Morgunblaðið - 27.02.1992, Qupperneq 15

MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 27. FEBRUAR 1992
15
dáða og faglegs metnaðar.
Vestanhafs hafa 300-500 níma
sjúkrahús þótt hentug rekstrareining
og flest ný sjúkrahús _þar eru ein-
mitt af þeirri stærð. Á Landakots-
spítala eru nú um 130 rúm sem að
flestra mati er of lítil eining til að
sinna bráðaþjónustu á hagkvæman
hátt. í Fossvogi eru nú 287 rúm, en
skv. skipulagi nefndar heilbrigðisráð-
herra er gert ráð fyrir 355 rúmum
þar eftir sameiningu við Landa-
kotsspítala sem er nærri hentugustu
rekstrareiningu.
Stærri einingar en 500 rúm eru
almennt taldar óhentugri, en þannig
myndi verða með sameiningu stærstu
sjúkrahúsanna tveggja, Landspítala
og Borgarspítala. Ef Landspítali og
Borgarspítali væru sameinaðir kæmi
hér reglulegt stórsjúkrahús, sýnu
stærra en ofangreind viðmið eru,
með öllum þeim ágöllum sem stórum
stofnunum fylgja. Þvílíkt sjúkrahús
yrði hið eina sinnar tegundar í land-
inu, án aðhalds af samanburði við
aðra svipaða stofnun. Valkostir
margra sjúkrahúsa yrðu engir og að
auki yrði valkostur margra starfs-
manna aðeins einn vinnuveitandi.
Sérhæfing sjúkrahúsanna er nú
þegar umtalsverð. Enginn hefur enn
komið fram með fullgild rök fyrir
því að hámarks árangri verði ekki
náð í framtíðinni með skynsamlegri
skiptingu verkefna milli tveggja
sjúkrahúsa þegar um er að ræða
sjaldgæfa sjúkdómaflokka eða þar
sem yfirmáta dýrs tækjabúnaðar er
krafist.
Lokaorð
Með sameiningu Borgarspítala og
Landakotsspítala næst heppileg
sjúkrahússtærð og jafnræði gagn-
vart Landspítala, sem mun stuðla
að æskilegum og hvetjandi saman-
burði milli sjúkrahúsanna. Bent hef-
ur verið á að fjárfesting í slíkri sam-
einingu skili sér fljótt og valmögu-
leikar sjúklinga og starfsfólks varð-
veitist. Ef sameining Borgarspítala
og Landakotsspítala nær fram að
ganga, mun hún skila bæði faglegum
og fjárhagslegum ávipningi.
Höfundur er formaður læknaráðs
Borgarspítalans.
skólagerð sem veitti sem breiðustum
getuhópi þjónustu sína. í raun öllum
þeim sem rétt hefðu á að stundá, nám
á framhaldsskólaStiginu.\ Heyrt hef
ég merka skólametin segja að þessi
tilraun hafi misheppnasf) eða a.m.k.
sé þessi skólagerð í kreppu. Ég er
sammála því að fjölbrautaskólarnir
eru í kreppu. Það sést á því að braut-
irnar sem þar blómstra eru hefð-
bundnar bóknámsbrautir sem leiða
til stúdentsprófs og hefðbundnar iðn-
brautir. Stuttar starfsbrautir í
tengslum við atvinnulífið og þá helst
margvísleg þjónustustörf hafa ekki
fest þar rætur. Hveiju er um að
kenna? Mitt svar er að hér á landi
hefur ekki enn orðið sú hefð um
menntun starfa í þjónustu eins og
tíðkast í löndunum í kring um okk-
ur. Þetta er að mínu mati mjög alvar-
legt vandamál sem stjórnvöld, hags-
munaraðilar í atvinnulífinu og
menntakerfið þurfa að finna lausn
á, annars hljótum við að lenda í vand-
ræðum með vaxandi samvinnu við
önnur lönd.
Niðurlag
í mínum huga er menntaskólinn
þjoðfélagsleg stofnun eins og t.d.
alþingi. Eins og kunnugt er voru þar
báðar þingdeildir sameinaðar í eina
til að svara kröfum tímans. Mér
fínnst því eðlilegt að til skólans séu
gerðar kröfur um afköst og gæði,
sem og til annarra þjóðfélagsstofn-
ana. En fyrst og fremst á mennta-
skólinn þó að veita þá þjónustu sem
samfélagið þarfa á að halda á hveij-
um_ tíma.
Ég tel orðið mjög brýnt að hlut-
verk menntaskólans verði tekið til
gagngerrar endurskoðunar. í raun
tel ég að við í MH höfum hafið það
verk með breytingutn á brautarlýs-
ingum og auknu valfrelsi nemenda.
Mér finnst alls ekki sjálfgefið að
menntaskólinn, sem þjóðfélagsleg
stofnun, hafi fengið á sig endanlega
mynd með lögum um menntaskóla
frá 1970.
Sala rauöa nefsins þetta ár er til styrktar
afreksfólki okkar sem stefnir á þátttöku
í ólympíuleikum fatlaðra í sumar.
Þau unnu stórsigra fyrir hönd íslands í Seoul
-vinnum með þeim núna
kaupum rautt nef af sölufólki og berum það á öskudag.
OLYMPIUNEFND FATLAÐRA

Höfundur er kennari í félagsfræði
við MH og situr í stjórn skólnns
sem annaraf fulltrúum kennara.
H&SNÚAUaÝ!