðin er raunsærri.